Advies nodig, normaal of moet ik hier iets mee? Dochter is getuigen geweest van het nogal heftige overlijden van opa. Heeft het daar zwaar mee gehad, veel verdriet slecht slapen en moeite om mij los te laten. Dit gebeurde in oktober. Daarna krabbelde ze wel weer op. Met oud en nieuw was het weer foute boel, van het vuurwerk kreeg ze paniek. Dat raakte opa in de hemel volgens haar en moest stoppen. Uitgelegd dat dat niet kan dat de hemel veel hoger is en hij er juist mooi van boven naar kon kijken en van vuurwerk hield. Daarna op en af periodes van veel verdriet waarin ze uit opa zo te missen en dan weer aan mij plakt. Op vakantie ging het 2x mis. 1 keer met vissen, ze ving een vis, wilde zeggen mam maak een foto voor opa dan kan ik hem straks bellen en toen kwam het besef en was het weer verdriet. 2e keer op vakantie was met de vuurwerkshow op de camping, toen was er weer grote paniek icm verdriet. Gisteren keek ik the bodyguard en toen er een zielig liedje kwam (verstaat ze niets van en begrijpt ze ook niet, ze zat te spelen) weer dikke tranen dat de tv uit moest want daardoor miste ze opa zo. We zijn nu bijna een jaar verder. Moet het voor een kind nu niet een beetje klaar en verwerkt zijn? Of hoort dit erbij? Twijfel of ik er wat mee moet doen om haar te helpen.
naast dat salaris krijgen die dames bij Ajax wel echt lekker veel gesponsord, denk aan de gratis A klasse en nog zo wat dingen en verdienen ze ook extra aan sponsor deals! Maar staat niet in verhouding tot de mannen.
Ik denk dat dit voor ieder kind weer anders is. Je zou bij de huisarts kunnen informeren voor een doorverwijzing naar een kindertherapeut oid? Misschien dat er ook speciale kinderboeken zijn voor rouwverwerking?
Af en toe huilen en missen dat mag hoor, net als bij mensen verwerken kinderen het ook ieder op hun eigen manier. Mijn zoon heeft vroeger wel rouwverwerking gehad dit heeft goed geholpen. Dus je zou aan de huisarts een verwijsbrief kunnen vragen als je twijfelt.
@GossipGirlxoxo wat verdrietig voor je dochter dat het nog zo hoog zit. Ik zou er wel wat mee doen denk ik. Vooral ook vanwege die vuurwerkangst. Had ze daar vroeger geen last van? Dat bepaalde liedjes of bezigheden herinneringen oproepen is wel normaal denk ik. Dat hebben wij hier ook wel met de opa's. Maar geen extreem verdriet meer.
Tot voorkort mochten vrouwen bij ajax geen sponsor deal aangaan. Ze moesten dus serieus hun eigen schoenen kopen en dat terwijl de mannen met hun top salaris wel sponsor deals mochten hebben. Volgens mij is Merel van Dongen uiteindelijk de strijd aangegaan met het bestuur zodat vrouwen ook deze rechten kregen. Maar goed er staat wel meer niet in verhouding tot de mannen. Zo moeten meisjes die bij ajax voetballen zelf op het trainingscomplex zien te komen, terwijl de jongens die bij ajax voetballen opgehaald worden met de taxi, betaald door de club. Deze kinderen zitten soms gewoon bij elkaar in de klas... Je zou voor de gein eens Op weg naar de top moeten kijken, op de npo (komen nogal wat bekenden van mijn dochter in voor ). Ik kreeg van verschillende mensen de vraag of die documentaire niet overdreven was. Helaas niet.