Hallo allemaal, Bij gebrek aan een kopje ‘zwanger en sport’ (waarom bestaat dat deelonderwerp eigenlijk niet op dit forum? ), plaats ik m’n vraag nu maar onder het kopje ‘gezondheid’. Ik, fanatiek sporter, ben nu net 6 weken zwanger. Afgezien van gevoelige borsten heb ik verder (nog) geen last van lichamelijke ongemakken *klopt af*. Ik wil graag zo lang mogelijk blijven hardlopen. Dat wil zeggen, zo lang dat nog fijn voelt en natuurlijk veilig is. Wanneer ik de gynaecoloog en verloskundige om advies vraag, krijg ik van die algemene antwoorden waar ik niet zo heel veel mee kan; “als je gewend bent om te sporten, moet je dat gewoon doen, maar wel luisteren naar je lichaam”. Ok, dat snap ik. Nu was ik tijdens mijn zwangerschap niet van plan om te gaan trainen voor de marathon, maar kan hardlopen kwaad als je zwanger bent? Het zou dan gaan om hooguit 3x een half uur lopen per week. Hoe doen andere vrouwen dit? Zijn jullie gewoon blijven sporten tijdens je zwangerschap? Zo ja, trainde je toen minder of minder intensief of allebei? Zijn er ook zwangere hardloopsters die door zijn blijven lopen? Ben heel benieuwd naar jullie ervaringen. Dank alvast!
Ik denk eigenlijk precies wat de verloskundige en gynaecoloog ook zeggen. Gewoon blijven sporten zoals je dat nu doet Je banden oa bij je bekken worden door de hormonen wel wat slapper dus je voelt misschien eerder je knie of bekken . Ik deed aan jiu Jitsu . Dat kan de eerste maanden prima maar het voelde meteen of ik uit elkaar viel na een judo rol of worp . Dus vrij acuut gestopt.
Tijdens mijn tweede zwangerschap heb ik met 7 weken een 10mijl gelopen maar ik merkte wel dat alles een stuk moeizamer ging. Tijdens het trainen ook al, sneller moe, lager tempo. Je kunt gewoon door blijven lopen maar je moet wel echt naar je lichaam luisteren. Toen ik de 5mijl grens net voordat het hek dicht ging passeerde, wist ik dat de hele zwangerschap doorlopen geen goed plan was. Ik heb die 10 mijl in net iets meer dan 2 uur gelopen, wat een stuk langzamer was dan mijn normale tempo. Voor mij uiteindelijk geen teleurstelling want het was de langste afstand tot op dat moment, maar ik ben wel vrij snel daarna gestopt want ik kreeg last van een gespannen buik tijdens het trainen. De dooddoener "doe wat goed voelt" gaat echt wel op in dit geval. PS. Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Als getrainde hardloopster kan je redelijk lang door blijven lopen mits je de intensiteit bijstelt, maaaaaar je bekkenbodem wordt slapper door de hormonen. Dan is hardlopen echt funest voor je hele lijf tot aan je nek aan toe. Sommigen kunnen lang doorlopen zonder issue anderen kunnen dat beter niet doen. Vantevoren weet je niet in welke groep je valt, elke zwangerschap is ook weer anders. Let op een "zwaar gevoel" bij je bekkenbodem, een betere omschrijving is er niet echt helaas. Als je dat voelt, stop dan met hardlopen en ga zwemmen of zwangerschaps yoga ofzo doen als je wilt blijven sporten. Geen bekkenbodem krachtoefeningen gaan doen, dr moet nog een kind door. Dat zware gevoel is je stopsignaal, negeer dat en t wordt een drukkend pijn gevoel maar dat is dus al schade en wil je voorkomen. De rest van je lijf zal niet snel klagen als je flink/redelijk getrained bent maar je lijf is niet heel snel klagen dus let op de zwakste schakel. Beetje jammer alleen dat t stopsignaal een beetje "vaag" is.
Meiden, dank jullie wel voor jullie reacties. Wat jullie aangeven over het bekken is natuurlijk een belangrijke om rekening mee te houden. Dat ‘zware gevoel’ wat beschreven wordt is iets waar ik alert op zal zijn. Ik heb er inderdaad niets aan om over mijn grenzen te gaan, want dat zal uiteindelijk alleen maar averechts werken. Zeker met het oog op de bevalling lijkt me.. Minder en langzamer lopen zal voor mij ook wel een goeie zijn.
Ik zou zo graag willen dat ik hier advies in kon geven (TS; ik was wel van plan om ongeveer 30/40 km per week te blijven hardlopen ), maar ik lag er al vanaf 5 weken zwangerschap volledig af . Kon 9 maanden m'n bed eigenlijk niet uit. Lekker doen wat goed voelt TS! 3x een half uur lijkt me helemaal oke!
Bij de oudste fietste ik dagelijks zo'n 20 km heen én terug voor mijn werk. Maar dat was ik daarvoor al gewend. Dat ging prima. Als je doet wat je normaal al deed kan het prima. Zodra je gaat doen wat je voorheen niet deed wordt het een aanslag op je lichaam. En denk idd aan bekken klachten maar let ook op andere signalen van je lichaam als het aangeeft te minderen. Zwanger zijn is ook een soort topsport. Let ook op of je zelf op gewicht blijft of aankomt maar niet afvalt.
Heel afgezaagd, maar volg het advies op van je verloskundige en gynaecoloog . Je kan gewoon doorgaan met sporten, maar luister naar je lijf. Bepaalde buikspieren mag je overigens niet meer trainen. Ik heb alle zwangerschappen tot ruim 38/39 weken gesport. En ben gestopt op dat zware gevoel. (En alle.keren was er na een week een kind). Ik ben natuurlijk wel in intensiteit gaan afnemen in de loop van de weken. Die laatste weken leek ik meer een bejaarden soos met sporten Maar ook dat.. voel het aan. Als.je 2 dgsne moet bijkomen van je training, was het dus teveel. Je moet eigenlijk net zo snel blijven herstellen als nu. Duurt dat langer, schroef je intensiteit terug.
Haha, ik moest zo lachen om je reactie tussen haakjes; zou ook echt iets voor mij zijn om zoiets te bedenken Klinkt heftig je zwangerschap zeg! Mag ik vragen wat er aan de hand was? En is alles ook goedgekomen? Ik hoop het..
Dank voor je reactie! Goed om te lezen dat zoveel fietsen prima te doen is als je het gewend bent. Dat is een goeie, zwanger zijn is een soort topsport, dat geloof ik wel ja!
Helder advies, dank je wel! Ook gewoon logisch om naar mn behandelaren te luisteren dus Knap dat je tot zover in je zwangerschap nog hebt kunnen sporten! Hoop dat mij dat ook gaat lukken, maar eerst maar stapje voor stapje (letterlijk) en luisteren naar mijn lichaam.
Mijn fysio gaf aan dat als ik binnen 24 uur hersteld ben, dat t oke was qua intensiteit. Hardlopen doe ik niet, wel fitness bij de fysio. Zo lang mogelijk. Ik sta wel op de crosstrainer etc. Hoewel ik de training nu wel echt heb aangepast haha, echt knallen lukt niet meer en t zweet breekt mij meer uit als ik op een apparaat moet stappen en erger: er weer vanaf moet Gewoon doen en luisteren naar je lijf
Ik heb hardgelopen tot een week of 25 ongeveer. Toen had ik de afstand al wel afgebouwd, naar 5km per keer, 3 a 4 x per week. In het begin liep ik gewoon 10. Maar het ging gewoon echt niet meer qua bekken/rug. Dus toen in de sportschool gefietst, crosstrainer. Dat ging toen nog wel.
Ik heb bij mijn derde tot 14 weken hard gelopen, daarna voelde het niet meer lekker aan mijn buik. Wel nog 2x per weel gecrossfit tot 2 dagen voor de bevalling. Daar heb ik eerst nog wel korte stukjes gelopen en later in de workout het lopen vervangen voor roeien of de assaultbike. Helemaal aan het einde van de zwangerschap ging roeien ook niet meer met mijn buik en ging alleen de assaultbike nog. Maar heel veel oefeningen heb ik echt tot het laatst kunnen doen.
Dames, dank jullie wel voor jullie reacties! Zo fijn om te lezen dat andere vrouwen nog tot vrij ver in de zwangerschap door sporten. Uiteindelijk ben ik ervan overtuigd dat je er, mits je het goed aanpakt, juist baat bij kunt hebben. Ik ga kijken tot wanneer het lopen goed voelt. Moet eerlijk bekennen dat ik nu wel merk dat ik me de dag na het hardlopen wel vermoeider voel dan normaal. Dat zal er wel bij horen. Zo lang het goed te doen is, blijf ik ermee doorgaan. Misschien over een tijd wel overstappen naar iets anders als het lopen dan moeizaam gaat. Misschien dat ik dan toch weer richting de sportschool ga, voor de crosstrainer of fiets. Voor nu is het ok zo.
Doe vermoeidheid herken ik wel. Ik sport nog maar een half uurtje met (voor wat ik gewend ben) licht gewicht en dat gaat prima alleen na benen trainen ben ik de volgende dag ook meer vermoeid. Ik wil het nu bij minimaal 2x per week houden (liefst 3x). Door de erge vermoeidheid die ik had (en angst) heb ik amper gesport, maar ik heb het nu weer enkele weken opgepakt. Je voelt wel aan wat wel en niet kan. Zeker ook als je de baby meer voelt zitten in de buik (ik kan zo snel niet meer lopen ) en ook kwa herstel tijd van je lichaam. Ik wil ook niet de hele tijd moe zijn.. Na de bevalling komt het opbouwen en echt ritme wel weer denk ik dan maar