Hoi allemaal, We weten nog niet of we een zoon of een dochter mogen krijgen. Voor een dochter hebben we meer dan zat leuke ideeën qua naam, voor een zoon zou het werkelijk waar een drama zijn. Daarom nu alvast begonnen met namen bedenken. Zeker ook omdat vriend en ik totaal niet op 1 lijn zitten (ik houd van klassiek, kak, Nederlands, hij van Engels, hip, richting "tokkie"). Nu hebben we 1 naam die we beiden leuk vinden! Door die naam zie ik een zoon ook helemaal voor me met deze naam. Alleen....lijkt ie op de naam van een neefje die ook nog niet zo lang geleden geboren is en heel dichtbij ons staat. De naam zelf noem ik liever niet, maar een soortgelijk voorbeeld is: neefje Phil, onze zoon Philip. Zelfde beginletter maar totaal ander gevoel en ook andere uitspraak (fil en fielip). Ik zelf zou hier geen probleem mee hebben. Maar zij misschien wel.... Zij hebben hun dochter een naam gegeven die op de naam van ons al bestaande dochter lijkt (voorbeeld: Milou en Loua). Helaas is hun dochter vlak na de geboorte totaal onverwacht overleden. Benieuwd naar jullie ideeën en ervaring hierover
Je zal hier van allerlei reacties op gaan krijgen. De een vindt het niet kunnen en de ander lijkt t prima. Mijn mening is dat niemand recht heeft op een naam en dat daardoor een ander een bepaalde naam niet mag geven. Of zij het wel of niet leuk vinden, dat kunnen alleen zij je vertellen. Je zal vast tips krijgen om het met ze te overleggen. Maar weet je, wat doe je als ze aangeven het niet leuk te vinden? Want als je deze vraagt stelt krijg je eerlijk antwoord. Wanneer je het dan toch zou doen, lijkt me dat niet prettig voor jullie onderlinge band. Wanneer je het niet overlegd en gewoon de naam vertelt, is het gewoon zo. Het is voor jullie de naam, het is niet dezelfde naam alleen lijkt hij erop, en een naam is voor jullie wat lastiger te kiezen. Ik zou het dus gewoon doen.
Dit is niet het eerste topic met een soortgelijke vraag die voorbij komt. Je zult ongetwijfeld veel verschillende reacties horen. De één zegt juist: lijkt me geweldig als er een kindje nabij net zoals mijn zoon/dochter komt te heten, dat voelt als een eer en betekent dat ze de naam van mijn kind zó mooi vinden, dat ze die ze die nu zelf willen geven. De ander (zoals ik) zegt: lijkt me vreselijk als iemand nabij zijn/haar kind hetzelfde noemt als de mijne. Ik heb niet voor niets voor een niet veel voorkomende naam gekozen. Hoe jij zelf tegen bovenstaande voorbeelden aankijkt zegt vaak al genoeg en kun je aan de hand daarvan waarschijnlijk prima beslissen of je het toch gaat doen of dat je de naam laat varen. Maar gezegd hebbende 'ik heb niet voor niets een niet veel voorkomende naam gekozen': ik vind het ook zéker schelen of het om een tamelijk onbekende naam, of om een veelgegeven naam zoals bijv. Emma gaat. In dat laatste geval ontkom je er bijna niet aan. Overleggen/voorleggen zou ik sowieso nooit doen.
Ben wel benieuwd naar de naam. Bijv Tom & Thomas zou ik niet zo snel doen. Bij m'n eigen kids heb ik echt gekeken dat bepaalde gedeeltes van een naam niet overeen komen met neefjes en nichtjes. Al heb ik een neefje met Ian op het einde van z'n naam en mijn zoon ook maar het zijn 2 compleet andere namen. Mijn ouders hebben neefjes en nichtjes met gewoon echt dezelfde namen en ook dat er 1 letter verschil in zit en ohhh dat vernoemen maar zo niet orgineel. Vond dat vroeger al niks dacht toen al hoezo dezelfde naam kiezen. Maar goed bij jou gaat het niet om dezelfde naam.
Normaal zou ik het niet snel dien. Maar jullie hebben echt moeite met een naam vinden. En daarbij jij en je partner zitten niet echt op 1 lijn qua jongensnamen. Dus nu je er eindelijk 1 hebt. Zou ik er gewoon voor gaan.
Hier ook zo iets laat zeggen mijn droom naam al sinds kind was Jay. Neefje heet Jayden. Ik heb mijn droom naam laten gaan. Met pijn in mijn hart nog steeds. Maar vond t niet kunnen
Vroeger heetten alle neefjes hetzelfde. Nu kan het allemaal niet meer. Als het DE naam is, kan de ander even boos zijn, maar wie zegt dat ze elkaar later ooit nog gaan zien. Unieke namen bestaan niet, ondanks dat mensen dat zelf wel vinden.
Waarom vraag je het gewoon niet of ze het erg vinden als je een naam zou kiezen die lijkt op die van hun zoon?
Vroegah was het een vernoeming en lag het anders. Elke familie had wel een oom/vader/broer/neef Jan/Johannes dus was niemand creatief haha. Hoewel het ook maar een naam is hoor, ben t met je eens: niemand heeft alleenrecht op een naam en in ons gezin doet niemand er moeilijk over dat de jongste van zus en mijn oudste dezelfde 3 beginletters hebben en zelfde stijl hebben.
En als je dat doet en ze zeggen ja dat vinden we erg, en alles in jou schreeuwt vervolgens maar dit is dé naam. Wat dan? Ik zou het probleem persoonlijk parkeren tot je het geslacht weet. Misschien krijg je wel een dochter en is er niks aan de hand.