Is er iemand hier bekend met een postnatale angststoornis? Het word een lang verhaal, maar hopelijk is er iemand die zich hier in herkent. Ik heb al om hulp gevraagd vanuit de huisarts. Maar deze geeft aan dat eerst zelf maar moet kijken wat voor soort hulp ik wil. En juist door deze bomen kan ik het bos niet zien. Naar mijn eerste zwangerschap heb ik soortgelijke angsten gehad. Maar hier bij was ik ook een soort van depressief. Achteraf lijkt het meer een verwaarloosde postnatale depressie, en een vorm van ptss Volgens mijn huisarts toen der tijd kwam het doordat onze zoon prematuur was met ernstig gezondheids problematiek & dat ik 'net' moeder was. Onze jongste zoon is nu net iets ouder als een jaar. In het begin was het fantastisch maar was hij ook kern gezond. En had ik ook niet last van deze angsten en gedachtes. Maar toen hij opeens ziek werd en er verschillende onderzoeken moesten plaatsvinden is dit begonnen. De angsten die ik heb zijn niet rieeel en dat weet ik ook. Maar toch houden ze mij wakker. Er zijn ook bepaalde triggers die mijn angsten verstevigen. Bang dat als mijn ouders oppassen hij de kans krijgt in de vijver te komen, bang dat ik met de auto vast komt te zitten op het spoor of met de fiets en de kinderen er bij. Bang dat hij in een put/gang val ' las een stukje over het jongetje in Italië en dit word dan meteen een soort vlammetje dat brand in mijn achterhoofd. Pas stond er een stuk over een kindje dat over reden was door de grasmaaier. Meteen weer een angst dat een van de jongens ooit onder een grasmaaier komt. En gaat zo maar door. Het is echt verschrikkelijk heel de dag spelen er allemaal angsten door mijn hoofd waar van ik weet dat het niet redelijk is. Ik word er gestresst van en gehaast maar ook onzeker en verdrietig. Sorry voor dit langen bericht. Maar is er iemand die dit herkent? Of iemand die weer wat voor hulp het juiste zou zijn?
Het stukje ptss komt voort uit eigen ziekte en nog al traumatische gebeurtenissen hier om heen ingrepen etc. Volgens de medische psycholoog waar ik jaren geleden geweest ben. Is dit hier door ontstaan.
Hoi, ik ben zeker bekend met een angststoornis. Ik heb andere angsten dan jij, maar vervelend is het sowieso. Ik heb mijn hele leven al last van een angststoornis. Ik heb door de jaren heel verschillende psychologen gehad maar ik loop nu een jaar bij de POH ggz maar denk er soms aan om misschien een balletje op te gooien voor medicatie. Mijn angsten slokken mij soms helemaal op en heeft een enorme weerslag op mijn gezin. Ik werk er keihard aan, maar man wat is het vermoeiend! Ik zou beginnen om naar de huisarts te gaan en gesprekken met een psycholoog te hebben, zodat vanuit daar kan kijken wat de beste behandeling voor je is.
Ik heb geen ervaring met een postnatale angststoornis, maar ben wel bekend met een gegeneraliseerde angststoornis. Na mn hartinfarct kreeg ik weer enorme angsten (wat logisch is....) maar het liep wel een beetje de spuigaten uit. ALLES wat ik in mn lijf voelde, werd een nieuw hartinfarct in mn hoofd. Zelfs kramp in mn voet ofzo. Ook mn kids zag ik steeds moederloos voor me. Steeds erger werd het, waardoor ook depressief. Uiteindelijk heeft EMDR me goed geholpen (vooral om te relativeren) Voor mn gevoeligheid voor angst heb ik cognitieve therapie gehad. Hard werken vond ik, maar heeft me wel handvaten gegeven. Kort geleden een training mindfulness gedaan. Dat helpt me heel erg om wat minder in mn hoofd te zitten. Al met al dus veel bezoekjes aan psychologen enzo maar het is het waard. Leven met angst is zwaar Hoop dat je een manier vindt om het allemaal wat makkelijker te maken.
Zou eens zoeken op EMDR, vele hebben daar al baat bij gehad. Of t nou een horrorbevalling was of een traumatische start van t moederschap. Mogelijk sluit dat ook aan bij wat jij ervaart.
Logisch dat je door de bomen het bos niet ziet. Er is zoveel aanbod van psychologen en diverse therapieën. Dat zou de huisarts of POH GGZ met jou moeten uitzoeken. Waarom wil de huisarts dat je dit zelf uitzoekt? Ik zou een afspraak maken met de POH en daarmee samen gaan kijken welke psychologe / therapie past het best. Dit hoeft niet via de huisarts te gaan!
Ik ben er wel mee bekend, maar bij mij wordt het vooral erger wanneer mijn bloedwaarden niet goed zijn. Is dat bij jou wel allemaal op orde?
Nee verschillende tekorten. Voor de B12 spuit ik nu chronische. Ferritine is 13 maar willen ze onder de 10 hebben voor ik weer een ijzerinfuse krijg. En mijn d is 35 en vind zowel de ha als internist prima. Terwijl deze dus ook gewoon te laag is.
Bekend mee helaas, ik ben naar een psycholoog gegaan en ik heb cognitieve gedragstherapie en EMDR gehad net als @LadyKikker Het is alsnog keihard werken, maar het heeft mij wel handvatten gegeven. Wat voor jou de beste aanpak is, is afhankelijk van de aanleiding van jouw angsten. Het is vaak een combinatie, zoals bij mij genetisch/ karakter (hooggevoelig)/ traumatische ervaring. Zou je willen delen uit welke regio je komt? Mijn psycholoog heeft goede ervaring met een praktijk waar alle kennis aanwezig is, waardoor ze alle soorten behandelingen kunnen aanbieden en indien wenselijk ook medicatie.
Ik denk zelf dat het hoofd probleem de traumatische ervaringen zijn die ik zelf opgedaan heb. En dat de problemen op medische vlak van de jongens de trigger zijn. Ik kom uit west Brabant.
Ik vind niet dat jij moet gaan bedenken wat je nodig hebt. Zeg ik als behandelaar. De huisarts zou jou moeten vertellen wat de mogelijkheden zijn en een voorstel moeten doen en dan komt pas de stap wat jij zou willen. Je kan bijv wel al laagdrempelig bij een pohggz beginnen. En als dat dan niet werkt door naar de specialistische ggz.
Ik vind het echt onbegrijpelijk dat ze iemand met psychische klachten met fysieke tekorten laten lopen! Want dat kan zoveel invloed hebben! Hoe frequent spuit je de b12? Krijg je ook iets van folium erbij? Ferritine op 13, jeetje, wat zal je je beroerd ervan kunnen voelen. Ik kreeg ijzerinfuus bij 35 (oké, met een beetje drammen). Vitamine D kan je zelf bijslikken in hoge dosis he, zou ik vooral doen! Hoe is het met je schildklier? Over dat psychisch met fysiek kan samenhangen: mijn psychiater heeft gezegd direct alle dingen voor te schrijven als de huisarts hiermee stopt. Omdat ze ziet wat het doet.
Vitaminen D van 35 is inderdaad te laag. 2 jaar geleden was die van mij 55. Volgens huisarts prima en volgens gynaecoloog te laag. Waarde is goed vanaf 80. Veel huisartsen hanteren nog een oude waarde van 50. Ik zou starten met een hoge dosering vit D. Zelf heb ik het merk Solgar gebruikt.
Eerst elke week een prik & naar een maand elke 8 weken een spuit. Vita D slik ik al als zuig tablet in hoge dosis. Dus de waarde is Inc dat. Ze willen het ijzer infuse zo lang mogelijk uit stellen omdat je scheinbaar een allergie er tegen kan ontwikkelen? Ik heb 9 jaar geleden een gastric bypass gehad. Voor mijn laatste zwangerschap kreeg ik elke 3 a 4 maanden een infuse. Naar mijn laatste zwangerschap doen ze hier pas moeilijk over ivm mogelijke allergie die je kunt ontwikkelen. Tijdens de zwangerschap spoot ik overigs elke week B12 en was mijn ferritine goed. Maar menstrueerde natuurlijk niet. Slik overigs speciale multivitamine in hoge dosis vanwegen de gbp en daar bij dan dus nog de extra D Schildklier is goed, cardioloog controleer deze vaak mee. Wel is mijn cortisol van slag, maar ze weigeren een ander soort test te doen. Ik maak tijdens stress situaties cortisol aan maar niet veel. Maar net genoeg om ' 'goed' te zijn. Maar nuchter is deze te laag.
Hoi, Heel herkenbaar!! Ik zou aangeven bij je arts dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Hij of zij zou kunnen kijken wat passende hulp voor jou zou kunnen zijn. Ik hoop dat je gouw de hulp vindt die je nodig hebt en weet dat je met zulke angsten zeker niet de enige bent.
Dat cortisol heb ik overigens precies zoals jij omschrijft ook. Hoe veel microgram of ie zit er in de zuigtablet vitamine D? Over de B12, schandalig maar standaard beleid. Zeker bij psychische klachten. Ik zou je huisarts vragen of je hem iedere week mag hebben, desnoods met "informed consent". Sinds ik iedere week b12 spuit blijft mijn ferritine hoger! (En velen met mij) Meer info hierover kan ik je sturen Dat allergie van ijzerinfuus wist ik niet!
Is er voordat je injecties startte ooit uitgezocht waarom je b12 zo laag was? Ten tijde van injecties of pillen zijn b12 bloedwaardes niets zeggend en zou het op geleide van klachten moeten gaan. Ik heb een goede band met mijn eigen huisarts en omdat ik medisch onderlegd ben (geen arts!) en het goed heb uitgezocht mag ik iedere week spuiten omdat ze me vertrouwd. Officieel onder "informeren consent" (dat de huisarts geen risico drager is). Als het dan een tijdje stabiel is mijn situatie kan ik langzaam wat meer dagen tussen de injecties laten, op eigen gevoel. Maar per 1-3dagen langer ertussen, zeker niet van elkeweek naar elke 8 weken. Toen ik begon met b12 injecties was ik extreem vermoeid. En psychologische klachten. Ik was op zoek naar het einde van mijn fysieke moeheid en hoopte daarop. Mijn B12 was zelfs niet absoluut te laag, maar 200-250. Fysiek heeft het geen grote stappen gemaakt (maar er is wel iets anders gevonden wat dat veroorzaakt, heb jij niet zo te horen). Maar mijn psychologische klachten zijn meer dan gehalveerd! De kracht van B12: mijn vader (70j inmiddels) had heel veel last van zijn benen (polyneuropathie), en is altijd een sportman geweest, gaat op mentale kracht door als hij eigenlijk fysiek niet meer kan. Hij liep met een wandelstok en had eigenlijk in een rolstoel gemoeten. Hij knapte ontzettend op van de b12 injecties (1×per 2wk), en kon weer zonder stok lopen, 50km fietsen en was klaar voor de nijmeegse vierdaagse! Toen kwam corona en moest hij van de huisarts smelttabletten gaan slikken en stoppen met injecties (praktijk wilde hem niet daar hebben in de eerste lockdown). In de 10 weken dat hij geen injecties kreeg, takelde hij zo ver af, tot onder het dieptepunt van toen hij begon... frequentie injecties opgepakt 1x per 2wk maar geen verbetering. Op mijn aangeven 2x per week gaan spuiten en nu gaat hij pas weer vooruit. Anyway, door huisartsen wordt b12 inmiddels als een "trend" gezien. Onterecht. Ik bedoel, insulinepompen zijn dan ook een "trend" want worden meer gebruikt. In dat perspectief. Misschien kan je, als de huisarts het niet zo ziet zitten, aanbieden om zelf te leren injecteren (mijn man doet het bij mij). Dat scheelt wel al belasting op de praktijk
In mijn geval doordat het niet opgenomen wordt. De ha vond mijn B12 goed de internist op het randje 189. Maar omdat zelf zeurde wilden ze dan toch wel injecties voorschrijven.