maar dan hebben jullie daar toestemming voor gegeven want anders mag een arts dit helemaal niet met jullie bespreken.
Nee, daar heb je gelijk in, dat zou ik dan ook niet zien. Maar zolang de rekeningen betaald worden, zul je ook niet zomaar je huis uit gezet worden. Dus in dat opzicht is er dan dus geen schade gelukkig. Daar kan je de huisarts in elk geval niet nalatig in zien.
Het beroepsgeheim is erg groot helaas. Wij hebben ooit een medewerker in dienst gehad met naar bleek seksuele stoornissen. Die persoon heeft toen aan de huisarts aangegeven dat niet in de hand te hebben en behalve werk sterk geïsoleerd te leven. Dit resulteerde in aanranding van vrouwelijke collega’s op kantoor. Een ware hel was het en ik was ook furieus op deze huisarts en heb geprobeerd deze voor het gerecht te slepen en financieel verantwoordelijk te houden voor alle kosten die wij hebben moeten maken aan medewerkers die niet konden werken en acute hulp nodig hadden wat ook extra kosten met zich mee bracht maar is op niets uitgedraaid door beroeps geheim. Zó krom, de slachtoffers ( emotioneel en financieel) moeten het er maar mee doen.
Tuurlijk gaat dat op een gegeven moment opvallen maar als hij zou willen zou hij het denk ik best even volhouden. Hij kan zijn creditcard gebruiken of een lening aanvragen. Ik snap wel wat je zegt hoor maar probeerde ook de andere kant te schetsen dat het niet zo hoeft te zijn dat je "0" inzicht hebt als je partner dit soort dingen doet.
Als dit zou gebeuren zou je (helaas) ook echt niet de eerste zijn. En dat is zeker niet 'prima acceptabel', maar wel zoals het is. De huisarts heeft waarschijnlijk gedaan wat hij kon. Aangemeld voor hulp en de POH ingeschakeld. Maar die wachtlijsten zijn echt megalang. En dat is zeker niet goed, maar ze zijn er nu eenmaal wel. Er zijn ongelooflijk veel schrijnende situaties oa in de psychiatrie, maar waar geen acute hulp beschikbaar is. Zoals je het hier beschrijft denk ik dat de huisarts niks te verwijten valt. Je zit nu heel hoog in je emoties en dan is het bijna onmogelijk om rationeel te denken en logisch om proberen een 'schuldige' te vinden. Maar die schuldige is je man zelf en jij had zelf ook meer inzicht in de financiën kunnen hebben. Sterkte met alles. Edit: terwijl ik aan het lezen/typen was zijn er nog meerdere reacties geplaatst, ook door jezelf. Sorry dat ik dan toch nog een keer dit aangaf, terwijl je zelf al aangaf je antwoord te hebben.
Ik kan me jouw gevoel wel voorstellen. Als de HA, had aangedrongen op het vertellen tegen jou had dat heel veel geld gescheeld toch? Misschien heeft de HA, dat wel gezegd. En heeft je man braaf ja gezegd om het vervolgens niet te doen? Hij is nu natuurlijk niet zichzelf. Helaas mogen ze jou inderdaad niet op de hoogte stellen hoe pijnlijk dat ook is. Veel sterkte, en vergeet alsjeblieft jezelf niet.
Zo sneu dat @Amarens nu verweten wordt dat het deels haar eigen schuld is. Want ja zo komt dat over. Ik heb prima inzicht in onze financiën, weet wat er in komt, wie wat betaald aan vaste lasten, maar als mijn man ineens gek gaat doen door persoonlijke leningen af te sluiten en los gaat met z'n creditcard dan is het kwaad al geschied voordat ik dat door heb. Heeft helemaal niets met afhankelijkheid oid te maken.
Volgens mij wordt dit haar niet direct verweten, maar het is een combi van eigen reacties die maakt dat er gespiegeld wordt. Het is haar man die dit gedaan heeft, niet de huisarts. Er is geen acuut levensgevaar voor het gezin geweest op grond van de informatie die hier gegeven is. Om zo af te geven op een huisarts, die naar het klinkt gewoon heel welwillend is, is niet zo gepast.
Nee dat is zeker niet prima! En ik snap dat jij je zo voelt. Maar technisch gezien is het een volwassen man. Die zijn eigen keuzes heeft gemaakt. En als ik je verhaal lees is hij voor de volle 100% verstand deze keuzes gemaakt. De huisarts heeft hem hulp aangeboden. Maar meer dan dat kon hij niet doen. Hij mag het niet delen met jou. Gedwongen opname is hier ook niet aan de orde. nogmaals ik vind het verschrikkelijk voor jullie als gezin. Maar dit is niet de fout van de huisarts
Ja, besef me nu dat dat wel zo overkomt, sorry @Amarens . De enige schuldige is je man. Ik snap dat je in al je emotie probeert iemand de 'schuld' te geven. Maar ben bang dat dat je niet verder brengt.
OT @Amarens ik herken me wel deels in wat je zegt. Toen alles met m’n oog begon (toen het dus in één klap al te laat was), wilde ik zo graag iemand de schuld geven. Als ik in Amerika had gewoond was ik tot het gaatje gegaan en had ik misschien nu nooit meer hoeven werken. Qua financiën dan. Maar ik woonde niet daar en ik had al zoveel om handen. Ik had er gewoonweg de energie niet voor om ook maar een simple klacht te schrijven. Ik moest heel veel opnieuw leren én was net moeder geworden. Maar man wat was ik boos. Op alles. De hele wereld. Wie had me kunnen helpen? Wie had verzaakt? Ik was ook zo boos op mezelf. Maar bovenstaande reacties hebben er wel voor gezorgd dat ik kon gaan relativeren. Dat is niet makkelijk maar helaas wel de enige manier. Denk ik Je hebt verschrikkelijk veel op je bord nu en hoe fijn zou het zijn als daar wat vanaf kon zodat het niet meer bij jou en jullie ligt? Alle ballen hoog houden is zo moeilijk maar de eerste stap is er nu wel.
Lieve @Amarens Ik heb meegelezen en ik vind het oprecht enorm verrot dat je in deze situatie nu zit. Ik snap zeker dat je wil rondkijken naar waar mensen nalatig zijn geweest. Ik hoop dat jullie er samen goed uitkomen en ondanks alle schulden begrijp ik dat de vaste lasten worden betaald. Dat scheelt zo ongeveer alles!!!. Neemt niet weg dat je domweg ziek bent van deze situatie. Ik wens je enorm veel sterkte en kracht toe, je zult nog een zware tijd tegemoet gaan. Dikke virtuele knuffel!!!!!
Is het dan niet zo dat wanneer je getrouwd bent, jij ook had moeten tekenen voor de lening? Edit: hij zou dus niet zomaar een lening moeten kunnen aanvragen.
Je reageert vanuit emotie en ik denk dat wij dat allemaal begrijpen, vergeet alleen niet dat de huisarts hier niks aan kon doen je hoort allebei inzagen te hebben in de financiën en helaas is dit een vreselijke harde les voor je. Jouw man was de enige die dit kon stoppen en je kan absoluut niet zeggen dat de huisarts dan maar allemaal andere instanties had moeten bellen. Kom op zeg. En vergeet niet dat jij hier ook niks aan kon doen, verslaving is een sluipmoordenaar die het hele gezin erin mee trekt.
Wat een totaal nare situatie! Je hebt je rechtsbijstand al ingeschakeld, overleg met hen wat je kunt doen. En ik denk dat je eerder een klein kansje hebt in het verantwoordelijk stellen van de geldverstrekker van de lening. Zij mogen ter bescherming van hun cliënten niet zomaar hoge bedragen uitlenen. Je rechtsbijstand kan dit voor je uitzoeken.
Even een ander spoor: mijn man heeft de tip om Burgerlijk Wetboek 1:88 even na te gaan. Voor bijv koop op afbetaling kunnen dingen worden teruggedraaid als je getrouwd bent en niet op de hoogte was als partner. Juridisch loket oid kan je hier ook bij helpen.
Ik zou ook eerder mijn focus hier neer leggen ipv bij de huisarts. Wanneer alle vaste lasten gewoon werden betaald is er dus geen reden geweest om direct te vrezen voor het dak boven je hoofd, maar het maakt het er niet minder vervelend om. Heel veel stekte!
Het is zeker niet prima. Het is een verschrikkelijke situatie waarin je terecht bent gekomen. Ik denk alleen dat een huisarts maar zoveel kan doen in een situatie als deze. Hij heeft een doorverwijzing gekregen schrijf je. Maar zoals hier al wordt aangegeven, de wachtlijsten in de ggz zijn belachelijk lang. Zelfs kinderen met eetstoornissen of andere ernstige psychiatrische ziekten kunnen pas na lange tijd terecht. Hij had gesprekken met de praktijkondersteuner schrijf je. Ik denk dat dit het enige is wat de huisarts op dit moment ter overbrugging aan kon bieden. Een huisarts kan geen bankrekeningen blokkeren of een partner inlichten, dit laatste ivm privacy. Er was geen direct gevaar in de zin van geestelijke of lichamelijke mishandeling, dus ik kan verder niets bedenken wat de huisarts had moeten doen.