Ik ben onlangs bevallen van mijn tweede zoontje. Hij is in een unieke houding vaginaal geboren, de aanzichtsligging. Dit verliep zonder problemen. Echter nu thuis verlies ik enorm veel urine. Meestal wanneer ik op de toilet ga zitten, dan valt er urine net voordat ik zit uit. Maar nu ook regelmatig als ik gewoon ergens sta. Vanmiddag had ik als toppunt dat ik in de gang stond en dat gewoon mijn hele blaasinhoud op de grond belandde. Nu heb ik internet afgespeurd maar daar lees je vooral dingen over plassen met niezen etc, maar geen “ernstige” dingen. De verloskundige noemt dat het normaal kan zijn om incontinent te zijn en dat dit nog wel 2 weken duurt voordat we dit goed kunnen beoordelen. Ik ben echter benieuwd of er dames zijn die hetzelfde hadden maar hier wel goed uitgekomen zijn, want ik ben als de doods incontinent te blijven.
Dat begrijp ik en dat ga ik ook zeker doen. Alleen ben ik benieuwd naar ervaringen van vrouwen hoe het bij hen is verlopen. Want ik lees vooral over plassen met niezen etc maar niet in zulke extreme vormen.
Ik heb het bij beide zwangerschappen gehad, bij mijn oudste het ergst. Het liep gewoon, ik kon het totaal niet stoppen, de spieren werkte niet. Heel bizar. Mijn kwaamverbanden zaten vol bloed èn urine, jammie! En lekker branden ook natuurlijk want ik had hechtingen Het duurde volgens mij een week of 2 en toen kreeg ik langzaamaan weer controle. Nog wel een tijd dat ik zomaar druppels verlor. Ik heb denk ik een jaar van die urine inlegkruisjes gedragen voor de zekerheid. Niesen is nog steeds gegarandeerd een plas. Ook springen op een springkussen moet ik niet met volle blaas doen
Ik zou preventief contact opnemen met een bekkenfysio. 6 weken na de bevalling kan je daar terecht. Zij kunnen inwendig voelen,hoe alles erbij "hangt" en de juiste oefeningen geven om de boel wat strakker te maken. Zoontje is bijna 13 maanden en nog steeds als k moet niezen,hoop ik dat ik geen druppeltjes urine verlies. Het kan helaas erbij horen. Zou zolang zo'n tena luier om doen,voor de tijd dat je echt veel urine verliest.
Dankjewel voor je reactie! Goed om te horen dat het ondanks de heftigheid in het begin na 2 weken wel beter werd. Hopelijk gaat dat hier ook zo lopen. Wat enorm naar hè om totaal geen controle te hebben. Ik werd er echt een beetje bang van. Hopelijk verloopt het deze nieuwe zwangerschap anders bij jou, want zo te zien is er een kleintje op komst! Gefeliciteerd
Dankjewel voor de tip! Ik ga contact opnemen met een bekkenfysio, had begrepen dat ik een aantal weken moest wachten inderdaad. Ben thuis wel begonnen met wat oefeningen. Haha hilarisch, de baby in de luiers en mama ook. Ziet eruit, maar het moet even.
Heel naar! Ik heb het toen aan 3 verpleegkundige en de verloskundige gevraagd want ik had er ook nog nooit van gehoord, maar alle 4 verzekerde me dat het normaal was en dat het vanzelf weer goed zou komen. Daarnaast idd het advies om na 6 weken naar de fysio te gaan. (Daar ben ik nooit geweest want ik zat toen in een dikke depressie .. maar goed .. ander verhaal ) Bij de jongste ook best last van uitgerekte spieren. Ik kon toen wel wat ophouden, of iig een poging doen. Bij de oudste waren ze compleet uitgeschakeld. Yes! Er komt - als alles goed gaat - nog een kleintje bij ja! Dankjewel
Nu idd nog even afwachten. Echter als je urine blijft verliezen al zijn het kleine beetjes na behandeling bij de fysio. Vraag dan wel een verwijzing naar de gyn. Heel veel vrouwen blijven er namelijk mee rondlopen want ja hoort erbij na bevalling etc. Nee dat hoort er niet bij en is dan vaak het gevolg van verzakking waar ze over het algemeen je heel goed mee kunnen helpen. Succes in ieder geval!
Check, hier ook. Bij de oudste was het het ergste, dat ik tegen de kraamvrouw zei dat ik aandrang voelde. En toen lag er zowaar een plasje op de grond, niets van gevoeld, bizar he. Het is goed gekomen, regelmatig bekken spieren trainen meerdere keren per dag. Geef het de tijd...
Ik had dit ook. In m'n kraamweek verloor ik amper bloed maar wel veel vocht (dachten we). Had aan de vk gevraagd of het normaal was dat je ipv bloed zoveel vocht verliest van onder. Bleek het urine te zijn... verschrikkelijk. Na 1.5 jaar is het al wel veel minder maar ik kan nog niet zonder verbandje. Niet meer zo dik als toen hoor. Maar het is al zooooveel beter. Ik werd er echt gek van.
Dankjewel allemaal voor de reacties! Gelukkig lijkt de incontinentie een beetje op zijn retour, althans in heftige vormen! Rot om te horen dat veel van jullie toch rest klachten hebben… ben benieuwd hoe dat hier verloopt.
Dit inderdaad. Ik loop al bij een bekkenfysio en alvast advies opgevraagd hoe en wanneer we de boel na de bevalling weer gaan opstarten. Bepaalde oefeningen mag ik al doen als ukkepuk zn eerste ademteug haalt bijv. maar ABSOLUUT GEEN buikspieren VOOR bekkenspieren want dan riskeer ik een permanent incontinent. Gaat hier echt om gecontroleerd optrekken en laten zakken van bekkenbodemspieren. Niet zo zeer de kracht, dat komt later wel. Trappetjes met zo veel mogelijk tredes op en neer. Bij mn dochter was ik al de pineut met een verkeerde draai, na een week of 3/4 was dat wel weer redelijk op orde. Met een volle blaas niesen of hoesten hoef ik nu trouwens ook niet te proberen, al is de definitie van "volle blaas" momenteel wel erg lachwekkend.