Ja. De protocollen zijn erg uitgebreid We krijgen nu een nieuw systeem en dat is nog bewerkelijker. Helemaal top haha! Nou. Ik kan me ook niet voorstellen dat ouders daar moeilijk over doen als het vanuit het kind komt maar ik vind het wel belangrijk om kinderen bij de brengen dat ze het ook niet bij iedereen zomaar kunnen doen. Wij moeten ze ook de grenzen natuurlijk aanleren. Bij mij nooit gedaan en ik kus zelfs de caissière bij de appie nee grapje natuurlijk! Maar je snapt denk ik wel wat ik hiermee bedoel. Bij topic starter kwam het actief vanuit de leidster zelf en dat heb ik meerdere keren toegelicht
Het knuffelen is geborgenheid geven. Dat is wat anders dan kusjes op de mond geven. Wij werken vanuit een protocol waarin duidelijk de grens beschreven staat. En ooo overigs wanneer je bijvoorbeeld peuters knuffelt en je bepaalde signalen opvangt ze dit dus niet prettig vinden ect ect. Ik werk voor een grote organisatie dus ik denk dat daar zeker ook een heel groot verschil in ligt in de verschillende benaderingen.
Ja ik ook. Ik ga morgen is even kijken wat ons protocol inhoud. Als we al niet van dezelfde organisatie zijn xD. Ik had het overigens ook over kusjes op de wang bijvoorbeeld. Niet op de mond. Maar als je aan het knuffelen bent en dan de signalen krijgt ben je dus al te laat. Waar ligt dan de grens? Al het initiatief tot contact aan het kind overlaten? Ik vind dit wel een interessant onderwerp om even uit te pluizen met alle verschillende meningen
Ik kan alleen voor mezelf spreken als ouder van 2 kinderen met beperking en jonge emotionele ontwikkeling. Ik vind kusjes op de wang echt anders dan op de mond. Een kus op de wang of een zere plek vind ik vergelijkbaar met een knuffel. Maar wat betreft de signalen, als je een kind knuffelt en die lijkt dat niet fijn te vinden, dan is het toch prima zolang je maar stopt? Het wordt lijkt me erg onnatuurlijk als je al het initiatief altijd aan het kind moet overlaten.
Ja dat lijkt mij ook. Maar is er dan al niet een grens overschreden als je al geknuffeld hebt maar het kind wou dit helemaal niet? Zou je het ze dan eerst moeten vragen? Zullen we knuffelen? Zo doe ik dat met de grote kinderen wel want de meeste hebben hier geen behoefte aan maar sommige wel als ze bijvoorbeeld verdrietig zijn. Doen we dat al? Vragen om te knuffelen? Of is knuffelen en het kind geeft aan dat het niet wil knuffelen geen grensoverschrijdend gedrag? Is dat dan alleen kussen op de mond?
Ik begrijp dat een protocol misschien wat zwaar klinkt en ingewikkeld lijkt. Maar je ziet hier al dat sommige mensen verschillend denken over zaken. Met een protocol trek je een lijn binnen je organisatie. Iedere leidster weet wat er van haar verwacht wordt. En hoeft niet naar eigen inzicht te bepalen wat wel en niet kan. Want waar ligt dan de grens? Ook naar ouders toe schep je duidelijkheid. En je kunt leidsters er bewust op scholen. Veel kinderen kunnen hun grenzen niet goed aaaangegeven. Voor mij is een knuffel prima. Maar zoenen met de mond niet. En ook een leidster die stapelgek is met de kinderen moet beseffen dat het haar werk is en het geen privé situatie is. Je kunt nog steeds een geweldige en liefdevolle leidster zijn maar daarnaast oog hebben voor grenzen en pedagogisch handelen. Daar zou geen verschil mogen zitten met het type opvang.
Het gaat er nu juist om dat de leidster het kindje de kus gaf. Daarnaast is het kindje van topicstarter 2 jaar, dat is nog best een lastige leeftijd om dat te bespreken. Sowieso moet je dit toch als volwassenen en verantwoordelijken voor het kind kunnen afspreken voor kinderen vanaf 0 jaar?
Oei oei wat een discussie is het aan het worden! @Amber niet elke go is kinderlokkers hoor. Zo komt het wel een beetje over nu Beetje jammer zo, want ik ben al 17 jaar go en geen delicten op mijn naam. @ Malbec: ja die cursus heb ik ooit gedaan, soms gaat dat echt te ver. Je moest zelfs toestemming vragen aan het kind om opgepakt te worden ( prima als ze daar nee op zeggen), maar ook toestemming om hun luier te verschonen ( tja was doe je als de 1,5 jarige dan nee zegt?! Helaas pindakaas dan?) autonomie van het kind is belangrijk maar qua verschonen niet te doen. Tegen de baby zeggen wat je gaat doen vind ik wel goed, fijner dan ineens door de lucht te vliegen als je lekker op een kleedje lag. Ik kus geen kindjes op hun mond of zelfs op hun wang. Als ze hun hoofd of arm/been hebben gestoten en een kusje willen dan geef ik een nep kusje boven op hun bolletje of arm. Maar goed dit zijn kinderen die kunnen praten. Komt ook niet zo vaak voor. Knuffelen en troosten natuurlijk wel. Maar ik heb ook weleens een spontane onverwachte kus op mijn mond gehad die ik niet meer kon voorkomen door mijn hoofd te draaien. En nee daar zeg ik op dat moment niks van, want ik vind het anders gaan richting afwijzen van het kind. Kind kan zich er dan best vervelend over voelen, zeker een gevoelig kind. Op een later tijdstip pak ik er waarschijnlijk een boekje over of voer er tijdens fruit/boterhammen een gesprekje over. Ik meld het alleen bij ouders als het kind het constant doet bij mij of bij andere kinderen. Ik vind kussen zelf voor directe familie en knuffelen voor de opvang e.d. Ik heb mijn kinderen ook nooit gedwongen tot kusjes geven aan opa en oma. En dat vind ik ook van knuffelen ik zou een kind nooit dwingen tot mij knuffelen als ze het niet willen. Met het ene kind knuffel ik daarom ook nooit, wil ze niet, maar we hebben een prima band en ze komt graag. Ze wil wel getroost worden als ze valt dat wel. Geeft ze prima zelf aan. De kussende pmer van ts gaat buiten de grenzen en daar moet ze op gewezen worden.
@Catou ik zeg en denk zeker niet dat een go een kinderlokker is (wat iets totaal anders is dan waar we het hier over hebben). Maar lees hier wel dat in de thuisopvang een huiselijke sfeer ontstaat waarin zoiets blijkbaar wel ok is. En dat er verschillen zijn over hoe leidsters in verschillende types opvang met kinderen omgaan. Dat zou wat mij betreft niet moeten kunnen. Ook een go zou dezelfde grenzen moeten bewaken hierin. Ook heb ik het idee dat bij een go weinig tot geen protocollen of (bij)scholing is. En (en dat zou voor mij als ouder een bezwaar zijn) er is geen enkel toezicht. Dus ook niet kunnen sparren met andere leidsters of bijvoorbeeld elkaar kunnen aanspreken op zaken. Je weet het als ouder gewoon niet. Ook ken ik situaties van go waarbij regelmatig een huisvriend over de vloer kwam, waarbij de go kind meennam naar privé afspraken bij de fysiotherapeut, kapper of huisarts of druk was met haar huishouden. Ouders (mijn collega en een vriendin) wisten daar niets vanaf tot kind er zelf over begon. Zo zie je dat iedere go anders met zaken omgaat in het kader van een huiselijke sfeer.
Misschien moet je je eerst eens verdiepen in gastouderopvang voor je zulke uitspraken doet. Ik heb nog nooit zoveel bijscholing en cursussen gedaan sinds ik gastouder ben, het is veel gevarieerder en meer dan toen ik op het kdv werkte. Sparren met elkaar en met mensen die buiten de opvang staan kan heel goed, daar zijn overleggen voor, intervisiebijeenkomsten etc etc. Ook het bureau begeleidt dat en houdt daar toezicht op. Jij kent een situatie waarbij een huisvriend over de vloer kwam of kinderen mee naar de kapper gingen: tjonge, ik ken gevallen op een kdv (waar het toezicht volgens jou dus allemaal in orde is) waar kinderen misbruikt werden of verwaarloosd. Wat een onzinnige uitspraken weer. En ja, mijn gastkinderen zijn ook al eens mee naar de huisarts geweest, omdat ik daar plotseling met 1 van de kinderen heen moest en man niet kon. Wat een ontiegelijke ramp zeg! De kinderen hebben kennis gemaakt met onze uiterst vriendelijke huisarts, hebben geleerd hoe een stethoscoop werkt en mochten dat uitproberen. Ze kregen kleine plastic spuitjes mee en van die keelstokjes zodat ze thuis ook nog verder konden spelen. Een zeer leerzaam uitstapje dus. Het huiselijke is de kracht van gastouderopvang. Ter info: er zijn laatst weer allerlei onderzoeken afgerond met als doel om te kijken of en hoe er in de kinder dagopvang aan alle behoeften van een kind voldaan kan worden. Niet op cognitief of motorisch gebied, maar algemeen welzijn. De eigenaresse van ons bureau doet weer een cursus hierover (die eigenlijk voor kinderopvangcentra is) en gericht specifiek op baby's. En daaruit blijkt dat zeker tot een jaar in een dagopvang groep er eigenlijk niet aan de belangrijkste welzijnsbehoeften van een baby voldaan kan worden. Zij doet de cursus om te kijken wat wij hieraan kunnen verbeteren. En weet je wat de conclusie nu is: dat die zaken (die in de centra verbetert moeten worden) bij een gastouder als dik in orde zijn, o.a.: - In een kleine groep (max 6 kinderen) - 1 vast gezicht Enz enz...
@tuc ik denk dat we ons niet hoeven te verdedigen t.o.v. de opmerkingen van Amber! Heeft toch geen nut. Jij gaat toch ook altijd uitgebreid naar de kapper of schoonheidsspecialiste met je gastkinderen . En ik stofzuig idd regelmatig even, maar dat is omdat ik anders een kruimeltroepjestapijt heb eind van de dag. Doe je op het Kdv ook. @Amber ja hoor de extreme verhalen van gestoorde gastouders ( ken ook het verhaal van die go die een deel van de kinderen ergens anders onderbracht en er maar 5 in haar huis had) vs de levensgevaarlijke Robert M ken ik ook. Tussen de regels door zie je ons toch echt als kinderlokker of minderwaardige pmer.
Je hebt idd gelijk. Het heeft ook geen nut. Maar hrt gevoel dat men gastouderopvang idd als minderwaardig ziet, daar baal ik van.
Huh.. hoe kom je daar nu bij? De voorbeelden welke jij noemt zijn echt sporadisch ( gelukkig ) evenals dat er (helaas) gevallen zijn van mishandeling en misbruik op een kinderopvang. Ik denk écht dat je een totaal verkeerd beeld hebt van een GO. Zij moeten aan zoveel eisen voldoen. Daarnaast zijn er heel veel extra scholingen en bijeenkomsten waar je samen met je mede gastouders ( welke onder dezelfde organisatie werken ) je kunt sparren ect. Ik ben zelf ook GO geweest en ging inderdaad wel eens met de kindjes naar de bakker om brood te halen. Vonden ze geweldig. Daarna met wat lekkers in de hand door naar de speeltuin. Denk jij dat dit niet op een kinderopvang gebeurd? Dat vinden ze juist super leuk!
Ik snap dat je daarvan baalt en is ook helemaal niet eerlijk! Kinderopvang is allemaal hetzelfde alleen de vorm is anders. Jammer dat er zo’n verkeerd beeld van is hè!
Heel erg jammer ja. Ons bureau werkt met verschillende partijen samen om hier in de regio in elk geval dat beeld proberen te veranderen. Het is gewoon evengoed professionele kinderopvang. Maar de vooroordelen die je hoort of bv hier in dit topic leest zijn heel vervelend.
Ja snap ik! Ik had dat destijds ook. En dan continu ook; ooh fijn, kun je lekker poetsen ook en dan ben je als je vrij bent echt vrij.. nou. Met geluk kon ik de wasmachine aanzetten en nog wat kleine dingen.
Idd, op di heb ik zo'n bewerkelijk groepje (qua leeftijd en ondeugendheid) dat ik amper naar de wc kan
Hier toch ook nog even mijn mening, ik ben ook leidster van een babygroep, (zit in totaal al 24 jaar in het vak) over kusjes op de mond, dat vind ik persoonlijk niet fijn, maar ik geef de baby’s in mijn groep wel heel veel knuffels en ook weleens een kusje op de wang, en ook als ze vallen, krijgen ze een magische kus, en dan is de pijn vaak snel weer over. Gelukkig werk ik nog in een organisatie waar we veel zelf mogen bepalen, tuurlijk hebben we protocollen en beleidsplannen, maar niet zo extreem als malbec. Maar ik ben ook heel open met ouders, heb met elke ouder van mijn groep heel goed contact, en als er ook maar iets is, dan weten ze dat ze alles kunnen vragen en of zeggen.
Goed om te lezen dat dit bij jullie bureau anders geregeld is. En hoe jullie daarmee omgaan. Ik zeg nergens dat een go minderwaardig is of zelfs een misbruiker. Wel dat je als ouder heel veel vertrouwen moet hebben in die ene persoon. Omdat die in haar eigen huis er een eigen invulling aan kan geven. Er zijn geen collega's en als ouder heb je daar geen zicht op. Gelukkig lees ik hier goede verhalen (behalve dat zoenen op de mond). Maar je bent daarin wel meer afhankelijk. Dat bedoelde ik te zeggen.