Euthanasie bij bonusvader

Discussie in 'De lounge' gestart door mama2bengeltjes, 5 okt 2021.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. mama2bengeltjes

    mama2bengeltjes Fanatiek lid

    28 jan 2015
    1.172
    516
    113
    Mijn bonusvader is vorig jaar gevallen en heeft toen daarbij zijn bovenarm gebroken daarna zijn ze erachter gekomen dat hij longkanker heeft, na de bestraling was het weg. Nu is zijn arm nog steeds gebroken en liggen de botten nog steeds los in zijn arm na maanden van gips en operatie. Hij zal dus nog een operatie moeten krijgen aan zijn arm, zijn hypofyse is vergroot en moet ook geopereerd worden, zijn rug is versleten en zal ook geopereerd moeten worden, nu heeft hij op een andere plek in zijn long een snelgroeiende tumor zitten. Vandaag is de huisarts geweest en hebben ze de optie van euthanasie besproken, hier gaan ze vrijdag over verder praten en stond de huisarts ook positief over in. Vrijdag gaan ze bespreken wat de volgende stap zal zijn en als de scanarts ook toestemming zal geven zal het snel gaan gebeuren.
    Hier zijn alle opa's en oma's nog in leven en dit is echt een opa voor onze kinderen maar hoe vertel je zoiets? Ze weten dat hij heel ziek is en niet meer beter zal worden. Moeten we vertellen over euthanasie of niet? Iemand tips of boekentips?
     
  2. Huismuisie

    Huismuisie VIP lid

    10 aug 2016
    9.537
    11.095
    113
    Vrouw
    Noord Brabant
    Oef wat een moeilijke situatie, heel veel sterkte :(

    Ik zie dat je kinderen 10 en 13 zijn. Jij voelt
    Het beste aan wat je met hen kan bespreken denk ik. Maar het echt afscheid kunnen nemen is misschien ook wel mooi en fijn ipv het elke dag maar weer bang moeten zijn voor dat ene telefoontje.

    persoonlijk zou ik het dus delen. Doodgaan hoort bij het leven, het is de enige zekerheid die je hebt. Hoe en wanneer weet eigenlijk niemand. Behalve bij een zelfverkozen dood.

    Ik weet dat ik het fijn vond bij mijn destijds zieke oma dat we konden helpen met het uitzoeken van de kist en het plekje waar ze begraven werd. Ze was nog heel erg jong :( geen euthanasie overigens, maar op het einde ging het wel snel.
     
  3. GossipGirlxoxo

    GossipGirlxoxo VIP lid

    7 okt 2019
    22.123
    32.348
    113
    Jij kunt het beste inschatten wat je kinderen aankunnen. Ik had ouders die dachten dat ik van glas was en zou breken bij slecht nieuws en vertelden dit niet of maakten het mooier dan het was. Oma overleden, ik hoorde het een paar dagen later. Kat overleden (toen ik 10 was) tot mijn 24e vol blijven houden dat hij was weg gelopen. Tot mijn opa overleed toen ik 17 was was ik nog nooit op een uitvaart van iemand geweest en probeerden ze me die ook uit mijn hoofd te praten want dat zou te heftig zijn. Toen ik zwanger was van zoon overleed mijn tante, ook toen je bent zwanger stress is niet goed ga maar niet naar de uitvaart. Conclusie na dit lange verhaal, ik vind het verschrikkelijk dat ze me altijd overal zo buiten hebben gehouden. Doen ze nog steeds want hoorde van mijn broer dat mijn vader zijn euthanasie verklaring al rond heeft en met mij is er geen woord over gerept. Mijn advies is eigenlijk, vertel ze de waarheid, helaas hoort de dood bij het leven.
     
    Neuzeke, Zeebra en Paardenbloem vinden dit leuk.
  4. GroeneBomen

    GroeneBomen VIP lid

    7 mei 2019
    22.509
    26.042
    113
    Vrouw
    Verdrietig :( sterkte!

    Wij zijn altijd eerlijk naar de kinderen. Iedereen gaat dood. Ook ik, ook oma. Ook hijzelf (toen we de cavia begraafden had hij mij al beloofd dat ik op de begraafplaats zou komen en niet als de cavia in de wei... waaar je al niet aan denkt als kind) Ik ben zelf opgegroeid met veel sterfgevallen (helft ooms en tantes+ alle grootouders overleden voordat ik 13 was) en werk in de zorg meer zien sterven dan mij lief is maar daardoor heb ik wel gezien hoe belangrijk het is om eerlijk te zijn. Uitleggen op hun niveau wat er gebeurd en gaat gebeuren. Het is verdrietig, het is zwaar,maar het hoort bij het leven. Je kan het niet mooier maken, behalve dat hij nooit meer pijn heeft na de dood. Maar maak het ook niet mooier: de dood mag pijn doen.
    En dat moet je meegeven: dat ze alles aan je mogen vragen en dat verdriet er bij mag horen. Geef eerlijk antwoord en het is oke om te zeggen dat je iets niet weet.


    (En laat jezelf ook goed voorbereiden hierop, ik weet niet of het zover komt maar als je erbij wil zijn bij de euthanasie... lees je goed in over het proces van sterven. Praat er ook over met bv huisarts als je vragen hebt erover of het palliatieve team.)
     
  5. puzzelstukje

    puzzelstukje VIP lid

    13 mei 2010
    11.413
    2.718
    113
    oei, heftige situatie! Veel sterkte!

    Neem ze mee in het proces! Dat is echt de beste tip die ik kan geven.

    hebben wij ook gedaan met onze oudste. Stapje voor stapje. Opa is ziek, dat weten ze waarschijnlijk al, en elke keer als jullie informatie hebben dit met ze delen op hun niveau. Hoeft niet in alle details maar wel de grote lijnen. Bij mij is dat vroeger niet gedaan en dat was erg jammer. Dan is het gevoel van, iemand is opeens weg...

    door ze mee te nemen in t proces hebben ze tijd om het zich eigen te maken en kunnen ze er later ook goed op terug kijken.

    ooh en: tegen mij zeiden mensen, zeg tegen je dochter dat oma gaat slapen als ze doodgaat. Nou daar ben ik het niet mee eens. Dat hebben we duidelijk niet gedaan. Slapen is anders dan dood. Het lijkt misschien of iemand slaapt maar het is anders.
     
    Leesteken, Monique1985, femkes en 3 anderen vinden dit leuk.
  6. Lies1611

    Lies1611 VIP lid

    3 jun 2013
    7.028
    3.113
    113
    Oh jeetje heftig zeg!

    Mijn moeder is door het traject gegaan vorig jaar en we hebben toen de kinderen wel verteld dat oma ziek is (dat wisten ze) en dat ze niet zo lang meer zou leven. Bij de laatste keer wisten ze ook dat dit de laatste keer zou zijn dat ze haar zouden zien. Ze hebben het beide echt heel goed opgepakt. Mocht je vragen hebben, shoot!
     
  7. Spectre

    Spectre VIP lid

    5 nov 2015
    17.842
    16.877
    113
    Vrouw
    Wat een verdrietige situatie zeg.. sterkte!!
    Ik zou er eerlijk in zijn naar je kinderen toe, praat erover, heel belangrijk!
     
  8. Loesje1988

    Loesje1988 Fanatiek lid

    24 nov 2019
    1.525
    1.563
    113
    Vrouw
    Wat een verdrietige situatie
    Zou ze idd meenemen in het traject en ze in grote lijnen uitleggen wat er gaat gebeuren. Laat ze een mooie brief/tekening/gedicht oid maken van hun mooiste herinnering met/van opa.
     
  9. Antje77

    Antje77 Fanatiek lid

    10 mrt 2009
    4.200
    140
    63
    Wat verdrietig. Sterkte!

    Ik zou de kinderen mee nemen in het volledige proces en zo eerlijk mogelijk zijn.
    Hier waren de kinderen stuk jonger toen opa stierf (6 en 4). We hebben steeds alles eerlijk verteld en ook na het overlijden overal bij betrokken.

    Vorig jaar is een goede vriend van ons overleden door zelfdoding. Kinderen zijn nu 10 en 12. Ook hier zijn we eerlijk over geweest. We wilde ze liever niet vertellen hoe, maar ze bleven er naar vragen en op mijn vraag waarom ze dit wilde weten: anders blijven we hier over nadenken hoe hij het gedaan heeft.

    Op deze leeftijd begrijpen ze het goed en is euthanasie, de keuze hiervoor, goed aan ze uit te leggen. Beantwoord eerlijk hun vragen etc.
     
  10. Bellybell

    Bellybell Fanatiek lid

    30 dec 2012
    4.518
    4.380
    113
    Wat heftig...
    Ik heb zelf gemerkt dat kids dit best kunnen handelen, tenminste mijn dochter. Nog niet zo lang geleden een tante euthenasie gehad ivm kanker. Heb hier ook verteld dat we een kaarsje aan gingen steken omdat tante op dat moment een spuitje zou krijgen om dood te gaan en geen pijn meer te hebben. Verrassend goed heeft ze dit opgepakt. En ik zou dit ook never niet achterhouden. Je kids hebben een leeftijd dat ze dit écht wel snappen en misschien ook wel boos worden als je niet eerlijk bent?
     
  11. sierheester

    sierheester Actief lid

    25 aug 2021
    349
    446
    63
    Vrouw
    Wat verdrietig, veel sterkte.
    Zoals ze hierboven al aangegeven, wees open en eerlijk en neem ze mee. Ze hebben (volgens mij) wel de leeftijd om dit goed te begrijpen en hoe vervelend maar waar, het hoort bij het leven.
     
  12. mama2bengeltjes

    mama2bengeltjes Fanatiek lid

    28 jan 2015
    1.172
    516
    113
    Dank jullie wel voor de reacties. Heb zojuist voor beide meiden een boekje besteld die ze van ons krijgen en we gaan het ze het weekend vertellen.

    Het heeft op beide kinderen veel impact al gehad n.a.v. de val vorig jaar, de oudste was met opa een stukje fietsen en daarbij is hij gevallen. Ze heeft heel lang het gevoel gehad dat het haar schuld was dat hij viel, toen kanker kreeg en dood zou gaan.
    Ze zijn er inderdaad groot genoeg voor maar merk bij mijzelf dat ik ze geen verdriet wil doen maar dat gaan ze toch krijgen en dat mag ook maar je moederhart spreekt soms net even een andere taal...
     

    Bijgevoegde bestanden:

  13. Nina Sanders

    Nina Sanders VIP lid

    1 aug 2016
    38.191
    45.328
    113
    Ach, goede keuze. Ben het eens met hierboven. Heel veel sterkte!
     
  14. Zoe123

    Zoe123 VIP lid

    9 feb 2013
    11.397
    5.494
    113
    Vrouw
    Mijn kinderen waren 6,7 en 11 toen hun opa overleed (de vader van m’n ex) en 4 maanden later hun oma (mijn moeder) :(
    Geen euthanasie maar we konden wel inschatten wanneer het ging gebeuren.

    Ik ben altijd eerlijk en open geweest.
    Heb het simpel gehouden qua uitleg en alle vragen beantwoord.
    De jongste kinderen het boekje Kikker en het vogeltje laten lezen,
    dat vonden ze mooi.
    En veel praten over opa en oma. Nog steeds trouwens.

    Mijn beste vriendin heeft een aantal jaar geleden besloten uit het leven te stappen.
    Ze had een bijzondere band met mijn oudste dochter.
    Ik heb haar toentertijd ook alles uitgelegd. Waarom mijn vriendin die keuze heeft gemaakt.

    Heel veel sterkte de komende tijd, het is zo intens verdrietig, zo’n groot verlies ..
     
  15. Vero0504

    Vero0504 VIP lid

    17 nov 2016
    17.690
    14.044
    113
    Mijn vader had prostaatkanker met bot metastasen en ook in zn longen, plus een verwaarloosde longontsteking (zorgweigeraar).

    Dochter was toen net 3.5 jaar maar hebben we tot vrij ver wel meegenomen in het traject.

    Ook heel wat foto's en filmpjes gemaakt ook en een boekje bijgehouden ervan. Want ik betwijfel of ze die herinneringen vast houdt en wil niet dat ze later denkt dat zij niets heeft gedaan toen.

    Uitleggen dat opa heel ziek was, was vrij simpel. Uitleggen dat hij zou sterven des te lastiger maar dat was hier echt een leeftijdsdingetje.

    Met 10 jaar en ouder zou ik t gewoon uitleggen en hen er in betrekken. Een uitvaartonderneming heeft boekjes die speciaal zijn geschreven voor kinderen en heel veel punten rondom de dood uitleggen op een hele rustige neutrale manier. Sommige zijn te leen, anderen voor gewoon thuis te houden.

    Euthanasie is eigenlijk het recht om ook in je laatste uren nog te mogen kiezen, in plaats van wachten op wat komen gaat.

    Het is geen makkelijke keuze maar het laatste stukje van een terminaal traject is ook geen pretje. Vaak wil men dat de aankomende nabestaanden toch besparen (en zichzelf ook) en toch met een beetje trots en eer uit kunnen stappen. Niet als persoon met een luier en weet ik veel wat niet meer in een thuis terminaal traject of in een hospice.
     
  16. Suzy85

    Suzy85 Fanatiek lid

    16 apr 2016
    2.226
    2.635
    113
    Informatiebeveiliging
    Provincie Utrecht
    Ik was 15 toen mijn moeder euthanasie kreeg. Dus wel wat ouder dan jouw kinderen nu. Bij ons thuis werd er heel open over gesproken. En met name het deel dat mijn moeder zo niet nog een laatste periode in zou gaan met ontzettend veel pijn en nauwelijks in staat om dan nog contact met ons te maken, maakte dat ik als kind echt ontzettend achter haar keuze voor euthanasie stond. En het feit dat we op een mooie manier afscheid konden nemen. Ik zou het gewoon delen met je kinderen. Ik denk dat openheid over dit soort dingen zorgt voor een makkelijker gesprek met elkaar en dus ook dat ze hun vragen beter kunnen stellen.
     
    Shay25 vindt dit leuk.
  17. heidiane

    heidiane Fanatiek lid

    5 jul 2010
    1.720
    1.647
    113
    Mijn moeder heeft toen ze wisten dat mijn oma niet meer beter werd verteld dat oma heel ziek was en ze waarschijnlijk niet meer beter kon worden.
    Dat kan ik me nog goed herinneren. Daarna niet heel specifiek dat ze niet meer beter werd maar ik weet nog wel dat ik van binnen toen rustig begon met het verwerken. Als je daarna hoort dat het definitief niet meer beter worden is heb je als kind al wel een stukje verwerking achter de rug. Ik vind nog steeds dat mijn moeder het toen heel goed aangepakt heeft.
     
  18. Shay25

    Shay25 Fanatiek lid

    16 okt 2018
    2.637
    2.373
    113
    Vrouw
    Toen oma overleed afgelopen mrt was zij ook ziek door kanker en door de corona mochten we niet op bezoek komen in het zkh. Ze heeft met de kinderen nog gefacetimed en is toen helaas besmet geraakt met corona en kon toen niet meer naar het hospice. Ze overleed binnen 3 dgn.

    Wij als volwassenen hebben een andere kijk op de dood en wij zijn altijd eerlijk geweest. Uitgelegd wat er gebeurd is (in jouw geval euthanatie) en ook wat erna gebeurd. Kleding uitzoeken, afspraken met de begravenisondernemer; hier hebben we de afspraak gemaak om een bezoek te brengen de locatie waar het afscheid zou zijn, hierdoor kon ze dat stuk spanning laten gaan.
    Mijn dochter toen 13 heeft nog een voordracht gedaan, zo knap.

    Betrek ze erbij, stukje bij beetje en laat zien dat jij ook verdriet hebt, want huilen mag!
     
  19. Shay25

    Shay25 Fanatiek lid

    16 okt 2018
    2.637
    2.373
    113
    Vrouw
    Mooi <3
    Wij gooien thuis ook altijd alles open! Fijn dat je dit zo ervaren hebt.
     
    Suzy85 vindt dit leuk.
  20. LaLaS

    LaLaS Fanatiek lid

    13 sep 2013
    1.100
    197
    63
    Vrouw
    Wij maken alles bespreekbaar op hun niveau en op alle vragen die ze stellen wordt antwoord gegeven. Toen mijn oma overleed (die zij wekelijks zagen dus echt een band mee hadden) hebben we ze ook meegenomen in dat proces.
     

Deel Deze Pagina