ik heb ze gisteren samen doorgeknipt. Hij had een schimmeltje in zijn mond en ik wilde niet die dingen steeds uitkoken. Dus ik heb hem gezegd dat we 2 kadootjes gingen kopen (hij heeft 2 speentjes in bed) en dat we daarna de 2 spenen kapot gingen maken. Hij heeft dus 2 kadootjes gekregen en we hebben samen de spenen doorgekni[t en weggegooid. Hij vroeg er gisterenavond nog om maar toen liet ik het autootje zien wat hij had gekozen en daarmee was het klaar. Ging eigenlijk makkelijker dan ik dacht.
Zooo dat is makkelijk gegaan dan Inky Is ie zonder problemen gaan slapen ? Dat durf ik hier nog niet aan hoor
Ja hij is zonder problemen gaan slapen en ook gewoon doorgeslapen. Wel vroeg hij er daarstraks weer om. Hij zei "ik wil mijn tut weer terug" Ik heb vertelt dat die kapot was en in de prullenbak was gegaan, nu is hij met de vuilnisman mee. Hij snapte het helemaal, hij heeft ze immers ook mee weggegooid. Verder het gewone ritueel gedaan en er niet teveel over blijven praten. Hij slaapt nu al weer prima.
Bij ons horen speentjes altijd bij het slapen gaan, dus ze bleven altijd boven liggen. Dan lopen ze er dus niet de hele dag mee, wat slecht is voor de tanden en hun taal. Maar goed, ze moesten dus op een gegeven moment weg. Onze oudsten hebben rond hun derde verjaardag het speentje zelf in de prullebak gestopt. (ik had ze er wel uitgevist voor het geval dát). De eerste drie avonden konden ze wel wat moeilijk in slaap komen, en GertWim heeft geloof ik die nacht nog eventjes gehuild, maar ze snapten heel goed dat ze weg waren. Dat is het voordeel als je wat langer wacht. M'n zus gooide de speen al weg toen haar dochter nog geen twee was, maar verdraaid, die ging toen nog weer duimen (en nog steeds). Dus ik wacht liever tot ongeveer 3 jaar. Dan snappen ze het goed.
Ik zit precies met hetzelfde probleem als de topicstarter. Yassir gooit hem heel vaak weg en dan denk ik dit is het moment om hem af te leren.Natuurlijk heb ik aantal reserve spenen en Yassir weet precies waar die spenen liggen. Dus zodra die 1 weggooit dan gaat ie naar de keuken en wijst ie naar de la waar de reserves liggen. Pff het is niet makkelijk hoor, Yassir wil vaak zijn speen vooral als ie verdrietig is. Het is zijn troost.
ik zou wel aanhouden dat weg ook echt weg is. Die van Lars heeft hij zelf doorgeknipt en dus zelf gezien dat ze echt kapot zijn. Niks reserves! Dus echt weg = weg. Ik moet eerlijk zeggen dat hij er nog wel regelmatig om blijft vragen maar als ik hem vraag "wat is er met de tutten gebeurd?" dan vertelt hij het van het doorknippen en dan gaat hij slapen. Ik wacht bij mijn jongste ook tot hij 3 is. Dan kan je he beter uitleggen. Ook hier liggen de speentjes overigens vanaf 1 jaar alleen in bed.