Heey lezers/mede zwangere vrouwen! Zoals heel veel vrouwen hier ben ik ook zwanger! Hartstikke gaaf natuurlijk! Ik ben er heel blij mee maar de meningen zijn een beetje verdeeld. Het is namelijk zo: Vorig jaar is bij mij PCO geconstateerd, er werd gezegd dat ik heeel weinig kans had om zwanger te raken (werd echt soms een half jaar niet ongesteld dus ook geen eisprong met alle gevolgen van dien..) maar goed. Ik was natuurlijk helemaal verdrietig want kinderen wilde ik altijd heel graag! Heb me er een tijdje druk over gemaakt omdat ik verder moest met testen etc. Na een half jaar kwam ik mijn huidige vriend tegen waar ik nu 6 maanden een relatie mee heb. Wij wilde allebei weten hoe en wat betreft PCO aangezien we beide wel kinderen willen. De dokter gaf aan dat ik dan geen pil mocht slikken want ze moeten mijn normale cyclus kunnen zien. Heb ik dus gedaan. Gestopt met de pil. Na drie maanden zwanger! (was natuurlijk wel een kans maar ik was echt maar 3 keer in het jaar ongesteld.. dus kans was klein) Nu toch zwanger! Vandaag ouders verteld. Wilde het alleen mijn moeder vertellen maar mocht niet van dr dus ook mn vader. Ze zijn allebei echt enorm geschrokken en ik voel me er maar rot onder. Ik bedoel. Je kunt wel schrikken etc. maar je kunt toch wel blij zijn. Alsof zoiets moois niet gewenst zou zijn..wat een onzin! Waarom zijn ze nou niet vrolijk? Hebben jullie dit ook meegemaakt? Ik bedoel het is wel wat vroeg maar papa en mama zijn wel heel gelukkig samen dat is toch juist prachtig! XX
Kan me voorstellen dat je je rot voelt, maar geef ze eventjes de tijd om te wennen! Voor jezelf kan het hartstikke goed voelen -ook je relatie- maar het blijven ouders. En die zien vaak toch ook eerst de problemen omdat ze om je geven en bezorgd om je zijn. Ze hadden er, zeker door je pco, totaal niet op gerekend natuurlijk en soms is een gevoel (van schrik) zo sterk, omdat het zo onverwachts nieuws is, dat je niet gelijk om kan schakelen en het positieve kan zien. Maar dat komt vast nog wel! Geef ze even de tijd en probeer het zelf even los te laten en te genieten van je zwangerschap samen met je vriend! (ga lekker alvast rondkijken naar baby dingetjes enzo )
wat klote zeg dat ze zo geschrokken zijn ja oke jullie zijn erg kort bij elkaar maar dat is jullie keuze je bent oud en wijs genoeg om zulke dingen zelf te beslissen. ik vind je ouders kunnen dan wel geschrokken zijn maar ze mogen ook wel wat blijdschap tonen vind ik. mischien komt dat nog maar wilde ff zeggen je banner klopt niet
ja, wat zij zegt! Ze was me alleen voor Geniet ervan! En gun ze wat tijd om te wennen. Ik denk dat ze het idd niet hadden verwacht ivm PCO.
Misschien moet je ze even aan het idee laten wennen, je voorgeschiedenis, van de PCO maakt het natuurlijk dat ze niet echt verwacht hadden dat je zwanger zou raken....en misschien hebben ze er ook geen rekening mee gehouden, omdat je vriend en jij nog niet zo heel erg lang samen zijn... ....dan kan het even schrikken zijn, maar ze worden vast wel blij als ze aan het idee gewend zijn, toch? Niet alle ouders zijn gelijk big smile-vrolijk....ze worden opa en oma, da's ook ff wennen! Ik hoop dat mijn verhaaltje uit komt en dat ze zeer binnenkort gewoon helemaal happy zijn met de komst van hun kleinkind!
hey meid ik heb het met mijn schoon ouders wij hebben het hun verteld en daar hebben we geen reactie op gehad ja dat we dat maar moesten gaan opruimen in huis!we zitten al 2 maanden in een verbouwing ja dan heb je wel eens wat srof haha.maar een gefeliciteert of wat luek voor jullie kunnen we vergeten. ik weet dus hoe het voeld hoor maar ik heb gelukkig een vriendin die heel blij voor me is
Oh zo heb ik een oma die erg lullig reageerde. De eerste keer zei ze: tja, wie zich brandt moet op de blaren zitten he. En mijn vriend en ik zaten daar echt van, ok bedankt... En de tweede keer zei ze: oh je bent zwanger? Weet je wie ook zwanger is? Je nicht, dat is pas leuk. En bedankt oma, jij krijgt de eerste poepluier naar je hoofd gegooid straks haha. Maareh, geef je ouders even de tijd. Ouders zijn vreemde wezens, zijn altijd bezorgd. En straks ben jij er ook 1 en dat is voor hen heel vreemd. Maar geloof me, zodra ze er aan gewend zijn zullen ze heel blij zijn en trots dat ze opa en oma worden.
Ik denk dat ze even aan het idee moeten wennen,zeker omdat je nog niet zo lang samen bent met je vriend. Laat het even bezinken en dan komt het vast goed ( misschien tijd voor een nieuwe banner )
hey hey, nou ik heb het mijn ouders ook moeten vertellen en die waren er ook niet echt blij mee. me moeder heeft altijd gezegd dat ze kleine kinderen niet leuk vind en dat soort dingen. maar goed omdat ik nu zwanger ben dacht ik van ach als het zo ver is zal het allemaal wel mee vallen... nou niet dus het eerste wat ze zei was hoe lang ben je het al en kun je het niet weg laten halen :-S nou dat wou ik sowieso niet. nou heeft ze zich er waarschijnlijk bij neergelegd en heeft ze spijt van haar uitspraken. zo erg dat ze afgelopen zaterdag naar mij toe is gekomen samen met me vader.en heeft ze huilend tegen mij gezegd sorry dat ik zo reageerd en toen kwam ze met een spijkerjasje aan.. ze moeten even wennen denk ik... sterkte groetjes,
He, wat vervelend zeg! Van je ouders verwacht/ hoop je toch een andere reactie. Misschien moeten ze even aan het idee wennen en vinden ze het straks geweldig!
Komt vanzelf goed laat ze even aan het idee wennen. Mijn zwager en zijn vriendin waren na 4 maanden relatie ook al zwanger. We vonden het allemaal super, maar schrokken in het begin omdat ze nog maar net bijelkaar waren. Inmiddels is hun zoontje geboren als vlindertje en voelen mijn schoonouders zicht echt opa en oma. Ik denk dat het een paar weken bij hun heeft geduurd om even aan het idee te wennen, maar ziels veel houden ze van hun kleinkind.
Mijn schoonouders zaten bij onze eerste tijdens het nieuws ook als zombies op de bank... Ze hadden nooit verwacht ooit opa en oma te worden...(vonden ons schijnbaar geen types voor ouders?) ze hebben ons niet eens gefeliciteerd; helemaal in shock schijnbaar. Na een paar maanden kwamen ze voorzichtig met een kadootje aan en nog voor ze geboren was, waren ze er al helemaal klaar voor! En toen kwam het helemaal goed....