Hoi dames, Mijn man en ik hebben een prachtige dochter. Inmiddels is er de wens voor een broertje of zusje alleen ben ik toch een beetje onzeker of ik het wel aankan. De onzekerheid komt vooral omdat mijn dochter snachts niet zo best slaapt, dus we zijn over t algemeen aardig moe. Nou is elke ouder moe dus we hebben t al geaccepteerd. Maar toch, ik ben bang dat ik niet genoeg mijn aandacht kan verdelen etc. Wij willen echt heel graag weer zwanger worden en ervoor gaan, maar we weten niet zo goed hoe groot de impact zal zijn met een 2e kindje erbij en een peuter rondlopen die ook nog snachts regelmatig wakker wordt. Wie heeft ervaring, tips etc? Dankjewel
Schat de kans dat je moe wordt op 99,99% . Zo gaat dat met elke baby toch? Veel succes hopelijk mag het snel lukken ♡
Haha.. ja is ook zeker zo. Maar k merk gewoon dat ik er heel erg onzeker van wordt. Bij de eerste was ik de eerste maanden echt doodop en soms mega emotioneel enzo van de hormonen. K vind t gewoon rete spannend en k wil gewoon horen hoe anderen t hebben geklaard . Maar dankjewel, ik hoop dat het ons mag lukken.
Als ik eerlijk antwoord geef ga ik je niet overstag halen, maar je doet het niet voor de loodzware baby tijd toch, je doet het voor al die jaren erna en dat is het dubbel en dwars waard ♡ maar ja ik was wel moe
Nou je weet het gewoon niet. Punt. Wij zijn er altijd ingegaan met: erger dan dit kan het niet worden. En vervolgens werd het dat toch wel. Nr 2 sliep pas met 3,5 jaar door bijv en nr 4 sliep de eerste 3 maanden alleen op mij. En weet je, we hebben het overleefd. Ik bekeek het gewoon per dag en dacht altijd: misschien gaat het morgen wel beter. En op een gegeven moment komt die morgen. Maar…als je twijfelt, dan wacht je toch nog even? Tot je in wat rustiger vaarwater zit? Ik kan me voorstellen dat dat een goed argument is om nog even te wachten. Zo hebben wij bijv langer tussen 2 en 3 omdat onze relatie niet lekker ging, je moet het ten slotte samen aankunnen. Succes met het maken van de beslissing!
Dankjewel dames. Het is ook net zoals bij een eerste dat je niet weet wat er je te wachten staat. T kan enorm meevallen, t kan super zwaar worden en alles er tussenin. Ik denk dat we er gewoon wat relaxter in gaan staan.. we vrijen gewoon rond mn eisprong en mocht ik zwanger worden is dat super leuk, maar wil t nog even duren dan is dat ook goed. Ergens denk ik als ik ook jullie reacties lees dat er nooit een echt goed moment is.
Klopt! Dat denk ik ook een goed moment is er niet en als het goede moment er al is, zegt dat niet dat je gelijk zwanger raakt en je dat goede moment 9 maanden lang weet vast te houden. Volg je gevoel! Met die instelling zijn wij toen ook voor de 3e gegaan, beetje vrije loop gelaten zo van we zien wel. Pas later werd de wens echt enorm sterk en zijn we er wat serieuzer voor gegaan. Onze 2e was een krijsbaby die amper sliep, dus ik kan echt niet zeggen dat het leuk was. Ik weet er ook nog maar weinig van. Maar we willen niks liever dan nog een editie erbij. Dat zegt genoeg toch lijkt me haha. Het komt allemaal wel weer goed, die babytijd gaat voorbij.
Hier slaapt onze jongste nog steeds niet door, maar als ik daarop moet wachten zijn we volgens mij al rustig jaren verder. Ik vind 2 kinderen ene kant makkelijker, omdat je zelf makkelijker wordt maar als je extreem moe bent ook pittiger omdat je wel 2 hebt. Dus mijn lontje is dan wel korter dan toen ik maar 1 had. 2 zeurende kinderen zijn irritanter dan 1 als je zelf al moe bent
Haha ja dat snap ik wel. Wel ergens fijn om te horen dat veel kindjes nog helemaal niet doorslapen. We gaan t wel zien allemaal. Eerst maar eens kijken of een 2e ons überhaupt gegunt is. Daarna zal het idd vast wel goedkomen. Tijd gaat idd snel. Hopelijk gaat t jullie lukken voor een 3e kleintje .
Onze jongste is van januari dus ietsje ouder dan jullie kindje. Kindje van schoonzus en van vriendin ook beide eerste helft 2020 geboren en slapen ook niet door. Slecht jaar voor doorslapers dus haha
Onze dochter sliep door tot het moment dat ik zwanger werd, het is nu vrijwel iedere nacht feest. Het is vermoeiend maar het gaat ook vanzelf weer over als het goed is
Ik kan je niet helpen bij het maken van een keuze. Het enige wat ik weet is dat ik na het krijgen van de tweede nog veel meer uitgeput was dan na de eerste. Ik wijt het eraan dat de zwangerschappen kort op elkaar kwamen en dat ik nog een dreumes rond had lopen. Onze jongste sliep met 8 weken 10 uur aan een stuk, dus daar lag het niet aan, maar het zijn volgens mij ook de hormonen die je moe maken of het ouderschap en de daarbij horende verantwoordelijkheid. Ondanks dat is het hebben van 2 kinderen echt fantastisch en zeker de moeite waard. Zo leuk zelfs dat we nadenken over een derde. Maar ik zie ook wel erg tegen die intense moeheid op.
Dankjewel voor je eerlijke verhaal iig. Ik verwacht ook zeker weer die intense moeheid, maar gelukkig komt daar ooit een einde aan. Grappig dat je ondanks dat je weet dat t heel zwaar en vermoeiend was je het toch allemaal weer zou doen bij een 3e. Mooi hoe moeder natuur dat geregeld heeft. Ik merk dat ik een beetje met mezelf soms in de knoop zit als het om vermoeidheid gaat. Ik denk dan pff weer moe, weer een slechte nacht. Maar k ben allang niet meer zo moe als dat ik een jaar geleden was. Dus ergens moet ik gewoon accepteren dat dit het is. En er komt een dag dat ik m'n dochter uit bed moet sleuren omdat ze er om 12 uur nog in ligt haha. Ik geloof zeker dat alles bij elkaar je moe maakt, niet alleen de lak aan slaap. Het is gewoon erg pittig, vooral met 2 kids denk ik. Maar de tijd duurt niet eeuwig en iemand zei hier al je doet t ook voor "later". Voor ons zal een 2e kindje ook hoogstwaarschijnlijk het laatste kindje zijn. Wij vinden 2 goed genoeg om t maar even zo te zeggen.
Onze jongste slaapt nogsteeds niet door, maar toch zijn we gestart voor nog een wonder. We hebben beide iets van; erger dan dit kan toch bijna niet. En we willen over 3 jaar in 1x klaar zijn dan dat we over 2 jaar weer helemaal opnieuw moeten beginnen (En ik wilde al na de geboorte van de jongste als zij 2 jaar was er weer voor gaan, maar mn vriend in eerste instantie niet.) Nu wel, hij heeft t licht gezien geloof ik
Ja, volgens mij werkt de natuur zo dat je het ook weer vergeet, net zoals de pijn van de bevalling bijvoorbeeld. Ik vind wel dat het echt leuker en makkelijker wordt als ze anderhalf zijn, maar het heeft ook echt zijn pittige kanten. Sowieso vragen zwangerschap, bevalling en borstvoeding veel van je lichaam. Maar ik hen ook het idee dat ik nu minder diep slaap. Je bent toch altijd alert. Ik ben ee ook nog niet uit hoor of hier een derde komt. Mijn man wil het erg graag. Ik ook wel, maar ik zie ook heel veel leeuwen en beren op de weg. We denken er nu tot het einde van dit jaar over en hakken dan pas een knoop door. Succes bij het maken van een keuze!
Ja zo d Ja zo dacht ik dus in eerste instantie ook haha. Maja hoe meer ik ga denken hoe onzekerder ik word haha.
Ik denk dat er inderdaad nooit echt een goed moment is. Ik heb ook best een tijdje getwijfeld. Nu zal als de baby er is onze dochter net 2 jaar zijn. Wat ik me ook probeer voor te houden, is dat dochter straks de baby ook even kan entertainen ipv dat ik de enige ben die het kan doen, terwijl er ook gekookt/gewassen/gestofzuigd moet worden bijvoorbeeld. En ja, het zal vast ook zwaar worden, maar het weegt vast niet op tegen alle mooie momenten die ook nog komen.