Onze kleine haalt sinds een week of zo continu zelf zijn speentje uit zijn mondje om ernaar te kijken maar het vervolgens kwijt te raken. Aangezien hij zijn speentje nodig heeft om in slaap te vallen, zorgt dit soms voor tig keer op en neer lopen om meneer zijn speentje terug te geven. Waarna hij vervolgens weer probeert te slapen maar dan onbewust toch weer zijn speentje uit zijn mondje trekt. Best onhandig dus. Vroeg me af hoe anderen dit hebben 'opgelost'.......
Heb t zelf niet meegemaakt met Justin gelukkig maar op het kdv hebben wij ook een kleintje die gaat huilen als zijn speentje kwijt is. Wij moeten dus ook tig x heen en weer lopen. Zelf doen we er zijn doekje tegenaan zodat hij m wat minder snel uit kan kwatten.
Geef m eens een spuugdoekje heeft ie wat anders in de handen! Heeft hier enorm geholpen. Werd wel een beetje moe van het heen en weer lopen!
Hier deed ze dat pas met 9 maanden ofzo. Vaak kon ze 'm zelf weer pakken, maar in donker niet. We hebben het opgelost door het speentje niet meer te geven. Andere oplossing was er niet echt. Nu geen last meer van.
Mn 2e deed dat ook. Enorm lastig was dat idd. Hebben een beany bag konijn gekocht die netjes op zn plek bleef zitten door de beans in zn buik. En die bij hem ter hoogte van zn handjes gezet. Eene handje had zn eene oor andere zn andere oor en klaar. Handjes hadden iets te doen (wriemelen met de oortjes) en dus bleef de fiep..euh..speen oops:...tja brabander) op zn plek. Na n tijdje kreeg hij een "als ik in slaap val dan MOET ik door mn gezicht vrijven" tik. Al vrijvende enzo maakte hij zichzelf weer wakker, ook door dat zn speen eruit plopte als hij over zn mondje vreef. Toen hielp ons konijntje niet meer en heb ik hem in gebakert. Armpjes weg dus geen gewoel, gewriemel en gevrijf meer. Was ineens n STUK rustiger slapen voor hem....en voor ons! (Hij was er dan ook zo eentje die heel zn bed door kroop in zn slaap en telkens op n andere plek in n andere soms erg vreemde houding terug te vinden was )
Hier hebben we precies hetzelfde gehad! Hebben van 4 tot 5 maanden drama's gehad met slapen, na zo'n half uur/3 kwartier en aardig wat huilen liet ze 'm dan vaak wel zitten. Maar ze wilde 'm eigenlijk gewoon niet echt meer, dachten we. En dat klopte ook, want met 5 maanden had ze opeens haar duim gevonden, dus weg met de speen! Bij ons was het duidelijk een overgang, waar ik trouwens heel blij mee ben .
Nana haalde hem er zelf ook vaak per ongeluk uit ik heb er nu een doekje aangedaan van lodger nu friemelt ze daaraan in plaats van aan de speen. Bij mij zat het doekje in de blije doos.
er is nu toch ook zon speciaal popje, stond hier laatst een topic over dat prenatal ze verkoopt. was van het beste idee van nl ofzo. pff blij dat lars geen speen wou....
In ieder geval geen speen met ring maar een slaapspeen geven. En inderdaad iets anders om in haar handje te houden, een lappenpopje werkte op die leeftijd het beste, nu knuffels in het algemeen. Pakken is makkelijker dan loslaten, iets wel doen makkelijker dan iets niet doen. Nu werkt een knuffel ook goed om op te focussen. Dan heeft ze haar aandacht op de knuffel gericht ipv op "ik kan niet slapen, waar is mama, lig ik hier verdorie helemaal alleen".... En als ze onrustig is wachten met het geven van haar speen tot ze iets in haar mond stopt, want dat is het moment dat ze wil sabbelen. Als die timing goed is valt ze sneller in slaap dan wanneer ik meteen al haar speen geef. Maar dan moet ik er naast blijven zitten en dat wil ik haar ook weer niet aanleren. Maar goed, in geval van nood.
Ik maak de speen altijd vast aan een ketting. De ketting zit onder haar slaapzal. Zo kan ze haar speen altijd vinden.
Ik heb bij onze dochter nu een aapje in haar bedje gelegd en nu ligt ze daar heerlijk mee te knuffen! Ze moest gewoon wat in haar handen hebben...
Ja, geef hem nu ook steeds een tutlapje of knuffeltje in zijn handjes en dan gaat het beter. Hij doet het nog steeds maar wel minder. En het is al een slaapspeentje waarmee hij het doen. Hij heeft namelijk niet van die speentjes met die ringen eraan. Wat een kereltje is het toch!
heeft iemand nog meer tips? Want een knuf er aan vast maken is bij ons niet zo'n simpele oplossing. Meneer trekt het met speen en al eruit. Hij heeft altijd al een knuf bij z'n gezicht, maar hij MOET gewoon de speen erin voordat hij in slaap valt. En ja, s nachts moeten wij er ook wel 2 a 3 x uit.. Want meneer slaapt wel door, maar als ie dan eefjes wakker wordt roept ie al voor een speen. Laten huilen is geen optie, want hij huilt em zelf helemaaaaal wakker en dan is het moeilijker om hem weer in slaap te krijgen dan om er snel een speentje in te doen.... pfffff waren we maar nooit met die speen begonnen. Omdat ie in een bakerzak ligt kan ie de speen nog niet vinden. We bouwen nu af, dus hij ligt nu ook vaak los! Maar dan is het nog meer drama moet ik zeggen. Opeens in paniek wakker, van "waar is mijn geborgenheid"! Wie heeft de gouden tip, oftewel; wanneer groeien ze er over heen?
Lijkt mij ook de enige echte oplossing.. geen speen (geef de schuld maar aan de kat / hond / buurman )
Pfff, wat een drama met die spenen. Dit hoor je zoveel nl. Ben ik blij dat mijn zoontje vanaf het begin geen speen moest. Ik zou ook zeggen gewoon afleren die speen hoor. In het begin zal het wel een drama zijn, maar daar went hij ook weer aan. Succes!
Mijn dochtertje heeft dit ook gehad. Speen kwijt, huilen en als ik het gaf ging ze ermee spelen waardoor die weer op de grond viel. Zo kon ik 4x per nacht uit bed. Toen maar besloten om de speen weg te doen. Ging prima
Ik wil wel ruilen? Sasha heeft nooit een speen gehad, jippie denken jullie vast... Nou echt niet, Sasha kan alleen maar met de tiet in dr mond in slaap vallen! Grrrr. Heel fijn als je echt weg moet, savonds.
Misschien meer spenen in bed leggen? Werkt prima bij Kamiel! Enne, anders ben ik wel voorstander van de speen helemaal weg te doen! En dan maar even een paar dagen huilen. Dat moet dan maar, op een gegeven moment wennen ze er echt wel aan.