Spannend maar wel fijn dat ze het zo goed in de gaten houden. Ook fijn dat ze alert zijn op dyslexie. Heb je een vervolggesprek gepland staan?
Klinkt als een goed gesprek en fijn dat de ib er mee gaat denken. En top qua uitdaging, lekker out of the box denken. Goed om motorisch of prikkelverwerking te laten checken. Misschien ook iets van sensorische integratie therapie? (Dacht dat het zo heette)
Ik was vooral bang dat ze aan het uitchecken was, maar dat was gelukkig niet het geval. Er is geen vervolg gesprek afgesproken, voor dyslexie is sowieso een langer beeld nodig voordat er actie ondernomen kan worden. We hebben er wel vertrouwen in dat de juffen haar in de gaten houden en we komen op de lijn bij bijzonderheden hebben we nu afgesproken.
Ja, ik heb nog niet gehoord wat de ib-er verder denkt....maar net wel een mail van de juf gehad dat we een verwijzing bij de ha moeten vragen voor de motorische ondersteuning van de fysiotherapeut via school....dit gaan we niet doen, 1. Doorverwijzing is voor fysio niet nodig 2. Ik ben nu juist bij de fysio voor zijn plas probleem en wil dat niet door elkaar laten lopen met een andere fysio voor iets anders...lijkt me alleen maar verwarrend...ik dacht dat een juf op school iets met m zou gaan doen dus ik was even van m'n stuk na dat mailtje Ik had eigenlijk gehoopt op een onderzoek naar zijn kunnen via school ipv enkel behandelingen zeg maar
Irritant dat ze niet doorpakken om te onderzoeken wat hij écht kan. Is er al wel een vervolgafspraak gepland? En kan de fysio die hij nu heeft niet zijn mening geven over het mailtje van school? Hij kent je zoon ook toch.
Hier gaat het met Q best prima op het VO. Met M gaat het wat minder. Op 1-2 had mijn vriend een gesprek met de IBer en een van de juffen (niet de juf die ze al vanaf groep 1 heeft). Er was van alles afgesproken. Er zou iemand mee kijken vanuit de stichting van school omdat de IBer zelf niet weet hoe ze met M om moet gaan. Ook zouden ze aan M zelf vragen hoe zij over verschillende dingen denkt en wat zij als mogelijke oplossingen ziet. Dit omdat ze denken dat ze dat zelf best weet. De IBer wil het liefste wachten met testen totdat ze 7 jaar is… Maar, toen hadden we 1,5 week geleden een rapportgesprek met de juf die M al vanaf groep 1 heeft. Die juf vroeg hoe het gesprek was met de IBer. Zij had er nog niks over gehoord. Ook over verschillende afspraken die gemaakt zijn had ze niks gehoord… Vanmorgen die juf weer gesproken. Ze heeft de IBer nog een keer gemaild en de andere juf gezegd dat ze deze week de afspraken moet gaan nakomen. Zelf gaat ze met M aan andere dingen werken, zoals meer en beter uitleggen wat de spellingregels zijn. Tijdens het lezen loopt M er namelijk steeds tegenaan dat ze wil weten waarom woorden op een bepaalde manier geschreven zijn. De andere juf deed dit af met ‘dat hoeven ze in groep 3 nog niet te weten’ (waar ik een heel ongemakkelijk gevoel bij kreeg, dit kreeg Q ook steeds te horen en zij haakte daardoor helemaal af bij spelling). Gelukkig zei deze juf dat ze hier wel met M mee aan de slag gaat en ze met groep 4 met de spellingregels mee mag luisteren. Verder blijft M maar onrustig, ze is mega snel afgeleid. Sinds een paar weken rijdt ze bij een andere manege waar ze meer vertrouwen krijgt. Hier merkt ze dat als ze geconcentreerd blijft de pony alles doet wat ze wil. Als ze niet oplet loopt de pony de andere kant op. Hopelijk dat ze dit doorzetten over een tijdje ook op andere gebieden toe gaat passen. Hoop gedoe dus met M.
Ik lees hier wel mee maar reageer vrij weinig, sorry daarvoor. Drukte in de thuissituatie want er heerst veel onrust op school (ziekte, vervangers) en dat merk ik meteen aan mijn kinderen. De oudste twee komen verveeld uit school want "ik leer helemaal niks mama" dus veel komt op mij terecht, ik probeer ze gemotiveerd te houden en geprikkeld te houden door ze telkens mee te nemen naar de bieb, maar ook daar is het aanbod vrij matig (dorpsbieb). De oudste komt alleen maar met 10-en thuis terwijl hij nergens voor leert. Is er trots op dat het hem weer met minimale inzet is gelukt... De middelste is weer vaak 'ziek' en lijkt weer in zichzelf te gaan keren. Ik moet weer een plan gaan trekken wat ik nog meer kan doen. De jongste gaat heel wisselend naar school (maar hij gaat in ieder geval! dat is al een plus). Vanmorgen was het weer een groot drama met geschreeuw en gekrijs, en vanmiddag komt hij weer blij uit school waarschijnlijk - ik snap dat niet. Maar ook hij vind het allemaal maar saai en leert niks. Laatst schreef hij de eerste letter van zijn naam, waarop ik enthousiast "goed zo!" riep, hij kraste het meteen weer door. Net als bij een mooie tekening, hij maakt de mooiste voertuigen maar zodra hij 'klaar' is, is hij niet tevreden en krast hij alles weg. Museumbezoek is inmiddels gepland met een andere hb-moeder van school. Hopelijk daagt dat ze wat uit om wat verder te kijken dan hun neus lang is. Ik ga maar op zoek naar meer van dit soort uitstapjes. Dochter neem ik vanavond mee naar mijn werk, morgen is er een studiedag dus kan ze uitslapen, we zijn pas om 22:00 thuis vanavond. Ik moet binnenkort weer in gesprek op school want ik wil weten wat er nu daadwerkelijk gebeurt/geboden wordt aan de hb kinderen. Voor zover ik meekrijg doen ze niks aan extra lessen. Compacten en doorgaan maar waarmee doorgaan als alles al klaar is? Ja, het werk wat iedereen heeft liggen voor als je klaar zijn met hun taken, zelfstandig aan de slag. Ik noem dat geen plusprogramma. --- Heeft iemand ervaring met het ontkomen aan de leerplicht omdat er geen passend onderwijs in de omgeving geboden wordt? Ik heb soms echt spijt dat ik mijn jongste toch ingeschreven heb vorig jaar. Wij zijn al overgestapt op een school met HB certificering waarvoor ik per week 250km rijd, maar het is gewoon niet genoeg voor onze kinderen. Moet ik dan echt de overstap maken naar voltijds HB onderwijs? Dat zit hier nog een keer zo ver weg. Ik zie het gewoon niet meer zitten wanneer ik naar mijn middelste kijk, dat zij nog 3 jaar op deze school moet aanmodderen, zij wordt er niet gelukkig van en het doet me zo'n zeer om haar verdrietig te zien. Ik heb gewoonweg ook niet de tijd om na schooltijd 1 op 1 met haar te gaan zitten, de andere twee komen dan steeds storen wat weer frustratie opwekt bij haar.
Inderdaad wat een onrust. Daar heb je gelijk je handen vol aan. Knap dat je alle ballen in de lucht kan houden. Ben wel heel benieuwd wat de school en hb certificering maakt. Het klinkt meer richting plusklas. Vaak zijn de plusklassen voor vlotte kinderen en niet voor hb kinderen. Naar dat er in de buurt geen echte hb school zit. Hier doen ze compacten maar ook hele andere lessen naast het reguliere les. Een stuk over hb , rots en water, projecten, dat soort dingen. Niet alleen de theorie en als je klaar bent tadaa nog meer van het reguliere werk.
De school is een hb profielschool. Toen we de overstap maakten een aantal jaar geleden werden de kinderen nog uit de klas gehaald en in groepjes aan het werk gezet met extra projecten, leren leren, leren verder na te denken etc, maar daar is nu weinig van terug te zien na heel wat wisselingen in directie (en beleidsvoering). De HB professional is er niet meer, degene die de taken over zou nemen is nog niet (of net?) klaar met de opleiding en niks wordt ondertussen opgepakt. Er is in de afgelopen jaren zo vaak van beleid gewisseld, regulier onderwijs, ipad onderwijs (want dat was zo fijn tijdens de lockdown), toch weer regulier (want de scores kelderden), thematisch onderwijs etc. dat de kinderen zelf ook niet meer weten waar ze aan toe zijn - net als de leerkrachten geloof ik. Die vallen ook massaal uit momenteel en vervangers zijn slecht te vinden dus staan er onbevoegde mensen (nog pabo niet afgerond) voor de klas of krijgen ze constant clinics van het een of ander als er weer eens geen vervanger is. Leuk hoor, elke week een dag (of meerdere dagen) kunst, toneel, verkeer, excursie hier en daar, een sportdag etc. Maar het kan ook te veel zijn en al die onregelmatigheid levert ons heel veel onrust op in huis. Sinds de laatste directiewisseling is het helemaal prut. Ik heb het idee dat de huidige directrice niks weet van hoogbegaafdheid want wanneer je er naar vraagt wat er nog gebeurt, begint ze over totaal irrelevante zaken die niks met HB te maken hebben. Onder de andere moeders merk je ook dat er steeds meer onrust en ontevredenheid is. Mensen (zoals o.a. ik) komen van ver weg vanwege het profiel van de school, maar ze kunnen het niet waarmaken op het moment. Ik zal eens proberen een afspraak te maken met de nieuwe HB coach... Ik zou anders ook niet weten waar we naar toe moeten en ik wil niet wéér van school wisselen want er is gewoonweg geen beter alternatief in de omgeving. Alles wat wel goed lijkt (op papier dan, maar dat was met deze school ook zo) is echt ver weg. Wel het nadeel van op het platteland wonen denk ik, er is zo weinig keuze.
Ik snap dat je er toen voor gekozen hebt. Klinkt ook prettig. Erg teleurgesteld dat er niks meer van over is. Ik snap dat je daar weinig mee kan. Als er geen hb school in de buurt zit heeft overstappen ook geen zin. Ik zou zeker een afspraak maken met de hb coach. Kijken hoe die er in staat en wat ze werkelijk nog kunnen betekenen. Wat super schrijft leuk hoor al die speciale dagen maar ook alleen als het bij het thema hoort en niet omdat er niemand te krijgen is. Maar op deze manier snap ik ook dat leerkrachten niet weten hoe ze het moeten doen omdat er nauwelijks nog een beleid is. Zo krijgen ze nooit rust voor de kinderen. Wat een nare situatie zit je in!
Nee nog geen vervolg en nee we zijn pas echt net gestart...woensdag 2e afspraak pas! Ik kijk het even aan, maar zodra ik iets merk trek ik wel weer aan de bel!
J wordt dinsdag getest. Nu accepteert de HB school alleen de WISC en IDS2, maar de tester wou graag de WIPPSI doen omdat J niet erg taakgericht is. Bij school nagevraagd en ze gaan er mee akkoord voor J, maar gaan ook de geldigheid van de test voor toelating verkorten naar 1 jaar. Maar ik kreeg het idee dat ze ook hier wel een uitzondering voor wilden maken voor J. Ze hebben A natuurlijk al, en de juf zei we kunnen eigenlijk niet geloven dat die volgend jaar nog groep 5 moet gaan doen (zit in een groep 4/5, en moet nog 7 worden) Ben ik blij dat we haar hebben laten overstappen terwijl ze nog niet echt vastliep op regulier onderwijs. Hier kunnen ze haar volgend jaar wel uitdaging blijven bieden als het goed is, en we krijgen nog geen signalen dat ze zich verveeld. En het heeft dus voor J een voordeel om haar grote zus al de weg te laten banen, want zij is echt niet zo schools zoals A wel is.
Als het regulier onderwijs dit nu ook deed, meedenken Maar ja, wel blij met het HB onderwijs ja. Ze gaan nu ook praten met de IBer en juf van J, heb ik niet om gevraagd dat zeiden ze zelf. Zelf wil ik na de meivakantie ook een gesprek met beide met de uitslag van de test erbij en dan een plan maken voor komend jaar. Hopelijk heeft de HB juf dan ook al met ze gesproken en kunnen we iedereen weer dezelfde kant op krijgen ipv dat we voor ons gevoel nu worden tegengewerkt.
Haha je eerste zin beschrijft het mooi... dan zou het allemaal zoveel makkelijker zijn. Maar helaas. Maar top dat er een gesprek met zijn allen gaat komen. Hopelijk zorgt dit ervoor dat je dochter met plezier kan gaan komend jaar. En spannend om te wachten op de uitslag en de gesprekken die gaan komen.
Het leek weer even beter te gaan met onze zoon op school, maar nu gaat het weer bergafwaarts merken we. Volgens de juffen checkt hij elke dag groen/blij in en uit dus zij denken onterecht dat het goed gaat. Met de fysio zijn we bezig om uit te pluizen waar het precies mis gaat, maar hij vindt het erg moeilijk en confronterend dat het zo dichtbij komt dus hij gaat een beetje in de weerstand. Door de vragenlijsten van het onderzoek kwam bij ons wel het besef dat school nu echt niet de goede leerplek is voor hem. Zelf ben ik er zo ontzettend moe van. Ik heb weinig energie voor alles, van werken moet ik echt bijkomen en de agenda zit al net zo vol als mijn hoofd.
Wat naar zeg en wat kun je je dan machteloos voelen als ouder. Hopelijk krijg je de vinger op de zere plek gelegd en kun je naar een oplossing toe werken. Sterkte!
Hebben ze daar zo'n emotiemeter ofzo waar je een wasknijper of pijltje op moet zetten? Hier werd dat ding op blij/tevreden gezet, anders wilden de juffen een gesprek. Het idee is aardig, maar niet ieder kind heeft zin in een gesprek of ze hebben eens zo'n gesprek gehad wat ze niets opleverde en daarna houden ze de schijn op.