Hoi allemaal, Ik heb een lieve dochter van 15 maanden waar ik enorm van geniet. Toen ik zwanger was van haar ben ik mijn baan kwijtgeraakt in de kinderopvang door narigheid met mijn manager rondom mijn zwangerschap. Tijdens mijn zwangerschap hebben mijn man en ik toen besloten dat ik maar eens moest doen waar ik echt gelukkig van werd. Ik ben daarom sinds september begonnen met een deeltijdstudie Pabo en heb een leuke baan voor twee dagen per week op een basisschool. Tot nu toe vond ik het redelijk pittig maar de rust begint nu wel terug te komen. En met die rust kwam bij mijn man ook de wens voor een tweede kindje boven. Bij mij kriebelt het ook, maar tegelijkertijd twijfel ik ook enorm. Ik vind het lastig inschatten hoe ik met twee kindjes mijn studie moet doen. Ik ben vrij perfectionistisch en wil alles zo goed mogelijk doen en loop mezelf daardoor nu al compleet voorbij. Wordt dit niet alleen maar meer met een tweede? Mijn man is echt geweldig hoor, pakt veel tijd met onze dochter op zodat ik rustig kan studeren. Maar toch vind ik het wel spannend. Daarnaast ben ik ook bang voor reacties uit mijn omgeving. Misschien vinden ze het stom dat ik het tijdens mijn studie doe. Ik worstel hier heel erg mee. Enerzijds vind ik het te spannend, anderzijds wil ik echt niet wachten tot ik klaar ben met mijn studie omdat er dan makkelijk 5 jaar leeftijdsverschil tussen mijn kindjes zou zitten. Ik had dat ook met mijn oudere zus en heb dat nooit als fijn ervaren en wil dit dus niet voor mijn eventuele 2e kind. Heel verhaal, haha. Maar ik ben benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken!
Is er een mogelijkheid om je studie een tijdje op pauze te zetten of juist nu te versnellen? Als je bijvoorbeeld 2 blokken minder vakken hebt, kun je vooruit werken voor je onderzoek/scriptie oid. Of juist kiezen om 2 a 3 maanden juist alleen vakken te volgen of in zelfstudie te doen, zodat je niet te veel uitloopt met tentamens maar de zelf-planbare vakken (scriptie/verslagen) in de zomervakantie te doen. Dan heb je tenslotte ook geen stage en misschien wat meer tijd. Denk goed na over wat het betekend voor je studie-planning en stage-dagen. Ook de kosten als je dat jaar wel ingeschreven wilt zijn om gedeeltelijk te kunnen meedraaien. En eventueel kosten/dagelijks leven planning qua opvang en papa/mama-dagen. Onze 1ste is geboren in september 2020, precies toen mijn man zou starten met 1ste graads docenten opleiding. Dit is officieel zijn laatste jaar, maar uiteraard zijn er nog herkansingen en verslagen op de to-do voor volgend jaar. Onze 2e komt over ongeveer 5 weken. Ik maak me geen zorgen over het verzorgen van 2 kinderen of de nieuwe baby. Maar ik weet niet of hij de combinatie met zwangerschap had volgehouden. Mannen hebben het dan toch iets makkelijker.. Overigens zijn we in de tussentijd ook verhuisd en hebben aardig wat tijd in verbouwen gestopt.
Ik doe een thuisstudie op hbo niveau en heel eerlijk? Het lukt gewoon niet. Ben tot 17 weken misselijk geweest en nu is t gewoon zwaar en ben doodmoe. Zwanger zijn én kinderen hebben is gewoon pittig. Overdag kom ik er niet aan toe en s avonds ben ik te moe. Ik zou t makkelijk aan moeten kunnen. Heb zelf een master op zak al maar er blijft gewoon weinig hangen. Het is mij vies tegen gevallen. Ik moet nu nog even flink knallen want met een pasgeboren baby lijkt mij het helemaal hopeloos
Dank voor jullie reacties! Fijn om gewoon eens te sparren met anderen. Mijn studie is extreem flexibel, ik hoef maar eens per 3 weken naar school maar mijn dochter gaat wel hoe dan ook naar de opvang zodat ik op de dagen in de 2 weken dat ik niet naar school hoef al de hele dag heb om te leren en werken. Dat systeem gaat nu best goed. Daarnaast kan ik zelf bepalen wanneer ik toetsen doe en wanneer ik iets inlever en heb ik dus zelf in de hand of ik er langzamer of sneller over doe. Die flexibiliteit is er dus wel. Het is meer dat ik twijfel over de mentale druk die ik nu al bij mezelf opleg. Alles perfect willen doen en dat gaat gewoon niet altijd. Vandaar dat ik jullie ervaringen erg fijn vind om te lezen, ook al zal het voor iedereen anders gaan.
Ik deed een studie tijdens de zwangerschap van mijn tweede kindje. Dit was een hbo deeltijd studie. Ik ben ook zo enorm perfectionistisch. Ik heb het eerste semester van het 2e jaar afgerond en toen zou ik pauze nemen voor een half jaar en dan weer starten. Ik heb nu al een jaar pauze omdat ik gewoon niet weet waar ik de tijd vandaan zou halen voor mijn studie te herpakken. Ik werk ook 2 dagen en zit nu ook midden in een verhuizing, maar een studie icm met een baby is echt onwijs veel werk. Wellicht dat ik in september weer start met mijn studie. Nu is mijn studie niet zo flexibel als die van jou, ik moet echt 1 keer per week naar de campus en heb ook toets momenten.
Hier was mijn dochter ( nu 7,5 jaar) 3 maanden toen ik een fulltime studie ging doen. 5dagen naar school ( en verkort ipv 3 2 jaar. Maar...heb het wel zonder herkansing gehaald...was leren leren leren..en daarnaast veel avonden gewerkt. Maar als jij verder nier ernaast hoeft te werken...zou ik zeggen doen...probeer het... nu heb je er nog 1...dat is veel relaxter. Ik ben nu bezig met een specialistische opleiding in de zorg en met 3 kids van 7,5 bijna 5 en 2 jaar is het een veel grotere uitdaging als toen ik er 1 had
Ik vind een 2e erbij erg pittig (kort op elkaar bij ons) en ik zou dit dus niet aanraden. Maar dat is puur als ik naar mezelf kijk. Ik zou er geen druk van een studie bij kunnen hebben. Alleen dit is zo situatie afhankelijk.. hoe is je 1e kindje; slaapt ze door; heb je een sociaal vangnet; doet je man veel in het huishouden.. hoe ervaar je de combinatie nu tussen werk school en privé. Ik vond 1 kind prima te doen, nu loop ik mezelf vaak compleet voorbij. Vind het heel lastig om tijd voor mezelf vrij te maken (vrijwel onmogelijk) en met 1 had ik dat allemaal op de rit. Ik heb ook 2 pittige karakters dan denk ik, geen idee hoe mensen dit met een groot gezin doen met kids onder de 4 haha. Ik was naïef iig om te denken: prima ik doe dat wel even. Mja nogmaals: super persoonlijk! Ik zit misschien in een rottijd waardoor ik zo reageer. Vraag je het me als ze weer wat ouder zijn? Kijk ik er wellicht positiever op terug. Nu zit ik er middenin en is het gewoon overleven.
Ik studeer in eigen tempo zonder onderwijsinstelling naast mn werk. G is al wat ouder (6) R is ook geen mini meer (1) maar eind van de dag ben ik afgedraaid. Als G enigzins fatsoenlijk slaapt en R niet uitgerekend die periode weer tandjes, sprongetje etc heeft kan ik aardig wat leren. Helaas zijn die momenten schaars.
Dank jullie wel voor alle reacties. Ik merk inderdaad dat het voor iedereen weer heel anders is. Ik heb in ieder geval genoeg stof tot nadenken gekregen!