Lieve dames. Ik hoop dat er iemand is met ervaring in een soortgelijke situatie, of iemand die mee wilt denken. Mijn situatie: tijdens de bevalling van ons eerste kindje heb ik een spoedkeizersnede gehad, ons kindje is helaas vlak na de geboorte overleden. Na een zware periode zijn we nu zwanger van ons tweede kindje, wat naast veel geluk ook wat angst en onzekerheid met zich mee brengt. We hebben een super lieve gynaecoloog die erg mee denkt en de keuze aan ons laat of we wederom een keizersnede willen, of toch vaginaal willen proberen. Aan de ene kant wil ik graag een keizersnede, want dat geeft me wat meer zekerheid en kan hoop ik wat van de angst richting het einde weg nemen. Aan de andere kant, was de vraag van de gynaecoloog hoeveel kinderen wij willen. Want als we nu voor een tweede keizersnede gaan betekent dat voor een eventueel derde kind dat die ook via een ks geboren moet worden waarschijnlijk, en alle nieuwe zwangerschappen na een extra keizersnede leveren weer meer risico's op. We zouden idealiter 3 kinderen willen (al voelen we ons uiteraard ook ontzettend gezegend met 1 gezond kindje, mocht het daarbij blijven). Al met al ben ik er dus totaal niet uit. Alvast bedankt voor eventuele reacties!!
Ik heb niet per se een advies maar zit wel in hetzelfde schuitje wat betreft eerdere KS. Wat ontzettend heftig dat jullie zoontje is overleden, sterkte daarmee.. Wat was de reden van spoedks vorige keer? Dat weegt voor mij zwaarder door qua slagingspercentage voor een vaginale bevalling. Hebben jullie toevallig een keuzehulp gekregen vanuit het zkh? Hielp hier wel om wat dingen op een rijtje te zetten en de keuze wat makkelijker te maken. Denk dat de reden van overlijden voor jullie wellicht ook nog een rol speelt, mocht je dit niet willen delen kun je het alsnog meenemen natuurlijk.
Bedankt voor je snelle reactie! Bij ons eerste kindje was de navelstreng vergroeid met de vliezen, ipv dat deze naar de placenta ging. Bij het breken van de vliezen scheurde de navelstreng uit, wat veel bloedverlies veroorzaakte. Dat is nu bij de 13 en 20 weken echo goed bekeken, en dit keer is alles wel goed aangelegd gelukkig. De kans dat ditzelfde probleem nog een keertje voordoet is dus nagenoeg nul. Het gaat met name denk ik om mijn mentale status, om het zo maar te zeggen.
Ik zou voor jezelf nagaan waarom er destijds een spoed kz nodig was en dan overwegen wat de veiligste keuze is die JULLIE de meeste rust geeft. Zo'n verlies wil je niet nog een keer meemaken, jemig. Lijkt me een moielijke keuze waar je voor staat. Vanuit mijn visie gezien het is leuk de optie voor meerdere kinderen in de toekomst maar geef me eerst deze maar veilig in handen. Welk pad daar dan bij komt, daar schik ik me wel naar. Maar ik ben vrij behoudend met kinderwens man ook, dus wij deden bij voorbaat al niet aan een mmm bijv. zelfs al zou t niet lukken (wat in eerste instantie er erg op leek).
Heftig zeg, wat een rollercoaster aan emoties moet je nu hebben. Ik heb bij mijn eerste zoontje een spoed ks gehad en ben bij de 2e natuurlijk bevallen. Nu is het grote verschil dat ons zoontje nog bij ons is, ik zou niet weten of ik in staat was het op deze manier aan te pakken als ik in jouw schoenen zou hebben gestaan. Ik kan alleen maar zeggen dat ik natuurlijk fijner vind, ook al ging dat zeker niet vanzelf en duurde het eindeloos. Het voelde voor mij natuurlijker en ik heb me geen moment onveilig gevoelt omdat je echt goed in de gaten wordt gehouden. Nu met een 3e zwangerschap is het toch ook wel fijn te weten dat het litteken al het 1 en ander heeft doorstaan Maar als het je veel stress oplevert, is het misschien fijn om op safe te gaan. Jullie hebben zo kort geleden zoiets emotioneels meegemaakt, dat zit nog zo dicht onder de oppervlakte. Ik zou je keuze voor een keizersnede helemaal begrijpen.
Bedankt voor het reageren, fijn om te horen dat een natuurlijke bevalling na een spoed ks ook gewoon goed mogelijk is. Mag ik vragen hoeveel tijd er bij jou tussen zat? Ik ben best wel bang voor een uterus ruptuur, ondanks dat dat zeldzaam is. En had je die tweede keer met de gyn afgesproken dat je alsnog een ks zou krijgen als het niet vorderde? Liefs!
Hier heb je wel gelijk in hoor, mijn man zei dat ook al direct. Wie weet wat de toekomst ons wel/niet zal brengen, het draait nu om dit kindje. Het kwam gewoon omgaat de gyn zo expliciet zei dat we na moesten denken over hoeveel kinderen we verder nog willen. Dan laat je toch ook wat extra dingen meewegen in je beslissing. Bedankt nog voor het reageren en mee denken!
Er zat 20 maanden tussen, dus dat is wel iets langer natuurlijk. Dat hadden we inderdaad afgesproken en tijdens de bevalling kwam de gyn er zelf mee dat het wellicht toch weer een ks zou worden omdat het een beetje spaak liep. Ik wilde echt heel graag natuurlijk, dus daarom heb ik toen een ruggenprik gekregen als laatste optie om wat meer te ontspannen en dat werkte gelukkig. Maar in principe was alles al gereed om op ks over te gaan. Je krijgt ook een band om om je baarmoeder goed in de gaten te houden. Ik voelde me echt veilig en vertrouwd. Bespreek je angsten en gevoelens echt heel goed, dan word daar echt rekening mee gehouden.
Jeetje, super heftig zeg! ‘Fijn’ dat dit nu in ieder geval niet het geval is. Ik zou zeker veel rekening houden met je eigen gevoel. Normaal kan een bevalling al aardig pittig zijn natuurlijk, laat staan als er nog zoveel emotie bij komt kijken. Mijn gyn gaf aan dat bij een 2e ik echt 200% ervoor moet gaan om vaginaal te bevallen als ik dit wil, anders begint hij er niet aan. Door dit ‘afwegingsproces’ heb ik andere vrouwen gesproken die heeeeel graag vaginaal willen bevallen, dat heeft mij doen beseffen dat mijn drijfveer ervoor niet zo groot is . Normaal kun je al geen foute keuze maken maar laat het in jullie geval hoe dan ook maar een prachtige ervaring zijn met een gezond kindje en alle geluk van de wereld!
Mijn 2e is vaginaal geboren maar mijn eerste was met een keizersnee vanwege stuit. Hele andere situatie dus en ik vond het de moeite waard om te proberen om vaginaal te bevallen. Het was zeker niet makkelijk en ik heb veel pijn gehad maar het was ook wel weer heel bijzonder om op eigen krachten je kindje op de wereld te zetten, ik had dit dus voor geen goud willen missen. Ik was trouwens ook bang voor een baarmoeder ruptuur, maar je wordt echt goed in de gaten gehouden. Ik heb zelfs een ingeleide bevalling gehad. Dochter was een sterrenkijker en heb wel lang geperst, uiteindelijk met een vacuümpomp geboren. Gelukkig dus geen spoedkeizersnee geworden.
Dat is lief van je. Ik heb gelukkig nog even om na te denken, dus zal komende weken de tijd nemen om stil te staan bij de emoties. Ik vind het ook erg prettig om jouw stukje te lezen dat er geen foute keuze is. Dat is gek genoeg echt even een eye opener voor me, want zo voelde het niet. Thanks!
Bedankt voor het delen van jouw ervaring. Fijn om te horen dat het natuurlijk zo goed mogelijk is na een keizersnede. Zelfs een bevalling die, als ik dat zo lees, helemaal niet makkelijk is geweest.. Weer stof tot nadenken voor mij!
@AKeizer heb je emdr overwogen na je keizersnede? Hier dochter ook met spoedsectio geboren. Ik heb veel dingen gemist, omdat met mij niet goed ging na de keizersnede. Bij een eventueel tweede wil ik de keizersnede rond de uitgerekende datum laten inplannen. Als daarvoor natuurlijk komt prima. Ik wil geen inleiding meer, dat was drama!
Nee daar heb ik nog niet over na gedacht, misschien wel een goede optie als de angst echt toe gaat nemen. Wat heb jij ook al veel meegemaakt, als ik dat zo lees in je verhaal en onderschrift. Bedankt voor het delen van jouw ervaring. Ik denk zelf ook dat een geplande sectio wel veel rust kan geven. Succes met jouw traject!
Lastige keuze hoor! Jullie hebben natuurlijk een onwijs verdrietige ervaring met jullie overleden kindje. Ik zou ook niet zo goed weten wat ik nu zou doen als ik in jouw schoenen stond. Wat ik je wel wil meegeven is dat ik momenteel heel lastig zwanger word en zwanger blijf, en waarschijnlijk heeft dit wel te maken met de niche die ik heb overgehouden aan mijn keizersnede. Hier is nog weinig over bekend en wordt momenteel nog steeds onderzoek naar gedaan. Spijt van de keizersnede heb ik absoluut niet, want anders had mijn zoon het niet gered. Maar wellicht wel iets om rekening mee te houden en mee te nemen in je overweging. Ik mag sowieso niet natuurlijk bevallen door de niche, de kans op een uterus ruptuur is bij mij te groot. Anders had ik het waarschijnlijk wel willen proberen en dan op dezelfde manier als hierboven. Geplande keizersnede rond de uitgerekende datum, zelf proberen als het eerder op gang zou komen. Heel veel succes met je keuze! Alles is goed, waar je ook voor kiest.
Sorry ik zie nu pas dat ik helemaal niet had gereageerd op jouw bericht. Wat een zwaar traject zit jij in, als ik dat zo lees. Ik had daar nog nooit van gehoord, een niche. Is dat zeldzaam? Ik ga het in elk geval eens aankaarten bij mijn volgende gesprek met de gyn. Bedankt voor het delen van jouw ervaring en heel veel succes met de poging voor een broertje/zusje voor jouw zoontje! Liefs
Dankjewel en geen probleem van de late reactie uiteraard! Een niche is niet zeldzaam, meer dan de helft van de vrouwen met een keizersnede heeft een niche. Hier kan je er meer over lezen: https://www.parool.nl/amsterdam/amsterdam-umc-keizersnede-kan-nieuwe-zwangerschap-bemoeilijken~ba190335f/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F Ze zijn dus nog volop bezig met de onderzoeken hiernaar.
Jeetje wat bizar dat dit zo vaak voorkomt, ik wist hier echt niks vanaf.. ik vraag me af wat ze met een herstel operatie doen, want met iedere operatie maak je toch ook weer nieuw litteken weefsel aan? Ik hoop dat die nieuwe onderzoeken meer duidelijkheid en oplossingen gaan vinden! Nogmaals succes!
Dat klopt, in mijn niche blijft vaak vocht staan waardoor ik lange menstruaties heb (spotting/bloedverlies tot m'n eisprong zo ongeveer), door het litteken wat groter en vlakker te maken zou het vocht makkelijker weg moeten kunnen en dat zou beter moeten zijn voor de innesteling. Maar omdat er nog steeds onderzoek wordt gedaan is het niet zeker of dit helpt. Ik hoop in januari meer te weten. Dankjewel!! ❤️
Ik had met mijn 1e een spoedkeizersnede, met een prematuur en een heftige start etc, waarbij ik zelf al half van de wereld was. Ik heb de 2e zwangerschap ook heel erg lang getwijfeld. Ik wilde zo graag zelf bevallen, maar was bang dat het weer in spoed ks zou eindigen en ik weer zo ziek zou worden dat ik het niet zou meekrijgen. Uiteindelijk voor mijn eigen gemoedsrust voor een KS gekozen en daar achteraf heel blij om. Hij moest uiteindelijk vervroegd worden waardoor het weer 'spoed' werd, maar nu wel in alle rust, en ik heb alles meegekregen. Mijn zoontje had het nu al even moeilijk, dus ik denk wel eens hoe moeilijk hij het dan wel niet gehad zou hebben na een bevalling. Niet helemaal vergelijkbaar met jouw situatie want na mijn 1e ks had ik uiteindelijk wel een gezond kindje, en we weten dat we het waarschijnlijk bij 2 houden, maar wel een afweging over eigen gemoedsrust. Ik was een gewone bevalling niet zonder stress in gegaan..