Goedenavond dames, Zijn er hier dames die als pijnbestrijding voor tijdens de bevalling voor Remifentanil hebben gekozen?! En graag zou ik jullie ervaringen met deze middel willen weten!! Groetjes, GabrielaH
Hier bij allebei. De 1e met 6 cm ontsluiting begonnen met het pompje (ik bleef hangen op 6 cm), dat werkte prima en vond ik echt even heerlijk. Tussen de weeën door ontspannen en ik ging geleidelijk naar 10 cm. Bij mijn 2e (inleiding) ik denk ook rond 5/6 cm begonnen maar toen merkte ik er weinig van. Geen tijd om te rusten tussen de weeën door, zat toen heel snel op volledige ontsluiting dus dat was heel heftig. Heb het pompje toen nog geen half uur gehad dus het had niet zoveel zin.
Bij de eerste een ruggenprik, die wilde ik weer bij de tweede, maar dat ging niet (anesthesist stond vast op de SEH in de nacht) dus toen remifentanil, ik verwachtte er niet veel van, maar het was zalig, haalde goed de scherpe randen van de weeen af, dus toen de aanvraag voor ruggenprik geannuleerd, tot er een wee weer dwars doorheen kwam….. maar dat was (bijna) de laatste, ik had VO en mocht gaan persen en 8 min later was ze er. Wel bijzonder om dat persen en de geboorte wat meer te voelen. Bij zoon bleef de ruggenprik aan en voelde ik niet dat hij geboren werd. Dus al met al zeer positief over remifentanil. (Gebruik het nog steeds *dit is een grap uiteraard…..)
Bij de eerste. Hielp niet echt. Beetje het ergste eraf, maar had een weeenstorm en dat bleef haha. Ik viel niet weg ofzo wat je heel veel hoort. Gehele bevalling ging snel. Bij de tweede niets, daarvoor ging het ook te snel. Vroeg nog om een kz, maar zat al op 9 cm
Het was een verademing! De bevalling kreeg een andere wending tijdens het persen dus echt een fijne bevalling was het niet maar dat had een andere reden.
Ik heb het bij de laatste 3 gehad. Ik vond het heerlijk. Kan me de bevallingen ook nog goed herinneren. Ze moesten me wel regelmatig eraan helpen herinneren om te blijven ademhalen.
Dit had ik zo geschreven kunnen hebben Bij mijn eerste bevalling gehad maar inderdaad: het haalde alleen de scherpe randjes van de weeënstorm af, het was geen wondermiddel in die zin. Ik doezelde wel ietwat weg, af en toe, maar dat heb ik niet als storend ervaren. Heb geen gaten in mijn herinnering oid. Heb het weer in het achterhoofd gehouden voor bevallingen 2 en 3, maar die gingen te snel voor pijnbestrijding.
Goeiemorgen dames, Bedankt allemaal voor het delen van jullie ervaringen!! Nou ik heb echt de angst voor de ruggenprik dus voor mij zit de ruggenprik er "vrijwillig " niet in.. ik had wel gesprek gehad met anesthesioloog om mij wat gerust te stellen over de ruggenprik want mocht er een keizersnede nodig zijn moet ik dan wel de ruggenprik. Dus volgende optie voor pijnbestrijding is dan het pompje.. ik hoop echt dat ik niet te ver weg ga en ook idd de helft vergeet of dat ik vergeet om te ademen
Ik was ook echt helemaal van de wereld .. het hielp mij wat meer ontspannen tussen de weeen door maar om nou te zeggen dat ik minder pijn had .. eigenlijk niet echt .. heb de geboorte ook niet bewust meegekregen Lag eerder over olifanten te kletsen geloof ik dus nee vond het niks Nu reageer ik op alle zwaardere medicatie vaak wel heftig wellicht dat dat er mee te maken heeft ? misschien is lachgas of een Tens nog een optie ? ik had ook grote angst voor de ruggenprik bij nummer 1 , uiteindelijk zo overdonderd door een weeën storm dat het me echt niks meer kon schelen .. het zetten heb ik echt niks van meegekregen , kies er nu niet meer voor omdat ik er koorts van kreeg
Ik kreeg bij de eerste pethydine na 3 uur weeënstorm kneiterstoned maar dat was vast een doseringsdingetje en ook echt nodig. Voor mij was dat echt een verademing, het alternatief (zonder) was niet zo best dus waar de ene dat verschrikkelijk vindt, ik vond t fantastisch. Ziekenhuis heeft daarmee heel veel ellende bespaard, als zij t niet over hadden genomen van mn vk (we waren daar al ivm poliklinisch en pijnbestrijdingswens, waar zij geen gehoor aan gaf) had er hier nooit meer een andere zwangerschap gekomen. Bij zoontje gingen we dus vroeg naar t ziekenhuis (nouja ik had er al eerder willen zijn maar VK (een andere) vond t toen nog niet overtuigend), ik had echt geen trek om die ellende weer in te gaan en wilde op tijd zijn voor pijnbestrijding. Pethydine werd m niet helaas, omdat t wel snel leek te gaan (althans wat ze van mijn woorden opmaakte) en de kleine dipte met een wee. Dus de klinisch vk legde in dr direct volgende zin uit dat ze dat pompje haaa.... was dat een perswee die je net had? Jup! Shit...die optie werd m dus ook niet meer. Dus wat je ook kiest/hoopt te kiezen, ik hoop dat t lukt! Ik had m graag gehad maar de kleine man was een tikkie sneller, nouja uiteindelijk hielp dat beter. Hij er uit, pijn over en niet vanwege t babygekroel was gewoon echt alsof er een knop om ging. Zooooo klaar! Buik gaat nu in sleepmode. Ik denk dat ik meer kwijt ben van de bevalling van mn zoontje dan die van mn dochter. Terwijl die van mn zoontje geen enkele pijnbestrijding meer lukte. Die was gewoon zo snel en heftig dat mn geheugen dat gewoon niet opgeslagen heeft geloof ik. Met mn dochter had ik t over de schatrovers van toutanchamon tijdens de persweeën...dus ik was toch best ver heen als je History channel uit gaat leggen op zo'n moment. Pethydine zou ik zo weer doen, pompje helaas net gemist. Ruggenprik...die komt absoluut niet in mijn lijf, ik heb al genoeg ellende met mn rug gehad dus daar gaat geen naald in de buurt komen hoe kundig men ook zegt te wezen. Geloof ook niet dat ze veel kans hadden dat ik op die momenten stil genoeg kon blijven liggen... :s
Ik heb het ook gehad. Ik kon er super goed van ontspannen, zo goed dat ik stukken in slaap viel. Dat hielp bij mij om van 4cm naar volledige ontsluiting te gaan in een uurtje of 2. Ik ging door de ontspanning namelijk niet meer vechten tegen de weeën. Ik voelde de weeën amper meer tot dat ik persdrang kreeg. Toen werd het pompje uitgezet en kwam wel alles in alle hevigheid terug. Maar dat vond ik op zich ook helemaal niet erg omdat ik er op dat moment ook wat mee kon.
Het is best leuk om zo de ervaringen van andere dames te lezen, hoe het allemaal zo verschillend is!! Eerlijk gezegd denk ik niet dat ik voor de ruggenprik zal bezweken ik vrees echt voor injecties rondom mijn ruggengraat.. ik heb dan natuurlijk wel, op verzoek van de gyn, gesprek gehad met anesthesist om mij gerust te stellen over de ruggenprik mocht er een keizersnede nodig zijn. Maar echt zelf zou ik dat niet willen. De pethidine spuit mag ik volgens mij niet ( ik heb het niet in het ziekenhuis na gevraagd) maar had ergens op internet meegekregen dat dit niet aan epilepsie patiënten wordt gegeven en ik ben epilepsie patiënt.. maar ik zou het zeker in m'n achterhoofd houden om het in het ziekenhuis zelf te vragen wat daar de protocollen voor zijn!!!! Bedankt dames!!
Ik ben toch wel benieuwd hoe het uiteindelijk is gegaan @GabrielaH. Ik zie dat je kindje is geboren! Gefeliciteerd! Heb je pijn medicatie gehad en hoe heb je het uiteindelijk ervaren?
Hey meid, ja onze Little Nugget is geboren !! Ja uiteindelijk toch bezweken voor de ruggenprik!! Vind ik aan de ene kant wel jammer maar ik had een paar uurtjes een weeën storm en de ontsluiting die wilde maar niet vooruit, dus op dat moment voor de ruggenprik gekozen!!
Ik heb ook voor remifentanil gekozen bij zo een 7cm ontsluiting. Ik werd er echt high van en viel weg en mijn saturatie ging heel erg omlaag en vergat dus te ademen. Er is dan wel iemand van het ziekenhuis in je kamer om te kijken of alles goed gaat (althans dat was bij mij zo). Mijn ontsluiting ging er wel goed op 1,5 uur later op 10 cm.