Visitekindjes ongehoorzaam

Discussie in 'De lounge' gestart door JustNice, 7 mei 2021.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Deedee91

    Deedee91 VIP lid

    10 jun 2015
    13.082
    5.270
    113
    Er op aanspreken, wat andere ook al zeggen. Dochter heeft een buurt vriendje, butaal joch doet waar hij zin in heeft. Die spreek ik echt wel aan op zijn gedrag.
     
  2. Forumnaam

    Forumnaam Bekend lid

    19 okt 2019
    730
    1.490
    93
    #82 Forumnaam, 8 mei 2021
    Laatst bewerkt: 8 mei 2021
    Inderdaad, helemaal met je eens! Als een kind iemands grens over gaat, dan is het aan diegene om er iets van te zeggen en dat kan gewoon op een normale manier. Grenzen herkennen, erkennen en benoemen, dan kan een ieder er rekening mee houden, een ander mag dat of naar mij doen of naar mijn kind. Ik ben zelf gestopt met invullen wat andermans grenzen zijn, maar heb wel begrip en houdt rekening met benoemde wensen en grenzen.
    Daarnaast is mijn ervaring dat kinderen beter luisteren als je duidelijk maakt dat je hun niet afwijst, maar bepaald gedrag. En dat je niet blijft hangen in wat ze niet mogen, maar mee denkt naar welk alternatief er is.
    Ik ben overigens tegenwoordig vrij makkelijk, als ik iets vervelend vindt, het gedrag van een kind of gedrag van een vriendin, dan benoem ik dat gewoon. Maar dan wel als opbouwende “kritiek” en niet om neer te halen.
    Mijn zoon is een enorme boef, druk, rete nieuwsgierig, bedoelt het vaak goed, pakt niet altijd goed uit, kan snel overprikkeld raken en reageert dan niet heel wenselijk, maar hij heeft een hartje van goud. Voorheen was ik voortdurend aan het corrigeren en werd mijn zoontje vaak afgewezen. Hoe meer hij zich als persoon afwezen voelt, hoe moeilijker het gedrag wordt. Terwijl als je hem laat merken dat hij oké is, maar bepaald gedrag niet en hem bijvoorbeeld uitlegt waarom, dan wil hij er wel rekening mee houden. (Stil zitten en overal af blijven kan hij alleen niet, neurologisch dingetje, dus dat kan je niet altijd van een kind verwachten, maar als je een realistisch alternatief biedt... komt het zeker goed)
     
    Mop81 vindt dit leuk.
  3. Mammaaa

    Mammaaa Fanatiek lid

    5 mei 2015
    1.084
    694
    113
    Als ze dan niet luisteren en het toch doen gelden dezelfde regels als met mijn kinderen.
    Ik zeg het nog 2x duidelijk met een waarschuwing erbij, en bij de 3e keer kan die naar buiten in de tuin gaan spelen of op de gang gaan zitten.

    Bij mij is het gelukkig nog niet zo ver gekomen. Maar mocht het wel zo ver komen dan zeg ik tegen mijn vriendin: Truus, ik vind het heel vervelend dat Pietje zo slecht luisterd. Ik heb deze regels hier in huis, mijn kinderen moeten zich hier aan houden en ik wil dat hij dat ook doet. En als ze dan nog geen verdere actie onderneemt ben ik ook eerlijk tegen haar en zeg ik: de volgende keer kunnen we beter met kids bij jou afspreken of buiten (of als het mag weer in krijspaleis) want Pietje vind het denk ik toch te lastig met onze regels.
     
  4. Iertje81

    Iertje81 VIP lid

    31 dec 2015
    17.624
    32.956
    113
    Nou ik vind dit een vrij waardeloze opmerking. Je kunt iemand niet leuk vinden op een forum. Er zijn er zat die mij niet leuk vinden. Je kunt het niet met iemand eens zijn of iemand helemaal zat zijn. Maar om dan te zeggen dat iemand een waardeloze vriendin is gaat best ver in mijn ogen.

    OT:
    Ik spreek de kinderen van vriendinnen/familieleden aan als ik iets niet tot vind. Net als dat ik verwacht dat ze dat ook bij mijn kinderen doen. En zo gebeurt het ook.
    Ik ben de beroerdste niet om dingen waar ik écht waarde aan hecht even weg te zetten als ik van tevoren al weet dat er ‘slopers’ komen. Zeker als de vriendschap met mijn familie of vrienden belangrijk voor me is.
    Ik heb trouwens ook die blik waar eerder over gesproken is door @Magnolia29 :roflmao:
     
    Zonnestralen, Gewooniemand en Indiana vinden dit leuk.
  5. Berte

    Berte VIP lid

    24 feb 2011
    6.849
    3.617
    113
    Vrouw
    Thuis
    Je zegt het wat hard, maar ik snap precies wat je bedoelt.

    Het was een hele scherpe schifting in mijn vriendenkring:
    De mensen waar we nog wel welkom waren met onze zwaar autistische zoon en de mensen die er geen rekening mee wilden houden.

    En met zwaar bedoel ik een non-verbaal zeer moeilijk lerend kind met extra ondersteuning in het onderwijs.

    Enige jammere is dat hij ook niet meer welkom is bij mijn moeder, zijn bloedeigen oma.
     
  6. TempusFugit

    TempusFugit Actief lid

    16 sep 2017
    138
    298
    63
    Vrouw
    Ik durf andermans kinderen niet aan te spreken. Zou beter zijn van wel, want ik heb me laatst groen en geel zitten ergeren. Mijn man durft wel wat te zeggen dus heb het aan hem overgelaten, maar het enige wat ik heb gedaan, was me verontschuldigen bij de overige visite die stuk voor stuk zeiden dat het zo'n stout kindje was. :$
     
  7. Paardenbloem

    Paardenbloem Niet meer actief

    Wat erg voor je.

    Wij hebben ook een ‘zwaar’ autistisch kind in de familie. Ik vind het best moeilijk om hier goed mee om te gaan en ben benieuwd of jij aan kan geven wat dan handig en prettig is?

    De moeder van het kind lijkt het niet prettig te vinden als het aangesproken wordt (voelt voor haar als kritiek en afwijzen van het kind) en vergoelijkt het vaak.. (ook als haar kind een ander met een schep op het hoofd slaat oid)

    Ik merk dat ik het zelf wel lastig begin te vinden om hier goed mee om te gaan. Mijn kinderen en ik staan onbewust en onbedoeld helemaal op scherp als zij komen, merken we.. Er wordt haast altijd wel iets gesloopt en iemand pijn gedaan helaas.

    Maar ik vind het ook echt ontzettend sneu want ik merk dat er zelfs al in de familie zijn die hen er liever niet bij hebben om hun kind en dat vind ik echt harteloos en dat is absoluut niet wat ik uit wil stralen naar hen.
     
  8. KleineLai

    KleineLai VIP lid

    30 dec 2017
    12.895
    25.249
    113
    Accepteren. Dat is het enige wat je kan doen. Ik ken het kind niet, maar aan zwaar autistisch denk ik zeer prikkelgevoelig en moeite met emotieregulatie. In dat geval kan het kind niet leren in zo’n omgeving. Corrigeren zal daarom niet lukken, het zal hem waarschijnlijk enkel van slag maken omdat hij niet volledig open staat voor contact. Je kan zo’n kind waarschijnlijk geen sorry laten zeggen in die situatie. Het kan misschien overkomen als vergoeilijken maar geloof me, dat is het niet. Een autistisch kind kan niet voldoen aan de sociale regels op het gewenste moment en op de gewenste manier. Dat is geen kwestie van willen of opvoeding, het is zo’n beetje de definitie van de neurologische stoornis.

    Je kunt je kinderen uitleggen dat hij niet expres pijn doet, en dat hij niet expres dingen kapot maakt. Als hij ongewenst gedrag laat zien dan ga je weg en ga je naar een ouder. Dan zorgt de ouder ervoor dat het kind met iets anders gaat spelen.

    Weet je wat het kind leuk vindt of fijn vindt om te doen? Misschien kun je in overleg met de ouders ergens een plekje maken waar hij zich terug kan trekken of waar de ouders hem kunnen neerzetten om daar even in zijn eentje bezig te kunnen zijn.
    Bijvoorbeeld een hoekje in de tuin, of op de trampoline.
     
    Paardenbloem vindt dit leuk.
  9. Paardenbloem

    Paardenbloem Niet meer actief

    Dankjewel, daar kan ik wel wat mee. Vooral dat laatste, ik denk dat zijn moeder daar ook wel voor open staat.
    Ik vind het ook wel lastig omdat de ouders zelf ook niet helemaal 1 lijn trekken, de vader behandelt hem namelijk eigenlijk gewoon als een strontvervelend kind wat regelmatig flinke correcties nodig heeft. Maar ook wel duidelijk te zien dat die ook vrij weinig zin hebben inderdaad..

    Wat uitleg aan mijn kinderen betreft, probeer ik dat al wel. Maar mijn kinderen zijn vrij afwachtend in sociale situaties en komen niet altijd zoveel voor zichzelf op als ik zou willen. Dus ik wil hen ergens ook wel ‘beschermen’. Ik vind het ook weer niet nodig dat zij zich in hun eigen huis onveilig gaan voelen zeg maar..
     
  10. KleineLai

    KleineLai VIP lid

    30 dec 2017
    12.895
    25.249
    113
    Dit is heel begrijpelijk en dat moet je ook zeker doen! Bedenk je dat er geen dader is. Je neefje is net zo goed ‘slachtoffer’ van zijn eigen handicap. Hij kan niet anders dan wat hij doet maar ervaart wel constant afwijzing, boosheid en frustratie jegens hem. En geloof me: op school/therapie en thuis zijn ze heel hard bezig om hem de sociale omgangsregels te leren zien en volgen. Em ook om om te gaan met prikkels, emoties en de hele mikmak. Maar het zal altijd moeilijk en frustrerend voor hem zijn want hij begrijpt er oprecht geen hol van. Dat is niet zijn schuld, of dat van zijn ouders.
    Natuurlijk is de veiligheid van jouw kinderen voor jouw prioriteit en dat moet ook zeker zo blijven. Beschermen, inspringen of weghalen waar nodig.

    Dat zijn eigen vader hem als een vervelend kind behandeld vind ik echt verdrietig om te lezen. Dat is zo schadelijk voor het jongetje :( Hij begrijpt dan misschien weinig van sociaal wenselijk gedrag en hij voelt niet de grenzen aan van een ander (en zichzelf), maar hij heeft zeer zeker gevoel, en kinderen met ASS voelen afwijzing net zo goed als elk ander kind.
     
    Zonnestralen en Paardenbloem vinden dit leuk.
  11. Berte

    Berte VIP lid

    24 feb 2011
    6.849
    3.617
    113
    Vrouw
    Thuis
    Goed dat je bezig bent met de situatie uit te zoeken.

    Het maakt heel veel uit of een kind in staat is om te begrijpen dat met een schep slaan niet mag.

    Als het kind niet in staat is dit te begrijpen, dan begrijp ik de moeder wel. Het heeft dan geen enkele zin om tegen het kind boos te worden.

    Betekent dit dan dat het slaan met de schep getolereerd moet worden? Nee, natuurlijk niet.

    Maar als het kind niet in staat is dit te begrijpen, dan begrijpt hij waarschijnlijk ook niet wat dat geluid van een boos iemand betekent. Het is gewoon een extra 'iets' wat gebeurt als hij met de schep slaat. En met een beetje pech wordt het onderdeel van het spel.

    Daarom kun je in zo'n geval het beste het kind geen reactie geven. Dit bekrachtigd het gedrag alleen maar.

    Moet je het dan maar tolereren? Nee, natuurlijk niet. Het kind moet zo snel mogelijk uit de situatie gehaald worden en het gedrag moet omgebogen worden naar een andere activiteit.

    En daar gaat heel veel tijd in zitten.

    Begrijpt het kind het wel, dan heb je een totaal andere situatie.

    Maar dan nog, slaat het kind met de schep omdat hij stout is, of slaat het kind met de schep omdat hij totaal verzuipt in de situatie en niet meer weet hoe te handelen?

    Etc. Etc.

    Heel verhaal, maar het beste wat je kunt doen is de moeder op een rustig moment vragen wat in jullie situatie de beste reactie is.

    En je kunt ook vragen hoe je kunt voorkomen dat de situatie escaleert. Bijvoorbeeld door een ruimte aan te bieden waar een kind kan afkoelen. Of door de dag minder onvoorstelbaar te maken.

    Je zou het boek "Geef me de vijf" kunnen lezen, dat is in Nederland een veel gebruikte methode.

    En, mijn zoon heeft nooit gemept met een schep, maar wel zijn vier jaar jongere zusje geknepen omdat ze dan zo'n grappig geluid ging maken. Dat was eenmalig, het leverde hem een enkeltje 'in de hoek staan' op.

    Tegenwoordig moeten we hem beschermen tegen zijn zusje overigens. Ze is nu vijf en weet precies hoe ver ze kan gaan om haar zin te krijgen.
     
    Paardenbloem vindt dit leuk.
  12. Paardenbloem

    Paardenbloem Niet meer actief

    Dankjewel voor je uitleg en tips!
    Ik kan zelf niet beoordelen of hij dat begrijpt, dat hij niet mag slaan. Ik zie alleen dat hij zichzelf op zo’n moment echt niet onder controle heeft..
    Ik zal dat boek eens lezen, kan nooit kwaad:)
     
  13. Forumnaam

    Forumnaam Bekend lid

    19 okt 2019
    730
    1.490
    93
    Respect voor jou dat je je hiervoor wil inzetten!
    Probeer niet alleen te kijken naar wat hij doet, maar naar waarom en probeer het kind achter het gedrag te blijven zien. Als hij onwenselijk gedrag vertoont, probeer hem eerst te begrijpen en begrip te geven, het kan zijn dat er daarna ruimte is voor bijsturen of om te benoemen welk gedrag onwenselijk is. Ik denk dat voor zowel de ouders als hun zoon het belangrijk is dat hun kind niet afgewezen wordt, maar slechts bepaald gedrag. Als bepaald onwenselijk gedrag een gevolg is van een situatie waarin het kind onmachtig is, dan is het voor het kind heel fijn als hij ook medeleven krijgt. Je kan bijvoorbeeld vragen: werd het je even te veel man? Zijn gevoel erkennen en als hij rustig is, misschien een handvat geven hoe hij het de volgende keer beter op kan lossen. Alles zonder veroordeling.

    je geeft daarnaast aan dat je je kinderen wil beschermen voor bepaald gedrag, de beste bescherming is hen handvatten te geven in hoe ze zelf een situatie op kunnen lossen, dus het niet perse van hun overnemen, maar juist leren wat zij kunnen doen en hen de mogelijkheid geven om zich terug te trekken bijvoorbeeld. Dus bijvoorbeeld: in de woonkamer mag je met elkaar spelen, maar als een van jullie rust wil kan je naar je kamer om te chillen, even buiten spelen of naar onze slaapkamer en als iemand kiest om weg te gaan dienen de anderen diegene met rust te laten. Zo geef je iedereen de mogelijkheid om ruimte voor zichzelf in te nemen.
    En niet geheel onbelangrijk, becomplimenteer positief gedrag!
     
    Summerbelle en Paardenbloem vinden dit leuk.

Deel Deze Pagina