Guppie, je bent goed bezig, meid! En zo te zien werkt het ook nog wel. Het zal niet zonder slag of stoot gaan, maar jullie komen er wel!
meiden, ik snap jullie reactie hoor ieder zijn mening en ieder zijn opvoeding. hier is t geen huilen maar "krijsen" tot hij blauw aanloopt en derin blijft, spuugt, hyperventileerd. en wou alleen zeggen dat het zo goed gaat hier, en dat ik t dus onnodig vind om m te laten huilen, terwijl met dansen hij weer slaapt. tuurlijk is t beter als hij zelf in slaap komt, maar mijn zoontje is alleen maar ziek, ziek en nog eens ziek. verder verw8 ik geen reacties meer, ik gaf mijn mening en meer niet @ guppie, vind t fijn voor je dat jij bij deze methode wel baat hebt, en ik viel niets of niemand aan. sorry als je dacht dat ik dat wel deed of zo. succes verder
Hoi, Ik geef toch nog even een reactie. guppie gaf in haar eerste post duidelijk aan dat ze alleen reacties wilde van mama's die hun kindje weleens laten huilen en geen andere kant. Dit om onnodige discussies te voorkomen. Het zijn er al zoveel over dit onderwerp en iedereen doet toch waar zij in geloven. Misschien heb je daar overeen gelezen, vandaar dat haar reacties op jouw post anders was dan jij misschien verwachtte.
vannacht is t goed gegaan. Rond 1 uur werd ze wakker, maar ze probeerde meteen te gaan slapen. Lukte niet, dus het was wel even 10 minuutjes huilen. Vanmorgen om 8 uur (was 6 uur wakker) kon ze ook niet in slaap komen, dus ook 10 minuutjes gehuild.
Dus als ie in de winkel op de grond gaat liggen en zijn adem in houd ga jij hem ook zijn zin geven op dat moment want zover kan je dat trekken, je moet een lijn trekken en consequent zijn DAAR gaat het om... Mijn nichtje begon hiermee met 6! maanden (adem inhouden, blauw aanlopen, hyperventileren) en heeft geduurd tot haar pubertijd! nog steeds ie het verwend rotmens (maar goed daar valt niets meer aan te doen haha) ik wil niet met de vinger wijzen maar je kan jezelf afvragen in hoeverre je dit zelf laat gebeuren en hoe eerlijk dat is tegenover je kind? TUURLIJK als je kindje ECHT ziek is heeft het zijn mama nodig, wat ik al zei je hoort het verschil echt wel. Je bent geen betere mama als je er meteen naartoe racet (jemig hoe schrijf je dat ook alweer, hoezo zwanger?) je kan je afvragen voor wie je dat doet? want uiteindelijk worden beide partijen er niet beter op..
wij moesten zoals ik volgens mij al eerder in dit topic zei altijd bij haar blijven (soms wel een uur of langer) maar gisteren had ik daar echt totaal geen zin in, en had zoiets van ik ga toch de tip hier uit een boek gegeven eens proberen (1ex 5 min laten huilen 2ex 10) ze was niet aan het krijsen, wel huilen toen gooide ze zich in de versnelling en begon ineens (na bijna 5 min) zo te huilen(krijsen) dat ik dacht dat ze haar melk er uit zou gooien, toen ben ik naar haar toe gegaan, heb haar neergelegd, bijna direct deed ze haar ogen dicht en nog geen min later (met licht aan) sliep ze dus ik ga het vanavond weer proberen en hopelijk gaat het vanavond net als gisteravond, dus af en toe laten huilen niks mis mee hoor.l bij sommige werkt het niet bij sommige wel, misschien hier gisteren een lucky iets geweest maar we zien wel. succes meiden
wij hebben het met ons zoontje ook gehad, hem toen laten huilen en elke 5 minuten even speentje er in en aai over zn bol. Probleem was toen snel opgelost. Ik vind even laten huilen dan ook geen probleem. Nu opeens is het weer helemaal mis maar als we nu naar hem toe gaan klampt hij zich helemaal aan ons vast, net een klein aapje en huilt hysterisch. Zo hartverscheurend. Overdag is hij opeens ook heel aanhankelijk. Ik kan echt geen stap zetten of hij gaat voor me staan met zn armpjes omhoog. Zal ik hem dan toch laten huilen 's nachts? (en dan bedoel ik om de 5 minuutjes troosten)
nou kan nu wel zeggen dat het goed gaat, afgelopen nacht is ze niet 1 keer wakker geworden! Wakker om 6:30, lijkt me heel schappelijk toch? Het inslapen gaat nog wel lastig, dat gaat gepaard met eerst heel kort flink huilen, want wij zijn weg, dan gemopper omdat ze niet zelf kan slapen. De ene keer is dat 5 minuten, maar kan ook zo een half uur duren. We zetten nog wel door hoor, het gaat nu al veel beter dan voorheen!
Wat fijn dat het stukken beter gaat. En zo snel het resultaat! Zo zie je maar dat even laten huilen helemaal niet zo dramatisch hoeft te zijn. Je dochtertje heeft er nu al baat bij. Ze zal vast lekker uitgerust zijn. Lekker doorzetten dus.
Ik zou zeggen van wel. Wel inderdaad vaak troosten zodat hij het gevoel heeft dat hij het niet alleen hoeft te doen. Het is waarschijnlijk een fase waar jullie even doorheen moeten.
Juist als je baby aanhankelijkheids verschijnselen vertoond, is dat toch een teken aan de wand. Dan zou ik hem nooit bewust alleen laten met zijn angst.
wow supergoed meid! ik merkte in het begin dat ik nog moeier werd omdat ik even langer kon slapen haha (zo van alle moeheid komt er uit ) je raakt zo gewend aan dat korte slapen dat ik zelf gewoon eraan moest wennen toen ik weer langer mocht slapen..
nou dat klopt wel ja! We hebben nu allbei vakantie en ik heb bijna 3 dagen liggen slapen! Maar nu ben ik weer helemaal fit en kom ook weer uitgerust uit bed! Heb ook echt weer zin om de dingen aan te pakken, dus mijn dochter heeft er uiteindelijk veel meer aan!
Hoi, Ik ben een moeder van een dochter van anderhalf jaar. Als ik jullie verhalen lees moet ik wel even slikken. Want het is ook precies zelfde bij ons thuis. Ze wordt vaak in nacht wakker en dan gaat ze huilen en roept mama. Dan kom ik naar haar toe om te troosten maar ze wilt naar onze bed. In het begin heb ik wel gedaan, zij in onze bed. Dan valt ze gelijk in slaap. Ik weet dat we haar moeten laten huilen en doorzetten. Maar ik vind zo moeilijk om haar lang laten huilen. Dan kunnen mijn man en ik niet slapen. We horen haar huilen. Dus we halen haar vaak uit bed en legt haar in onze bed. Dan is iedereen tevreden. Oja soms probeer ik haar laten huilen en dan hoor ik haar een speen gooien. dus ik weer speen oprapen en haar geven en geef haar een aai op haar hoofd en dan loop ik weg. Maar dan gooit ze weer een speen en gaat hard huilen. Want ze wilt naar onze bed. Soms hebben we slapeloze nachten.
Hee Guppie wat fijn dat t zo goed gaat! Zo zie je maar weer dat t ECHT geen kwaad kan hoor en je dochter komt zo heeeerlijk aan haar rust toe en JIJ ook! Je gunt je dochtertje haar rust door haar haar eigen kamertje en bedje te geven en op die manier krijg jij ook meer rust! Dikke pluim voor jou hoe je t aangepakt hebt hoor!
Nou dat ben ik niet helemaal met je eens...(niet verkeerd bedoeld hoor ) maar er is een verschil tussen angst (waarbij ik ook absoluut vind dat je je kindje moet troosten...maar ook weer niet de angst moet bevestigen) en je zin proberen te krijgen als kleine uk! Want dat kunnen ze heeeeel goed en al heeeel snel! Ook hebben ze snel door hoe ze dit krijgen...de een gaat krijsen, de ander plakt aan je vast.. En dan vind ik dat een kindje ook moet leren dat er grenzen zijn...Op die manier krijgen ze ook meer zelfvertrouwen en dat is weer van gunstige invloed op eventuele angsten!
super zeg! Had uiteindelijk wel gedacht dat het goed zou gaan maar dat Ymke het zo snel zo goed oppakt had ik niet verwacht.. superkiddo ( of supermama haha )
Jane1970: het is of jij mijn verhaal hebt geschreven. Mijn 2e zoontje van bijna 8 maanden is net zo. 's Nachts gaat ie huilen en als je hem dan oppakt, stopt ie. Lijkt net of ie dan denkt: zo, nu ga ik weer lekker naar het grote bed, naast mama. Dan is alles ok. Hij heeft bv gehad en in het begin kon ik hem zo terugleggen. Later, toen ik weer aan het werk was, viel ik eigenlijk altijd in slaap, dus bleef hij idd in ons bed slapen. Hij slaapt eigenlijk nooit de hele nacht door. Ja... als ie naast me ligt. Ben ook zo bang dat hij ons oudste zoontje wakker maakt. Die heeft dat trouwens echt nooit gedaan. Die sliep altijd lekker door. Als iemand nog tips heeft... GRAAG!