Na ruim 2 weken gerommel, 3 stukken slijmprop verloren te hebben en een paar slapeloze nachten inclusief een flinke huilbui (omdat ik zoooo graag voor de kerst zou willen bevallen en niet tijdens...) heb ik vanmiddag eindelijk weer een beetje bij kunnen slapen. En nu is het sinds een paar uur toch wel wat heftiger aan het "rommelen". Mijn darmen lijken zich te legen (zo begon het bij Hugo ook) en de harde buiken die ik al die tijd al heb, doen nu behoorlijk pijn. Ik duik lekker mijn bed in en hoop dat het gaat doorzetten. Zo niet... Dan wacht ik rustig nog 2 weken verder...
hey meiss! ik hoop het ook voor je.. bij mij rommelt het ook al aardig, al 1,5 week. ik ben alleen nog geen slijmprop verloren.. ik heb wel veel last van harde buiken... en t wordt wel met de dag heviger... dus hoop ook dat bij mij doorzet.. ik hoop echt dat ze vandaag wordt geboren.... ik ben trouwens 3 jan uitgerekend, en t is mijn eerste..
Nou, weer belabberd geslapen, maar bevallen, ho maar! Omdat het me voor m'n kind niet leuk lijkt om op kerst jarig te zijn. Ik weet dat ik er niets over te zeggen heb. Ja, dan hadden we daar 9 maanden geleden over na moeten denken... En zo belangrijk is het ook allemaal niet natuurlijk, dat weet ik ook wel... De combinatie van hormonen en vermoeidheid laat het een groot drama lijken denk ik .
En toen was het begonnen... Gisterochtend/nacht moest ik om 4:00 naar de wc. Niets raars aan, want dat moet ik zo'n beetje elke nacht. Gewoon weer naar bed gegaan, maar om 5:00 moest ik weer plassen. Ik had toen ook wat krampen. Ook niets geks, want die voorweeen kende ik ondertussen wel. Maar toen ik weer in bed lag en na een paar minuten de volgende kramp zich aandiende, werd ik wel wat meer wakker... Na nog een paar flinke krampen en een paar keer plassen, ben ik om 6:00 maar naar beneden gegaan. Het was niet prettig meer om te liggen en ik ben ook meteen gaan timen (al leek me dat nog zwaaar overdreven, want zo snel kon het toch niet gaan...). De tijden varieerden van 5 minuten tot 1,5 minuten en mijn darmen begonnen zich ook te legen. Ja hoor, hier was geen houden meer aan. Om 7:00 naar boven om mijn vriend wakker te maken. Hij vroeg: "gaat het goed?". Waarop ik zei: "als je een kerstkindje wilt, dan gaat het hartstikke goed". Hij meteen wakker natuurlijk! Ik ben weer naar beneden gegaan om de vk te bellen. Het was ondertussen 7:15. Tijdens het bellen moest ik nog een flinke wee wegpuffen. Toen ook meteen mijn moeder gebeld of ze Hugo op wilde komen halen. De vk kwam om 7:45. De weeen waren toen nauwelijks meer op te vangen. Kwamen heel snel achter elkaar en zwakten tussendoor niet genoeg af om te onspannen. Bij het toucheren bleek ik al 8 centimeter ontsluiting te hebben! We besloten om de rest van de bevalling boven te doen. Mijn moeder was er ondertussen om Hugo op te halen. Boven werd het bed klaar gemaakt voor mij en toen ik naast het bed weeen stond op te vangen, kwamen de eerste persweeen al. Dat was om 8:20. Nadat ik op bed ben gehesen, werd om 8:51 onze prachtige zoon Julian Jasper geboren! Omdat de placenta niet wilde loskomen, ben ik veel bloed verloren. Ik moest bijna naar het ziekenhuis, maar de placenta kwam net op tijd. Gister daarom de hele dag op bed gelegen, maar vandaag gaat het al weer heel goed! Het was een totaal andere bevalling als die van Hugo, maar het heeft net zo'n prachtige zoon opgeleverd
hihi is altijd zo... als je iets echt niet wilt.... maar dus toch een kerstkindje.....! VAN HARTE GEFELICITTEERD! xxmona
gefeliciteerd, toch een kerstkindje. (ik hoop niet dat ik een oud en nieuw kindje krijg, liever ook ervoor of het aller liefst erna)
Lieve Nala, Ook van mij nog gefeliciteerd met de kleine Julian (maar je had me al gesmst ). Geniet lekker van jullie saampies! X mij (je weet wel)