Ik ben eigenlijk een beetje op zoek naar ervaringsverhalen, omdat ik zit met het volgende: Al mijn hele leven woon ik in dezelfde woonplaats (een dorp, in de randstad, erg centraal gelegen, onder de rook van de grote stad zegmaar). Binnen mijn woonplaats ben ik al wel meedere keren verhuisd. Inmiddels heb ik hier met mijn man 3 kinderen mogen krijgen. We hebben nu een mooie koopwoning, op een hoek, in een typische Hollandse woonwijk. Helemaal prima. Maar al langere tijd verlangen we naar meer vrijheid, buitenleven; kortom, we zijn gaan zoeken naar een vrijstaande woning. Nu vonden we een aantal weken geleden een vrijstaande woning te koop, op ongeveer 20 minuutjes rijden van waar we nu wonen. Niet perse ver dus, wel een stukje verder voor mijn man om dagelijks op zijn werk te komen maar dat vindt hij geen probleem. Afijn, we hebben dus een bezichtiging gedaan en we waren enthousiast. Nu een aankoopmakelaar in de hand genomen, en een bod uitgebracht onder voorbehoud. Maar, ik voel nu al dagen spanning in mijn hele lijf. Zo ontzettend eng vind ik het idee nu klaarblijkelijk om weg te gaan uit mijn vertrouwde omgeving, de omgeving waar mijn kinderen hun school en vriendjes en familie hebben, de plek waar ik zelf groot ben geworden. Maar aan de andere kant lonkt het 'vrije leven', met een grote tuin en geen luidruchtige buren meer aan de andere kant van de muur. Jeetje, wat een dilemma. Want stel nu dat ons bod geaccepteerd wordt, wat een eng idee! Alles wordt dan voor het eerst in 33 jaar echt anders. Is er iemand die zich in mijn verhaal herkent, of iemand die hetzelfde heeft gehad en gekozen heeft om toch de stap te wagen? Hoe heeft dat voor je uitgepakt? Hoor heel graag ervaringen!
Spannend hoor! Ik wil mijn verhaal met je delen (hoewel het niet helemaal te vergelijken is met jullie situatie), na 13 jaar in de randstad gewoond te hebben (blijven plakken na onze studies), hebben we vorig jaar besloten dat we toch wel graag terug wilden naar onze oude provincie. De huizen zijn daar veel betaalbaarder, rustig, familie in de buurt. Maar wel ruim 2 uur rijden verderop. Weg van ons vertrouwde leventje met alle gemakken van de stad binnen handbereik. Maar wel de rust, ruimte en onze families veel dichterbij. Een lang verhaal kort, we hebben de stap genomen en al snel een fijn huis gevonden. Het duurde wel 8 maanden voordat we de sleutel kregen en ik heb regelmatig getwijfeld in die tijd of het wel handig was om dit te doen. We wonen hier nu 2 maanden en het bevalt zo goed. Dit hadden we eerder moeten doen. 20 minuten is veel minder ver en niks is voor altijd, als het je echt niet bevalt dan verkoop je het huis weer en ga je op zoek naar iets anders. Ik heb liever spijt van iets dat ik heb gedaan dan dat ik spijt krijg van het niet doen, maar dat is natuurlijk persoonlijk. Heel veel succes met jullie keuze!
Ik ben vanuit de randstad naar Brabant verhuisd. Ik schreeuwde in het begin altijd dat ik terug wilde naar mijn wijk. Maar in brabant woonde ik in de bossen en toen ik mijn (totaal niet groene wijk) inreed wilde ik dit niet meer! Geen groen en alles op elkaar, geen ruimte Later ben ik naar een andere stad in de randstad verhuisd voor mijn man, dat heb ik een jaar volgehouden en zijn we met gierende banden terug naar Brabant gegaan. Man heeft toen alles achter gelaten. Na een jaar hebben we ons droomhuis gevonden en daar wonen we nu met heel veel plezier. Hier heeft de verhuizing naar Brabant dus echt goed uitgepakt. En heeft ons leven echt aanzienlijk verbeterd.
Ik kan me niet voorstellen om 33 jr in dezelfde omgeving te wonen ... dus na de eerste regel gelezen te hebben wist ik al meteen ... doen ... geef het de tijd een nieuwe plek kan soms wel 3 tot 5 jr duren voordat het die van jou is maar mijn motto is je kunt overal thuis zijn!
Ik herken je verhaal helemaal. Het zou in grote lijnen mijn verhaal kunnen zijn. We hebben de stap gemaakt een aantal jaar geleden. Van een hoekwoning in een dorp in de Randstad naar een dorp in een andere streek. Wat buitenaf, vrij, heel veel ruimte en natuur om ons heen. Het is bij ons in alle opzichten de juiste keus gebleken; het is zo ontzettend meegevallen. Ik ben iedere dag nog blij met onze mooie plek, de ruimte en alles wat dat ons gezin gebracht heeft wat in onze vorige woonplaats niet had gekund.
Wij zijn 1,5 jaar geleden verhuisd van een dorp in de randstad naar een dorp in de polder, waar we niemand kende. Het heeft voor ons allen zo goed uitgepakt. We wonen zo fijn en rustig hier! @Motherofdragons; dat gun ik jullie ook. En ja, iedere grote verandering is eng..
Hier ook gedaan.. Van een hoekwoning in een levendige buurt en drukke wijk hoogzwanger naar een vrijstaand huis met een enorme tuin in een buitendorp.. Onze beste keuze ooit.. Zo word ik elke morgen wakker ... Ik wil nooit meer terug..
Wat fijn om te lezen dat het voor jullie allen eigenlijk alleen maar goed heeft uitgepakt We zijn nog in afwachting van reactie op ons bod, dus het is nog even spannend. Bedankt voor jullie reacties! Erg prettig om alles even te kunnen relativeren.
Hier vanuit breda naar noord limburg verhuisd in een klein plaatsje. manlief woonde al jaren in breda en ik heb er eventjes gewoond daarvoor woonde ik in een groot dorp met alle gemakken voorzien Manlief moest erg wennen ivm faciliteiten maar in breda naar een bouwmarkt duurde een 15/20 min…. Hier ook maar dan zit je in een ander dorp of stad…. Lijkt ver, maar is net zo ver als in breda… wel hebben we een supermarkt in ons dorp en meer dan 5 kappers, een cafe, grandcafe en ijssalon. Dus beetje leven is er wel gelukkig ook wij hebben een vrijstaande woning en was ook wel een harde eis… geen directe buren, maar wel in een woonwijk