heel veel sterkte samen en yasmine..... rsut en slaap zacht lieve meid. papa en mama en je kleine zusje ga je ooit weer zien...even geduld maar ze komen vast. xxxx momhairy
Erg he ?! Moet zeggen dat ik er ook al wat traantjes om gelaten heb. In Yasmine dr babyboek staat bovenaan wat Yasmine allemaal aan lichamelijke ongemakken had. Ik wens dr familie heel veel sterkte!
Hallo lieve mensen. Ik ben zeer verrast hier een topic over mijn mooie meisje te vinden, zit alle reacties dan ook met tranen in mijn ogen te lezen. Om even antwoord te geven op de vraag wat Yasmine had. Tijdens de 20 weken echo werd ons verteld dat haar beentjes afwjkend waren en dat haar borstkastje mogelijk te klein was voor haar longen. Belangrijk was dat deze tijdens de zwangerschap goed bleef groeien anders hadden de longen geen ruimte. Tijdens de zwangerschap groeide alles goed mee, dus geen zorgen over haar longen. Na de geboorte ademde ze al vrij snel helemaal zelf en zag ze er uit als een gezonde baby, met wat afwijkingingen aan haar benen, maar daar werd ze aan geopereerd als ze anderhalf was en met haar borstkastje/ribben kon ze 100 worden zij de orthopeet. Na zes weken thuis geweest te zijn raakte ze verkouden en kwam in het ziekenhuis terecht met zuurstofbehoefte. Na twee weken was dat weer goed en mochten we haar mee nemen. Weer twee weken later belande ze kantje boord op de IC aan de beademing en heeft daar bijna drie weken gelegen. langzaam knapte ze op, maar was wel vatbaar voor ieder visrusje wat langs kwam. Eind november was ze helemaal zonder zuurstof en zouden we haar mee naar huis krijgen, helaas de dag voor ze naar huis kwam, kreeg ze toch weer die zuurtsofbehoefte. Dus toch maar vervolg onderzoeken. Daar uit kwam naar voren dat haar luchtpijpje op bepaalde plekken erg slap was, waardoor deze makkelijk dichtklapte, waardoor ze dus benauwd werd. Dit kon worden opgelost met een canule, dus dat moest dan maar. Ons meisje knapte gigantisch op en ook haar ontwikkeling ging in grote sprongen voor uit. De toekomst zag er heel erg goed uit. Huisje gekocht op de grond, want we wonen in een flat zonder lift, spullen besteld zoals een speciaal bed een speciale kinderstoel, wandelwagen, noem maar op. En toen half mei ging ze in eens rare dipjes vertonen, werd dan heel beanuwd en klam en ging helemaal krom liggen. 29 mei kreeg ze een hele heftige saturatie (zuurstofgehalte in het bloed) dip en daar raakte ze ook even bij buiten bewustzijn. De artsen ginge zich nu wel zorgen maken en vertelde ons met tranen in de ogen dat ze misschien niks meer voor haar konden doen. Op een CTscan die later die week gemaakt werd, werd een hele hoop duidelijk. Yasmine haar longetjes waren niet gegreoid sinds haar geboorte en dat terwijl zij in de laatste 6 weken wel 10cm gegroeid was en 2 kg. Dus wij dachten dat het door haar borstkastje kwam, maar dat was niet het geval, die had ruimte zat. Waarom ze niet gegroeid zijn weten ze niet, maar nog geen week later is Yasmine in onze handen heel vredig weg gevlogen als een vlinder, heel erg ongelooflijk allemaal! bedankt voor al jullie reacties en heb je vragen, stel ze gerust! Liefs Marjon
Lieve lieve Marjon! Wat wil ik jou graag een dikke knuffel geven want jij hebt veel meegemaakt en je zal nu welz eker heel erg verdrietig zijn! Ik volgde Yasmine ale en tijdje en elke keer leefde ik met jullie mee. Ik ben zelf ook mama van een mooie meid en onze meisjes schelen 2 weken (30-8). Zelf ben ik ook in 't LUMC bevallen (26 weken) en mijn dochter heeft daar een tijdje gelegen op de NICU ! We hadden haar bijna verloren maar Godzijdank hebben we haar nog. Toen ik las dat Yasmine het niet heeft gered was ik zo intens verdrietig. Stel dat ik nou mn dochter nu ook moet verliezen. Ik ben zo gehecht aan haar en jij natuurlijk ook aan Yasmine. Alleen de gedachte al doet pijn laat staan wat jij meemaakt! Probeer aan de positieve dingen te denken. Je was een supermama en je hebt Yasmine een mooi leventje geschonken. Jij en Dick hebben alles gedaan wat een ouder moet doen. Verwijt jezelf niks! Tuurlijk mag je traantjes laten en wees ook verdrietig. Maar probeer langzamerhand toch je leven weer op te pakken en geniet nog van je andere mooie dochter! Ik denk aan jullie en we leven echt met jullie! Dikke dikke dikke dikke knuffel voor jullie 3en. En ik ga bidden voor Yasmine. Weet dat ze een Engeltje in de hemel is. Een mooiere plek bestaat niet! Liefs, Jufffie
lieve Marjon in deze wereld is niet alles eerlijk verdeeld...jullie meissie had 100 moeten worden! maar helaas heeft dat zo niet mogen zijn. yasmine is een persoontje geweest een meissie met een eigen karakter...een meissie die vooraltijd in jullie hart zal zijn en die van boven naar haar papa mama en zusje zal lachen en beschermen! lieve marjon en man ik wens jullie heel veel sterkte met dit vreselijke verlies! vergeten...nooit....in jullie hart...voor altijd! X albertina
hier zijn gewoon geen woorden voor.... ik wens jullie heel veel sterkte met dit enorme verlies! Dikke knuffel Britt
Dit is te verdrietig voor woorden! en wat een gewedlig mooi en lief meisje was Yasmine zeg! Als ouders dien je je kind niet te hoeven begraven.... Heel veel sterkte....
Beste Marjon, Wat een hel moeten jullie hebben doorstaan, ik heb bewondering voor je dat je hier je verhaal nog even heb verteld. Het enige wat ik kan doen is jullie veel sterkte wensen en hopen dat jullie alles een plekje kunnen geven. Het is niet niks om tijdens de echo te horen dat er iets mis is, vervolgens een periode te denken dat alles goed komt en dan toch er achterkomen dat het goed mis is. Vreselijk! Veel liefs,
Zo'n mooi, stralend meisje, zo'n helder zieltje. Wat een zegening moet het zijn om haar gekend te hebben en wat een onmogelijke opgave om haar weer te moeten laten gaan. Ik zie op alle foto's een heel gelukkig kindje. Jullie liefde heeft haar zichtbaar heel veel kracht gegeven. Ik weet niet wat ik nog meer kan zeggen, behalve dat ik aan jullie denk. Aan jullie alle vier. Sterkte! -x-