Sorry alvast voor de onrespectvolle titel, begrijp me niet verkeerd want ik ben super dankbaar voor dit mooie wondertje in mn buik. Maar; eerst 12 weken gruwelijk moe en spugen/misselijk tot en met. Toen zware corona te pakken, 3 weken uitgeschakeld. Toen kleine 2 weken iets beter en startte de bekkenproblemen. Op 21 weken; weer corona. Ondertussen werd de bekkeninstabiliteit erger en daarmee ook de pijn. Vervolgens op 28 weken een mega zware griep en bronchitis infectie, opname ziekenhuis, 3 weken niet geslapen en helemaal kapot. Inmiddels maandag bijna 36 weken. De kleine trapt me helemaal kapot van binnen, ik moet er op z'n minst 6x uit snachts om te plassen en het is vaak genoeg dat ik daarna niet meer in slaap kom of uren wakker lig. Door de BI ben ik na 5 uurtjes liggen helemaal doorgelegen en heb ik overal pijn. Overdag kan ik nergens heen want constant plassen en kan niet meer lopen. En heb nog 3 jongens (8, bijna 6 en 4) die al wekenlang niks hebben aan hun inmiddels half depressieve oververmoeide moeder. Ik heb continu harde buiken en voorweeën. Kleine is al ingedaald maar het zegt allemaal niks. Ik ben zo OP... mn dagen lijken eeuwig te duren en ik heb nergens meer zin in. Ben constant overprikkeld en kan niks meer hebben van man en kids. Sorry hoor.. wat in met deze post wil bereiken weet ik niet maar moest t gewoon even van me af schrijven. Het is nu wel mooi geweest en wil de kleine kroelen en mn lijf terug..
Nou wat een heftige zwangerschap dan! Ik snap helemaal dat je behoorlijk klaar bent. Ik wens je veel sterkte met de laatste loodjes, die wegen wel heel erg zwaar zo!
Sterkte met de laatste loodjes! Klinkt als een pittige zwangerschap. Heb je al met je verloskundige gesproken over een eventuele inleiding voor 40 weken ivm dit alles? Zodat je in ieder geval kunt toeleven naar een einddatum?
Bedankt meiden.. ja het was geen pretje zo .. en natuurlijk hou je dan voor ogen dat het voor een goed doel is..maar merk nu dat het lontje erg kort wordt, de energie lager dan ooit en dat ik de ongemakken (die normaal al pittig zijn de laatste weken) echt helemaal knetter beu ben (klaag klaag ) ze willen me sowieso niet over de 40 weken heen laten gaan ivm vermoeden van een grotere baby (bij de laatste meting op 34wk werd hij op zo'n 2650g geschat al ...) maar het liefst heb ik eigenlijk dat ze rond week 38/39 gaan inleiden als de kleine zich nog niet heeft aangediend. 1e is geboren op 37.4 (begon met weeën) 2e op 39.5 (gebroken vliezen) en 3e op 37.4 (gebroken vliezen).. weet niet zo goed waar ik op moet hopen nu
Gewoon bespreken dat je al ver over je taks zit en vragen wanneer het verantwoord is in te leiden. Lichamelijk ben je op en de baby heeft er niets aan als je van half naar volledig depressief gaat. Sterkte, het is niet niets.
Dit zou mijn verhaal kunnen zijn!(alleen mijn baby nog niet ingedaald) Hier ook helemaal op.36 weken ook morgen. Inderdaad ook zware corona gehad met longontsteking. 2x griep. alle kinderen 2x corona.nu weer waterpokken. Ik weet dat ik met 38 weken ingeleid word,maar ik weet echt niet waar ik die 2weken nog de fut of kracht vandaan moet halen.In het ziekenhuis praten ze er eigenlijk een beetje overheen en in mijn omgeving is het standaard antwoord ;ja de laatste loodjes he...... Ik snap je heel goed en voel met je mee. Heel veel sterkte en hoop dat ze wel serieus nemen en je helpen. groetjes Kaatje
Klinkt inderdaad heel pittig. Kan je niet voorstellen om af en toe een nachtje in het ziekenhuis te slapen met medicatie en vragen of je ingeleid kan worden?
Thx allemaal! Ik heb zodadelijk een afspraak bij de vk. Ga in ieder geval wel aangeven dat ik er flink doorheen zit. Zat eerst nog te twijfelen om te vragen of ze me niet stiekem alvast wil strippen (ik heb zo'n vermoeden dat er echt al wel wat ontsluiting zit). Vandaag 36+4 en de kleine is aan de grote kant. Maar ik vrees dat ze me alleen maar heel raar aankijken als ik dat vraag met deze termijn (hoewel ik een hele relaxte vk heb hoor) wat zouden jullie doen?
Ik zou zeker bespreekbaar maken dat je het zo zwaar hebt. Zelf zou ik eerder insteken om met de VK een plan te maken, wat je nodig hebt om de komende weken nog door te komen. Iedere dag/ week in jouw buik is toch erg waardevol voor de kleine. Misschien vaker controles, eens een telefonisch consult tussen door, nachtje slapen in ziekenhuis. Dat soort dingen. Of bijv. een consult om een inleiding te bespreken, of datum voor strippen, bijv. over 2,5 week ofzo.
Dochter werd vroegtijdig gestript, vond t geen succes maar iedereen is anders. Had toen al wel weeën (nouja soort van) en ontsluiting. Ik denk dat met bijslapen je voor nu t beste af bent. BI is een bitch, hier hebben we extra BSO ingezet en de hulp van grootouders en vrienden ingeroepen om dochter nog een beetje leuke tijd te geven. Ik was ook uitgerangeerd en er helemaal klaar mee. Dubbele aderontsteking, slapeloze nachten met maagzuur en BI, zware vastzittende hoest die me een paar gekneusde ribben kostte en mn rug (goddank over voor de bevalling!!!) Je bent dankbaar dat je zwanger mag wezen van een gezond kindje, maar die fast forward knop zou geen overbodige luxe zijn. Helemaal nu t elke keer zo vreselijk benauwd is buiten met dat warme weer. Dan heb ik mazzel met mn winter kinderen pfff!
Nou net terug en idd..strippen wil ze nog niets van weten. Volgende week waarschijnlijk ook nog niet. Ik snap het wel maar pffffff.. Ik ben ook echt klaar met het "niks doen" ofzo. Heb het geluk dat alle kids op school zitten (jongste is 4) maar ik ben de bank en mn bed ook wel echt zat inmiddels. Wil gewoon weer lekker een leuke mama zijn die zin heeft in dingen..en niet die uitgezakte walrus op de bank die nergens puf voor heeft haha
Voor de kindjes wel heel fijn dat zij wel gewone weken hebben met school enz. Misschien in de weekenden wat 'activiteiten' doen waar je wel aan mee kan doen. * Bijv. Filmmiddagje op de bank, met popcorn en lekker drinken. * Of op de bank bij mama picknicken En wat naar dat ze zwangerschap zoooo zwaar valt. Vind het heel sneu voor je. Al vind ik het persoonlijk geen reden om te strippen idd. Je kan echt gaan aftellen. Ook deze weken gaan weer voorbij. Kan er geen vriendin eens op bezoek komen door de weeks. Zodat je even wat aanspraak hebt?
Ja precies, dat soort dingen probeer ik wel te doen. Net als spelletjes en knutselen en andere dingen die je dan zittend kunt doen haha en gelukkig hele lieve opa's en oma's die ze graag meenemen of waar ze dan kunnen logeren en er een feestje van wordt gemaakt dus dat is echt super fijn. En ben het met je eens hoor enerzijds. Dat het "erdoorheen zitten" geen directe reden is om een bevalling op te wekken. Maar anderzijds denk ik dan..ik vraag niet om een inleiding en veters, ballonnen en opwekkers, maar om strippen.. als die uk en mijn lijf er nog niet klaar voor zijn dan haalt strippen weinig uit. Tis meer dat als mn lijf er wél klaar voor is, dat het me evt weer een paar daagjes pijn en ellende scheelt haha! En sowieso straks lekker genieten van dit hummeltje want daar kijk ik wel echt heeeeeel erg naar uit! Doordeweeks werken mijn vriendinnen helaas ook gewoon en die hebben ook allen een druk gezin dus dat is gewoon niet echt haalbaar. Mijn moeder komt wel regelmatig even buurten.. we wachten maar rustig af..
Heel veel sterkte! En je bent een top mama. Ook voor je andere kindjes. Ook als je even niet die sprankelend, energieke mama bent. Die tijd komt weer. En je schenkt hun iets super kostbaars: een broertje/zusje. Nog heeeel eventjes. Het komt goed.
Hoe is de afspraak geweest? Ik heb erg last van smetvrees tijdens de zwangerschap en angsten dat het mis gaat op het einde. Ik heb de afspraak dat ze (net als bij zoon 3) vanaf 38,5/39 weken, mits ingedaald, willen kijken voor strippen. Bij de jongste met 38+3 en 38+5 gestript. Met 38+6 geboren. Bij de oudste 2 overigens ingeleid i.v.m. zwangerschapsdiabetes. Zij zijn met 38+1 en 38+3 geboren. Borstvoeding loopt hier meteen goed en allemaal geboortegewicht van rond de 3500 gram. Wellicht speelt dat nog mee. Dit keer loop ik de avondvierdaagse en heb ik de ochtend van de intocht hiervan nog een controle met precies 38 weken. Met 39+0 weken zal ik vermoedelijk de volgende controle hebben en zal ik vragen of ze willen strippen. Houd er rekening mee dat strippen voor de +/- 41ste week vaker niet dan wel effectief blijkt en dat niet alle vk zo meedenkend zijn. Aan de andere kant is mij gezegd dat strippen enkel werkt wanneer baby hier klaar voor is, dat is een fijn idee. Het fijnste zou zijn wanneer baby zelf mag bepalen en de bevalling vlot spontaan op gang komt, maar dat is afwachten. Ik vind persoonlijk, ondanks mijn eigen 'er klaar mee zijn' op het einde, alles voor de 38 weken wel wat vroeg als er geen medische indicatie is. Dit keer bewust vanaf 39 weken pas. Toch weer wat extra dagen in de buik gegund. Als ze zelf besluiten geboren te willen worden zonder interventies, is het natuurlijk een ander verhaal. Ik snap je overigens helemaal en wens je veel sterkte toe voor de allerlaatste loodjes...bijna!!
Nou meiden.. morgen eindelijk strippen ! Ben dan 38,4. Het rommelt echt al dik 2 weken. Continu harde buiken/voorweeën die some echt wel pijnlijk zijn. Vorige week in delen de slijmprop verloren maar tot nu toe nog steeds niets doorgezet. Ik hoop dat ik er weer een centimetertje bij heb gesmokkeld en inmiddels rond de 3 cm ontsluiting zit. Dat geeft in ieder geval hoop met het strippen!