Onze zoon is net 2 jaar oud en heeft sinds vorige maand een peuterbed gekregen. Hij is er erg blij mee en klimt er gelijk in als hij zijn bed ziet. De kunst is alleen blijven liggen. Als we hem 20 keer naar bed moeten sturen en er weer uit komt voordat we de slaapkamer uit zijn is ons geduld op en ligt hij in de ledikant die ook nog op zijn kamer staat. Toch moet hij wel er echt aan gaan wennen omdat zijn broertje de ledikant nodig heeft aangezien hij straks te groot wordt voor het wiegje. Iemand advies om hem in zijn peuterbed te laten slapen?. Hij is wel aan de ene kant toe aan een ander bed omdat hij steeds vaker huilt als we hem in de ledikant willen laten slapen. Op dit moment geprobeerd Streng toespreken Rustig toespreken Boekje voorlezen Knuffels in bed ookal hecht hij daar geen waarde aan Met slaapzak Zonder slaapzak Nachtlampje
Wellicht is je kindje er nog niet echt klaar voor? Ik ben momenteel ook bezig met mijn zoon te ‘trainen’. Wat hier wel helpt is om eerst de middag dutjes in het peuter bed te doen. Dat lukte bij ons eigenlijk meteen zonder probleem. Hoewel hij nu sinds 2 weken ook er soms een dolle boel van maakt en dan leg ik hem weer in de ledikant. Hier komt ook nummer 2 over paar weken maar als het nog niet lukt om hem in peuter bed snachts te laten slapen gaat de baby de eerste tijd sowieso bij ons in de wieg op de kamer en anders in de wieg op eigen kamertje. 2 jaar is ook nog erg vroeg en het advies is volgens mij om het pas vanaf 2,5 jaar te gaan doen. Zou eerder zelf eerder nadenken om het toch uit te stellen of een 2de ledikant aan te schaffen als het nog niet wil lukken. Verder geen tips ik lees graag mee met de reacties.
Gewoon laten gaan? Laat hem maar even uitrazen. Komt vanzelf wel. Is de strijd niet waard. Hier klommen ze ook uit het ledikant, dus daar weer inleggen was een stuk gevaarlijker.
Hier ook een klimmer, dus voor 2 lag hij al in een gewoon bed. Ledikant ook meteen opgeruimd, en inderdaad, laat hem maar gaan, leg hem maar 20 of 40 keer terug. Wij nemen hem ook weleens mee terug naar beneden. Maar vooral doorzetten. De eerste 6 weken zaten we gewoon 2 uur op z'n kamer. Nu zijn we een week of 15 verder en vandaag ging het super goed, gisteren half uurtje erbij gezeten en dat wisselt af. Haal hem s nachts ook weleens van de bank af als hij opgestaan is Gewoon ff doorzetten. Het went vanzelf. Zou wel het ledikant weghalen Hier ging het na 2 maanden beter.
Ik heb dr gewoon laten gaan, want kennelijk was t spelletje "mama komt wel" ook wel erg grappig. Lag ook een vloerkleed, kachel ietsjes warmer gezet en compleet genegeerd verder. Nu was zij wel parcours style uit dr ledikant geklommen (beiden voeten ene kant, handjes andere kant OP DE RAND) met een slaapzak aan en de eerste twee crashes weerhielden dr niet dus ik heb diezelfde avond nog 3 spijlen uit dr ledikant gezaagd. Dat was natuurlijk ook wel gelijk een paar nachten feest en dat ik dr gelukzalig op de grond met een dekentje tegen kwam tussen een berg knuffels, maar na een paar nachten was de lol er wel vanaf en bleef ze toch maar in dr ledikant. Overgang naar dr grote bed (hier gelijk 1-persoons) was dus ook niet heel boeiend. Totdat ze ook uit dr kamer ging sneaken om: op de gang te liggen, de badkamer te "poetsen", naar de maan te kijken in onze slaapkamer enzo... Dat was problematischer, zeker in combinatie met haar slaapstoornis (doorslapen). Van t jaar uit ergernis een deurcontact op dr slaapkamer gezet (wat je ook bij je ramen kan gebruiken voor inbraakbeveiliging) zij was zo stilletjes dat we haar echt NIET hoorden (ook niet met een hangertje of een belletje aan dr deur!!!) en nu piept mn mobiel als ze dr deur open doet. Daar kon nog geen slaaptrainer tegenop! Piep piep, mama staat boven...plan mislukt...en vervolgens zo stelselmatig dat ze t maar opgegeven heeft.
Mijn oudste dochter ‘moest’ toendertijd ook haar ledikantje afstaan omdat ze een zusje kreeg. Met 2 jaar was dat voor haar eigenlijk nog iets te vroeg, maar het was niet anders. Ze kwam ook steeds uit haar bed. Wij hebben het sowieso cold turkey gedaan. Dus niet proberen en bij gedoe weer in het ledikantje. Het ledikantje was gewoon ‘weg’ en stond op de babykamer. We hebben ervoor gekozen om een traphekje voor haar kamerdeur te plaatsen. Ik wilde niet dat ze boven vrij rond kon lopen én ik had geen zin in strijd met het in bed blijven. Dus traphekje hield haar op haar kamer en als ze uit bed kwam, kon dat weinig kwaad. Dat hebben we dus gewoon laten gaan en dat werkte prima. Er kwam vanzelf een moment dat ze wel netjes in bed bleef. En tot die tijd moesten we haar gewoon af en toe van de grond plukken omdat ze daar in slaap was gevallen
Wij hebben toevallig vandaag een peuterbed neergezet voor onze zoon en wilde het precies zo gaan doen. Traphekje in zijn kamerdeur en dan kan hij weinig kwaad doen. Behalve gaan schreeuwen en zijn zus wakker maken dus we hopen er maar het beste van haha
Wij hebben de deurklink van zoon zijn kamer omgedraaid, en hem gewoon even laten gaan. Hoewel wij wel mazzel hebben dat hij echt snel gewend is (zus daarintegen had langer nodig...) Maar zolang hij op zijn kamer niks kapot oid kan maken zou ik de strijd denk ik even laten. Het ís tenslotte ook leuk om ineens zelf je bed in en uit te kunnen gaan
of een campingbedje (wel ff checken dat ie niet gek gaat doen met t matrasje, mijn dochter maakte er een parcours training van dus sliep toen ineens op de plank...kwam dr giechelend tegen ONDER een matras dus die werd ingevorderd)
Ik zou zorgen dat hij geen gekke dingen kan doen op zijn kamer. (Potjes zalf leegsmeren oid) de deurklink draaien of een traphekje in de deuropening, zodat hij niet van de kamer kan komen. En het ledikantje weghalen. Het is vaak even uitproberen. Is natuurlijk ook wel erg mooi als je opeens zo makkelijk uit je bed kunt komen. Maar de lol gaat er snel genoeg vanaf als je er geen/weinig reactie op krijgt van papa en mama. Ik heb een keer gehad dat ik de slaapkamer niet op kon. Dochter lag gewoon voor de deur te slapen Door het ledikantje weg te halen maak je duidelijk dat er geen keuze meer is. Bij oudste dochter hadden we eerst ook het kedikant laten staan. Met de gedachte: 'dan kan ze rustig wennen' Ze vond haar nieuwe bed prachtig, ging er steeds netjes in liggen, maar wilde uiteindelijk steeds toch weer terug in haar eigen vertrouwde ledikantje. Ledikantje weggehaald en helemaal geen problemen meer gehad.
Iedereen bedankt voor de reacties we hebben er voor gekozen het ledikantje samen met hem uit zijn kamer te halen en op de babykamer te plaatsen het lijkt te helpen door er inderdaad geen reactie op te geven hij komt wel snel zijn bedje uit maar zodra hij merkt dat hij de deur niet open krijgt klimt hij zijn bed weer in. Dit gebeurd ongeveer 5 keer