Hallo dames, Ik ben benieuwd of meer dames hier hetzelfde dilemma hebben als ik. Ik heb het topic maar "Stay at home mom" genoemd omdat ze het in de US altijd zo noemen, weet even de preciese benaming in het nederlands niet...thuisblijfmoeder? Enfin, ik ben heel erg aan het twijfelen of ik (als alles goed gaat met de zwangerschap en ik in september moeder word) daarna de eerste jaren thuis zal blijven, of zal blijven werken. Ik zit qua werk nogal in een spagaat. Heb een super te gekke job waarmee ik lekker verdien, ik werkte eerst 40 maar nu 32 uur. Maar nu het probleem: volgens mijn werk mag ik niet minder dan 32 uur p/wk werken. Minder dan 32 uur kan niet omdat het een leidinggevende functie is, volgens de werkgever. Maar... ik zie het dus echt NIET zitten om 32 uur te blijven werken als ik bevallen ben... ik wil ons kindje straks niet vier dagen per week weg moeten brengen... ookal weet ik dat het heel veel gebeurt, en dat het heel normaal is voor veel mensen, voor mij voelt dat niet goed. Ik zou het liefst maximaal 20 uur per week willen werken en dat vind ik zelfs al best veel. Het liefst eigenlijk 0 uur buitenshuis, zodat ik me kan focussen op het kindje en hopelijk nog een tweede als het ons gegund is... maar ja...dan loop je dus tegen een aantal problemen aan: - ik kan niet solliciteren nu want ik ben zwanger en als ik dat meld bij de toekomstige werkgever, is de kans klein dat ze me aannemen op een parttime job - ik weet niet of we het zouden redden als ik helemaal stop met werken - ik heb het gevoel dat het tegenwoordig bijna not-done is om thuis te blijven als je een kindje krijgt... waarom snap ik niet, want vroeger was het de normaalste zaak van de wereld dat je dat deed... tegenwoordig lijk je bijna niet meer mee te tellen als je wel thuisblijfmoeder wordt? Ik vind dat zelf onzin, voor mij mag iedereen doet wat hij zelf prettig vindt. En als dat thuisblijfmoeder zijn betekent kan ik daar alleen maar respect voor opbrengen. Wil iemand fulltime werken, ook prima, je moet gewoon doen wat je zelf wilt. Maar ik heb het idee dat er bijna een taboe op heerst om niet te gaan werken.... Mijn vraagjes aan jullie: - Ervaren jullie dit ook zo? - Zijn er hier dames die gestopt zijn met werken en hoe bevalt dit jullie? - Hebben jullie tips hoe om te gaan met dit soort situaties? - Hebben jullie ervaringen met werkgevers en of ze je wel mogen dwingen een minimum aantal uren te werken? Ik ben pas 28 maar heb toch inmiddels al tien jaar werkervaring, ben al heel jong fulltime gaan werken door een versnelde MBO+ opleiding destijds, en heb me in het bedrijfsleven verder gewerkt. Ik ben er heel erg aan toe om moeder te worden en om te genieten van elke dag dat zo'n kleintje wakker wordt, groeit, lacht, speelt, huilt, etc.... Pfff wat een hoop vragen he? Ik ben gewoon heel erg benieuwd naar jullie meningen, ervaringen en reacties! [-o< Liefs MamatoB
@- ik weet niet of we het zouden redden als ik helemaal stop met werken Dat kun je natuurlijk uitrekenen, dus daar kun je snel achter komen.
Wie zegt trouwens dat het not-done is om helemaal niet te werken? Ik krijg er eigenlijk alleen maar goede reacties op.
hier nog een thuismoeder, zelf ben ik direct vanuit mijn opleiding moeder geworden, en heb nog niet fulltime gewerkt zoals jij nu doet. maar kan mij heel erg goed indenken dat je zelf ook graag thuis bij je kindje wil blijven. daar ik niet zelf meer in Nederland woon kan ik je niet echt zeggen of er een taboe op heerst. hier in Duitsland is het haast niet anders dat de moeder thuis is bij de kinderen en ze willen dat hier dan ook zo veel mogelijk aanmoedigen. moet ook zeggen dat ze hier haast geen kinderopvang hebben voor kinderen onder de 3 jaar. Liefs
Ik werk zelf 20 uur, vanwege het geld, maar ook omdat ik me daar lekker bij voel. 20 uur is voor mij ook echt de max hoor, 18 uur zo me helemaal ideaal lijken. Maar ik zou zeggen, reken uit of jullie het kunnen redden op 1 loon en dan kun je toch kiezen om thuis te blijven? Trek je niet aan wat andere denken of zeggen, t is jou leven en jou gevoel! Als jij gelukkiger wordt als je straks lekker thuis bent bij je kindjes, dan moet je dat doen....
Ook ik ben altijd thuis,Heerlijk elke seconden genieten van mijn dochter,je mist ook niks Ik ben volledig afgekeurd,dus ik krijg wel geld binnen,en mijn vriend werkt fulltime.
Bij mij is t ook niet mogenlijk minder dan 32 uur te gaan werken. Ik heb al rondgekeken wat ik wel zou kunnen doen voor minder uur, maar dan ga ik bijna de helft in salaris omlaag en dat zie ik ook niet zo zitten. Mischien, ooit als mijn vriend veel meer gaat verdienen Maar als het voor ons financieel haalbaar zou zijn zou ik denk ik graag fulltime van mijn kindje genieten, ongeacht wat mensen daarvan vinden Ik zou wel weer iets qua werk gaan doen zodra de kleine naar school gaat
Hier nog een thuisblijfmoeder, ik heb een kapsalonnetje aan huis en het enigste wat ik dadelijk ga doen na mijn zwangerschapsverlof is 3 avonden in de week 1 uurtje naar boven ( kapsalon is een omgebouwde slaapkamer) om even wat mensen te knippen terwijl mijn dochter op bed ligt en mijn man ook thuis is om eventueel op te passen als ik even dat uurtje knip. En ik vind het heerlijk, alle tijd met mijn dochter..en alles van haar zien wat ze leert en ontdekt. Inderdaad heb ik ook van veel mensen commentaar gekregen maar dat zijn meestal de mensen die zelf fulltime werken en de hele dag kind op kinderdagverblijf hebben en in het weekend een oppas omdat ze even wat tijd voor zichzelf willen en die gaan mij dan vertellen dat het niet goed is voor mijn kind want mijn kind word dan niet sociaal als ze niet op een kinderdagverblijf zit ofzo.. nee wat hun doen is goed zullen we maar zeggen..
ho ho Cindy...je doet nu hetzelfde als wat "de anderen" doen mensen veroordelen die hun kindje de hele week naar een kdv brengen om te gaan werken. Ik zeg niet dat het goed is, maar je weet niks over andermans situatie, dus dan kan je niet oordelen Mijn meisje gaat straks 3 dagen naar het kdv en een dag naar mijn moeder. Ik ben er niet blij mee, maar t is gewoonweg niet anders.
Ik ben ook een thuisblijfmoeder. Het bevalt me echt heel goed. Uit mijn omgeving krijg ik alleen maar positief verraste reacties hierop. Voor ik stopte met werken (en tijdens mijn zwangerschapsverlof) maakte ik me zorgen of ik me niet zou vervelen zo "alleen" thuis. Maar ik verveel me geen moment! Ik vermaak me prima met mn kleine man. Lekker wandelen met de kinderwagen, eindelijk is relaxed boodschappen kunnen doen. Ik kom toe aan dingen in het huishouden die eerder altijd bleven liggen. Bang dat je je alleen gaat voelen? Nergens voor nodig! Ik kan met mike lekker bij iedereen op visite. Dan zou je je nog vervelen? Ik doe er vrijwilligerswerk bij vanuit thuis. Zo heb ik contacten met veel verschillende en nieuwe mensen en zijn de "overige" uurtjes goed gevuld. Wat betreft het financiele gedeelte. Voor ons is het voordeliger als ik thuis ben! Ik krijg zorgtoeslag 71 euro, kinderbudget 75 euro, heffingskorting +- 167 (geloof ik) en voor het vrijwilligerswerk krijg ik een vrijwilligersvergoeding wat neer komt op een 120 euro per maand. Dit is netto uiteraard. Als ik zou gaan werken.. Voorheen verdiende ik 1800 per maand voor 40 uur. Fulltime zou ik niet meer gaan werken. Dus laten we zeggen 20 uur. Dat is 1800/2 900 netto. Dan de kinderopvang er nog vanaf.. en de eerder genoemde toeslagen zouden allemaal vervallen.. Dus.. Vandaar dat mijn keus snel gemaakt was. Ik werk(te) in de ICT en daar lig je er qua kennis snel "uit". Mijn vrijwilligerswerk zijn daarom dus allemaal ICT baantjes. Verder doe ik (als ik tijd heb) een cursus van de LOI om toch wat nieuwe dingen te leren. Zo kan ik als mike wat groter is laten zien dat ik echt niet heb stilgezeten, zoals velen schijnen te denken.
Ow TS wat betreft je werkgever.. Als jou functie volgens je werkgever niet in minder uren kan uitgevoerd worden, dan mag hij dat volgens mij als minimum stellen.
Wij zouden het financieel toch echt niet kunnen. Mijn man heeft geen hoog salaris ik denk dat het dan alleen maar mogelijk is. Maar ondanks dat vind ik het eigenlijk ook wel fijn om te werken ivm sociale contacten en dat ik dan niet alleen maar kan vertellen wat er in de supermarkt in de aanbieding is en alleen maar over de kids kunnen praten. Want dat deed ik in de zwangerschapsverloffen. (Dit is geen aanval maar mijn mening) Ik krijg trouwens ook die toeslagen als ik werk?
Ja maar je zwangerschapsverlof is toch anders (tenminste zo heb ik het ervaren).. Dan zit je alleen maar "te wachten" op de baby. Contacten heb ik via mijn vrijwilligerswerk echt heel veel, dus over aanbiedingen in de supermarkt hoef ik niet te kletsen Die toeslagen worden berekend aan de hand van het jaarinkomen. Als ik zou gaan werken, vallen we buiten het bootje.
Ik vind het heerlij om thuis te blijven, Vond het kdv echt 10 keer niks(heb het een jaar gedaan), en wilde gewoon zelf bij mijn kinderen zijn en er voor ze zijn. Als je alleen nog over de aanbiedingen van de supermarkt kan praten als je thuis bent vind ik dat toch meer iets over je zelf zeggen dan over het thuis blijven.Je kunt er van maken en mee doen wat je wilt. Over je werk praten etc verveelde mij al heel snel Mijn man vind het geweldig dat we op deze manier voor de kids kunnen zorgen , en wie weet over een paar jaar dat we de zaken omdraaien en hij thuisblijft en ik voor ons werk, maar voorlopig hoeft dat voor mij zeker niet en mijn man vind zijn werk gelukkig nog leuk.
Wat betreft het oordelen over een ander.. Zullen we dat gewoon niet doen? Ieder doet dat wat hij/zij het beste vind in zijn of haar situatie. Ik bedoel.. Je moet er ook maar "het type"voor zijn. De een word politieagent en de ander bakker. Waarom?! Omdat je dat leuk vind! En dat is toch het belangrijkste?! Dat iedereen dat doet waar je gelukkig van wordt? Misschien wil iemand wel, maar kan het financieel niet terwijl een ander het wel financieel kan, maar het echt niet ziet zitten. Kan toch?!