Het is even te veel.

Wat koken betreft, er is een boek Mealprepping, scheelt een bak tijd en ik zou een slowcooker overwegen. Mijn life saver met een peuter die de energie uit me wegtrok.

Ik kon me voor mn kop slaan dat ik dat ding nog niet had in mn kraamtijd met een huilbaby die dag en nacht de boel bij elkaar gilde en ik er in de zwangerschap al 18 weken met 2.5 uur slaap totaal per dag op had zitten.

Gewoon een ding van 35-45 euro is prima zat. Allerhanden toeters en bellen heb ik nog niet nodig gehad of gemist.

Hooguit wat vlees of uitjes aanbraden voor karamelisatie en de rest knal je gewoon direct die pot in en je hoeft alleen nog op te scheppen. Scheelt enorm in spitsuur.

Overigens is een boterham voor t sporten ook prima, hebben wij ook jarenlang gedaan. Willen ze geen boterham dan is t alternatief een opgewarmde prak van de dag ervoor.

Wat @MadeInUSA prachtig aangeeft, je hebt 1 vat aan energie. Je kan niet alles en zal t met dat vat moeten doen. Als je belastbaarheid niet groter kan dan moet je kiezen welke ballen je wel in de lucht houdt, welke je aan iemand anders geeft en welke je gewoon maar weglegt.

De ene dag is je belastbaarheid ook groter dan de andere dag.

Daarom laat ik mn dochter gaandeweg ook meer doen, ze wordt er niet rotter van en het is ook in haar belang.

Meehelpen in t huishouden, ookal is t een klein rot dingetje, bespaard mij energie die ik weer elders in kan zetten.

Zij snapt met dr 4.5 nog niet de hele context uiteraard maar wel dat ik keuzes moet maken. En haar zooi opruimen én een spelletje doen gaat niet. Als zij haar zooi zelf opruimt, gaat dat spelletje wel. En tuurlijk ik zou t best wel kunnen halen, maar zij maakt de rotzooi, dan heeft ze ook de handjes ervoor om t op te ruimen ben niet dr dienstmeisje. Wat ik vandaag wel haal kan morgen anders zijn maar ik vind t niet nodig MIJN energie aan HAAR probleem te besteden als ze dat prima zelf kan. Dus ongeacht wat voor dag het is, het is en blijft HAAR verantwoording.

 

Goede post @MadeInUSA !

 

Een psycholoog wordt vergoed vanuit de zorgverzekering, daar heeft het inkomen van je man niks mee te maken. Ik denk dat het geen kwaad kan als je met iemand gaat praten die neutraal naar de situatie kijkt en je tools geeft hoe hier uit te komen. Deze kan met je meekijken hoe je je energie goed belast, je grenzen aangeeft etc. En vooral: in mogelijkheden leert denken. Succes!

 

Nog een tip voor als je bso zou willen regelen. Vraag na of jullie gemeente hier ook bijzondere bijstand voor heeft op medische gronden, want je hebt natuurlijk geen recht op kinderopvangtoeslag. Bijzondere bijstand zou dan het deel vergoeden wat normaal de Belastingdienst doet. Je betaald dan wel de bijdrage zoals je ook zou hebben als je wel recht had op kinderopvangtoeslag.

 

Ik zou dit ook veel te veel vinden.

Hij wil dit graag voor zijn kinderen. Is hij het gesprek aangegaan dat de kinderen dit zelf moeten doen en zelf klaar moeten staan?

Uit school halen, prima, maar afspreken tja hoe ziet hij dat voor zich dan? Ze kunnen effectief maar 1 uur spelen. Niet echt de moeite waard, daarom gewoon niet meer afspreken en dan komen de kinderen vanzelf dat ze nooit meer mogen afspreken tja hoe zou dat toch komen?

Enne je geeft aan pas om 18 uur te gaan koken (gelijk voor 2 dagen) dan hebben je kinderen voor de training wat te eten.
Ik zou dan echt niet op 16 uur al beginnen.

 

Gaan jouw kinderen dan 7 keer sporten in de week per kind? Wat veel zeg!
Die van mij sporten op de dinsdag en vrijdag en dan hebben ze nog 2 keer sporten op school. Ik vind dat genoeg. Daarnaast spelen ze buiten en zijn ze veel met de stuntstep op stap.

 

In zekere zin ben ik het wel eens met je man, wij hebben drie kinderen en een idioot trainingsschema. Ze willen allemaal op meerdere sporten, of muziekles, North mar op. Ik heb het ideaalbeeld van samen eten opgegeven. In de weekenden eten we samen. Doordeweeks als het uitkomt.

De kinderen pakken zelf hun sportkleding en kleden zich aan. Dus wie ze ook brengt, ze staan klaar.

Ik kook regelmatig grote porties wat ik dan deel porties van invries, op dagen dat iedereen achter elkaar training heeft zet ik een bord in de magnetron. Of ze eten soep of een boterham.

Ook dit zit een beetje in je persoonlijke traject van loslaten en anderen ook dingen laten doen. Als zij willen sporten en je man wil dat ze overal bij aanwezig zijn, hoef jij dat niet allemaal te regelen toch? En van een keertje een boterham gaan ze ook niet dood Loslaten, de beren op de weg zijn er negen van de tien keer niet. En het hoort ook bij ouder wordende kinderen, het wordt zo'n duiventil in huis. Iedereen vliegt er maar in en uit bij ons

 

Even als aanvulling, 6 trainingen, 3 wedstrijden, 2 keer trainen voor kickboksen en een keer paardrijden. Dat is van de kinderen. En dan ik nog 3 keer naar de sportschool.

Je wil niet weten hoe veel ik was

En ze fietsen ook vaak zelf

 

Als ze kunnen klokkijken (ga ik wel vanuit op die leeftijd) 1 keer duidelijk uitleggen: het is nu zo laat, zomaar moet je klaar staan als papa je gaat brengen. Dan verwacht ik dat je bent aangekleed en die en die spullen in je tas bij je hebt. Staan ze niet klaar, dan hebben ze pech gehad, morgen weer een kans. Die van mij leren zo heeeel snel Ik ga echt niet meer op die leeftijd achter hun vodden aanzitten. Tot een jaar of 6/7 ok, maar ze mogen als ze ouder zijn ook een stukje eigen verantwoordelijkheid dragen.

 

Dat snap ik helemaal (ik zou dit ook niet willen) dus dan moet het gesprek denk ik daarover gaan. Want alle beren zijn wel op te lossen, maar jij wil het niet/je kostbare energie daaraan besteden.
Is een andere vereniging/sport weet ik veel dan een oplossing? Dat ze op dezelfde dagen/tijden trainen?

 

Ik zou dan inderdaad gewoon iets uit de vriezer trekken. Of brood met soep.

Over dat laatste, dat moet het over gaan. Maar tegelijkertijd zul je ook moeten accepteren dat je kinderen groter worden en minder met jou gaan doen. Als ze niet van sporten gaan ze wel naar een vriendje of vriendinnetje.

Als jij de sport op een paar dagen bij het man 'parkeert' heb jij lekker even vrij en tijd voor jezelf. Zo kun je er ook naar kijken. En ik kan me voorstellen dat dat lastig is omdat je aangeeft dat je eigenlijk altijd alles voor je kinderen hebt gedaan. Maar je moet jezelf ook weer 'los' van je kinderen leren zien, snap je hoe ik dat bedoel? Ze hebben je steeds minder nodig en jij kunt weer meer tijd aan jezelf besteden dan.

 

Kan je niet de kinderen na het sporten laten eten?
En op hun sportdagen niet laten afspreken?
Eventueel de kinderen mee laten rijden met vriendjes?

 

Andere sport kan helpen maar als ze daar weer iets omgooien dan win je nog niets. Mijn ervaring is dat trainingsdagen en tijden elk jaar en zelfs gedurende het jaar omgegooid (kunnen worden). Ik zou de oplossing daar niet zo snel in zoeken.

 

Ik zit al jaren thuis, volledig afgekeurd
8 jaar geleden heb ik een poliklinisch revalidatie traject gevolgd.
Ik kreeg begeleiding van een fysio, een ergotherapeut, psycholoog en revalidatiearts.

Energie verdelen, conditie waar mogelijk en de psychologische begeleiding was erg prettig om beter net mijn beperkingen om te gaan en er rekening mee te houden.

Vooral de ergotherapie en psychische begeleiding zouden je denk ik erg goed doen.

Ik neem aan dat je nog bij een cardioloog loopt? Misschien kan die je doorverwijzen.

 

Nou als hij hier zo op gebrand is zou ik dit onderdeel dan inderdaad volledig bij hem laten. Laat hem het sporten in ieder geval die 3 dagen dan volledig regelen. Dus laat hem ook regelen dat ze op tijd klaar staan, eventueel gegeten hebben en hun tassen op orde hebben. En jij gaat gewoon op een vaste tijd koken zoals je gewend bent. En als de kinderen niet naar sport willen omdat ze met een vriendje of vriendinnetje willen spelen ook met hun vader laten regelen.