Dames, even een update. Ik had gister een liggingsecho en dat is wat anders gelopen dan gedacht/verwacht. Het buikje liet een afbuigende / aflopende lijn ten opzichte van de vorige keer. Echoscopiste vroeg me, toen ik al weer van de tafel af was en zij bezig was met invoeren, of ik terug wilde gaan liggen. Ze heeft drie keer opnieuw gemeten, maar bleef op hetzelfde uitkomen. Daarna heeft ze direct een flowmeting gedaan (waarbij een verschil waarneembaar was tussen bloedvat buik en bloedvat hersenen). Ondanks dat alles binnen de marges viel, zei de gynaecoloog dat de signalen toch serieus ging oppakken. Ik moest direct aan de CTG, vandaag, morgen en overmorgen weer en overmorgen ook een flowmeting. Hij had drie scenario's: 1. Er is niks aan de hand. 2. Vrijdag met spoed halen. 3. Volgende week thuiscontrole en inleiden met 38 weken. Omdat ik graag weet waar ik aan toe ben heb ik hem gevraagd om zijn inschatting. Scenario 1 achtte hij niet groot. Hij zette in op scenario 3. Vandaag was CTG weer goed. Ik had ergens nog de hoop dat ik weer terug kon naar normaal, maar de klinisch verloskundige heeft me uit die droom geholpen. Sinds gister ben ik officieel medisch en blijf ik dit ook (die afslag had ik oprecht gemist ). Dus...bevalling in het kraamhotel zit er niet in. Gelukkig heeft mijn verloskundigenpraktijk een team van gynaecologen en klinisch verloskundigen in dienst waar ik sinds gister langzaam kennis mee aan het maken ben. Lang verhaal: het wordt dus zeker weten een medische bevalling met inleiding (ballon en ziekenhuismonitoring). Wie daar nog gouden tips voor heeft: kom maar door!
Oh vrouw, wat spannend! Ik ben twee keer ingeleid met ballon. Beide keren duurde het een paar dagen voor de vliezen gebroken konden worden, dit vond ik mentaal zwaar. Het kan dus echt best lang duren, hou dat goed in je achterhoofd. Probeer het allemaal over je heen te laten komen, en wees niet te streng voor jezelf! Bij mijn ziekenhuis kun je in bad bevallen, als dat iets is wat je zou willen is die droom in ieder geval niet meteen het raam uit. Ik heb twee prachtige, medische, ingeleide bevallingen gehad in ieder geval! In tegenstelling tot wat je vaak leest. Héél veel succes alvast!!
Twee keer ingeleid (zonder ballon trouwens want 1 keer drie dagen gebroken vliezen zonder weeën en de 2e keer met 41.4 nog geen kind te bekennen) Tsja, ik ben dol op pijnstilling, maar het is je eerste dus ik snap dat je het misschien eerst zelf wil 'ervaren'. Ik vond beide inleidingen prima (beide dus met ruggenprik, wv één semi spoed kz nadat baby is gaan draaien tijdens de weeën). Personeel lief, luisterde goed, ook zonder geboorteplan.
Ahhh heftig, dat is dus echt even schakelen en anders als het scenario wat je voor ogen had qua bevalling. Maar alles voor je kleine. Hopelijk zijn het lieve mensen om je heen qua team nu je medisch bent. Zelf 1 keer ingeleid ivm langdurig gebroken vliezen met koorts maar het duurde lang voordat ik daadwerkelijk echt ging bevallen. Ik was al die tijd wakker en begon echt uitgeput aan mijn bevalling (en kraamtijd waar je idd niet even lekker bijslaapt) dus Mijn tip is slaap wanneer mogelijk.
Ik ben niet ingeleid wel in het zieke huis bevallen. Mijn tip is makkelijker gezegd dan gedaan, namelijk: Wees niet bang, laat het gewoon over je heenkomen. Ik ben totaal niet bang geweest voor de bevalling, ook niet toen die begon op 34.2. ( Ik had toen niet eens door dat mijn vliezen waren gebroken) Mijn bevalling viel 100% mee, je lijf kan dat, het is ervoor gemaakt! Ik vond het zelfs fijn. Het voelde als een soort overgangsritueel van zwanger naar moeder, en ik ben echt geen zweverig type Succes! Disclaimer: niet in alle gevallen natuurlijk maar de meeste toch zeker wel.
Kruimel, gefeliciteerd met de geboorte van jullie kindje <3 Voor anderen die het topic lezen en nog moeten bevallen: Bereid je voor! Weet wat er tijdens de bevalling in je lijf gebeurt, qua fases, hormonen en alles. Dan overvalt de pijn je minder en weet je wat je kunt doen om niet in paniek te raken. Natuurlijk weet je van te voren niet hoe véél pijn het doet, maar ik kon tijdens de weeën wel begrijpen waar de pijn vandaan kwam en wat ik eraan kon doen. Tijdens de weeënstorm raakte ik heel even in paniek omdat er geen pauze was, maar ik kon mezelf daar gelukkig weer uit krijgen door de kennis die ik had. Ook ben ik van het visualiseren van mijn bevalling, terwijl ik verder geen zweverig type ben. Het hielp mij om een positieve mindset en rust te creëren. En dan inderdaad wel zo flexibel zijn om te voelen wat jij fijn vindt tijdens je bevalling. En een tip van youtube: tijdens pijnlijke weeën knijpen in kammen. Met de tanden van de kam in je handpalmen. Doet pijn, maar blijkbaar leidt dat af van de weeënpijn
Ik sluit me aan bij de tip om contact met je lichaam zoeken. Dit kun je als je zwanger bent ook oefenen met meditatie/ ontspanningsoefeningen. Je lichaam vertelt je alles. Je beste raadgever op dat moment is mijn ervaring.