ik heb helemaal niks geroepen, was zo in mezelf gekeerd om de weeen op te vangen. Mannetje zat er wat dat betreft een beetje voor jan lul bij
Ik was ook megarustig (hoorde ik van mijn man en moeder), toen ze gingen hechten zei ik; 'hey, jij daar, doe je het niet te strak?'
De hechtingen vond ik echt niet leuk. Ik bleef auw roepen en toen gaven ze een extra verdoving en was het leed geleden. Ik had zowel in -als uitwendige hechtingen.
ik was te vroeg en heb de hele tijd gegild: - IK KAN DIT NOG NIET - HAAL HAAR ER ASJEBLIEFT UIT DAN (tijdens de perswee-en zeiden ze steeds dat ze haar hoofdje al zagen, en ik dacht- nou, trek haar er dan uit dan zijn we klaar * schaam*) - toen ik dat een aantaL keren had geroepen werd ik toegesproken: ik kon het wel en eruitttrekken kon niet. Ik zei toen heel braafjes tussen het gillen door: dat weet ik, sorry, om vervolgens weer door te gillen - IK BEN DAT GEPUF ZAT, IS ER NIKS ANDERS
Ik heb helemaal niks geroepen of geschreeuwd... Ik ergerde me alleen aan iedereen die mee pufte en zei:" Toe maar toe maar toe maar! " Ik kon me ervan afsluiten gelukkig en rustig bevallen. Toen het er was zei ik:" Eén keer en nooit weer!" Terwijl ik helemaal geen zware bevalling had... En het blijft ook niet bij één keer, want deze die er nu in zit zal er ook een keer uit moeten! En schreeuwen tijdens de bevalling vind ik maar stom... Je kunt je energie veel beter gebruiken door te persen.
Super al die verhalen..... Ik had ook verwacht dat iedereen zou kunnen horen, waar ik ben opgegroeid (Rotterdamse ghetto) Maar dat was eigenlijk helemaal niet zo. Ik was heel erg stil en met mezelf bezig. Heb mijn vriend zijn hand fijngeknepen. Zo hard dat hij vroeg of er even een fotootje van gemaakt kon worden..... En toen ik op een gegeven moment ging hyperventileren heb ik heel veel aan mijn vriend gehad.... Maar mijn bevalling duurde ook maar goed 5 uur. Heb wel een paar x geroepen. Ik kan dit niet...... en Ik moet poepen! Maar verder geen onvertogen woord... Zit die Rotterdamse ghetto toch niet zo diep geworteld
ik was heel rustig tijdens de bevalling en toen ik persween kreeg en mn man uit wilde leggen dat ik nog moest puffen heb ik wel wat lelijks tegen hem gezegd. en toen ik persdrang had en moest wachten op de verloskundige riep ik ik wil niet meer. de rest van de bevalling was ik erg in mezelf gekeerd.
ik riep...IK HOU HET NIET MEER! e toen de vk ff bij iemand anders ging kijken (ik ben in het ziekenhuis bevallen)zei ik...WAAR GA JIJ NAAR TOE?! - JIJ MOET HIER BLIJVEN - ik zei toen tgen m'n man - bellen - bellen - BELLEN!...op dat rode knopje toen ik mocht gaan pesen was ik super rustig achteraf moet je er om lachen maar op dat moment
Ik heb weinig geroepen en gezegd want had het te druk met weeen opvangen maar toen ik echt niet meer kon heb ik gezegt snij dat kind er uit of ik doe het zelf....een uur later lag ik op de operatiekamer! Op de ok heb ik nog wel gezegt dat als ik kon lopen ik iedereen zou hebben gezoend maar ja met een ruggenprik kom je niet ver!
haha het is wel heel grappig wat er geroepen wordt alleen weet ik niet of ik het nog wel durf hoor! haha
Ik heb eigenlijk niet zoveel geschreeuwd. Bij de eerste keihard dat ik moets poepen (ik mocht niet me moeder ging de vk bellen en ik kroop toch stiekem naar de toilet) Toen de vk er was ging ze me vliezen breken en toen werdt ik zoooooo boos ik riep keihard; GVD BEN JE GEK HEB GISTEREN HEEL ME BED STAAN VERSCHONEN! Toen uiteindelijk na lang persen bleek dat Mike (de jongste) scheef lag moest ik met spoed nr het zkhs dus ik doodkalm; bel de ambulance maar. Maar daar was geen tijd meer voor dus ik moest in de fiat panda van me moeder de auto van de VK kon ik niet in die was te laag! Bij de 2e eigenlijk niks alleen bij elke wee tegen me man, me rug me rug had wederom rugweeen. en toen me moeder; wie lust er een bakkie thee en tegen me man zullen we even snel een peukie roken. toen was ik heel even giftig. Maar het ergste was nog wel dit; ik hoorde de vk zeggen, hij ligt scheef ik moest gelijk denken aan Mike en het zkhs en daar ben ik door een hel gegaan qua verzorging van de verpleging. en ik heb ook het woord zkhs horen zeggen en toen ben ik keihard gaan persen dat ik me vliezen er in het geheel heb uitgeperst (ongebroken dus!) en binnen 2 minuten was Nick geboren.
hahaha ik lig hier ook dubbel...voor mij is het al weer 3 jaar geleden dat ik 'mocht' maar het vergeten nooit! ik heb n bevalling van 27 uur gehad...ik heb echt 24 uur thuis gelopen met maar 4 cm ontsluiting en de vk zei steeds ..ALS JE WAT VOELT DAN MOET JE ME ROEPEN...DAAH! ik was zo moe dat ik steeds in slaap viel en zodra ik iemand voorbij zag lopen zei ik sorry hoor... echt ik heb dat wel 200 keer gezegd...voelde me echt n last tot iedereen...hahha op mijn eigen bevalling nog wel! Toen zei ineens (het was midden in de nacht) de VK tegen mijn vriend: GA JIJ MAAR EVEN SLAPEN DAN BEN JE DAARLIJK FITTER...HET GAAT NOG EVEN DUREN... ik stemde maar in mee want het klonk redelijk...maar na 30 keer langs de gesloten deur van onze slaapkamer te hebben gelopen riep ik HAAL DIE GOZER ER NU UIT! HIJ MOET MAAR MEE LOPEN ..EEN BEETJE SLAPEN NU! ERUIT! Hij was er binnen 2 sec hahahaa toen moest ik toch naar het ziekenhuis...omdat mijn ontsluiting niet verder ging..... Eenmaal daar kleeg ik n infuus en toe n kwamen ze zeg! ik was er zooo blij mee eindelijk ging er iets gebeuren! zo erg dat ik riep WAAR BLIJF DE VOLGENDE WEE DAN!? Toen ik moest persen was het over met de blijheid ik de verpleegkundige gevolg met een dodelijke blik en gesist; ALS JIJ ME INKNIPT STOMP IK JE! toen zei mijn moeder ZOEITES ZEG JE NIET! waar ik op zei ...SOORY MEVR, MAAR DOE MAAR TOCH NIET.... Op het laatst heb ik gezegd' IK GA OP VAKANTIE EN KOM PAS TERUG ALS HET ER IS! HET PAS NIET! NEE ECHT ... HET PAS ECHT NIET! POEP OP MET JE WASHANDJE! (dat was mijn vriend) en toen ze er eindelijk er was..riep ik; OOH WAS DAT HET? LAAT ER NU MAAR ER NOG EEN KOMEN IK LIG ER TOCH! Heb ook pas na eeuwen gezegd: OJAAA ZE HEEFT OOK N NAAM....mijn moeder lag in in deuk... hahaha heb alles op n filmpje staan en dat is zo grappig om te zien .... ik ben nu aan het wachten of ik nogmaals n bevalling mag mee maken!
Geweldig dit topic! Ik lach me kapot om sommige dingen hihi . Over een paar weken zal ik mijn verhaaltje wel neerzetten, volgens mij ben ik een echte bitch op dat moment hoor .
Ik heb helaas geen grappig verhaal voor jullie. Ik heb eigenlijk niets geroepen of gezegt. Ik had een ruggenprik en daardoor niet veel pijn. Wel riep ik maar steeds: dit is zo makkelijk, nog maar 3 cm te gaan! Dit is zo makkelijk, nog maar 2 cm te gaan! Toen ik mocht persen was het wel over met de grootspraak..... Vooral toen de gynaecoloog (mijn baas, ben assistente bij de gynaecologen) me vertelde dat hij de vacuumpomp ging pakken omdat Jason scheef lag. Ik heb tegen hem gezegt dat ik nooit meer kwam werken als hij me zou inknippen haha. Hij heeft het helaas toch moeten doen.
Hoi hoi, Ik weet nog dat ik letterlijk alles bij elkaar gegild en gevloekt heb van de pijn! Misschien niet echt een stimulerend verhaal voor vrouwen die nog moeten bevallen. Maar omdat ik weeenopwekkers kreeg ivm een kindje in onvolkomen stuitligging, moest de bevalling dus heel snel verlopen. En die weeenopwekkers deden zo'n pijn! De weeen kwamen zo snel ik had geen tijd om bij te komen! Maar daarintegen was na 13 min. persen mijn dochtertje er! Liefs Farfan
bij de eerste heb ik eigenlijk veel elachen en zelfs tussen de weeën door hebben we nog gelachen de bevalling viel ook reuze mee bij de tweede heb ik heel hard uitgeroepen DAT DOE IK NOOIT MEER het was ook een lange en pijnlijke bevalling maar daar kom ik misschien wel op terug, een derde is altijd welkom!
Hilarische antwoorden hier zeg ! Ik heb weinig geroepen geloof ik.. ja toen ik pers weeën kreeg greep ik m'n vriend vast en zei: ER MOET EEN DOKTER KOMEN, NUUUUUUU ! Maar ik was in het zh en er was alleen een assistent bij.. Verder kon ik niet eens praten, laat staan schreeuwen haha Wel tijdens het persen gegromd hahaha Mijn vriend doet me nog wel eens na van die Snickers reclame met BA: You're gonna meet my friend paaaaaaaaaaaaaiiiiinn....
Ik hoorde van de vk de volgende dag thuis dat ik tegen haar zou hebben gezegd toen ze me adviezen gaf tijdens de bevalling * ga lekker zelf hier liggen* moest er wel om lachen dat je zulke rare dingen kan zeggen als je daar zo ligt maar dat je (ik niet in ieder geval) daar later niet meer van weet dat je dat gezegd of geroepen heb.