IVF/ICSI behandeling starten januari 2023

Ik kan niet zeggen of het me geholpen heeft om zwanger te worden, de acupunctuur. Ik werd van bijna elke terugplaatsing (kort) zwanger, los van wat ik allemaal deed. Het hielp me vooral om de stress en emoties wat onder controle te houden.

Ivm vitamines: ik neem nu een multi ipv gewoon foliumzuur (gametix f, zou goed zijn voor vruchtbaarheid) plus ook ubiquinol voor eicelkwaliteit. Geen idee of het helpt allemaal, maar het voelt wel fijn dat ik 'iets' doe dat de resultaten zou kunnen verbeteren

 

Haha ik doe het ook voor het gevoel. Geen idee wat wel helpt en wat niet. Bij de gelukt TP, deed ik eigenlijk zo min mogelijk en gaf ik weinig aandacht. Voor mij gevoel leek dat te ‘helpen’. Gewoon mind fuck!

 

Ik denk dat ik mij ook maar eens voorzichtig bij deze aan ga sluiten.

Ik weet nog niet precies wanneer wij gaan beginnen, maar ik vermoed ook januari/februari aangezien ik volgende week wanneer mijn menstruatie start ik met de pil zal gaan beginnen. Ik zal even mijn verhaal doen.

Ik heb twee gezonde zoons (13 en 8) op de ‘natuurlijke manier’ mogen krijgen. Tijdens de zwangerschap van de jongste is er een van mijn eileiders verwijderd. Hierna altijd hormonaal erg veel klachten gehad, maar ook pijnklachten. Meerdere malen naar de huisarts en een gynaecoloog geweest omdat ik voelde dat het niet goed zat. Zij zagen niets geks, en ik was (nog niet) in de overgang dus het zal wel PMS/PMDD zijn.

Ondertussen ben ik 35 jaar, heb ik een nieuwe partner (zonder kinderen) en beide nog een enorme kinderwens. Na ruim 1,5 tot 2 jaar proberen, met de nodige frustraties wederom naar de huisarts en ik heb uitgesproken dat ik mijn lijf ken en weet dat mijn eierstok niet goed is. Eindelijk via de huisarts een verwijzing gekregen en wat blijkt, mijn laatste eileider zit volledig dicht. Dit kon eventueel een momentopname zijn. De gynaecoloog verwees mij daarom door om via een kijkonderzoek eerst die eileider te gaan bekijken.
Teleurgesteld (duurt het wéér allemaal zo lang!) weer naar huis gegaan. Maar op de terugweg belde de gynaecoloog mij terug, om aan te geven dat zij nagedacht had, nadat wij weggegaan waren, en zij dit toch omslachtig vond, en zij toch (indien wij willen) een ivf-traject wil gaan starten met ons.

Het echte gesprek hoe het traject eruit zal gaan zien, zal ik over twee weken hebben. Dit wordt zover ik begrepen heb ivf met een lang schema. Mijn menstruatie begint een paar dagen voor dat gesprek, dus ik heb brutaal teruggebeld of het dan niet handiger is om deze menstruatie meteen met de pil te beginnen. Dit was uiteraard akkoord. Zo heb ik toch het gevoel dat ik iets kan doen deze cyclus.

Ik hoop dus dat ik mij volgende maand bij jullie aan mag gaan sluiten.

 

Hey…
Lang nagedacht of ik zelf een topic zou openen of me bij één van de bestaande topics aan zou sluiten. Alleen schrijven daar meiden die elkaar al een tijd volgen en dat leek me niet zo gepast. Toen ik dit topic zag, dacht ik, fijn iemand die ook in januari start.
Heb er lang niet aan gewild, maar na 16 maanden proberen en inmiddels 41 jaar, gaan wij dan toch starten met een ivf-traject. Altijd geroepen dat ik nooit de medische molen in zou gaan, maar nu het maar niet wil lukken op de natuurlijke manier, gaan we nu dan toch starten.
Over twee weken start ik net de injecties. Vind het wel heel spannend allemaal. Het spuiten, de punctie, afwachten of er een bevruchting zal plaatsvinden…

Hoop dat we hier een beetje steun bij elkaar kunnen vinden. Het is een spannende weg. Heel veel succes, hopelijk brengt 2023 ons goede zwangerschappen en gezonde baby’s!

 

@Arual87, welkom! (Helaas). Uiteindelijk ken jij je lijf het best, lijkt me mega frustrerend als iemand daarin niet meewerkt. Goed dat je voor jezelf bent opgekomen. Het lange wachten, maakt het niet makkelijker. Maar zodra je in de molen zit gaat t vrij vlot!

@Nylla ook welkom! Kan me voorstellen dat je twijfelde om mee te schrijven.
Mij heeft het altijd wel geholpen & hopelijk heb jij dat gevoel straks ook. Is er onderzocht waarom het niet op een natuurlijke manier wilt lukken?

 

Dank je wel. Ja, er is van alles onderzocht en het vermoeden is toch de leeftijd. AMH is nog maar 0,5 en FSH 15. Zegt deze waarden hier iemand iets? Weten jullie je eigen waarden ook?
Hier betekent het een verlaagde eicelvoorraad. Gezien de verhoogde FSH is het ook spannend of ik überhaupt nog op de hormonen ga reageren. Ik vind het spannend. Heb nog geen kinderen en wil zo heel graag. Kan er nu nog niet bij met mn hoofd dat het misschien nooit zal lukken, dus die gedachte parkeer ik voor nu maar.
In oktober heb ik een echo gehad en daarop waren wel een paar eitjes te zien. Volgens de arts was dat gunstig, dus ik hoop…

 

Ik lees al een hele tijd mee op het forum en nu ons traject nog langer lijkt te gaan duren zou ik hier ook graag meeschrijven.

Ik ben 41 en we hebben al heel lang een kinderwens - sinds 2015. Zijn na een paar jaar de MMM in gegaan en hebben toen IUI geprobeerd, maar omdat het niet goed voelde zijn we daar weer mee gestopt. Ondertussen zijn we nu een jaar bezig met ICSI. Helaas heb ik van de week weer negatief getest na poging 2.1. Na de feestdagen gaan we eerst op vakantie voordat we weer verder gaan.

 

Hi allen,

Ik zou ook graag meeschrijven, al start ik morgen al met stimuleren voor IVF 2 voor een tweede kindje. Vandaag uitgangsecho gehad nadat verse tp en cryo van IVF 1 niet tot een zwangerschap hebben geleid.
Ik ben 42, volgende maand 43, dus dit is mijn laatste vergoede poging. Voor mijn dochtertje heb ik ook 3 IVF/ICSI pogingen gedaan waarvan de laatste cryo in een MA is geëindigd waarna ik spontaan zwanger ben geworden van mijn dochtertje (zover dat kan als je alleen bent en afhankelijk bent van een donor ).
Helaas kwam tijdens de bevalling de placenta niet los. Bleek een accreta te zijn die manueel verwijderd is op de OK. Hierbij heb ik het syndroom van asherman opgelopen, maar heeft 1.5 jaar geduurd voordat die diagnose is gesteld. Van die 1.5 jaar was ik alweer ruim een jaar bezig met zwanger worden van nr 2. Helaas 3 miskramen gehad en omdat de verklevingen steeds terugkomen en ik dus heel veel heel kostbare tijd ben verloren nu IVF. Gelukkig heb ik voor m'n leeftijd nog een hoog AMH en reageer ik goed op hormonen. Altijd veel eicellen, maar ja wel ouder natuurlijk, dus valt veel af helaas.

 

Dag @Chitje wat een heftige periode heb jij ook achter de rug. Ik hoop dat dit een hele succesvolle poging voor je wordt! Mijn AMH is 1,5. Ik vind het erg lastig in te schatten wat voor onze leeftijd ‘normaal’ is voor wat betreft de stimulering. De tweede keer had ik veel meer follikels dan de eerste keer, maar bij beide pogingen had ik uiteindelijk 1 verse tp (3 dagen) en 1 cryo (5 dagen). De eerste keer had ik veel meer last van de hormonen dan deze laatste poging.

 

1.5 is nog prima voor 41 jaar hoor. Hoeveel eicellen had je beide keren? Het kan best wel verschillen per maand, maar dat is niet echt leeftijd gebonden. Dat kan op je 30e ook zeg maar. Uit alle pogingen die ik gedaan heb heb ik altijd een verse tp gehad en 1 cryo (die na poging 2 niet goed ontdooid is). Dus opbrengst is ook eigenlijk altijd hetzelfde geweest hier onder de streep. Ik heb 3 pogingen 11-12 eicellen gehad en 1x 20, maar daar zat dus echt heel veel puin tussen. Moet nu meriofert gaan spuiten ipv gonal. Ze hopen dat het dan iets gelijkmatiger groeit en iets betere kwaliteit geeft, maar volgens mij maakt het allemaal niet zo gek veel uit. Wanneer mag jij starten?

 

Dat is wel echt een stuk meer als ik. Bij de eerste poging leek 1 van de eierstokken helemaal niet mee te werken. Uiteindelijk had ik toen maar 3 follikels. Bij de tweede poging ging het wat beter, maar hadden we nog steeds maar 5 follikels die groot genoeg waren bij de punctie. Ik wacht nog steeds op mijn ongesteldheid nadat ik woensdag met de utro ben gestopt. Daarna hebben we eerst een wachtmaand.

 

Moet je weer opnieuw stimuleren? Rottig hè met die utro. Ik heb dan altijd als je weet dat het niet gelukt is dan ook maar meteen menstruatie, maar dan moet je nog dagen wachten. heb je met zelf proberen in de wachtmaand nog een klein kansje of helemaal niet?

 

Hey lieve allemaal,

Ik zou ook heel graag mee willen schrijven na vooral veel te hebben meegelezen op diverse fora. Misschien ook omdat het er een beetje ‘op of onder is’ voor mij de komende tijd en ik hierboven allemaal berichtjes lees van andere meiden boven de 40 met een grote droom! Ikzelf ben 1,5 jaar geleden voor de eerste keer moeder geworden op m’n 40ste na 6 IUI en 1 ivf-poging. Deze zomer hebben we de enige cryo die we hadden uit de eerste ivf-ronde uit 2020 laten terugplaatsen maar dat werd helaas niks. Ik hoopte dat ik vervolgens kon berusten in één (geweldig) kind maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en we willen toch alles hebben geprobeerd … inmiddels ook verhuisd naar de andere kant van het land en bij een nieuw ziekenhuis opnieuw de mallemolen in. Hier inmiddels een mannelijke gyn die tijdens de telefonische intake wel liet blijken dat hij niet moet zoveel verwachtte van de stimuleringskansen en eicelkwaliteit van een 42-jarige vrouw terwijl de bloeduitslagen (moest hij toegeven) niet eens zo slecht waren. (AMH 1,6 o.a).
De eerste IVF ronde leek hij helemaal gelijk te krijgen en groeide er na stimuleren met 300gonal maar 1 grote dominante follikel en een paar miniem kleintjes die niet waren meegekomen. Dus dat werd een escape IUI, die vervolgens op niks uitdraaide. Onwerkelijke gekke weken.

De afgelopen 2 weken heb ik voor ivf-ronde 2 maar liefst met 450 moeten stimuleren. En gister met een heel bang hartje naar de eerste echo. De verbazing was groot toen er 7 follikels te zien waren tussen de 14-19 mm en 2 kleintjes van 12. Heel onverwachts, ook omdat ik er 2 jaar geleden minder had.

En nu ‘ineens’ a.s. maandag al de punctie waar ik nu stiekem ook wel erg tegen op begin op te zien… Kortom: ik was toch ergens weer vergeten hoe kl*te de rollercoaster is die infertiliteit heet. En merk dat ik mezelf alweer weken een ongeluk loop te googlen naar de ivf-kansen 42 jarige, supplementen, etc etc etc. Om gek van te worden.
En dan lees ik alle berichtjes hierboven en voel ik zoveel herkenning. Hoop dus dat ik toch een beetje mee mag schrijven!

 

Hey Aafje,

Welkom! Vind het ergens wel fijn een leeftijdsgenoot. Hoewel ik eigenlijk had gehoopt er op deze leeftijd wel klaar mee te zijn, maar ja... En herkenbaar dat googlen naar kansen etc. Eenduidige info heb ik nog niet gevonden . Anyway kansen zijn zo individueel en helemaal op deze leeftijd heb ik het gevoel. Als je veel eicellen maakt gewoon veel beter dan wanneer je er steeds maar 1 of 2 hebt. Uiteindelijk heb je maar 1 goede nodig, maar vind die maar eens. Spannend hoor a.s. maandag. Nah ja is het maar weer achter de rug. Hopelijk zit het gouden ei er tussen.

 

Nee, we hebben nog een crypte gelukkig. Inderdaad, die utro houd je zo voor de gek. De vorige Cryo terugplaatsing deed ik in de natuurlijke cyclus en toen hoefde ik geen utro. Dat voelde zo veel fijner. In theorie zou er komende maand een klein kansje moeten zijn op een natuurlijke zwangerschap, maar moet eerlijk zeggen dat ik die hoop na bijna acht jaar proberen eigenlijk heb opgegeven.

Hoe gaat het met het stimuleren @Chitje? Heb je veel last van de hormonen of valt het mee?

 

Leuk dat je ook meeschrijft hier @Aafje80. Persoonlijk merk ik dat de houding tav de leeftijd per arts heel erg wisselt. Ik heb er ook heel wat op los gegoogled. Lastige is dat het statistieken blijven, met veel persoonlijke variatie, waardoor de cijfers misschien ook niet zoveel zeggen. Onze hoofdbehandelaar geeft steeds aan dat we bij nieuwe pogingen op ongeveer hetzelfde eindresultaat moeten rekenen als bij de eerste poging.

Wel fijn dat de dosering voor stimuleren bij jou omhoog mag. Zit je bij een kliniek / in het buitenland? Ik had begrepen dat je bij gewone ziekenhuizen maximaal 225 krijgt. De arts gaf bij ons aan dat een hogere dosering ook niet uit zou maken, maar als ik jou verhaal zo lees, dan lijkt het toch anders te zijn. Je hebt in ieder geval een mooie uitgangspositie! Heel veel succes morgen!

 

Ja gek hè? Ik weet nog dat ik begin 20 was en studeerde. Toen vond ik mensen die 30 waren al stokoud haha. En nu ga ik op m’n 42ste nog voor een tweede kindje proberen .

Ik vind het stiekem wel weer spannend de punctie morgenvroeg. Ook omdat het alleen maar met lorezepam en diclofynac (oid), ofwel (zet) pillen is. En geen infuus zoals in het ziekenhuis in Rotterdam. Maar goed.
Als ik jouw onderschrift lees mag ik ook echt niet miepen. Wat een heftige tijd heb jij achter de rug de laatste 1,5 jaar! Ik ga voor je duimen dat deze allerlaatste poging de gouden poging is!

 

Ha Bloem,

Dank voor je hartelijke welkom. Ik zit na onze verhuizing nu in Rijnstate. Mijn vorige gyn in Rotterdam deed ook niet zo dramatisch over mijn leeftijd. Maar mijn nieuwe gyn geeft me wel een heel ander gevoel.
Bij de echo afgelopen vrijdag had ik echter een andere (ontzettend lieve) vrouwelijke fertiliteitsarts. Zij was oprecht blij toen ze de follikels zag. Zeker omdat ik er dus maar eentje had vorige keer..En ze vertelde me idd dat heel veel ziekenhuizen maar tot 225 gaan en dat Rijnstate dus wel tot heel hoog gaat in sommige gevallen, bij een combi van factoren en als ze zien dat ze er wel ‘zitten’. En dat dit dus in mijn geval heel goed had uitgepakt deze tweede stimuleringsronde.

Nouja super spannend natuurlijk hoeveel follikels er morgen daadwerkelijk zitten en aangeprikt kunnen worden. Let the afvalrace begin…nu nog maar eerst ef 1 afleveringetje Ozark om de zinnen te verzetten..