Mijn dochter heeft 2x in de week avobd trainen. Ze fietst samen met vriendin, behalve laatste stukje. Ik sta haar dan buiten op de hoek op te wachten. Dan zie ik ze aankomen. Gaat vriendin niet dan haal ik haar bij de sporthal op, 5 tot 10 min fietsen alleen binnen bebouwde kom fietsen. Ze wil zelf ook niet alleen in het donker fietsen.
Ik denk dat het heel erg afhankelijk is van de route. Wij wonen buitenaf en ik denk dat mijn dochter nooit van haar leven zo lang ze thuis woont alleen naar huis mag fietsen. Dat mocht ik vroeger ook niet (woonde hier vroeger ook in de buurt). Wellicht in een stad/dorp waarbij je binnen de bebouwde kom over een goed verlichte en niet afgelegen route kunt fietsen dat het prima kan, maar hier no way Op de route naar de sporthal moet je vanaf onze kant hier over een slecht verlicht afgelegen weggetje waar ook nog eens een natuurbegraafplaats ligt. Niet dat dat nou direct gevaarlijk is maar het idee. Ik vind het in de auto al creepy om er lang te rijden in het donker.
Ik mag nog steeds niet van mijn ouders alleen fietsen in het donker wanneer ik bij hen ben. Ik reis in mijn eentje de hele wereld over en woon bijna twintig jaar in de stad, maar vijf km naar het station... Wel heel lief. Wij willen gaan verhuizen en houden er ook rekening mee dat we op een plek gaan wonen dat ze makkelijk en veilig thuis kunnen komen van sporten en de stad. Ik had het zelf heel fijn gevonden als ik op een plek had gewoond waar ik na het stappen gewoon zelf naar huis had gekund.
Nee 11 vind ik zelf te jong in het donker. Vanaf 16 kan het wel. Dus dan is het brengen of met iemand mee fietsen. Ik breng onze dochter ook naar haar trainen. Dat is in Leeuwarden en met de trein vind ik haar nog te jong voor. Vooral omdat het niet een hele fijne stad is om als jong meisje alleen in het donker op een station te wachten... ook op een bus. Dus ik breng haar tot zeker 16 jaar.
Nee, ik geloof niet dan mijn dochter volgend jaar of over twee jaar alleen op de fiets naar de hockey gaat. Nu haal ik zelfs haar (hun) trainsters op en die breng ik ook weer thuis. Twee meiden van 14 en 15 jaar. Zij gaan in de zomer wel op de fiets, maar nu met slecht weer en eerder donker haal ik ze op. Nu zit onze hockey vereniging in een ander dorp op 30 minuten fietsen. Dus misschien zou ik er anders over denken als het tot 10 minuten fietsen is.
Ik zou het niet doen 10 minuten is nog best veel in het donker En rustige paden vertrouw ik ook niet misschien wel als ie met iemand anders zou fietsen maar alleen niet
En een 16 jarige zit wel lekker rustig op een perron Al dat geloer van mannen en jongens. Ik heb een dochter van bijna 16 jaar en no way dat die alleen op een perron gaat zitten hihi Jongens lopen nu al te kwijlen als ze haar zien. Word je soms ook ongemakkelijk van wanneer je daar naast loopt
Nou idd. Mijn dochter van 13 kwam laatst naar me toe, zegt ze: mama, dan ben je aan het fietsen, en kijken er ineens van die vieze ouwe mannen naar je, dan trek ik gewoon een gekke bek hoor en vraag of ze het kunnen zien, vind t niet normaal hoor..
Als ik het zo lees allemaal dan ben ik blij dat ik geen dochters heb. Aan de ene kant zou ik die zelfstandig en weerbaar en ge-emancipeerd willen opvoeden en ze geen angst aanpraten. Aan de andere kant vergeef je het jezelf nooit als er wat misgaat. Wat een dilemma’s! Wat erg dat het blijkbaar voor jongens allemaal zo anders ligt. Ik probeer 1 van die jongens op te voeden die over een paar jaar met de meisjes mee naar huis moet gaan fietsen Niet dat hij dan zelf bang is en staat te wachten op zijn moeder. Ik hoop op nog wat meer antwoorden van mensen met zonen
Hier gaan ze echt niet in het donker alleen naar huis. Oudste van bijna 14 is gister wel toen het net donker werd naar huis gefietst vanaf school, maar dat is maar 3 minuten en ze was met 2 vriendinnen. Hier het afgelopen jaar een paar verhalen gehoord dat kinderen (vooral jongens) goed in elkaar geslagen worden en hun telefoon en geld gestolen wordt. Dus nee, dat risico gaan we niet nemen.
Nee klopt hoor...maar als ik aan mezelf denk van vroeger...Ik ging naar feesten en kwam pas de volgende ochtend terug...of stond ook op een perron in de avond. Ik voelde me nooit onveilig. Maar tijden zijn wellicht veranderd.
Je onveilig voelen en onveilig zijn, zijn 2 verschillende dingen. Ik bleef als puber stiekum nachten weg, maar voelde me ook nooit onveilig , mijn ouders dachten daar heel anders over.
Nee joh slaat nergens op. Ik kan me dat ook nog wel herinneren van toen ik een jaartje 16/17 was. Waren wschl gasten van halverwege de 20 maar in mijn beleving stokoud. Raar iets vind ik het
Jeetje ik schrik er wel van hoe voorzichtig/bang velen hier zijn! Dan had ik in vergelijking toch wel heel ontaarde ouders, en ben ik vast ook een loedermoeder in the making. Ik was 7 toen ik s avonds alleen naar het zwembad fietste. Het leek toen heel ver, ik weet nu dat het zo'n 1,5 km was, maar toch. Ook in het donker. Toen ik 10 was, ben ik een paar keer met de trein alleen heen en weer gereisd van oost naar west. Had te maken met een aankomende verhuizing, open dagen van scholen en zo. Mijn moeder bracht me naar het station, mijn vader haalde me van de trein (en andersom). Ik had een telefoonkaart voor noodgevallen. (Een keer was er wat aan de hand en moest ik onverwacht overstappen in Utrecht. Moeder in de stress. Ik snapte echt niet waarom, want de overstap was prima omgeroepen en aangegeven Binnen ons stadje ging ik als tiener ook grotendeels mijn gang. Als het echt laat was na een feestje of oppasklusje als 13/14/15 jarige wilden ze nog weleens rijden of werd een groepje geëist. Maar voor gewone trainingen en afspraken? Echt niet hoor, en ook niet als het regende. Ik heb als tiener, twintiger en dertiger heel regelmatig s avonds laat door grote steden gelopen en gefietst en in het OV gezeten. Ik heb als twintiger de tijden van het nachtnet uit mijn hoofd gekend. Kon en kan me daar niet druk over maken. Ik ging op kamers toen ik 17 was, mijn ouders hadden echt geen idee wat ik s avonds deed, laat staan dat ik opgehaald of thuisgebracht werd. Dochter (9) fietst nu met daglicht alleen op de bekende stukken tot zo'n 2-3 km. In het donker vind ik dat deze winter nog wat eng, omdat je voor alles een stuk langs het industrieterrein moet, rechte weg die uitnodigt tot gas geven, slecht verlicht en smalle fietsstrook. Het alternatief langs het park is wat donker. Maar ik heb toch wel het idee om dat over een jaar of zo los te gaan laten eigenlijk. Als ze alleen maar door de stad hoefde, zou ze nu denk ik al mogen. Je hebt het dan toch maar over een uurtje of 7 maximaal op deze leeftijd.
Ben niet voorzichtig of bang, maar gewoon zuinig op m’n kinderen. Heb ze graag savonds weer heelhuids in bed. Naar/van school gaat ze ook in het donker, maar dan is het drukker op straat. Mocht er dan iets gebeuren is er eerder/sneller hulp, dat is na trainen al minder.
Ik ben denk ik met mijn zoon ook makkelijker dan de meeste hier zijn want kan hem echt niet overal heen brengen of halen en ik zeg eerlijk hij wil dat niet eens meer. Hij hangt vaak genoeg buiten ook in de avonden met vrienden dus dat stuk fietsen van de training moet ook wel lukken. En als ik naar mezelf kijk als puber dan deed ik niet anders dan overal en nergens zijn en al gaan stappen enzo. Mijn ouders kwamen mij echt niet halen want liep/fietste zelf wel naar huis. Nu ben ik ook niet bang aangelegd dus misschien scheelt dat ook en vertrouw mijn zoon ook dat hij direct naar huis komt en anders even belt. Pas heeft hij 2 meiden thuisgebracht waardoor hij zelf alleen terug moest in het donker maar toen belde hij even omdat te zeggen maar vond het heel netjes van hem dat hij was meegefietst.
Ik heb twee jongens en ik ben dan z'n moeder die ze graag zo veel mogelijk zelfstandig laat doen. Met 10 jaar fietste mijn oudste zoon van en naar zijn training die om 20:15 uur eindigt. Het is ongeveer 25 min fietsen. Dit is 1 keer per week, andere trainingen eindigen eerder, vaak rond 19 uur, hij doet alles zelf, gaat prima.
Maar dat zijn we toch allemaal? Ik kan me meer zorgen maken dat ze overdag in het verkeer worden aangereden als dat ze eens in het donker moeten fietsen. Hier was er een aantal jaren terug eens een jongen die vanuit school tussen 2 lesuren naar de ortho moest. Hij komt terug en wordt doodgereden door een vrachtauto op klaarlichte dag. Ik kan me daar veel drukker over maken dan eens een keer alleen in het donker fietsen op een tijdstip dat er nog genoeg mensen op straat zijn. Ik denk dat het ook niet goed is om alles maar te willen regelen voor je kinderen en het lijkt me ook stikbenauwd voor het kind zelf. Als ik terug kijk naar mijn eigen kindertijd ( maar goed dat mijn moeder het niet allemaal wist
Zo eens. Veel kinderen worden overbeschermd, ouders regelen het voor ze, en problemen worden weggecurld of toegedekt. Ik probeer ze toch zoveel mogelijk zelf te laten oplossen (met hulp waar nodig natuurlijk), en ze zijn gewend om zelf ergens op af te stappen. Als alles loopt volgens plan, zal ik ze (gezien de uithoek waar we wonen) ook met amper 18 de wijde wereld in moeten sturen, en leven met de wetenschap dat ze s avonds laat over straat dwarrelen door utrecht, amsterdam, nijmegen of waar ze ook heen gaan. Ik zorg er graag voor dat ze voor die tijd streetwise zijn, weten hoe je door een donker centraal station om middernacht loopt (kin omhoog, bitch face on, arm losjes maar zeker over je tas, en ferm doorlopen) en grotendeels hun eigen problemen kunnen oplossen.
Ben verder niet overbeschermend, en laat m’n kinderen zelf dingen oplossen/fouten maken. Sta echt niet overal hun handje vast te houden, vlieg ook niet overal heen om spullen achter hun kont aan te brengen die ze vergeten zijn(dan hebben ze gewoon pech), en als t regent kan ze in dr regenpak naar school. M’n vader haalt m’n moeder ook van het station af als t laat is, vind daar niks raars aan.