Stress, omdat je een deadline moet halen. Stress, in je relatie die eventjes niet lekker loopt. Stress, omdat je je werk eigenlijk verschrikkelijk vind. Stress, omdat je gezin in een onprettige situatie zit. Stress, vanwege je kinderen. En dat is nog lang niet alles wat stress kan veroorzaken. Dus... Hoe ga jij ermee om, wanneer je die stress niet "direct" kan verhelpen? Dus geen oplossingen om die stress weg te krijgen en die problemen op te lossen, maar hoe deal jij met die stress. Wat doe je om het jezelf toch comfortabel te maken. Want van stress kan je flink last hebben, geestelijk, maar ook lichamelijk.
Ik merk dat als ik gestrest ben, ik bijtijds naar bed ga, met als doel een beetje bij te tanken. Maar uiteindelijk scroll ik tot laat op de avond door mijn telefoon. Pieker ik me suf, scroll ik weer doelloos rond en slaap uiteindelijk juist veel te laat. Muziek helpt vaak! Volume wat harder en eens écht luisteren naar de tekst en muziek.
Ik probeer dan wat tijd voor mezelf te nemen. En dan niet weer bezig met huishouden ofzo. Gewoon even lekker niks. Sporten.
Muziek aan (metal) en creatief bezig zijn (haken, naaien, klussen in huis, straks breien) maakt niet uit als t maar iets "oplevert" en bij voorkeur wat toepassing heeft. Warme gehaakte deken of omslagdoek, tshirtjes voor de kinderen, truien/vesten, in de schuur lades onder mn werkbank gebouwd vandaag. Zolder weer een stukkie opgeruimd, kleding uitgesorteerd. Ik ben gek op lezen maar dat lukt me al jaren niet, die rust heb ik dan weer niet. Grote bak saliethee voordat ik ga slapen.
Ik ga poetsen als ik (familiegerelateerde) stress heb. Verder bevries ik compleet, kan dan geen aanraking verdragen van wie dan ook en krijg geen hap door mijn strot. Tel de minuten af tot ik naar bed kan, zet de muziekzender op en probeer daarbij dan in slaap te vallen.
Heel strak naar bed gaan ritueel, zodat ik in ieder geval goed slaap. Vooral op tijd naar bed, want 's nachts lijken alle problemen nog groter. Even buiten een half uurtje wandelen. En chocolade
Toegeven aan de stress, lichamelijk/fysiek, dus ben ik moe? Dan ga ik even op bed liggen en proberen te slapen. Huilen lucht ook altijd op Even alleen de deur uit, op visite of rondje wandelen De boel de boel laten, het huishouden loopt niet weg.
Haken, fietsen en hardlopen . Daar laad ik van op. Ik merk wel dat, wanneer het stress niveau te hoog is deze activiteiten gewoon niet lukken. In die gevallen ga ik hayday spelen op mijn telefoon (dat zet je gedachten echt uit) Heel soms lukt zelf dat niet meer door de stress. Dan laat ik het maar gebeuren. Sluit mezelf op in de slaapkamer of op zolder. Als ik maar alleen ben. En dan de piekergedachten maar gewoon laten gaan.
Veel bewegen, ik ga dan vooral in huis bezig zijn, maakt niet uit wat (poetsen, opruimen, klussen).... muziek aan helpt hier ook wel. Kan het maar moeilijk loslaten, wil dan ook contact opnemen hierover met de huisarts want de laatste tijd stroomt het over helaas.
Ik ga redelijk goed om met stress, vind ik zelf. Stress van mijn werk kan ik echt daar laten. Ik rond daar altijd mijn werkdag af en bereid dan ook de volgende dag voor. Zodra ik daar de deur uit loopt, ben ik eventuele ellende ook kwijt. Van situaties waar ik stress van krijg maak ik altijd scenarios, zodat ik in ieder geval weet wat me ongeveer te wachten staat. Dat geeft me een beter gevoel, waardoor ik het makkelijker los kan laten. Verder ben ik enorm van de routine en gemak, ik mezelf te ontlasten. Op werk betekent dat ik tot 10.00 niet beschikbaar ben voor meetings, zodat ik eerst mijn mail door kan en prioriteiten kan stellen. In de lunchpauze ben ik een rondje lopen, vergaderingen doe ik in 45 minuten en dan een kwartier niks. Vanaf 16.45 is mijn agenda leeg om de laatste dingen te kunnen afronden en de volgende dag even door te nemen. Maar ook thuis is het duidelijk wie wat doet, wanneer boodschappen komen. Maar ook wanneer we eten, wat er in huis is etc. Zodat er eigenlijk nooit een "shit vergadering liep uit, moet ook nog eten halen, kind uit de opvang, snel snel" stress ontstaat. Verder doe ik voor het slapen gaan een half uurtje yoga, maak ik muziek als ik heel emotioneel ben en zoek ik mijn vrienden en familie extra op als het stressniveau oploopt.
Werkstress is prioriteiten stellen en gewoon door blijven lopen tot t klaar is. Niemand krijgt er iets van als het een dag later is dus dat kan ik wel vrij goed loslaten. Stress om de kinderen daarintegen ben ik heel slecht in. Dat is gewoon elke dag huilen tot de oorzaak is opgelost.
Ik prik mezelf (ben acupuncturiste), er is 1 punt waarmee het eigenlijk altijd loskomt, evt met een diepe zucht of tranen. Verder qigong oefeningen voor ademhaling en beweging in de vorm van wandelen. En gezonde voeding
Vroeger was ik echt super stressbestendig en kon ik alle stress heel goed wegrelativeren. Ik was vb bij praktijkexamens de enige van de groep die gewoon rustig bleef in de wachtruimte, en ook op mijn job kwam dat echt goed van pas. Mensen merkten niks aan mij van stress of spanning wat best handig is als je op een kinderintensieve werkt of als verloskundige. Nu eerder het tegenovergestelde door een hoop chronische (lichamelijke)stress en trauma. Als het te veel wordt krijg ik niks meer gedaan en dat helpt het om alleen in bed te liggen, echt complete rust aan mijn hoofd en geen prikkels. Het slaat dan echt rap om in een paniekaanval helaas. Als ik stress heb door iets kortdurend(vb een familiediscussie) dan begin ik ineens heel erg fanatiek te poetsen en op te ruimen, best constructief die stress dan haha Ik probeer wel te vermijden dat het te erg wordt en dat doe ik door vb in bad te gaan (meestal met magnesium erbij), veel in de tuin bezig zijn (ik word echt gelukkig van dingen doen groeien), bakken, creatief bezig zijn En regelmatig mijn mindfulnessoefeningen Ik merk enorm aan mijn diabetes hoe mijn stressniveau is, sta echt heel snel veel te hoog bij teveel spanning of stress. Zenuwachtig voor iets, hoppa glycemie de hoogte in
Op verschillende manieren. Ik ga poetsen, doe ademhalingsoefeningen, ga buiten alleen wandelen, neem • afhankelijk van de dag en tijdstip • een goed glas wijn (of 2), luister muziek, of schrijf wat gedachten van me af.
Stress en ik ben boos dan poets ik. Van stress krijg ik hoofdpijn en buikpijn. Ik kan absoluut niet omgaan met stress. Kan ook echt een dag hebben waar helemaal niks uit de handen komt. Kan ook echt in paniek stand schieten Moet duidelijk nog leren omgaan met stress
Door chronische heftige stress kan ik stress pieken eigenlijk bijna niet meer handelen. Mijn functioneren loopt dan terug naar minimaal en daar geef ik een dag of 2 aan toe. Verder werkt wandelen en op zijn tijd oxazepam om het door te komen