Pfff iedereen kent zijn eigen kindje toch het beste en weet uiteindelijk, na een paar weken en soms pas na een paar jaar, uiteindelijk wat het beste is? Het ene kindje kan niet tegen regels, de andere vind het juist prettig. Het ene kindje moet even krijsen voor het in slaap valt, het andere kindje huilt alleen als er echt iets aan de hand is. Je redeneert vanuit de ervaringen die je hebt met je eigen kind toch? Weet (en hoor) als Lena langer dan 5 minuten huilt dat ze dan -9 van de 10 keer- nog effe bij me wil zijn en wat wil drinken, het andere kindje huilt nog een minuut of 10 om zijn ervaringen van die dag te verwerken.... En elke tijd heeft zijn opvoedmethodes, van -laat maar janken das juist goed- tot dr Spock en -meteen oppakken, anders voelen ze zich alleen-. Alles heeft zijn voor- en nadelen en een standaard manier van -zo krijg ik een blij & perfect kindje- bestaat gewoon niet. En of iemand nu meteen naast het bedje staat of het kindje lekker eerst laat huilen, nagenoeg iedereen doet het uit LIEFDE en niet uit desinteresse of omdat ze het kind lastig vinden, je kind horen huilen maar weten dat ze daar effe doorheen moeten is net zo intensief als bij het eerste geluidje naast het bed staan denk ik. Iedereen doet het goed op haar eigen manier, maar denk dat je uiteindelijk pas over een jaar of 20 alles bij elkaar op kan tellen en dan tot de slotsom kan komen dat je idd een goede ouder bent. Ook al heb je misschien her en der steken laten vallen. Maar goed, dat is mijn mening.
@ Acire: ik ben t met jou eens hoor! Helemaal wat je zei over 'grootmoeders wijsheden' want het is nl wel zo wat je zei over het verschil in generaties.... Ik laat Dewi wel af en toe huilen en heb daar geen moeite mee. Sterker nog ik heb haar nog NOOIT uit haar bedje gehaald wanneer ze ging slapen (want ja ik doe wel aan de 3 R-en). Mocht ze echt heel erg huilen dan loop ik er wel even heen: kijken, sussen, speentje, muziekje, kusje en weg. En nu? ze gaat liggen, kijkt om zich heen..speelt met haar knuffeltje en haar speen en gaat lekker slapen (zonder speen) Ik wil echt niemand aanvallen (ook al gaat t geheid zo opgevat worden) maar ik vind dat 'betuttelen' van baby's ook maar niks tegenwoordig hoor! Het zijn iniminimensjes die vaak goed door hebben waar ze mee bezig zijn hoor! en ik geloof best dat t kindje van deze topic idd al duidelijk doorheeft hoe hij aandacht krijgt. En dan vind ik dat zo'n kindje ook moet weten dat het niet ALTIJD maar aandacht kan krijgen wanneer hierom gepiept wordt... 'Gewoon' overdag (wanneer ze wakker is) dan speel en knuffel ik lekker veel met haar dan hebben we t ook altijd heel gezellig! En ze kan zich ook prima alleen vermaken! Heerlijk! Al die boeken die je hebt over opvoeding...ik vind t af en toe gewoon 'eng' hoor hoe je volgens hun met je kind om moet gaan....dat had je 50 jaar geleden moeten zeggen tegen de ouders van toen! hahaha die hadden je ook heeeeel vreemd aangekeken Kinderen mogen tegenwoordig met hun handen eten omdat ze daarmee hun eten aan het verkennen zijn (mijn bord werd vroeger dan afgepakt!), mogen dingen weggooien omdat ze zo hun grenzen laten zien (ik moest t weer oppakken), moeten bij elk kikje opgepakt worden, moeten het liefst de hele dag op de huid gedragen worden, zoveel keer per dag bloot lichaam op bloot lichaam-contact met je jonge baby, ALLES wordt overlegd met kinderen (let er maar es op in de winkel..pfff hoe ergerlijk!)...baby's moet je vanaf 3 maanden na elke maaltijd op een potje zetten om eraan te laten wennen (echt waar staat ook in zo'n boek!) etc. etc. Mijn neefje wou iets aan de andere kant van de tafel hebben en kroop dan OVER de tafel heen om er te komen...geen probleem volgens de ouders want hij wou er niet omheen kruipen..Hij werd bij elk kikje opgetild en het moest muisstil zijn in huis wanneer hij sliep. Tot hij op een dag niet meer stopte met huilen...wat bleek? hij was oververmoeid en gestressed omdat hij geen rust kreeg door constant maar opgetild te worden.. Verder ben ik t ook helemaal met valhalla eens! Geen een kindje is hetzelfde...en de 'regels' veranderen elke generatie (zo niet elk jaar) weer. Maar ik vind t tegenwoordig gewoon soms heel ver gaan.. Beetje lang en hier en daar beetje offtopic maar wou t wel even zeggen
Ik geloof dat ik wel kan zeggen dat ik ervaring heb, met m'n 2 zoons van 23 en 21 jaar, en nu een kleine van 4 maand. Ik heb ze nooit veel laten huilen, en het zijn allebei hartstikke verwende apen! Nee geintje dus. Het zijn heel normale knullen, gezond en niks mis mee. We gaan met deze derde weer hetzelfde patroon volgen en dan maar hopen dattie net zo groot zal worden.
Mirwar, je vindt het soms ver gaan, maar je moet het ook in de context zien. Sommige kinderen moet je wel mee overleggen in bv. de supermarkt, omdat ze anders niet te hanteren zijn, dat is gewoon een bepaalde tactiek om een beetje op je gemak te kunnen winkelen. En huid op huid contact is gewoon heel goed voor jonge baby's. Tja en dat jouw kindje nu meteen gaat slapen, dat is heel fijn. Maar Eva is gewoon een moeilijke slaper en doet dat dus haast nooit. Ik heb heel veel geluk als ze na wat mopperen snel in slaap valt. Maar ze zal nooit helemaal stil in slaap vallen. Vanavond ook weer, drukke dag gehad en waarschijnlijk moet ze dat even verwerken. Ik laat haar altijd eventjes huilen, maar zodra het overgaat in echt huilen ipv jengelen, ga ik naar haar toe en haal haar er meestal uit. Dan lacht ze vaak inderdaad en legt haar hoofdje op mijn schouder. Ik praat dan wat tegen haar en zij mompelt wat terug en dan leg ik haar weer in bed. En dit herhaal ik totdat ze rustig is. Duurt hooguit een half uur. Ik vind dit helemaal geen betuttelen, ze heeft het gewoon nodig. Ik snap dan het nut van laten huilen niet.
overleggen in de supermarkt? hoezo? nee is nee, en waarom? omdat mama het zegt. zo ga ik het in ieder geval doen, ik ga niet onderhandelen of overleggen met een klein kind. en ja Sascha zal vast een keer midden in de winkel uit haar dak gaan, dat moet dan maar. edit: het komt er misschien wat rot uit, maar geen aanval naar jou toe hoor snoopy. ben het vaak met je eens, maar nu ff niet
Ach, we hoeven het niet allemaal helemaal met elkaar eens te zijn toch? Mijn nichtje heeft een zeer temperamentvol kindje, al van baby af aan. Geen land mee te bezeilen in de supermarkt, als ze haar gewoon maar meeneemt. Van haar snap ik dus heel goed dat ze een beetje haar tegemoet probeert te komen door haar in het boodschappen doen te betrekken. Dat kindje gaat ook niet eens een keertje uit haar dak in de supermarkt, maar doet dat anders alleen maar, de hele tijd dat ze in de supermarkt zijn (andere winkels trouwens ook). Negeren had geen zin (moest de eerste anderhalf jaar wel), nu gaat het veel beter. Nee is nog steeds wel nee, maar ze heeft nu meer het idee dat ze ook mee mag beslissen (al bepaalt mama nog altijd wat er in huis komt). Het is een heel lief kindje hoor, maar een heel pittig karakter. Laatst was ze erg ziek en viel ook wel eens weg. Bleek uiteindelijk te komen omdat ze gewoon vertikte te eten, er was verder niets lichamelijks aan de hand. Ze hebben haar moeten dwingen om te eten en nu gaat het weer goed (ze is nu bijna 3). Mijn nichtje heeft nog 2 andere kinderen, die heel makkelijk zijn. Het ligt dus ook niet aan de opvoeding.
Ik overleg wel met mijn zoontje, maar echt NIET in bv een supermarkt...juist in openbare gelegenheden maken ze misbruik van de situatie omdat ze weten dat je je in houdt omdat er allemaal mensen bij zijn.. hy krijgt van mij de keus, OF je gaat normaal mee lopen met je eigen karretje, Of je gaat bij mij in het wagentje zitten... en een andere keus is er niet, en geen gemaar Geen onderhandelingen.. Heb natuurlijk al de nodige drama's met hem gehad in winkels.. Maar dat was ook van korte duur want hy zag dat ik daar absoluut niet blij mee was.. Ik ben ook absoluut niet voor het "omkopen met wat lekkers zodat ie maar luistert" hahaha.. Ja dat is met alles zo, ook met bv Roken..vroeger zaten vaders en opa's met een dikke sigaar bij het kraambed.. kregen baby's een paar druppels jenever in dr melk om rustiger te slapen.. om maar een paar voorbeelden te noemen.. Mijn HA zegt nog steeds "zand schuurt de maag" lekker ouderwets.. en volgens de boeken moet je haast handschoenen aantrekken wil je nu je kind al oppakken ivm bacterien.... was een beetje offtopic van het huil verhaal geloof ik maar goed had me mening daarover al gegeven...wou alleen ff reageren
@ Snoopy, daar heb je absoluut ook gelijk in hoor! er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen..en sommige kinderen hebben er idd echt behoefte aan om erbij betrokken te worden...en zo'n kind wordt eigenlijk bezig gehouden in de winkel waardoor t niet de 'tijd' heeft om vervelend te doen. En bij t ene kind werkt dit ook wel en bij de andere niet...Net als dat je van die kindjes hebt die in t bos niet willen luisteren en de andere kant oplopen..bij t ene kindje helpt t om te zeggen 'nou goed daaag hoor mama gaat!' en hup t kindje komt er half huilend aanrennen....en t andere kindje zwaait mama vrolijk uit en loopt verder hahaha. En idd je kan 3 kids hebben en ze kunnen alle3 op een andere manier reageren op zo'n moment. Maar er zijn ook echt van die moeders die op zo'n vreselijke toon tegen hun kinderen dan praten, hun overal bij betrekken en in mee laten beslissen dan in zo'n winkel..blegghh En van t slapen van Eva...voor jou werkt dit dus dan moet je dat ook zeker zo doen! Ik bedoel gewoon echt meer t betuttelen..en de rare moderne opvoedtechnieken. Het blijven kinderen..en wij de ouders vind ik..Tja en dat het nu dan weer 'in' is om je kindje ALTIJD te troosten..ik vind dat persoonlijk best ver gaan (hier bedoel ik niet mee als je af en toe troost en af en toe niet, afhankelijk van t huiltje..ik bedoel echt wanneer je ALTIJD troost). Ach en wanneer wij oma's zijn doen onze kinderen t allemaal weer op hun manier...wat dan 'in' is
Mirwar, ben het helemaal met je eens. Als Eva wel eens wat jengelt in de box omdat ze zelf een speeltje laat vallen (wat ze heel goed zelf weer kan pakken), dan troost ik haar meestal ook niet (tenzij ze echt gaat huilen, maar dan is er meestal meer aan de hand), of ik zeg dat ze zich niet aan moet stellen en het zelf wel kan . Zo bedoel jij het geloof ik ook.
Hihi, nou, genoeg reacties in ieder geval! En wat mn zoontje dan doet, is niet echt huilen, maar gewoon jengelen. Als hij moe is, en naar zn bedje gaat, huiltie wel atijd echt, en dan blijf ik altijd bij hem tot ie slaapt! Als ik dat niet doe, schreeuwt ie hééél hard, maar als ik maar een paar minuutjes bij hem blijf, slaapt hij gelijk in, en dat vind ik dus heerlijk om te doen. Wat ik dus NIET fijn vind, is dat ie begint te jengelen, nadat ie best veel aandacht gehad heeft, en dan gewoon even zichzelf moet vermaken( terwijl ik er gewoon naast zit!) Alleen ben ik dan niet met hem bezig,en DAT is dus wat ik bedoelde met wel of nier "verwennen". Ik heb nu de laatste dagen al gemerkt dat het helpt als ik hem gewoon even zn gang laat gaan, nu stopt ie op een gegeven moment , en gaat het jengelen gewoon over in spelen...
gelukkig maar, moeten ze ook leren om zelf te spelen. je kan natuurlijk niet 24 uur per dag klaar staan om hem te entertainen
jengelen is ook heel wat anders dan huilen! Demi jengelde een paar maand geleden ook vaak voor ze haar middagdutje deed. Dan liet ik haar ook liggen hoor, viel ze vanzelf in slaap. Maar er zit wel een verschil in krijzen, huilen en jengelen. Zoals nu Demi in een sprong zit, is ze regelmatig ontroostbaar omdat haar wereldje zo verandert en ze het niet begrijpt. Nou dan laat ik haar echt niet krijzen/huilen! dat vind ik gewoon erg zielig, ik probeer haar dan te troosten en af te leiden. Zodat ze het gevoel krijgt dat mama er voor haar is!