hallo iedereen, Jaren geleden volgde ik dit forum intensief toen de wens voor een tweede er kwam. En nu ben ik dus terug. Want mijn man zei eindelijk “ja” na lang twijfelen. We starten vanaf Juli (omdat we binnen twee weken nog een trouwfeest opde planning hebben staan. En er toch wel alcohol gedronken gaat worden) Hier mijn verhaal: Mijn man en ik zijn samen sinds 2006. In juni 2024 trouwde we. In 2016 kregen we onze dochter. ik Nam ervoor de pil. na het stoppen had ik cyclussen tussen de 30-35 dagen. Na 4 rondes was ik zwanger. In 2018 kregen we onze zoon. daar was het van de eerste keer raak… Ik zei vroeger altijd dat ik twee kindjes wou. Maar de wens voor een derde groeide vrij snel. Mijn man zag het vooral financieel en praktisch minder zitten. Maar het begon bij hem toch ook te kriebelen. dus hier zitten we! Ik merk dat ik het nu wel veeeel spannender vind als de vorige twee keer… toen had ik mezelf al jaren ingelezen en wist ik heel veel van zwangerschappen etc. Na er zes jaar tussenuit voel ik me veel onzekerder/ onwetender over wat ik allemaal zou moeten doen als ik zwanger ben enz… Maar dat zijn zorgen voor later. eerst zien wanneer het deze keer raak zou zijn ☺️
Hier is de twijfel nog steeds aanwezig, wel of geen 3e. Bij mijn vriend nog meer dan bij mij (ik denk alleen aan slapenloze nachten en weet dat die ook weer voorbij gaan . Vriend daarintegen die ziet beren op de weg, financieel maar ook het praktische gedeelte. Het op vakantie gaan, sport op latere leeftijd etc. Ook bang voor een 3e wiel enzo. Beide zijn we enigskind Ik had voor dat de 2e geboren was al uitgesproken wens voor een 3e te hebben, hij wilde er altijd 2. Echter voelt mijn beeld niet compleet, alsof ik iemand mis aan de eettafel, en dan voor nu maar vooral voor later.. Ik lees graag mee
Oh en helemaal vergeten bij te zeggen. Hij vind zijn leeftijd een rol spelen (39 geworden vorige week, ik wordt eind dit jaar 35.) Weet niet zo goed wat ik daarvan moet vinden Anzich zegt hij we zien wel hoe het loopt.. Dus soort van kleine go?
zo begon het bij ons ook: “we zulle wel zien, zal er is over denken” En hij heeft dan toch ja gezegd.. Ik ben ergens ook wel een beetje bang voor de leeftijd… ze zeggen hoe ouder hoe minder vruchtbaar… En wat je zegt, dat beeld aan de eettafel had ik ook heel erg. vooral naar later toe…. Wie weet is ons Lore binnen 10jaar het huis al uit… Dat ging niet in mijn hoofd
Wauw, het kon zonet mijn verhaal ongeveer zijn. Ik ben 16 jaar samen met mijn partner, hebben samen 2 dochters geboren in 2015 en 2018. Het kriebelt al een heel tijdje voor een derde, partner was hier ook minder enthousiast dan ikzelf en zag ook meer (financieel, qua opvang,…) beren op de weg. wij gaan nu in juli en augustus onze volledige benedenverdieping renoveren en ik zal vanaf september mijn pil laten.. Daarna gaan we het zien. Van de 2 dochters was ik in de eerste ronde zwanger…. Maar in september zal ik wel 33 zijn… dus ik ben ook heeeel benieuwd of het deze keer nog zo snel mag raak zijn?.. Mijn dochters willen wel heel graag een broertje (of zusje) maar ergens baart het leeftijdsverschil me ook wel kleine zorgen. Maar net zoals jij zegt, ik kan me helemaal niet voorstellen om binnen X-aantal jaren al kinderloos thuis te zijn
ooh wauw ja dat is inderdaad bijna hetzelfde! Ik denk dat leeftijdsverschil ookwel handig kan zijn. de grootste zijn echt al wel zelfstandig nu. en zullen af en toe ook al eens kunnen helpen… mijn oudste was indertijd al zo zot van haar babynichtje!! ik denk dat dat wel goed zit..