Het stomme is ook dat ik met de tijd.. dus hoe langer het duurt me ook meer zorgen ga maken misschien wel helemaal onterrecht maar denk toch ohh als het maar gezond is als alles er maar op en aan zit.. hebben nog meer mensen last van dit gevoel??
ja, dat gevoel ken ik heel goed. Hoe dichter ik bij "de datum"kom, hoe meer ik ga piekeren, hormonen??
ooh hopleijk bevallen jullie ook allemaal snel.. en als je eenmaal bevallen bent gaat de tij derg snel.. mijn meisje is alweer 6 dagen.. pfff
Lieve allemaal, Ben een paar dagen even niet op het forum geweest, maar ik heb echt bij moeten lezen, nog steeds mogen wij ontzettend lieve berichtjes van iedereen ontvangen, echt zooo ontzettend lief, het doet ons echt enorm goed al jullie medeleven. Nu een paar dagen verder, proberen we langzaam aan ons leventje weer een beetje op te pakken, moeilijk, maar het lukt ons aardig, het moet ook wel, Luna onze dochter is er immers ook en door haar houden wij ons ook wat makkelijker op de been, ze is onze rots in de branding en ze verdient het dat we er voor haar zijn! Thuis heb ik een en ander omgegooid, dat helpt wel, zorgt een beetje voor een frisse wind door het huis! Het begint stukje bij beetje een plekje te krijgen. De pijn is er wel en zal ook wel een tijd blijven, maar het komt met vlagen, daartussenin doen we het aardig goed voor zover ik dat kan beoordelen, mijn vriend en ik zijn door dit nog dichter naar elkaar toegegroeid en we vinden veel steun bij elkaar, waardoor we zo nu en dan ook weer samen kunnen lachen, dat is raar om te ervaren, omdat je dat van te voren nooit had verwacht, maar ook wel heel goed denk ik, we leren ermee om te gaan en toch positief te blijven. En we beseffen dat we door door te gaan Kylian niet wegstoppen, we praten regelmatig over ons mannetje, bekijken de foto's dus wegstoppen doen we zeker niet, hij is en blijft een deel van ons! Meiden bedankt voor jullie steun, fijn dat ik zo van me af kan schrijven hier! Nogmaals voor de damens die bevallen zijn, ook gefeliciteerd en geniet er lekker van! Heel veel liefs en knuffels Petra
Lieve pjetje ook al hoor ik niet op dit forum thuis door stom toevallig kwam ik hier en lees nu al een tijdje mee. wat je hebt meegemaakt, jeetje dat is niet niks. ik vind het knap en goed van je dat je jullie verhaal hier neerzet. ik lees met tranen in mijn ogen je berichten. dit gun je niemand. ik denk inderdaad dat je dochtertje je nu op de been houd. ik heb ook even in je fotoalbum gekeken en wat lag kylian er toch mooi bij. namens mij wil ik jullie in deze moeilijke tijd heel veel sterkte wensen (en natuurlijk ook in de toekomst).
Ja heb ik ook wel hoor! Hoe langer het duurt, hoe meer je gaat piekeren. Heb al iedereen gevraagd niet meer dagelijks te bellen want ik wordt er knettergek van... ieder uur belt er wel iemand om te vragen of de baby er nog niet is pfff. Probeer toch gewoon vanalles te doen want als ik thuis zit te wachten wordt ik er niet vrolijker op. Gister naar de kermis geweest met de andere kids, dacht dat het ook wel zou helpen een flink stuk te lopen, maar helaas @Pjetje, ik vind het echt heel knap hoe jullie hier mee om gaan! Denk niet dat je een betere instelling kunt hebben...
Tja iman erg herkenbaar voor mij mag het ook wel gebeuren nu zeker nu naar dat voorval met mijn zus cass001 ,maar goed ik zit nog niet aan de uitgerekende datum,zal er ook wel overheen gaan,was bij mijn 2 vorige zwangerschappen ook,alles is klaar en je kan verder alleen maar wachten...en dat duurt lang,maar goed ook wij komen aan de beurt.
Petra, het klinkt allemaal best herkenbaar. Twee jaar geleden heb ik dit van redelijk dichtbij meegemaakt met de zus van mijn man. Hun hadden ook al een kindje en voor en door hem, konden ze de draad beter oppakken. Maar het blijft een hele emotionele gebeurtenis. Het klinkt misschien een beetje vreemd van een vreemde, maar probeer echt tijd te nemen voor het verdriet. Doe je niet flinker voor dan je bent en pak de schouders die je worden aangeboden om op te huilen. Mijn schoonzus was heel flink en pakte de draad weer snel op. Iedereen was verwonderd over haar kracht, maar de klap kwam daardoor een half jaar later toen de extra aandacht van familie en vrienden verdween. Toen viel ze in een gat. Ik vertel dit niet omdat ik kan aflezen van je berichten hoe je erin staat, maar ik vertel dit van wat ik uit eigen ervaring heb meegemaakt. Ik wens jullie veel sterkte met het verwerken van dit verlies. Als mijn man met dat idee thuis kwam, kon hij mooi de boom in. Hij zou het zelf niet eens willen om mij daarmee te belasten. Poe, petje af dat je dat nog hebt getrokken.
Nou Iman, Mijn man had dat dus mooi op zijn buik kunnen schrijven (of op de mijne, daar is meer schrijfruimte, hihi)....en op zijn minst het meeste kookwerk kunnen doen (dan was hij er snel van genezen, want hij heeft een hekel aan koken!). Wel knap hoor, dat je dat nog voor elkaar hebt gekregen! En wat de zorgen betreft: dat herken ik ook helemaal. Ik ben nu definitief doorgestuurd naar het ziekenhuis (moet donderdag voor een CTG en echo met eventueel een herhaling op zaterdag en dan gaan ze maandag inleiden )..... Ik hoop maar dat de baby zich deze week nog aankondigt, want anders wordt het een ziekenhuisbevalling in plaats van thuis ........ We zullen zien! Veel sterkte en vandaag maar lekker uitrusten! Groetjes, Ramona
wat voor voortekenen hebben jullie allemaal? Ik heb nu iedere keer onder in mijn buik steken, rechts en links. Verschrikkelijk moe, terwijl ik dat mijn hele zwangerschap niet heb gehad, maar geen harde buiken of zo. Ik las ook een berichtje van iemand die iedere keer gebeld werd: ik heb het nu tegen iedereen gezegd, sommige bellen om 8 uur om te vragen of we de nacht weer goed doorgekomen zijn , laat ons maar lekker gaan.....
ja wordt je toch helemaal gek van!! (die telefoontjes) Heb voortekenen zat, gebeurt alleen niks, Slijmprop verloren (al weken geleden), pijnlijke voorweeen die met regelmaat komen (al een hele week lang) en de halve nacht duren. Soms beetje bloedverlies, maar zet niet door :
Hoi allemaal, Gister bij de VK geweest en alles is helemaal toppie in orde! Het enige wat ik merk is dat ik wat meer en langer durende harde buiken heb. Ze zijn niet pijnlijk, maar lastig omdat ik op z'n moment niet echt meer mobiel ben............. Verder vind ik het eigenlijk wel prima zo, van mij mag ze ook nog wel even blijven zitten Vind het ook erg gezellig nu ze nog in m'n buik zit...... En, joepie !!! Ik heb net gehoord dat onze klusjesman weer teug is van vakantie en vanmiddag weer hier komt om verder te gaan met de babykamer. \/ Groetjes, Carmen
lisicar: ik vind het knap dat je nu nog een klusjesman over de vloer wil hebben, ik moet echt niemand meer in mijn huis hebben. Ben de hele ochtend al weer klusjes aan het doen, baby is erg onrustig. Hebben meer mensen dat (of eigenlijk baby's )?
@Niek: een onrustige baby in de buik? Vertel mij wat!!!! Het is echt niet normaal...... gisteravond en vanmorgen begon ie meteen toen ik m'n boterhammetje aan 't eten was....! Schoppen, draaien, hikken...! Ik kan er wel mee lachen, dan denk ik: "Wat ben je toch in godsnaam allemaal aan 't doen daar binnen?" Maar af toe, zoals gisteravond (we kwamen terug van kraamvisite) schopte die zo hard dat ik echt Auw! moest roepen... hahaha! Maar ja, dat is natuurlijk beter dan dat je niks voelt, al is het wel zo, als ik 'm dan 'n tijdje niet heb gevoeld, ga ik er beter op letten en plaag ik 'm wel eens om te kijken of ie er nog is... Gr. Niki
hihi, dat doe ik ook, plagen als het even rustig is, maar tot nu toe hoef ik dat niet te doen. Het is inderdaad wel eens pijnlijk en soms denk ik: zal het doorhebben dat de ruimte steeds kleiner wordt, misschien is hij/zij wel op zoek naar de uitgang
haha, dan is die van mij echt de weg kwijt hoor Hard schoppen maar niet naar buiten komen! Vanmorgen weer voorweeen, maar die stopten ook weer na 2 uur, geloof langzaam dat de baby pas geboren wordt tegen de tijd dat hij kan lopen!
Tja, ik snap wat je bedoelt. Maar aan de andere kant ben ik ook weer erg blij dat hij er weer is om de kamer af te maken. Hij is o.a. een hele mooie inbouwkast aan het maken, die precies aansluit op de schuine wanden die we in de kamer hebben. Echt iets wat je ook niet ff zelf doet........ Ik ben zelf ook een lijstje aan het afwerken met kleine klusjes. Maar merk ook dat ik er niet teveel op 1 dag moet doen, want dan krijg ik last van m'n buik. Bij mij is de kleine ook lekker druk in de buik. Soms maakt ze bewegingen die gewoon echt niet kunnen en dan lijkt het wel of ze er via de navel uit wil ........ . Vandaag is het wat rustiger in m'n buik. Gek is dat eigenlijk, want dan maak ik me meteen zorgen en ga ik zitten pielen aan m'n buik. Ze beweegt gelukkig wel, maar zal vandaag wel een ATV-tje hebben ofzo..... Net was ze weer even lekker aan het trappelen dus het zal wel loslopen...... Verder denk ik dat er bij mij nog geen voortekenen zijn ! Groetjes, Carmen
Weet je wat mij opviel nadat ik bevallen was?? Dat ik echt alle klusjes die ik had willen doen voor de kleine geboren zou worden , gedaan had.. Voor mij gaf dat een hele rust.. misschien willen jullie nog wat laatste klusjes doen voordat je ook die rust gevonden hebt... (bewust of onbewust) Klinkt stom.. maar ik wilde al heel lang mijn badjas uitwassen. Ik heb dat dinsdag nog gedaan... en dat was voor mij echt het allerlaatste klusje wat ik nodig vond om te doen... snappen jullie een beetje wat ik bedoel of ben ik nu erg vreemd aan het kletsen???
haha, nee hoor je bent niet raar aan het kletsen, ik probeer alles voor het weekend af te krijgen en hopelijk hoef ik dan niet meer zo lang te wachten, misschien helpt het!