Wij hebben in de tuin vleermuizen en die gaan dan tijdens mijn laatste voerronde fijn rondvliegen. Doodeng vind ik die dingen, ben altijd bang dat ze verstrikt komen te zitten in mijn haar. En domotica die zijn eigen leven gaat leiden, brrrrr. Alleen thuis, dochter ligt op bed, man is werken en dan die stem; er staat iemand voor de deur. Oke, doe de deur open, helemaal pikkedonker en er staat niemand. Nee, die pratende dingen zijn niks voor mij.
Ik ben niet heel snel bang. Zo algemeen eigenlijk niks dat te binnen schiet. Maar tijdens mn zwangerschappen en in m’n kraamtijd had ik wel veel meer dat ik bang was voor dingen en had vooral ook veel intrusies: in allerlei situaties kon ik dan gevaren zien. Als man naar z’n werk ging dacht ik “nu komt hij nooit meer thuis”. Of dat dochter verdrinken zou tijdens t zwemmen. Dat soort gedachten met ook echt een gevoel van angst en onrust. Gelukkig ging dat beide keren ook weer over Verder ben ik dus niet bang voor een enkele muis (ook niet in huis) - maar ik zag toevallig gisteren een filmpje over een muizenplaag in Australië. Dat de hele grond gewoon krioelt met die beestjes: en mensen in hun slaap worden gebeten. Brrrrr nee, niet prettig
Haha nee echt, dan trok ik een isolatie jas aan als ik het koud had . Oh griebels wat eng! Welk ziekenhuis werk je?
Hmm nee niet zo heel erg vind ik. Maar over een pad/tuin: toen wij voor onze eerste koopwoning gingen kijken deden we een bezichtiging. Bij dat huis was er pal achter de tuinschutting een klein stukje park en geen verlichting. Vond ik (en m'n man ook) niet echt heel veilig aanvoelen, vooral met het oog op de avonden. Verder kom ik sinds de kinderen haast nooit meer in het donker op straat. Merk dan toch wel dat ik dat nu minder prettig vind en meer om me heen kijk of er geen idioten rondlopen dan, die spaarzame keren dat ik nu in het donker op straat kom. De keren dat ik vaak wel ècht doodsangsten uitsta is wanneer m'n kinderen idiote capriolen uithalen, bijv. gaan rennen nabij een bloembak met scherpe punt, springen op de bank of dat soort dingen. Wat dan zo dubieus is: ik heb het (gelukkig) niet iedere keer dat ze het doen. En moet ook zeggen dat ik het bij m'n jongste (= een dochter) véél vaker heb dan bij onze oudste (= een zoon). Terwijl het vaker zo is dat je bij de eerste heel voorzichtig bent en de tweede al veel vrijer laat. De oudste klom met 1,5 al naar een plateau van 2 meter hoog en die liet ik daar dan ook rustig op terwijl ik zelf buiten handbereik op de grond stond. En vandaag nog (hij is inmiddels net 5) wilde hij van een 2 meter hoog plateau springen, zònder handje van mij. Nu ja probeer maar. 2x ging het goed, de 3e keer bouncte z'n knie terug, zó de zijkant van z'n gezicht in. Ik kan daar dan ook echt niet wakker van liggen en denk alleen maar: wijze les voor je. Zo suf dus dat het de ene keer zo sterk aanwezig is en een andere keer minder of zelfs totaal afwezig! Bungeejumpen wil ik nog altijd graag. Ook daarin geen angst.
Ik ben denk ik ook wel een beetje een bange poeperd. Vooral alleen buiten in het donker. En ik ben heel bang voor kikkers. Horrorfilms kan ik niet zo goed kijken. Maar wat ik dan wel raar vind van mezelf… ik ben dus gek op zware psycho thrillers.. dingen die echt zouden kunnen zijn. Van die halve gare serie moordenaars die echt een zieke geest hebben. En dat je dan aan het einde van de film denkt… noooooo deze zag ik niet aankomen! Maar dan durf ik erna niet de hond uit te laten. Beetje raar ben ik.
Vleermuizen vind ik ook niks. Lag een keer in het zkh en was net geopereerd aan mijn hoofd. Lag op een 4 persoonskamer. Lig op mijn zij op mijn telefoon te kijken en de man tegenover me zegt hej een vleermuis. Verstond 'm niet helemaal dus draai me om om te vragen wat ie zei en zie dus zo dat beest op me afvliegen Verpleegster kwam snel naast me staan met haar vest boven m'n hoofd
Iets anders wat ik niet eng vind, maar wel VRESELIJK GOOR en wat bijv zeker mijn vakantie verpest waardoor ik naar huis wil. Kakkerlakken. Hoe ze zich alleen al voortplanten. Kijk dan hoe goor. Spoiler: Kakkerlak
Waar ik echt bang voor ben zijn koeien 1 keer zo geschrokken toen ze onderaan op een fietspad stonden en je dus pas zag als je over de heuvel kwam en er eentje heel hard ging loeien.. sindsdien vind ik ze doodeng.. kalfjes durf ik tegenwoordig wel te aaien, als ze maar zonder grote staan.. Verder niet heel bang aangelegd. Ik heb reptielen in huis en die eten insecten en die pak ik allemaal met mijn handen gewoon op, ook kakkerlakken
Heb ik meegemaakt. Auto ongeluk gehad in de middel of no where midden in de nacht. Toen waren ze 2 jaar ofzo over van 0611 (zo oud ben ik ja) naar 112. Ik heb meerderen keren 0611 gebeld en kreeg geen gehoor. Duurde echt wel 10 minuten voor ik door had dat ik 112 moest bellen en die namen meteen op, pfff dat waren angstige minuten.
- Bang om de controle te verliezen over mijn eigen lichaam. Of dat nou geestelijk of lichamelijk is. Heb ook bewust gekozen om een euthanasieverklaring in te zetten, als 1 van de ziektes ontstaan waardoor ik geen controle meer heb over mijn eigen lichaam. - Clowns
iets teveel films gekeken? Ik moest een keer savonds laat alleen terug naar het mortuarium. We hadden een patiënt die was overleden en die hadden we weggebracht. Maar we waren vergeten de magneet van de ICD te halen.