Ik ben eigenlijk wel benieuwd of het zo is dat je 2e kindje helemaal anders is dan de eerste. Wij zijn echt super verwend met ons meiske. Vroeg doorslapen, goed eten, goed slapen, vrolijk, gewoon een makkelijk kindje. Nu heb ik echt zoiets van als er een 2e mocht komen zou die dan helemaal anders zijn, misschien wel veel meer huilen of slecht eten o.i.d. of valt dat in de praktijk wel mee? Ik ben benieuwd! p.s.: ik weet dat ieder kind geboren wordt met een ander karaktertje, maar levert dat ook praktisch en zo veel verschillen op.
Ik heb er zelf (nog) geen ervaring mee, maar het 2e kindje kan wel heel anders zijn. Ik ben de jongste bij ons thuis van 4 kinderen. De 3 boven mij waren allemaal vrij makkelijk, maar ik niet. Eerst veel huilen, niet willen drinken etc. Dus ik denk dat er wel degelijk verschil tussen zit, maar hoeft natuurlijk niet .
Mijn 1ste was een echte huilbaby. ook nog snel gefrustreerd, wilde veel wat ze nog niet kon etc... Is klein en erg tenger. Mijn tweede is de rust zelve. Probeert iets twee keer , lukt het niet, dan niet. En is een mollige baby Tussen mijn twee kids zit dag en nacht verschil
Ik had er eerlijk gezegd op gehoopt dat de tweede inderdaad een heel ander kindje zou zijn maar hier gaat het dus niet op... Onze tweede is net zo'n slechte slaper als zijn zus. Heel vermoeiend en ook best frustrerend....
Mijn 2 eerste kindjes (van dezelfde vader) verschillen ook dag en nacht. De oudste was n erg moeilijke baby. Wilde niet weg gelegd worden. Altijd alleen bij mama zijn ook op latere leeftijd tot n jaar of 2. Zelf spelen lukte niet. Erg snel op alles uitgekeken, snel gefrustreert etc. Slechte eter (nu hij 11 is is hij met eten heel makkelijk) en nog moeilijkere drinker (behalve dan toen hij bv kreeg). Dit kan ook te maken gehad hebben met zn PDD-NOS natuurlijk maar dat is ook onderhevig aan zn karakter. Mn 2e was echt n verademing. Zo ontzettend moeilijk als de eerste was zo makkelijk was hij. Kon zichzelf uren zelf vermaken in de boks. Van alle spelletjes die we konden verzinnen kreeg hij nooit genoeg. Hij vond alles lekker kwa eten en drinken. En was altijd blij.
Ik vond de eerste al makkelijk, maar deze is zo mogelijk nog makkelijker Komt misschien ook wel omdat ik zelf net iets meer relaxed ben dan de eerste keer.
Dat vraag ik mij ook vaak af. Ik heb ook zo'n supermakkelijk kind. Ik weet haast niet hoe het klinkt als hij huilt omdat hij dat bijna nooit doet. We beseffen dat we veel geluk hebben, maar dat heeft mijn inziens ook met ons zelf te maken. Wij willen graag over een tijdje ook een tweede kindje en hoop echt dat we ook dan zullen treffen. Het kan natuurlijk een hele andere kant opgaan. Ik denk dat niemand daar een antwoord weet, het is verschilt zo erg.
wij dachten verwend te zijn met onze oudste, maar voor alsnog is de jongste nóg makkelijker! veel sneller doorslapen, minder driftig, nog makkelijker tevreden te stellen. (maar wat niet is.... kan hier natuurlijk nog komen haha hij is er nog niet zo heel lang)
dat zeiden wij wat maanden terug ook over onze oudste, die was toch zó lekker rustig en makkelijk enzooo.. totdat de peuterpuberteit begon
Misschien is het ook zo dat je met n tweede zelf wat zekerder en rustiger bent. En je inmiddels n aantal handvaten hebt om om te gaan met hoe je kindje doet. Het al herkent van de vorige zeg maar en weet wat er dan werkt. En die dingen verleer je schijnbaar ook niet. Zit hier nu met nr 3 op schoot. Tussen haar en mn jongste zoon zit bijna 10 jaar. Maar zodra ze begint te miepen ofzo ga ik als vanzelf wiebelen of begin haar ritmisch op dr kontje te kloppen waar door ze stil word. Dat merkte mn man (voor wie Wendy zn eerste eigen kindje is) laatst op. "hoe weet je nou wat je juist NU moet doen?" Tja....ervaring denk ik?
Mijn tweede kindje is ook super makkelijk, hij huilt alleen als hij honger heeft of moe is. Ik ben nu ook een stuk ouder als met mijn eerste en ik denk inderdaad dat de ervaring ook zeker mee speelt. Veel dingen komen ook bekend voor en vaak pas je dan de dingen toe die je met je eerste ook deed. Mijn eerste was een huilbaby (is ook van een andere vader). Liefs Mariska
Hier ook dag en nacht verschil. De eerste was moeilijk, veel huilen, continu aandacht nodig, slaapritueel wat elke avond 1,5 uur duurde.... Tweede is precies omgekeerd
Bij ons ook vrij veel verschillen. De oudste sliep heel weinig, had veel temperament en kon alles heel vroeg, praten, spelen, kleuren kennen, puzzelen enzovoorts. De tweede was rustiger, sliep meer, was gemiddeld in z'n ontwikkeling maar praatte heel laat (net voor z'n derde verjaardag praatte hij pas). En dan Jesse, de derde... tja... zo'n makkelijk mannetje als hij is, hebben we nog niet eerder gehad. Voorbeeldig kereltje gewoon. Soms ben ik wel es bang dat hij té goed gaat. Ontwikkelt zich normaal, maar heerlijk rustig, een echte knuffelkont, geduldig, alles lusten, nooit zeuren, overal willen slapen... echt een droomkind.
Idd wat je zegt, ik heb ook zo'n ontzettend makkelijk, lief kind dat ik af en toe denk dat het te mooi is om waar te zijn. Het is niet te geloven gewoon, hij slaapt super, hij speelt leuk, altijd vrolijk, heel weinig mekkeren, nooit huilen als hij naar bed moet, slaapt werkelijk overal. Hij gaat 2 dagen in de week naar de oppas en 1 dag + nacht naar mijn ouders en hij hoefde nergens te wennen, het ging vanaf dag 1 zoals thuis. Dus klop, klop, klop. Hopelijk blijft het zo.
Ik ben ook heel benieuwd hoe een eventueel volgend kindje van ons gaat zijn. Eva is een nogal pittig ding, maar zo supervrolijk en zo lief! De eerste maanden waren wel redelijk zwaar, maar nu is het echt alleen maar genieten en in de peuterpuberteit zullen we de volle lading wel weer krijgen . Misschien is een volgend kindje van ons wel een echte slaapkop overdag en heel rustig en traag met alles.... lijkt me heel raar! En dat het met jezelf te maken heeft of je kindje makkelijk is of niet.... gedeeltelijk is dat misschien waar, maar de eerste maanden was Eva vaak echt niet makkelijk (moeite met slapen), terwijl wij wel redelijk relaxed waren (had ik het laatst nog met de assistente van de huisarts over, die het ook zei). Eva zat zichzelf een beetje in de weg. Gelukkig is dat nu zo goed als over!
Gui was heel rustig de eerste 2 jaar. Heeft wel lang nog 's nachts om voeding gevraagd. ( tot 1/2 jaar) Maar Joya na 6 weken sliep ze door ook wel door inbakeren. Maar wat een pittig meisje is het zij doet echt dingen die mijn zoon nog nooit gedaan heeft. Maar ik moet zeggen dat je een stuk makkelijker bent met een 2e aangezien je wat ervaring hebt!
Lynn had vanaf dag 1 temperament. Die kon een keel opzetten Vanaf 2 weken oud sliep ze erg weinig overdag (maar sliep 's nachts wel snel door). Lynn was (en is) ook niet snel tevreden. Wilde veel bij ons zijn en huilde ook veel. Het klinkt nu ook wel erg negatief, maar de 1e maanden waren heftig met haar (mede door koemelkallergie). Het is natuurlijk wel een lekker ding! En nu is haar gedrag veel beter te sturen Mila is snel tevreden. Ze huilt weinig, alleen wanneer ze honger heeft of moe is. Ze kan zo rustig en tevreden rondkijken in de box. Ze slaapt veel overdag. Maar 's nachts slaapt zij nog niet door.
Ik hoop stiekem een beetje dat de eventuele 2e wat 'makkelijker' is dan ons kleine monstertje Ik hou zielsveel van haar maar ze is niet bepaald een makkelijk kind. Ben ook best bang dat als we een 2e krijgen deze net zo of nog moeilijker is, lijkt me heel zwaar.
Hier ook dag en nacht verschil tussen mn 2 kids... ze zijn ook beide van een ander geslacht dus dat scheelt ook wel al wat. Mn dochter is een echte meid, heel pittig en mn zoon is supermakkelijk. Aan de andere kant mn dochter sliep heel goed en mn zoon van 20 mnd slaapt nogsteeds niet door.