Man, ik ben moe hè! Arme L met krampjes. Toen die over waren om 3 was het ook al ruim tijd voor voeding dus we gaven flesje nou die spuugde ze uit, zoveel dat ik enorm schrok alles nat, geen slaapzakje meer. Toen wilde ze echt niet wiegje in waar de afgelopen nacht prima sliep dus nu ligt ze in babynestje tussen ons maar schrok ik net wakker na 45 minuten wakende slaap omdat ik dacht dat mijn man op haar lag Zo lekker dat we deze nachten dan hebben als het nu zaterdag is en de boys zo wakker worden en we die ook de hele dag thuis hebben…
Zij doet het gelukkig fantastisch dus ik ben gewoon een hele trotse mama. Laat me goed vertroetelen en hoop snel weer de oude te zijn!
@Daantjeee dat is inderdaad helemaal niet hoe je zou willen dat het gaat. Ik hoop dat je er voldoende over kan praten en verwerken, maar ook jouw partner. Voor hem ook wel shock dat hij daar plots alleen stond met jullie kindje. En vooral dat jullie het ook kunnen genieten van haar. Een moeilijk begin, maar een prachtige reis die nog komt.
@Lotion @Mapje @Marleen1 @S2909 Dankjewel voor de lieve reacties!! Ik heb inderdaad afgelopen week mijn collega lactatiekundige laten meekijken omdat ik zelf twijfelde over een verborgen tongriem. Dat was ze met me eens (dat die er zit) het is een beetje een grensgeval of we er iets aan moeten doen. Afgesproken om even aan te kijken hoe het de komende week gaat. En daarbij komt dat ik nogal "lastige" borsten (groot) en tepels (vlak) heb waardoor ze alleen met een tepelhoedje kan drinken. Alleen zorgt een tepelhoedje weer voor wat minder stimulatie van de borsten wat kan zorgen voor minder melkproductie. En dat is bij mij altijd al aan de krappe kant. Bij de vorige twee was het ook een gedoe. De eerste was klein, had vrijwel vanaf het begin bijvoeding nodig, dronk slecht aan de borst. Ik ben toen 8 weken aan het modderen geweest met eindeloos kolven en bijvoeden en daarmee enorm over mijn eigen grenzen gegaan. Ik herken ook precies wat je zegt @Mapje Zo klote om steeds te horen of op het pak poedermelk te lezen dat BV het beste is, want je wil zó graag het beste voor je kind. Met de eerste dus na 8 weken bij een lactatiekundige geweest en die stelde voor om borst en fles te combineren. Wat een eyeopener! Zo hoefde ik me niet druk te maken of ze wel genoeg kreeg maar kon ik ook nog bv geven. Dat heb ik volgehouden tot 11 maanden, al bestond de bv toen echt alleen nog uit 2x per dag een slokje voor de gezelligheid. Met nummer twee hoopte ik dat het op magische wijze véél beter zou gaan. Ging het ook wel een beetje want hij was bij een latere termijn geboren en wat zwaarder waardoor minder bijvoeding nodig en dronk beter ad borst. Maar uiteindelijk na een maand weer te weinig melk, toen ook een combi met fles gaan geven. Dat hield ik alleen minder lang vol, ook omdat er al een peuter rond liep. Met 4 maanden toen gestopt. En met de derde ook echt even getwijfeld of ik er überhaupt weer aan wilde beginnen. Als het aan mijn man lag zouden we direct voor flesvoeding hebben gekozen. Ik wilde het toch weer graag proberen. Ik heb het afgelopen jaar met de opleiding tot lactatiekundige zoveel nieuwe dingen geleerd dat ik ook hoop dat het daarmee beter gaat. En om eerlijk te zijn gaat het ook al veel beter dan bij de andere twee. Maar het is voor mij zo'n kwetsbaar punt waarbij ik snel onzeker ben en er meteen zoveel emoties bij zitten... Gelukkig helpt het dat de kraamzorg en de lactatiekundige en mijn collega's dezelfde dingen tegen mij zeggen als ik tegen mijn cliënten zeg: BV is niet zaligmakend, leuk als het lukt ook prima als het niet lukt, je doet wat je kan, houd je grenzen in de gaten. Dat weet ik allemaal, maar heb het toch nodig dat een ander het zegt. Nou ja, tot zover mijn gemengde gevoelens tov borstvoeding. Sorry voor het lange verhaal!! Gelukkig ging vannacht beter! Ze heeft wel lopen spoken tot 02:00u, had haar deze keer wel laagdrempeliger een fles gekolfde melk gegeven. Maar daarna geslapen tot 7u! Dus ik kan nu weer wat meer hebben.
@Muisje2016 dat beetje extra slaap kan zo deugd doen. Merk dat bij mezelf ook. Ik ben al blij dat ze nu begint met clusteren om 18u ipv 22u.
Ja precies! Ik vind de hele avond op de bank voor de tv voeden niet erg, maar hier begon ze ook telkens pas om 22/23 uur.
@Muisje2016 vervelend dat het niet gaat zoals je gehoopt had! Hier is de bv ook geen succes helaas. Vol goede moed begon ik er aan (zoon 11mnd bv gehad, beide dochters maar 2wkn). Maar zoontje viel veel af, niet wakker te krijgen voor een voeding, in slaap vallen aan de borst etc... dus begonnen met bijvoeding. Wilde niet beginnen aan kolven, xat heb ik bij beide dochters gedaan en nam zoveel tijd in beslag en stress met zich mee. En zo dus combi van fles en borst. Ik geef nu nog 4x de borst en geef daarna nog een flesje na en dat drinkt hij ook goed, dus denk dat er niet veel uit de borst komt.
Jeetje meid, wat heftig!! Ik snap dat dit je worst case scenario was, lijkt me echt heel naar om onder narcose te moeten en de geboorte niet mee te maken. En ik snap ook dat nu gelukkig de opluchting en blijdschap met jullie dochter overheerst! Eerst bijkomen en herstellen. Voor over een poosje zou ik je het boek "perfecte bevallingen bestaan niet" van Diana Koster willen aanraden. Ik denk dat dat enorm kan helpen om alles te verwerken. Maar nu eerst lekker veel knuffelen met jullie dochter!!
Bleghh ik heb vandaag een huildag. We moesten naar mijn schoonmoeder voor verjaardag maar dat was toch wat stress met reisafstand, voedingen etc. Vervolgens is de middelste ronduit onhandelbaar vandaag. 5 driftbuien, de oudste klieren. Klap op de vuurpijl beet hij hem net. En door 2,5 uur slaap vannacht en waarschijnlijk hormonen kon ik na de hele ochtend normaal hem corrigeren het ook niet meer aan en werd ik heel boos op hem. Pfff ik vind de baby of de 7 jarige echt peanuts maar de kleuter is echt drama de laatste tijd. Vandaag weet ik het even niet meer. En nu moest ik dus huilen omdat ik moe en hormonaal en even wanhopig ben omdat alle boek-theorieën helemaal niet werken op dit moment bij hem. Nou dat dus. Zo maar even slapen wellicht helpt dat..
Ja ik vind dat dus ook vervelend. Ik weet en snap dat het zo is en ik snap ook dat mensen vragen “voed je zelf?” Maar het voelt altijd nog een beetje als falen of dat ik het uit moet leggen (niet aan m’n directe omgeving overigens) waarom ik geen borstvoeding geef. Terwijl ik er ook echt we achter sta.
Ja zó herkenbaar! Tijdens de lactatiekundige opleiding ben ik daar ook wel eens een discussie over gestart met docenten en studenten. Leuk die wetgeving dat er bij alle producten kunstvoeding op moet staan dat BV het beste is, als pasbevallen moeder maakte het dat ik huilend het eerste pak open maakte. En de term "kunstvoeding" vind ik ook vreselijk, alsof je je kind plastic te drinken geeft ofzo... Het blijft gewoon een enorm gevoelig onderwerp, met sterke emoties, tenminste zo ervaar ik het zelf wel. Iedere opmerking voor of tegen, hoe goed of neutraal ook bedoeld, kan een hoop losmaken.
ik hoop niet dat je lid ben van de bv groep op fb? Als je daar af en toe leest wat er over kv gezegd word
Ah, dat is ook klote... En ook herkenbaar... het is allemaal best voor te stellen dat ie moet wennen aan de nieuwe situatie en daardoor de grenzen opzoekt, maar van jou ook héél logisch dat je na zo weinig slaap een korter lontje hebt. Wees lief voor jezelf en probeer te bedenken dat deze fase ook weer voorbij gaat. Knuffel!
Het is echt een enorm discussie punt hè... Ja bv is beter MAAR als het niet lukt/niet kan dan is kv beter. De extra stress bij een nieuwe moeder en altijd maar die verwijtende blikken.... vreselijk. Ik heb het geluk gehad dat het bij L uiteindelijk lukte maar wel met heel veel stress. Dat ga ik dit keer anders doen. Wij hebben haar de 1e weken moeten vingervoederen omdat ze de borst niet pakte. Toen voelde ik me ook zo'n slechte moeder.... Ik vind als het je lukt; super knap! Bravo! Als het je niet lukt; dan is kv ook goed
Ja vind ik ook! Beter zeg je flesvoeding wellicht maar ja, dekt ook niet de lading. Wat goed dat je dat bespreekbaar hebt gemaakt zeg. Het is meer zo dat ik denk dat iedereen weloverwogen die keuze maakt dus het voelt altijd als verdedigen als je het niet doet of dat ik het moet uitleggen. Maar misschien is dat een vrouwending want mijn man zegt dan: nou en
Oh vreselijk zulke groepen Ik had toen bij de oudste overigens hier (en op het cb) advies gevraagd over wat ik moest doen toen hij verstopt raakte van kunstvoeding. Kreeg ik bij beide het antwoord dat ik weer moest relacteren en verder moest gaan met borstvoeding maar dat kon helemaal niet want ik was toen helemaal in een depressie Daar werd ik nog meer gedeprimeerd van. Gelukkig nu een ander cb.
Ja even wennen aan alle verhoudingen. En ik wil altijd gelijk graag weer up and running zijn en ik weet dat ik dan teveel van mezelf verwacht in alles en dat wordt dan natuurlijk een teleurstelling. En dan hormonen en slaaptekort. Gelukkig heeft mijn man me naar bed gestuurd met L en heb ik 1,5 uur geslapen. Ik voel me nu beter!
Op de opleiding ging het inderdaad vaak over de terminologie. Ik zeg ook het liefst flesvoeding maar technisch gezien klopt dat niet, je kunt natuurlijk ook moedermelk in een fles geven. Ik vind poedermelk wel een mooi alternatief We hadden zelfs een reeks colleges van één docente die vond dat je niet mocht spreken van de voordelen van borstvoeding maar van de "risico's" en nadelen van kunstvoeding Want BV was de norm, dus je moest niet benadrukken dat dat extra goed is, maar benadrukken dat kunstvoeding níet goed is. Nou serieus, daar gingen mijn nekharen recht van overeind staan! En gelukkig met mij meer klasgenoten hoor. En deze docente was wel het extreemste voorbeeld.