@GossipGirlxoxo mijn zoontje had rond jouw dochter haar leeftijd ook ineens veel meer tranen en verdriet om zijn broertjes. Veel piekeren, vragen en huilen. Dat is vanzelf weer minder geworden (weg gaat het nooit). Vuurwerk ziet hij dan weer als iets moois voor zijn broertjes, speciaal voor hun. Je zou natuurlijk wel hulp kunnen vragen, vooral als je merkt dat ze er veel last van heeft.
Ik denk dat het heel normaal is dat je dochter haar opa bij vlagen heel erg mist en heel verdrietig is. Het is nog geen jaar geleden, dat is echt nog kort. Bij jezelf is het (uiteraard) ook nog niet klaar en verwerkt dus waarom zou dit voor je dochter anders zijn? Sommige kinderen lijken daarin misschien sneller te gaan maar ieder kind is anders. Dat gezegd hebbende, natuurlijk kun je er iets mee doen (als zij dat ook wil). Er zijn therapeuten gespecialiseerd in rouw bij kinderen en er zijn ook veel boeken over. Kijk eens bij stichting Achter de Regenboog bijvoorbeeld.
Eens hiermee @GossipGirlxoxo . Het is ook gewoon rot om verdriet te zien bij je kind. En dat je dat niet weg kunt nemen voor dr. Maar je zou altijd eens via de huisarts kunnen informeren.
Ik vind het niet raar hoor, als ik eerlijk ben. Ieder kind is anders en sommigen zijn gevoeliger of uiten dat makkelijker. Qua rouw kan ik soms nog steeds huilen om het overlijden van mijn nichtje 22 jaar geleden, dus ik ben een slecht voorbeeld om ergens een termijn aan te hangen Ik denk dat je het heel goed doet, je dochter ruimte geven om er over te praten, geef aan dat verdriet er mag zijn en misschien ook gewoon het af en toe over opa hebben en over hoe jij hem mist. Als mensen dood zijn zijn ze niet weg maar nog steeds onderdeel van het leven van de achterblijvers. Ik vind dat we veel te weinig praten over de doden en iedereen die we missen, en wat ze in ons leven hebben betekend. En dan praten we er soms met verdriet over, en soms met beide, en soms met ergernis, maar dat is allemaal goed. Ongeacht hoe lang het gelden is.
Mijn dochter mist haar opa nog steeds nu bijna 2, 5 jaar geleden.. Met vlagen is ze verdrietig en huilt ze.. En dat verdriet mag er zijn.. We praten er dan even over en dan gaat het weer een tijdje goed.. Ze blaast heel vaak savonds nog een kusje naar boven.. En wenst opa welterusten..
Iedereen bedankt voor de reacties. Ik ben al “blij” te lezen dat het geen afwijkend gedrag is. Voor mijn gevoel was/is ze nog zo jong dus zal ze ook sneller alles vergeten maar zo werkt het soms helaas niet helemaal.
Even andersom: Zou je het niet moeilijk hebben gevonden als ze juist nooit meer over opa zou praten, alsof ze hem idd vergeten is? Volgens mij is dit juist een teken dat ze heel veel van haar opa hield, hoe mooi is dat? Maar wel heel moeilijk natuurlijk om haar daar heel verdrietig over te zien. Want jij hebt er ook verdriet om. Sterkte ermee!❤️
Er is gelukkig geen termijn voor rouwen.. en het is logisch dat af en toe weer eventjes boven komt. Je kan idd altijd informeren voor rouwverwerking maar ik zie niks geks ofzo
Als je jonge dame een gevoelsmens is kan dat ook nog lang blijven. Niet zien als negatief, het kan ook prettig zijn om je vader zo in jullie actieve herinnering te houden. Als kan dat lastig zijn als je daar zelf niet aan toe bent. Als mijn zoon het over zijn opa heeft hou ik het ook niet altijd droog. Dat is inmiddels 16 jaar geleden en hij heeft hem nooit gekend. Toch door de verhalen blijft hij een beetje bij ons
Ik heb een baalmoment; sinds ik last heb van polyneuropathie is mijn balans niet zo best en naast het feit dat ik vaak struikel (mijn voet wikkelt niet zo goed meer af of ik til ze niet hoog genoeg op) ben ik vandaag voor het eerst gevallen vanuit de onbalans. Er was amper een jaar geleden nog niets aan de hand. Grrrrrr je kan er niets aan doen (er is geen oorzaak gevonden) ik hoop dat dit nog vaak weg blijft.
Hier ook hoor, eind juli is t al weer 2 jaar geleden. Zo nu en dan komt t gewoon met alle tranen weer boven zetten. Andere keren blaast ze een paar extra grote bellen met bellenblaas "voor opa" en gaat ze moeiteloos weer verder. Ze mist m vreselijk maar daar kan ik helaas geen verandering in brengen, kan er alleen voor dr zijn. Kinderen rouwen anders dan volwassenen, zo huilen ze enorm heftig en 5 min.later spelen ze weer. Het is meer stukjes verwerking dan bij een volwassene.
En wat heeft mijn zoon in zijn traktatie? De fluitlolly waar het hier over ging zou die moeder ook meelezen?
Gisteren het pasgeboren dochtertje van mijn broertje vastgehouden en vandaag kreeg mijn zusje haar 2e chemo in een week tijd vanwege beenmerg kanker (ziekte van Kahler). De emoties gaan wel alle kanten op deze tijd. Daarbij is mijn nichtje ook nog eens vernoemd naar mijn overleden moeder. Daarnaast een beetje gefrustreerd, omdat ik alweer bijna 2 jaar leef met long covid (vooral problemen met prikkels, concentratie en zwaar gevoel in mijn ledematen)
Gefeliciteerd met je nichtje en jeetje wat rot dat je zus ondertussen dit doormaakt. Geluk en verdriet zitten zooo dichtbij elkaae.
Oef Dat schiet wel echt alle kanten op. Gefeliciteerd met je nichtje en sterkte voor je zus. Die 8-banen doen je long-covid ook geen goed waarschijnlijk. Zorg voor jezelf ❤