Mijn zoontje van 7 zit op de BSO die naast school gevestigd is. De norm is daar 1 leidster op 11 kinderen. Nu is er sinds een half jaar een jongetje dat van een ZMOK school komt. Het jongetje is 6 jaar en héél heftig. Grote mond, schoppen/slaan, dingen uitvreten die niet door de beugel kunnen. Deuren op slot draaien waardoor de leiding buiten staat, kinderen schoppen en slaan, speelgoed stuk maken etc. Nu sinds corona mogen we de kinderen niet meer binnen ophalen maar staan de ouders/verzorgers buiten. De gesprekken over hoe de dag verliep kunnen we dus eigenlijk allemaal meeluisteren. Nu is dat jongetje afgelopen week opgehaald door een verzorger (hij woont inmiddels in een pleeggezin). "Het ging vandaag niet goed en niet slecht, maar wel iets beter dan gisteren" vertelde die leidster. Ik stond daarachter en uiteindelijk werd mijn zoontje geroepen. Leidster verteld: "[Naam] is een beetje verdrietig want hij is net geschopt door [jongetje]." En ik zit dat zo een beetje met leden ogen aan te kijken, maar er komt geen excuses van dat jongetje óf van die verzorgster af. Er wordt wel met hem gepraat maar het jochie zegt alleen maar "JAAHAA, BLABLABLA" We zijn met mijn zoon in gesprek gegaan en nu blijkt dat dat jongetje vaker dat soort dingen doet. Mijn zoontje is al eens in zijn kruis geschopt en ook andere kinderen zijn al regelmatig bij de haren gepakt. Jongetje haalt veel kattenkwaad uit en heeft een héle grote mond. Ik vraag mij nu ten zeerste af of dit wel normaal is? Het jongetje heeft duidelijk behoefte aan meer structuur en aandacht, en 1 leidster op 11 kinderen lijkt mij niet haalbaar met zo'n jongetje in de groep. Gisteren heb ik het nog eens gevraagd, wat hun beleid is. Maar verder dan "wij gaan in gesprek met het kind" komen we niet. Wel is onze zoon en dat jongetje uit elkaar gehaald. Maar nu lijkt het alsof mijn zoon degene is die "ruzie" zoekt. Hoe is dat bij jullie geregeld en wat vinden jullie hiervan? Ik heb er een beetje buikpijn van want ik denk dat mijn kind aandacht tekort komt omdat dat jongetje alle aandacht opeist met zijn gedrag. Ik vraag me ook af of dit wel goed geregeld is, met de scholen onderling (regulier vs zmok). Hoe kijken jullie hier tegenaan? OF ben ik een overbezorgde moeder?
Ik snap je wel. Mijn oudste zat 2jr geleden bij een meisje in de klas die ook wat gedragsproblemen had. Zij gooide geregeld met stoelen, tafels, boeken etc. Ook sloeg, schopte, beet en krabte ze vaak (ook de juf). De enige reactie die ik toen heb gehad was "we zijn er mee bezig". Heb me er toentertijd niet heel druk om gemaakt aangezien ze het jaar erna toch in een andere groep zou zitten Nu heeft ze overigens op de bso ook een meisje dat zich nogal "stout" misdraagt. Ze gooit geregeld met eten en heeft een grote mond. Over fysiek geweld heb ik dr nog niet gehoord. Maar goed. Wat je er aan kan doen? Weinig. De directie eens benaderen? En dan vooral om het fysieke gedeelte. Het feit dat hij aandacht van leidsters tekort komt.. hoeveel aandacht heeft hij nodig? Mijn oudste van 7 red zich prima met al dr vriendinnetjes en heeft nauwelijks aandacht nodig van een leidster..
Ik zou het altijd melden als je kind aangeeft dat hij is geschopt etc, 1 leidster op 11 kinderen kan heel goed iets missen natuurlijk - dus belangrijk dat zij op de hoogte is en niet denkt dat het wel meevalt, terwijl ze bv een trap en een duw niet heeft gezien. Hier op de basisschool was ook een kind dat het daar totaal niet aan kon; brutaal, enorm vechten, hij besprong mijn dochter herhaaldelijk (van achteren) en beet toen ook een keer keihard in haar schouder terwijl hij aan haar haar trok. Dat is door school toen ontzettend goed opgepakt, maar zijn moeder stond ook echt enorm open voor hulp en ondersteuning - thuis ging het ook niet. Dus vanaf het eerste incident werd er extra ondersteuning ingezet, en uiteindelijk bleek passend onderwijs gewoon voor hem ongeschikt - veel te veel kinderen, te druk, te weinig 1-op-1 aandacht etc. Hij is naar het speciaal onderwijs gegaan. Hij woont in onze buurt, dus we zien hem nog regelmatig, en hij is nu veeeel vrolijker en rustiger, kan ook goed samen spelen nu.
Ik zou vanuit je kind spreken en aangeven dat jij op dit moment het gevoel krijgt dat je kind niet veilig is daar. En daar zullen ze echt iets mee moeten, al is t een personeelslid extra vanwege een extra paar ogen. 1 op 11 kan prima bij kinderen die zich kunnen gedragen, vermaken en samen kunnen spelen waar natuurlijk normale schermutselingen bijhoren. Kinderen met moeilijker gedrag die veel begeleiding en aansturing nodig hebben in hun gedrag passen niet in die 11. Ik werk zelfs soms op een bso van speciaal onderwijs en daar werken we 1 op 3 of in speciale gevallen is daar zelfs een persoon extra of kan er een 1 op 1 indicatie zijn. Dit in het kader van zorgbehoefte wat het gedrag kan inhouden of lichamelijke zorg. Beide is belangrijk en de veiligheid en plezier van de kinderen staat voorop.
Hij zit dus op een reguliere BSO en daar is de wettelijke ( dus niet hun ) norm 1 op 11. Dit is niet iets wat de BSO zelf heeft bedacht. Het lijkt mij heel lastig en het klinkt haast alsof het kindje daar niet thuis hoort maar op een speciale BSO, vooral vervelend voor het kindje ook lijkt mij. Ik zou nogmaals in gesprek gaan en anders toch contact gaan opnemen met de organisatie. Wellicht kun je in gesprek met de verzorgers?
Onze zoon heeft ASS en zit op regulier onderwijs en BSO. Hij heeft veelal goede dagen, maar er zitten ook slechte dagen bij. Dan word ik gebeld om hem op te halen en krijgt hij van mij een oorwassing. ASS of niet, je gedraagt je en blijft van een ander af. Moet wel gezegd dat de uitbarstingen van mijn zoon niet uit de lucht komen vallen. 99 van de 100 keer ging er een optelsom van irritaties over andere kinderen aan vooraf. Hij heeft bijvoorbeeld een afkoelplek en als hij daar zit en hij krijgt dan nog geen rust door andere kinderen... Tja, dan vind ik zijn uitbarsting begrijpelijk. Neemt niet weg dat hij een ander geen pijn mag doen. Ik zou een klacht indienen. Want, hoe jammer ook, de leidsters zijn gewoon niet toegerust om zo'n speciaal geval aan te kunnen.
Ik zou even navragen of er al een zorg protocol opgestart is binnen de BSO. Ik zou mij namelijk zorgen maken of dit wel de juiste plek is voor dit kindje. Vooral omdat hij dus een gevaar is voor zijn omgeving (klinkt heel heftig). Dan kan er een pedagoog meekijken of er kan een coach voor de leidsters komen. Ze kunnen dan ook binnen de organisatie kijken of er extra hulp te bieden valt etc.
Ik moet zeggen dat ik heel blij ben met een opmerking als deze. Ik krijg namelijk vaak het gevoel dat wanneer kinderen iets "mankeren" op geestelijk gebied men dat allemaal maar sneu moet vinden want het kind kan er tenslotte niets aan doen. Ik zou ook echt heel boos worden in zo'n geval en aangeven dat ze er maar duidelijker iets mee moeten doen of ik zou het inderdaad zelf gaan doen. Dat zo'n kind duidelijker en meer hulp moet hebben is logisch maar dat hoeft niet ten koste te gaan van mijn kind.
Dat je kind de dupe wordt hoef je niet te accepteren, tuurlijk kunnen er incidenten zijn maar als je zoon structureel de Sjaak is zou ik wel aan de bel trekken en echt een gesprek met kantoor aanvragen. Of je zoon aandacht tekort komt, zoals ik al eerder ergens las: een kind van 7 heeft toch niet veel aandacht nodig? Die spelen en hoor en zie je alleen als er iets dringends aan de hand is? Het is niet een kindje van net 4, dan zou het anders zijn.
Dat klinkt heel heftig voor je kind. Ik begrijp dat het kind zelf ook moeilijk heeft, hij heeft een schooldag gehad en veel prikkels en dat blijft dan op hem afkomen. Het is heel vervelend maar andere kinderen moeten niet de dupe worden. Hoe voelt je zoon zich? Wil hij nog naar de BSO of klaagt hij op die dagen? Als je zoon zich niet prettig of veilig voelt zullen ze toch wel wat moeten doen. En ook wat meer dan alleen een zijn in gesprek.