Herhaalde miskramen na goede zwangerschappen

Bizar, ik heb EXACT dit meegemaakt de afgelopen 1,5 jaar.

3 supergezonde zwangerschappen gehad en bevallen in 2007, 2008 en 2019. Van alledrie was ik gelijk de eerste ronde zwanger. Ongelooflijk.

Nu besloten wij voor een tweede van ons samen te gaan ( nummer 1 en 2 hebben een andere vader) en jahoor, ronde 2 was ik gelijk zwanger Nooit gedacht dat het fout zou gaan, maar daar was na 1,5 week ineens bloed. een maandje gewacht, weer zwanger, en jahoor, weer een miskraam. Ik was echt in shock. Ik was nieteens verdrietig, maar gewoon oprecht in de war! en toen was daar weer na de wachtmaand een positieve test. Ik durfde al nieteens meer blij te zijn. Maar jahoor, daar was de goede vroege echo! maar helaas bleek in week 10 het hartje niet meer te kloppen. Op de nacontrole echo zat nog wat restweefsel (ja ik bloedde inmiddels ook al een week of 4) en de vk dacht op die echo te zien dat ik PCOS heb. Schrok ik nogal van want ik heb een regelmatige cyclus en menstruaties en echt geen van de symptomen, maargoed!

Dit was in Februari/Maart. Wij hebben er toen toch voor gekozen onderzoek te laten doen. Baarmoeder zag er prachtig uit, Gyn verwees de PCOS claim van de vk direct naar het land der fabelen. Ik heb een uitstrijkje gehad, stollingswaarden laten checken, chlamydia, en het chromosoomonderzoek. Allemaal helemaal goed! Toen ik eindelijk stopte met bloeden was het al April en wilde ik mijn lijf nog even een menstruatie laten afwachten. Niet zwanger. In Juni toch weer een positieve test! En dit keer is het blijven plakken!

Ik ben na alle goede uitslagen begonnen met bepaalde zaden eten in mijn cyclus omdat ik zelf dus vermoedde dat mijn progestoron balans misschien niet goed was, en heb progestoron creme besteld (tipje van de gyn die wel aangaf dat het ws onzin was, maar geen kwaad kon) en ik heb vitamine B3 en B6 bijgeslikt. Ik heb natuurlijk geen idee of dit heeft geholpen, maarja.. baat het niet schaadt het niet...toch?

Na 3x in 1x zwanger geraakt te zijn ben ik afgelopen jaar echt even goed met beide benen op de grond gezet.. en elke dag ben ik nog bang dat het mis gaat. MAar het lijkt dus toch echt (en ik heb zo een hekel aan deze dooddoenet) 'domme pech' geweest te zijn.

 

Dankjewel

Mijn gyn wilde ook niet testen op progestoron omdat ze dat heel bot gezegd onzin vond. Ze zei dat veel vrouwen daar gelijk aan denken maar het vaak niet waar was. Als het deze ronde niet raak was geweest dan had ik me particulier laten checken op hormoonwaarden bij een orthomoleculair therapeut via een bloedtest. Mochten jouw huisarts en vk/gyn er ook niet aan willen kan je dat altijd lekker op eigen houtje doen!

https://fitforfertilityshop.nl/product/dr-lee-natuurlijke-progesteron-creme/ Ik heb deze creme gebruikt

https://krachtvoervoorvrouwen.nl/lichaam/seed-cycling/ hier kan je lezen over de zaden. Ik zag het op instagram geloof ik voorbij komen en ik dacht echt ach, dat is iets wat ik echt makkelijk kan toevoegen aan mijn routine en wie weet helpt het wel! Het is iig gezond!

 

Ik heb twee kindjes die na de eerste ronde kwamen. Mijn zoon was in beginsel een tweeling, vanishing twin. De miskraam was met 7w, dus vroeg. Daarna kreeg ik met 5w en met 12w (opgewekt) een miskraam. Dus alle 3 een heel ander termijn, waardoor pech het meest logische lijkt.

Ik slik sinds deze ronde aspirine vanaf de eisprong en wil vanaf de volgende ook monnikspeper gaan slikken. Expres even niet tegelijk gestart met beide want beide kunnen bijwerkingen geven dus handig om te wete waarvan. Van de aspirine heb ik iig helemaal geen last.

Ik slik ook dagelijks vitamine, ook vitamine D en visolie zijn nog goed om toe te voegen.

Heb deze vraag ook al wel op andere plekken voorbij zien komen. Zoveel theorieën over waarom dit is maar echt een duidelijk antwoord of suggestie niet gezien...

Wij zijn deze ronde weer begonnen, de laatste miskraam was echt drama heb 90 dagen gebloed. Vind het echt doodeng maar het verlangen is echt zo groot na een jaar...

 

Ik had na 2 probleemloze zwangerschappen opeens 3 vroege miskramen.
Ik bleek het Antifosfolipiden syndroom te hebben ontwikkeld. Dit bleek uit onderzoek na herhaalde miskramen.
Dus er kan blijkbaar opeens wat in het lichaam veranderen. Met bloedverdunners kwam het goed.

Sterkte, ik zou ook onderzoek laten doen en dan met name op antistoffen/stolling laten prikken. Dat heet de Anti cardiolipine antistoffen.

 

Wat heftig wat je meemaakt zeg, ik wens je veel sterkte!

Ik raakte gelijk de eerste ronde zwanger van mijn dochter, toen was ik 33. Toen, ik was inmiddels 38, weer gelijk zwanger, dat werd helaas een miskraam. Na een bloeding (vermoedelijk zelfs zonder eisprong vooraf) was ik voor de derde keer zwanger, en kreeg weer een miskraam. Het herstel daarvan duurde wat langer en het duurde even voor de boel weer op gang kwam, ook dit keer kreeg ik eerst een bloeding. Daarna, ik was inmiddels 39, raakte ik direct zwanger van mijn zoon, van wie ik een maand voor mijn 40e verjaardag beviel.

Tussen de 3e en de laatste zwangerschap had ik nog een doorverwijzing naar een of andere boerenboterhammenzak van een gynaecoloog, die duidelijk de notities niet had gelezen en me bij binnenkomst feliciteerde met mijn zwangerschap (ik was nog herstellende van mijn miskraam), mijn huisarts beschuldigde van onduidelijke notities toen ik hem zei dat ik niet zwanger was (ik kon de notities ondersteboven lezen, deze waren kort en duidelijk) en met zijn ogen rolde toen hij mijn leeftijd vernam. Dus ik kan niet zeggen dat ik daar veel aan had. Maar er is dus kort daarna wel een succesvolle zwangerschap tot stand gekomen.

Ik heb natuurlijk alles gelezen wat los en vast zat, en het schijnt dat er een soort selectieprocedure plaatsvindt in het lichaam, en dat het ene vrouwenlichaam strenger selecteert dan het andere, en dus sneller een zwangerschap zich laat innestelen dan een ander. Dat zou bij mij wel eens het geval kunnen zijn geweest. En naarmate ik ouder werd, nam de kans op een niet-levensvatbare zwangerschap natuurlijk wel toe omdat de gemiddelde kwaliteit van de eicellen na een bepaalde leeftijd af begint te nemen.

Nou weet ik niet hoe oud je bent, maar 2015 is wel even geleden. En uiteraard hoeft het daar helemaal niet aan te liggen. Na 3 miskramen heb je in Nederland, voor zover ik weet recht op vervolgonderzoeken. Ik denk dat het wel het overwegen waard is om daar gebruik van te maken als je dingen wilt uitsluiten.

 

Ik heb een dochter na een goede zwangerschap uit 2019,

Ik heb een dochter uit mijn allereerste zwangerschap in 2019. Daarna 3 miskramen gehad afgelopen jaar. Alle 3 de keren is het mis gegaan tussen de 5-6 weken. Er gaat steeds geen hartje kloppen. Omdat ik steeds heel snel weer zwanger raak heb ik ervoor gekozen nog geen onderzoek te doen. Nu ben ik weer opnieuw zwanger over anderhalve week hopen we te weten of er deze keer wel een kloppend hartje is!

De gynaecoloog bestempeld mijn miskramen als ‘pure pech’. Ik heb voor mezelf besloten dat als ik 5 miskramen achter elkaar zou krijgen ik wel onderzoeken wil.

Denk dat dat goed is om voor jezelf te bepalen, wat kan je nog aan op de weg naar een goede zwangerschap en wanneer is het echt genoeg en wil je eerst antwoorden..

 

Lieve @beebje082011, dikke knuffel voor jou.

Hier ook herhaalde miskramen na 1 gezonde zoon (al 6 jaar geleden dus was nog wat jonger).

Heb 5 miskramen gehad (in korte tijd,4 tussen de 4 en 6 weken en 1 met 10 na een kloppend hartje) en na de 3e is er van alles onderzocht maar ook hier was de oorzaak volgens de arts 'dikke vette pech'. Ik geloof dat er rond de 70 a 80 procent geen oorzaak wordt gevonden.

Volgens de arts zijn de statistieken zo - in mijn geval - dat als er geen oorzaak wordt gevonden de kans op een goede zwangerschap nog steeds het grootst is.

Ik ben nu weer zwanger en het lijkt goed te gaan (bijna 8 weken en een hele mooie echo) dus bij mij lijkt het gewoon blijven proberen wel te helpen.

Je zou het misschien kunnen blijven proberen en in de tussentijd je kunnen aanmelden bij een ziekenhuis via de huisarts om toch onderzoeken te laten doen. Het stelt mij ergens wel gerust dat er niet iets uitgekomen is.

Daarbij moet ik wel zeggen dat als ik nu niet zwanger was geworden ik naar een gynaecoloog was gegaan met een wat meer holistische kijk op de zaak (hormonen laten checken etc wat het ziekenhuis pertinent weigert) en/of dat ik me had laten doorverwijzen naar Gent.

Veel liefs

 

Ja snap ik heel goed! Wij wilden ook geen 3 maanden niet zwanger mogen raken omdat ik laatste tijd direct weer zwanger ben. Dit is mijn tweede zwangerschap direct na een miskraam. 3 maanden wachten voelt dus als verloren tijd. Helemaal omdat je hoort dat er bijna nooit iets uit onderzoek komt

 

Herkenbaar verhaal.
Van de eerste 4 ben ik heel snel zwanger geraakt (direct of binnen 2 maanden).
Voor de 5e heb ik 1 vmk gehad, maar de maand daarna was het direct weer raak.

Nu ben ik zwanger van de 6e, maar voor deze zwangerschap ben ik ruim een jaar bezig geweest en heb ik 1 vmk & 2 ma's gehad.
Het zwanger worden lukte dus wel, maar idd het zwanger blijven werd lastiger.
Onderzoeken heb ik niet laten doen. Ook omdat het bij mij zeer waarschijnlijk aan mijn leeftijd ligt.

Hopelijk eindigt het bij jou ook in een goede zwangerschap!

 

Dat onderzoek bestaat uit bloedprikken op stollingsziektes en stelt niet meer voor dan dat. Je kunt bij je gyn zo'n bloedprikformulier vragen. Ben je over 3m niet zwanger laat je het prikken, ben je wel zwanger dan laat je het niet prikken... zou er niet al te ingewikkeld over gaan denken hoor!

Ik bleef sowieso 90 dagen lang bloeden dus voor mij was 3m wachten helaas heel gemakkelijk... je lichaam moet ook maar net snel herstellen om alweer opnieuw zwanger te kunnen raken. Dat dit binnen 3m is, is geen gegeven helaas.

 

Hier na 3.5 jaar eindelijk een zwangerschap, dat was mn dochter. Verder keurig volgens t boekje.

Zoontje werd een mk met 15 weken (zat ook syndroom van down onder met zware schades, dat was een pechgevalletje) zaten al wel in de lijn om zwangerschap te beeindigen maar zijn hartje stopte zelf al.

Vervolgens een mk met 7 weken, na eerdere hartactie.

Daarna een zvmk.

De huidige ronde zijn we inmiddels aardig op weg maar ik reken me nog niet rijk. Statistisch gezien zouden we aan de goede kant moeten zitten, maar ik geloof t pas als ik die kleine in handen heb met een prima eerste check.

Waren overigens niet bewust aan t klussen hiervoor, dochter was een horrorbevalling dus de motivatie van herhaling was niet heeeeel groot. Vandaar dat er ook 5 jaar tussen zit (en dan was dit een op de valreep geval).

Dochter was ik net 31 toen ik zwanger bleek. Deze keer kwam ik er net na mn 36e achter dat ik zwanger was.

Ik heb het niet uit laten zoeken WAAROM de voorgaande mis gingen. In mijn hoofd is t gewoon mn leeftijd. In mijn familielijn is zwanger worden na je 36e gewoon nagenoeg kansloos en een traject vol verdriet en tegenslag. Dus sinds ik me kan herinneren roep ik al dat ik na mn 36e niet meer zwanger wil worden.

Deze was daar nog VLAK voor ontstaan, technicality.

Als je wens voor een kleine dermate groot is zou ik een mk niet tegen laten houden. Ja er is een kans op verdriet, maar ook een kans op vreugde. Zou je je later voor je kop slaan als je de kans niet genomen had toen je er fysiek nog kans op had?

Voor ons was t inmiddels al prima, hadden er vrede mee dat t bij 1 zou blijven. Man was al aan t kijken naar sterilisatie, ik had al een plan om de zolder stevig op te ruimen en babykamer was al omgebouwd tot werkkamer.

Had mazzel dat ik testte voordat ik dat weekend de zolder op zou duiken...dat had een dure verrassing kunnen worden anders. Dus de mindset hier was al anders en ik zou t zelf niet bewust opgezocht hebben.

 

Dankjewel voor de felicitaties. We zijn er nog niet maar ik ben optimistisch.

Grappig dat je dat zegt qua selectiever is.
Ik denk juist dat ons lichaam niet selectief genoeg is en juist alle eitjes probeert te laten innestelen, ook al zijn ze niet van goede kwaliteit. Het is een theorie van een oorzaak van herhaalde miskramen, als je Googlet op hyperfertility kan je er meer over lezen.

Wat de onderzoeken betreft: ik ben tussendoor gewoon doorgegaan met zwanger proberen te worden en dat is eigenlijk niet helemaal de bedoeling maar de arts stond het wel toe. Heb uiteindelijk wel 1 maand pauze gehad maar dat was prima (na een miskraam). Het stelde eigenlijk ook niet heel veel voor hoor, de onderzoeken die ze doen.

Ik heb een goede naam in Lelystad van een gynaecoloog die naar hormonen en meer kijkt, mocht dat niet te van je zijn dan kan ik je de gegevens in een berichtje sturen.

Ik hoop echt dat je snel blijvend zwanger mag worden. Liefs

 

Precies dit.
Ik ging ook bloed prikken, daarbij 1 ronde overgeslagen voor betrouwbaar beeld. Daarna binnen de wacht tijd weer blijvend zwanger geraakt (wel bloedverdunner gebruikt toen). Dus die tweede keer prikken is er toen niet van gekomen.
Wel was mijn eerste keer prikken afwijkend, dus ik heb na de de zwangerschap opnieuw bloed laten prikken en daaruit bleek dat ik een stollingsziekte heb. Dat was de oorzaak van mijn miskramen en is ergens na mijn 2e bevalling ontstaan.
Vaak komt er niets uit, dat zeiden ze tegen mij ook, maar bij mij was er toch iets niet goed.

 

Ja dan is het toch wel heel fijn dat je de onderzoeken hebt gedaan, weet waar de miskramen door worden veroorzaakt en dat je er ook iets aan kan doen. Ik zie dat je een jong kindje hebt dus dus het is je gelukt blijvend zwanger te worden zo te zien.