Hoi allemaal, Onze dochter van bijna 10 maanden is erg met haar slaapjes aan het rommelen. Het lijkt of ze van 2 naar 1 slaapje wil gaan. Zijn er meer moeders die dit herkennen?
Hier waren ze beide 9 maand toen ze over gingen op 1 slaapje. Het ochtendslaapje werd steeds later en op een gegeven moment wilden ze smiddags niet meer slapen.
Nee,hier 19 maanden en nog steeds 2x slapen waarvan 1 dut minimaal 2,5 uur duurt. Als je ochtend slaap later doet? Dat doe ik wel eens als t beter uitkomt.
Hier ook rond die leeftijd. 2x slapen lukte niet meer, ik kreeg hem vaak pas om 11.00/11.30 op bed voor eerste slaapje en dan pas tussen 16.00/17.00 voor 2e, dat werd echt te laat en hij sliep beide keren maar 3 kwartier. Toen overgegaan naar 1 slaapje na de lunch. Hij heeft nog een poosje kort geslapen maar na een paar weken, zo ongeveer rond zn eerste verjaardag sliep hij netjes 1 dutje van 1,5-2 uur.
Hier ook rond die leeftijd. Wilde z'n eerste slaapje vaak pas tegen 12 uur doen en dan een half uurtje en 2de slaapje dan tegen 17/18 uur en dan pas rond 23 uur voor de nacht. Dus toen terug naar 1 slaapje, gewoon om 1230 op bed en ging direct naar 1,5 a 2 uur dut. Nu sinds bijna 2 aan het klooien. Een uurtje slapen betekend s avonds feest tot 23 uur maar niet slapen is net te lange dag.
Ja, mijn jongste van 10 maanden slaapt in principe 1 keer per dag. Wanneer ze wel 2 keer slaapt is het eerste slaapje een powernap van maximaal zo’n 30min. Mijn zoon was ook met (een kleine) 11 maanden volledig over op 1 slaapje per dag. Bij beide begon het “gerommel” met een ruime 9 maanden al. Helaas.
Nee, hier nog 2 slaapjes, sowieso tot 15 maanden blijf ik dat ritme houden. Wakker 07:00 Ochtenddut: 09:30 - 11:00 Middagdut 14:30 - 15:30 Bedtijd tussen 18:00 en 19:00 Ken het wel dat ik rond die tijd dacht dat ze daar aan toe was. Wilde niet naar bed, snel wakker.. maar toch ben ik het blijven aanbieden. Zitten ook weer in die tijd met slaapregressies, zo ook rond 12 maanden. Waardoor het dus soms kan lijken of ze er aan toe zijn. Maarja. Ik doe ook maar wat. Voor ons werkt dit goed! Ik volg trouwens tips van slaaptips op instagram
Op deze leeftijd is er een slaapregressie waardoor slaap tijdelijk gaat rommelen. Dit is geen signaal dat ze toe zijn aan 1 slaapje, meestal is het gerommel na 6 weken voorbij. Slaapcoaches adviseren echt 2 dutjes tot minimaal 15 maanden en bij voorkeur zelfs 18 maanden.
Waarom is dat? Gewoon uit nieuwsgierigheid, hoor. Alle drie mijn kinderen hebben zich nl. niet aan dat advies ‘gehouden’ . Het vroeg terug gaan naar 1 slaapje per dag heeft in elk geval geen invloed (gehad) op hun slaap ‘s nachts, dat bleef 12,5-13,5 uur aaneengesloten.
Om meerdere redenen; de te vroege overgang naar 1 slaapje is vaak oorzaak nummer 1 voor slecht slapende en oververmoeide dreumessen. Dus heeeel fijn dat jullie kindjes daar geen last van hebben! Dreumessen die te vroeg maar 1 slaapje doen laten vaker driftig gedrag zien en zijn chagrijnig / niet te genieten met name aan het einde van de dag. Ook “leren” en verwerken babies en dreumessen in hun slaap. Juist op deze leeftijd gebeurd er op cognitief een hoop. Zoals beginnen met praten en lopen. 2 slaapjes zorgt ervoor dat er meer geleerd en verwerkt wordt van wat ze overdag hebben meegemaakt / gezien / geleerd. Er zijn altijd uitzonderingen eh. Maar ik zou voor veilig gaan en dus zo lang mogelijk 2 slaapjes aanbieden. Omdat de meeste kindjes dat eigenlijk wel nodig hebben. Vooral als ze slecht slapen in een periode waarbij het een andere verklaring heeft: bijv een slaapregressie. Daarbij is 10 maanden ook echt nog heeeeel jong. 14 maanden is dan een ander verhaal.
Hier ook 2 kinderen die rond die tijd naar 1 middag slaapje gingen ook later geen slaapproblemen gehad.
Mijn vriend en ik hebben ons helemaal gek laten maken door deze adviezen en hebben maandenlang, zo niet een jaar lang, alleen maar ellende met slapen gehad. Toen we gingen luisteren naar onze dochter in plaats van naar alle slaapadviezen ging ze eindelijk goed slapen en was alle frustratie voorbij. Bij ons tweede kindje ga ik alleen nog maar naar haar kijken en luisteren. En als dat betekent dat ze net als onze eerste dochter met vijf maanden van drie naar twee slaapjes en met tien maanden van twee naar één slaapje gaat, helemaal prima. Dan slapen we tenminste allemaal weer. Dus ik wil alleen maar aangeven: prima als jouw kind lekker meegaat in al die adviezen, maar bij ons zorgde dát juist voor drift- en huilbuien (ook bij mij). Die waren eindelijk voorbij toen we stopten met krampachtig vasthouden aan de adviezen.
Misschien zie ik het verkeerd maar volgens mij bemerk een hoop frustratie waarvan ik niet zo goed begrijp waarom die mijn kant op moet komen? Heb ik iets verkeerds en onbeschoft gezegd? Ik probeer alleen te helpen. Mensen vragen iets en ik geef antwoord. Ik vind het goed van je dat je naar je kind kijkt. Dat hoort altijd het uitgangspunt te zijn. Vaak komen mensen ook bij een slaapcoach als kijken naar je kind juist niet werkt. Dan kan theorie of regels wel handig zijn. Daarom zeg ik ook dat er altijd uitzonderingen zijn. Maar zoals met uitzonderingen is er over het algemeen een regel, dus waarschijnlijk is jouw dochter een uitzondering maar dat betekent niet dat de regel niet over het algemeen voor de meeste babies werkt. Uiteindelijk moet iedereen doen waar hij of zij zich goed bij voelt, ik verplicht niemand iets. Ik geef alleen aan wat slaapcoaches adviseren. Men mag ermee doen wat ze willen. Als het niet past in de opvoedingsvisie of fijn voelt, ene oor in en andere oor uit. Ik ben in ieder geval blij om te horen dat je uiteindelijk een manier hebt gevonden met je dochter en haar slaap. Ik hoop dat dezelfde manier ook werkt bij jullie tweede kindje. Slapen is belangrijk, voor iedereen. Voor een gelukkig kind. Uiteindelijk is dat het doel. Welke weg je ernaartoe neemt doet er niet toe.
Heb je wel kinderen nodig die het eens zijn met die slaapcoaches Met 18 maanden was de oudste hier (godzijdank) eindelijk van z'n overdag slaapjes af. Want bij hem heeft de uren die hij overdag sliep, altijd gekort op z'n nacht. Dus toen hij niet meer overdag sliep, sliep hij gewoon eindelijk een hele nacht! De jongste eigenlijk idem, de overgang van 2 naar 1 was een zege, eindelijk betere nachten. En nu van 1 naar 0 idem, niet slapen overdag betekend een goeie nacht, wel slapen overdag betekend hele hele slechte nachten. Dus ondanks het advies, zou ik ook altijd wel naar je kinderen kijken en niet blind varen op wat een slaapcoach zegt. Als het voor jullie werkt is het perfect, maar voor net zoveel kinderen werkt het niet!
Maar dit is toch juist andersom? Slaapcoaches zien alleen probleemgevallen.. die zijn de uitzondering dan, de regels werken dan voor de meeste babies niet, maar voor de probleemgevallen juist wel?
Zou je denken! Maar vaak speelt er een gebrek aan ritme, te lange wakkertijden omdat een kindje heel alert is en dus geen slaapsignalen laten zien etc. Eigenlijk de basic dingen dus. Soms proberen ouders het wel maar is er al een negatieve spiraal in geslopen en is het moeilijk hier uit te komen. Voor heel veel ouders valt een kindje moeilijk te volgen. Oververmoeide kinderen ogen namelijk niet moe. Dus dan is stap 1 de basis in orde krijgen zoals de theorie dit voorschrijft. Als dit niet werkt, dan ga je kijken naar de “uitzonderingen”. Tenzij al direct duidelijk is dat er sprake is van een uitzondering, bijvoorbeeld omdat ouders alles al volgens het boekje doen. Maar echt in de meeste gevallen die bij een slaapcoach komen is er sprake van een verkeerde spreiding van slaapjes door de dag heen (te weinig of te veel) en slaapassociaties. Beetje zoals een huisarts handelt. Als ik last heb van mijn keel, dan zal de huisarts eerst zeggen dat ik moet afwachten. Want in de meeste gevallen verdwijnt keelpijn vanzelf. Als ik twee weken later nog steeds last heb, dan zal de huisarts besluiten anti biotica voor te schrijven omdat een bacterie vaak daarna de reden is voor keelpijn. Als deze kuur niet werkt, gaat de huisarts zoeken naar uitzonderlijke gevallen en komt hij er wellicht op uit dat ik keelkanker heb. Als de huisarts direct een tumor kan waarnemen zal hij die eerdere stappen over slaan. Het zou zonde zijn als je direct over gaat op drastische maatregelen terwijl de kans velen malen groter is dat de oplossing bij iets simpels ligt.
Sorry, er zit bij mij inderdaad veel frustratie, maar dat had ik niet hoeven uiten naar jou toe. Ik weet alleen nog dat mijn vriend en ik gillend gek werden van alle adviezen waarin stond dat het zo écht móést want anders zou je kind X niet leren of Y niet ontwikkelen. We hebben twee slaapcoaches over de vloer gehad die er ook op ha-mer-den dat we vast zouden houden aan die respectievelijke drie en twee slaapjes, want anders zouden we zo ongeveer de slechtste ouders op aarde zijn. Toen we eindelijk die adviezen loslieten, alle ruis wegfilterden en gewoon eens naar onze dochter gingen luisteren, gingen we alle drie eindelijk weer slapen na een jaar aan non-existente nachten, en toen kwamen we erachter dat er eigenlijk heel veel kindjes zijn die al 'te vroeg' overgaan naar 'te weinig' slaapjes. En al die kindjes hebben zich ontwikkeld tot gezonde, slimme, gelukkige peuters en kleuters. Dus ik vraag me af of die adviezen er nog wel zouden moeten zijn. Waarom zou je niet altijd enkel en alleen naar je kind kijken? Wil hij/zij nog tot tweeënhalf jaar twee keer slapen overdag? Prima. Wil hij/zij met tweeënhalf jaar overdag helemaal niet meer slapen? Ook prima. Alle kindjes zijn unieke wezens, toch? Waarom zouden we niet gewoon hun ritmeontwikkeling volgen in plaats van onze ritmes af te willen dwingen?
Ik heb in mijn omgeving gezien dat die slaapadviezen inderdaad alleen worden opgevolgd door baby's die vanaf dat ze geboren worden sowieso al perfect slapen en altijd perfect blijven slapen Ik ken letterlijk geen enkele ouder die in het geval van slaapproblemen ook maar iets aan die adviezen heeft gehad. Bij ons duurde de eerste slaapregressie bijvoorbeeld een halfjaar. Niet twee maanden, nee een halfjaar. Hij ging heerlijk over in de tweede slaapregressie en zo verder. Het was bij ons geen kwestie van vasthouden aan adviezen en dan ben je er na twee weekjes gebroken nachten wel vanaf. Nee, het waren non-existente nachten, maandenlang. Dan kunnen die adviezen je gestolen worden, hoor. Dan ga je gewoon zoeken naar wat wel werkt.
No worries! Ik weet hoe traumatisch niet slapen kan zijn. Dus begrijp de frustratie! En dat je twee slaapcoaches hebt gehad wat niet heeft gewerkt, dat is absoluut niet fijn! En overigens ook nalatigheid van de slaapcoaches als je het mij vraagt. En niet oké dat de schuld bij jullie kwam. Want mijn ervaring is dat slaapcoaching verder gaat dan alleen de regeltjes volgen (zie mijn beschrijving van hierboven over het huisarts voorbeeld) maar vaak een combinatie is tussen de regels volgen en je kind volgen. En zeker als de regeltjes niet werken moet je zeker kijken naar wat nog meer! Ik ben stiekem wel benieuwd welke soort slaapcoaches dit waren, want er zijn er veel. Sommige ook niet opgeleid. Allerlei verschillende stromingen. Je mag altijd DM-en als je het wil delen.