Oh lieve @GroeneBomen ik schrok van je berichtje. Wat een groot verlies Ik volg een topic waar je in mee schrijft en ik had de tranen in mijn ogen toen je liefdevol over je pa vertelde dat jullie samen een potje hebben gehuild toen je vertelde dat je zwanger was. En nu dit Wat verschrikkelijk dat je pa, jouw alles, jullie zo plots ontnomen is. Ik wens je heel veel sterkte en kracht in deze moeilijke tijd ♡
Dank. Ja we staan allemaal om mama heen en er voor elkaar. Broer en zus slapen bij haar in huis ook de komende dagen. Ik woon ernaast. Dus we zijn echt samen en er komt directe familie ook graag even praten en knuffelen. Zie onwijs op tegen morgen, komt papa thuis. Dan zie ik hem voor het eerst niet meer levend
@GroeneBomen wat verschrikkelijk! Echt ik vind het zo vreselijk voor je. Hoe je over je vader schrijft, zo veel liefde. Hartverscheurend. Heel veel sterkte ❤️❤️
Je bent verloren en je hebt ook verloren. Je hebt geen 6 gegooid bij het behouden van je vader tot hij een gerimpeld mannetje was en 98 toen hij vredig stierf. Dit soort dingen zijn niet te accepteren en maakt dat alles gebroken is en je de stukken nooit meer netjes terug krijgt. De pijn is nu zo heftig dat het fysiek voelt en alles is gewoon kut nu. Maar de pijn wordt minder. De pleister wordt kleiner al zal hij er altijd op moeten blijven zitten. Of opnieuw geplakt want hij zal er ook vaak opeens vanaf gerukt worden waardoor de wond open komt te liggen. En nu heb je hier waarschijnlijk niets aan, maar weet dat het iets beter gaat worden straks. Nu wil je alleen maar in bed liggen met een deken om je heen. En misschien is dat helemaal geen slecht idee. Wentel je in deze dagen met je familie want ze kunnen ook ‘mooi’ zijn. Achteraf weet je wat ik bedoel. Ik denk elke dag aan je en schrijf maar van je af hier als dat helpt.
@GroeneBomen Maak nog veel herinneringen, foto’s filmpjes alles gaat nml ook aan je voorbij. Heel veel sterkte vandaag voor jou en je lieve familie ❤️
@GroeneBomen veel sterkte vandaag! Mooi om te lezen dat jullie zo met zn allen om elkaar heen staan! ♡
Ik heb geliked, maar leuk is het natuurlijk niet. Het is zo herkenbaar wat je schrijft! 3 jaar geleden ook totaal onverwacht mijn papa verloren en die pijn gaat idd nooit meer helemaal weg. Het wordt wel minder, maar soms komt het nog even weer keihard binnen.
Vooral op momenten dat je het niet verwacht kan het binnenkomen. Hier hetzelfde: 5 jaar geleden mijn vader verloren aan een hartstilstand.
@Iertje81 verwoord weer eens wat velen hier, en ik ook, voelen. Het verlies van een dierbare is een rauwe open wond en die geneest nooit helemaal. Ik was ook een papa's meisje. Hij was mijn maatje met wie ik alles besprak. En al heb ik een jaar kunnen 'voorbereiden ' op zijn dood. Ik was net zo verloren toen hij ging. @GroeneBomen Heel veel sterkte voor jullie. Dit zijn de momenten dat je de familiebanden extra sterk voelt en nodig hebt. Huil samen. Maar lach ook samen. Dit is een absurde tijd. Vol met leegte en verdriet. Maar ook vol met liefde en dankbaarheid dat je zo close was met je vader. Zonder die liefde was er nu geen verdriet. En de liefdevolle herinnering blijft. ❤
Dank jullie dames! Dank je wel,hier heb ik veel aan. Ik wil t liefste ook bij familie zijn. Ben de hele dag thuis, bij mam, broer, zus en alle lieverds die langskomen en ons platknuffelen. Heb vandaag ook even ruimte en rust in mijn hoofd om met mijn kinderen even te zijn ook en echt even aandacht bij hun. Papa is thuis en ik vond het zo eng maar het is heel fijn nu. Praten met hem, huilen, grapjes maken. Ik ga aan de binnenkant van de kist nog een tekst schrijven, heeft hij onderweg wat te lezen ♡ en weet je? Ik twijfel er niet aan dat ik mijn weg hierin ga vinden. Pa is bijna 80 geworden. In goede gezondhed. Mentaal en lichamelijk. Met zijn vrouw, met ons. Hij genoot zo van elke dag. En ik merk berusting daarin dat hij zelf écht een rijk, lang leven heeft gehad. Ja ik ga hem afschuwelijk missen, de pijn is ondraaglijk maar pa? Pa heeft écht een goed leven gehad. Alleen jeetje zwanger zijn en weten dat pa niet stiekem langskomt in het ziekenhuis om mij even snel te knuffelen en elke dag op kraam'visite' kwam om te knuffelen... ja die periode zal loodzwaar worden. Voelt zo moeilijk nieuw leven vs einde van een leven... Ik blijf een wrak nu maar ben zo dankbaar voor onze warme hechte familie, vrienden en zelfs buren. Zelfs de huisarts helemaal in tranen omdat ze zo gesteld was op papa ♡ ik huil met iedereen mee en zij met mij.
@GroeneBomen de liefde voor je vader spat van elk berichtje af ❤️ Goed dat je met je familie bent, dat je met je papa praat, dat je hem nog kunt zien, afscheid kunt nemen. Dat zal later heel waardevol voor je zijn. Fijn om te lezen dat jullie ook lieve familie en vrienden om jullie heen hebben. Zoals Iertje eerder al schreef: die ondraaglijke pijn wordt minder. Gaat het ooit helemaal weg? Nee. Maar het wordt echt minder. Luister vooral naar je gevoel en doe waar jij je fijn bij voelt. Jullie zijn in mijn gedachten ❤️
♡♡♡♡♡ En ik voel mij ook niet alleen in mijn verdriet, is echt een gedeeld verdriet. Mam en ik zijn ook ckose en we wonen ernaast dus fysiek ook altijd dichtbij. Voelt ook vertrouwd thuis. Ik lig rustig op de plek van pa in bed, we gebruiken zijn telefoon, zitten op zijn plek en stoel, pakken zijn laptop en t voelt gewoon niet raar. Hadden we allen wel gedacht. Maar nee. Voelt veilig. Maar god wat doet t zeer. Mijn papa, mijn held. Ben dankbaar voor jullie ervaringen en woorden ♡
Mijn man is zijn vader plotseling verloren toen hij een tiener was. Dat is best pittig vooral als jezelf ook een zoon krijgt. Toen onze zoon 2 was liet mijn man hem een foto van zijn vader zien, zegt mijn zoon ; oh die zit altijd op de kast en past snachts op mij. Dus ik ben ervan overtuigd dat ook jouw vader wel een manier vind om bij jou en je kinderen te zijn