Dysmatuur

Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter. Vervelend om te lezen dat de bevalling heftig was. Vertel of schrijf het lekker van je af en hopelijk kan je het straks een plekje geven.

Ik wil ook zeggen dat dit niet! Jou schuld is. Iedereen kan dit overkomen en de oorzaak is lang niet altijd bekend. soms zien ze bijvoorbeeld wel een kleinere placenta of had de placenta een slechtere werking door verkalking en dan kan dat als oorzaak worden aangewezen( en roken kan ook een oorzaak zijn maar ik ga er van uit dat je dat niet deed). Maar ook genen kunnen een rol spelen want niet iedereen is gemiddeld.

Hier was de oudste dysmatuur. 2535 gram bij 40+5. De eerste weken vond ik best spannend en pittig. Veel en vaak voeden om te zorgen dat de borstvoeding op gang kwam en dan op het begin ook telkens wegen en bijvoeden. Ze heeft wat langer dan gemiddeld een mutsje op gehad en een kruik in bed zodat al haar energie richting groeien kon gaan en in de kraamweek bleek ze te geel te zijn en moesten we terug naar het ziekenhuis zodat ze daar onder de lamp kon. (Mn 2e moest dit ook bijna en die had woog een kilo meer dus dat kwam niet per se door haar lage geboortegewicht)
Ze is nu bijna 11. Ietsje kleiner dan gemiddeld ( ze heeft de eerste maanden na de geboorte een inhaalslag gemaakt zowel in lengte als gewicht verder is het een vrolijke gezonde meid die het goed doet op school en veel vriendinnen heeft.

Na de 1e hebben we nog 2 kinderen gekregen en zij hadden wel een gezond geboortegewicht. Bij die zwangerschappen en de huidige zwangerschap heb ik extra groeiecho's gehad. De baby in de buik is waarschijnlijk wel weer kleiner en wordt dus goed in de gaten gehouden. Maar door de oudste maak ik mij daar niet heel veel zorgen om.

Probeer je schuldgevoel los te laten en hopelijk lukt het je om nog te gaan genieten van de rest van de kraamweek. En lukt dat niet, is dat helemaal niet erg. Een baby krijgen is al een hele verandering en als er dan ook nog blijkt dat het niet helemaal loopt zoals je had verwacht is dat ook weer aanpassen en wennen.

 

Mijn dochter was bij 39 weken 44cm en 2.480 kg. Had het voordeel dat de borstvoeding direct goed ging maar wat had ze een honger. Moest precies alles inhalen. Na 6 maand zat ze qua gewicht helemaal bovenaan de curve en qua groei was ze ook bovengemiddeld. Uiteindelijk erachter gekomen dat een ziekte ontdekt na de zwangerschap de boosdoener was. Onszelf de schuld geven heeft geen zin. Je weet nooit wat de oorzaak is. Enige dat je kan doen is nu haar behoeften voldoen.

 

Gefeliciteerd met je dochter. Onze jongste is ook dysmatuur geboren 41+2 met 2960 gram.
Hij wordt in mei 2, wat ik verneem. Hij houdt nog altijd moeilijk zijn temperatuur, draagt veel wollen kleding en heeft het eerste jaar bijna constant een strikmuts gedragen.
Met zwemmen draagt hij een wetsuit en moet soms snel uit het water om weer op te warmen, kacheltje start wat later op.

Qua gewicht blijft hij licht, hangt rond de 2% lijn, dus onder de curve. De eerste 6 maanden was het lastig om hem op gewicht te krijgen.
In de kraamweek begon hij slap en koud te worden, sindsdien hebben we hem strikt minimaal elke 2 uur gevoed en bijna constant bij ons gedragen.

Het eerste half jaar was hij snel overprikkeld kort ergens op bezoek was mogelijk, bezoek kon ook maar max 2 uur komen. Uitjes waren vaak teveel. Daarnaast dronk hij met teveel prikkels weinig, dus daar was een balans in zoeken.

Nu is het een heerlijk jongetje, praat steeds meer, rent, klimt. Ik zie geen verschil met leeftijdsgenoten of broer en zus.

 

Mijn dochter was ook dysmatuur geboren, ingeleid met 38 weken en ze woog 2210 gram (ze is nu 4 jaar) . De eerste tijd was voeden best pittig en ze kon zichzelf niet warmhouden, maar daarna merkte ik er niet zoveel meer van. Ze is altijd licht gebleven, maar niet te mager ofzo. Ze heeft sinds een paar maanden eindelijk een gezond bmi!
Ze heeft wel een vermoeden van TOS en is daarvoor in behandeling geweest. Misschien dat het door haar dysmaturiteit komt, maar het kan ook toeval zijn. Verder is ze een slim meisje met een goede motoriek.
Maar ik heb me ook lang schuldig gevoeld, omdat ik ook veel stress heb gehad tijdens de zwangerschap. Het bleek dat bepaalde vaten van de placenta niet goed waren ontwikkeld, maar volgens de gynaecoloog is dit echt pure pech geweest.

 

Mijn oudste dochter is geboren met 39.3 en was 2240 gram. Ook dysmatuur. Het is nu een vrolijke peuter 3,5 en je ziet of merkt er niks aan.

 

Mijn oudste is geboren met 39 weken 2205 gram. Ze groeide suuuuper snel buiten de buik en is nu bijna 4, langer als gemiddeld, en een echte pittige dame.

Dont worry. Komt allemaal goed!

 

Onze zoon was ook dysmatuur. Geboren met 39.4. Ingeleide bevalling. Hij woog 2715 gr. Kon inderdaad niet goed warm blijven en had moeite met prikkels. Hij heeft toen hij 2,5 was ook een verdenking gehad op TOS. Maar zoals hierboven gezegd kan dat ook toeval zijn. Niet alleen factoren in de buik maar ook later in hun leventje bepalen hoe hun paadje gaat. Je kunt er gewoon niks van zeggen. Onze zoon heeft ook Adhd kenmerken. Kan ook door dymatuur komen. Maar hij kan het ook van m'n man hebben. Die heeft het ook..
Verder een super sociaal kind. Die veel vriendjes heeft. Maar wel moeite heeft met het schoolwerk. Hij is nu 8. Maar m'n man leerde ook moeilijk dus je weet toch niet waardoor het komt. Toen Onze zoon 2 was overleed mijn vader en dat trok hij zich erg aan. Toen heeft z'n ontwikkeling ook stilgestaan.. Dus ik kan het ook niet 1 op 1 zeggen dat het komt door z'n lage geboorte gewicht.

Onze zoon is erg klein gebleven. 18,5 kilo bij 121 cm is hij nu. Dus ver onder de maat

Ga jezelf alsjeblieft niet schuldig voelen want dat is echt niet nodig!