Onze Turan is van 10-02-2008, en al vrij snel na de geboorte hebben wij gezien dat zijn tongrien veel te kort is. De tong zit tot het voortste puntje echt vast (hij kan hem dus niet uitsteken) en als hij huilt ziet zijn tong er net uit als een hartje . Volgens de kinderarts is het een hele kleine ingreep om dit te verhelpen. Aangezien er Turan al het een en ander te wachten staat wat operaties betreft, wil ik daar toch eigenlijk nog even mee wachten. Het is toch weer een narcose. De kinderarts kon niet aangeven of inschatten of hij er veel last van zal krijgen. Hij heeft er nu geen last van met drinken. Maar of ie het krijgt met praten? Wel zei de kinderarts dat het later problemen kan gaan geven met tongzoenen , maar gelukkig duurt het nog even voordat ie daar aan toe is. Wanneer hij er last van gaat hebben met praten, gaat er uiteraard iets aan (moeten) gebeuren. Maar als dat niet zo is, denk ik dat ik de beslissing van wel of niet opereren even uitstel tot Turan daar zelf ook wat over kan zeggen... Wie heeft er ervaring met het hebben van een korte tongriem, en het wel of niet opereren ervan?
Jesse heeft een korte tomgriep en mede daardoor was de borstvoeding zeer pijnlijk ( niet de enige reden) verder drinkt hij prima uit de fles en heeft hij er geen last van dus wij laten hem niet helpen vooralsnog. Mocht hij last krijgen met spraak kan dat altijd nog. Mijn man heeft ook een verkorte tongriemp nou hij praat netjes en zoent heerlijk hoor hahaha hij heeft er dus geen last van.
Hier ook een verkort tongriempje. Heb er nu werkelijk geen last van. Mijn zusje vond het wel "vervelend" en heeft het erover gehad om het te laten verhelpen Ik ga eens vragen hoe dat gaat. Ik begreep wel dat het op latere leeftijd niet onder narcose gaat.
Een andere moeder hier op het forum heeft ook haar kindje zijn tongriempje laten knippen. Maar dat ging niet onder narcose. Dat kindje was ook een paar weekjes oud mischien daarom niet ?
Bij de geboorte van mijn zoontje zag de verloskundige ook al direct dat zijn tongriepmje kort was. Na de eerste week kwam de borstvoeding niet goed op gang door zijn korte tongriempje. Wij zijn toen met 10 dagen naar het ziekenhuis gegaan en hebben het verholpen. Als kinderen nog jong zijn gebeurd het zonder narcose.Zijn ze ouder dan een half jaar dan moet dit wel, omdat de ingreep voor een kind dan groter is. Het was binnen 2 seconden gebeurd.Ikzelf zag er heel erg tegenop, maar het stelde echt niks voor.Als ik dit van te voren geweten had, was ik een stuk relaxter erheen gegaan. De arts pakte een schaar, gaf 2 knipjes en het was weer klaar.Je zag een klein druppeltje bloed, maar meer ook niet. Mijn zoontje kon gelijk beter drinken. Nu kan hij heerlijk zijn tong uitsteken.Dat lukte eerst echt helemaal niet. Ik ben dus erg blij dat ik het meteen heb laten doen. Dus ik zal zeggen, laat het nu zo snel mogelijk doen.Dan ben je er voor later gelijk vanaf en het steld nu zo weinig voor.Echt waar!
Hier ook tongriempje geknipt toen hij 5 weken oud was. Blij dat we het gedaan hebben! Stelde echt niets voor! (maar ik durfde er niet bij te zijn, blij dat papa mee was ) Toen nog een eenvoudige ingreep, tot 6 weken kan het geknipt worden zonder narcose en weinig complicaties, volgens mij omdat er nog weinig bloedvaten zijn. Wij hadden problemen met borstvoeding, maar dat gaat nu nog steeds super sinds hij geknipt is. Direct na de ingreep moest ik hem aanleggen en gelijk zonder pijn en met 1 keer happen was hij aan het drinken! DUur van de voeding halveerde ook (was 1uur,15min kwijt met voeden en daarna nog ruim half uur) 2 keer heeft hij zich verslikt. En de eerste week ongeveer was hij steeds met zijn tong aan het spelen. Nu genieten wij van hem als hij zijn tong uit steekt en hopelijk kan hij later net zo goed zoenen als zijn pa Het is wel zo dat als je het later laat knippen (als het kind echt ouder is) ze alles op nieuw moeten leren... praten, slikken, eten etc.... Uit onze omgeving hebben we gezien wat voor ramp dat is! Op borstvoeding . com staat meer info.... Sterkte !
M'n broertje had het ook, tot aan het puntje. Hij heeft er pas wat aan laten doen toen hij 16 was ofzo. Nou, kan je vertellen, praten kan ie als de beste. *zucht, af en toe teveel* Inderdaad met tongzoenen was het wat moeilijker hihi. (dat zei de arts ook tegen mn ouders) Het schijnt een relatief kleine ingreep te zijn, misschien als er binnenkort toch het een en ander op programma staat, dat ze het dan meteen willen doen?
Hoe jonger ze zijn als je de ingreep laat doen, des te minder belastend is het omdat de tongriem dan nog niet verdikt is. Vaak kan het bij heel jonge kinderen inderdaad zonder verdoving en is het iets waar ze minder van schijnen te voelen dan van een vaccinatie of gaatjes in de oren prikken. Ik zou er niet langer mee wachten, want hoe ouder ze zijn, des te meer problemen met praten en eten ze ermee kunnen krijgen. Je zult ook aan de borst merken dat het dan allemaal veel prettiger voelt.
het is niet zo dat ze problemen met spraak krijgen het KAN en mijn huisarts en de arts op Cb vertelde mij dat ze tegenwoordig niet meer zo snel tongriempjes snijden alleen als ze er last van hebben
Bij Thijmen is zijn tongriem ook doorgeknipt toen hij twee weken was...hij kon geen borstvoeding drinken en wilde dit wel dolgraag..het stelde helemaal niks voor en we zijn superblij dat we het gedaan hebben! Ik heb tot 10 maanden kunnen voeden en ook merk ik aan Thijmen dat hij er verder helemaal geen last meer van heeft! Groetjes Karin
Onze Turan heeft een ernstige hartafwijking en waarschijnlijk moet hij rond zijn eerste verjaardag een grote openhartoperatie (hij is 5 dagen na de geboorte ook al geopereerd, wat een relatief kleine operatie was). Ik heb uiteraard al de vraag gesteld of het niet een 'alles in 1 pakketje' kon worden, maar dat kan echt niet (daar was ik al bang voor). Tijdens de openhartoparetie krijgt hij bloedverdunners en wordt hij overgedragen aan de hartlongmachine. Zijn hart wordt helemaal stil gelegd. Zo'n operatie is risico-vol en daarbij doen ze dus echt geen andere ingrepen. Of die openhartoperatie de enige is die hij moet ondergaan is nog niet bekend. Misschien het wel de 1e in een reeks van.... Ik zal nog eens goed navraag doen over het knippen van de tongriem zonder narcose. Maar ik vraag me af of ze de ingreep wel doen als hij er zelf geen last van heeft (althans nog niet). Iedereen bedankt voor de antwoorden...!
Hier ook een baby met een kort tongriempje en veel pijn met voeding geven. a.s. Dinsdag heb ik een afspraak met een lactatiekundige, maar als ik dit zo lees hier kan dat tongriempje dus echt wel de oorzaak zijn van die pijn. Ga het in ieder geval vragen.
astridvD... dat kan zeker! ik had ook enorme pijn bij het voeden, elke voeding zag ik weer tegen de volgende op zal ik maar zeggen.... en na het knippen was het direct een verademing! De lactatiekundige had het ons ook geadviseerd (HA had er geen ervaring mee en CB was terughoudend en adviseerde om naar een lactatiekundige te gaan..) En echt het stelt niets voor (manlief meenemen om erbij te blijven, ik durfde niet ) succes en laat je weten hoe het afgelopen is?
Heb hier het boek voor mijn neus van Beatrijs Smulders en daar staat in dat je het tongriempje ook los kunt klakken. Misschien iets voor jullie omdat je geen operatie voor hem wilt. (als je het niet zelf wilt doen mss papa of een vk of lactatiekundige in de buurt?) Een tongriem is een heel dun sliertje weefsel dat de onderkant van de tong met de bodem van de mond verbindt. ...... "met het losklakken kun je nooit iets fout doen of beschadigen. Hoe gaat dat? Je neemt de tongriep tussen duim en wijsvinger stevig vast. Vervolgens trek je met een stevig rukje de tongriem naar buiten. Door de trekspanning die op die man ier ontstaat scherut de tongriem vanzelf een eindje los. Als het lukt dan hoor je de tongriem "losklakken", leg daarna je baby gelijk aan de borst (als je bv geeft natuurlijk) Een heel getyp maar ik hoop dat je er wat aan hebt. Succes Arielle
Ik heb contact gehad met de KNO-arts, en we hebben nu een afspraak voor as donderdag om te laten beoordelen of het nog zonder narcose kan. Normaal gesproken gebeurd dat tot de leeftijd van 3 maanden, vertelde assisente me en daar ziiten wij net overheen Maar ik weet dan in elk geval waar we aan toen zijn en kan dan (als het nu dus niet meer kan) meteen advies vragen aan de kno-arts over wanneer we het dan wel het beste kunnen laten doen. Iedereen in elk geval enorm bedankt voor alle tips en ervaringen! Nog ff over dat los-klakken...Pff ik denk niet dat ik dat zou durven, eerlijk gezegd. Ik denk dat het helemaal geen kwaad kan als je het inderdaad op de juiste manier doet, maar ik heb een kindje wat bloedverdunnende medicijnen krijgt, en ik moet er niet aan denken dat het zou gaan bloeden oid... Wellicht is het een fijne tip voor andere moeders!
volgens de lactatiekundige kon ik beter toch een chirurg even laten kijken naar Benthe's tongriempje, maar ik kreeg van de huisarts geen verwijzing omdat 'dat niet meer werd gedaan op verzoek van de kno-arts in het ziekenhuis'. Bovendien zei ze dat een baby het tongetje niet gebruikt om te drinken. Afgelopen maandag heb ik lactatiekundige weer gesproken en die heeft rechtstreekt een afspraak voor mij bij de chirurg geregeld (ze zou de huisarts ook wel even bellen) . Dus morgen afspraak bij chirurg om te kijken of het tongriempje van Benthe echt te kort is en of hij er iets aan wil doen. Hopelijk wordt het borstvoeding geven dan wat minder pijnlijk. Nu geef ik helft bv helft flesvoeding om zo mijn tepels wat meer rust te geven. Het zelf 'losklakken' van het tongriempje zou ik echt niet kunnen. Veel te eng, ben bang dat ik haar pijn doe.
dat kun je idd beter aan de vader overlaten : ) : ) die zijn vaak iets gemakkelijker met zoiets. Persoonlijk zou ik het liever zelf zo proberen dan dat ik naar de chirurg ging....het id.....! Maar dat moet ieder vor zich weten natuurlijk. Suf van je huisarts dat ie zegt dat je baby haar tong niet gebruikt met drinken?|!
zelf doen lijkt me eng..... mijn beide zoontjes hebben het. de oudste heeft er tot nu toe geen last van gehad, en bij de jongste merk ik ook niks... nog niks.... ik laat het zo, en als ze er last van hebben kan datg altijd nog.
Bij ons is ie gisteren inderdaad los geknipt door de KNO-arts. Turan vond het omhoog tillen/vastouden van zijn tong minstens net zo vervelend als de knip, dus het viel mee. Een beetje bloed en het leed was geleden (al koste het mijzelf wel een aantal zweetdruppels, maar daar ben je mama voor he ). Volgens de arts doen ze het tot een maand of 3 zonder narcose en daarna met een roesje omdat kinderen die ouder zijn vaak te sterk zijn om vast te houden tijdens de ingreep, maar niet omdat het pijnlijker is/zou zijn op latere leeftijd. In de 1e weken is het zowat pijnloos, omdat de zenuw dan nog niet volgroeid is. De KNO-arts vertelde dat de meeste kids er spraakproblemen van krijgen. En dat een logopedist(e) altijd ook even de tongriem bekijkt wanneer kinderen bij hem/haar komen. Ik heb nog gevraagd of het erfelijk was, maar dat was volgens hem niet zo (komt nl vaker voor in onze familie). Ik ben blij dat we het achter de rug hebben, hier kan ie in elk geval geen last meer van krijgen! Iedereen bedankt voor de tips en het delen van de ervaringen!