Kleine inbraak, Lieve Hope, ik volg je al en hele tijd en heb gelezen wat voor pad jullie hebben moeten doorlopen. Ongelofelijk wat jullie hebben doorstaan en nu weer moeten doorstaan. Ik zou je willen troosten met dit overstelpende verdriet Ik kan alleen maar zeggen veel sterkte en medeleven ik vergeet je niet. Dikke kus Nynke
Op je andere topic al gereageerd...weer bij miskramen. Ik had zo gehoopt dat we je nu eens bij: ik ben zwanger! Konden feliciteren... Wat een ontzettend verdriet zeg....onbegrijpelijk. Elmo
Jee meis, wat is dit ongelofelijk oneerlijk! Ik wens jullie alle kracht van de wereld toe. Verder heb ik er gewoon geen woorden voor... Dikke kus
Lieve Hope, de tranen lopen over mijn wangen. Neee toch? Niet weer! Ach meiske toch, wat is dit enorm oneerlijk. Het had zo mooi kunnen zijn, eindelijk dat rotjaar 2008 positief kunnen afsluiten. Toen ik mijn tweede miskraam kreeg, kreeg ik van Belle van het forum hier een gedicht wat ze hier ergens had gelezen, ik heb geen idee wie dit moois heeft geschreven. Ik vind het zo mooi en wil het nu doorgeven aan jou. Ik hoop dat als je wat rustiger bent je het nog eens kan lezen en het je kracht zal geven om door te gaan. "Voor Altijd Zijn rupsjes geen beestjes, als ze zich niet mogen ontpoppen? En zijn rozen geen bloemen, wanneer ze niet verder gaan dan knoppen? Een herfstblad is toch een blad, ook als het valt van de boom ? En liefde kan oprecht zijn, als het niet wordt getoond Zo is ijs er écht geweest, ook als het smelt. En is een mooi verhaal nog prachtig, als het niet wordt verteld. Een kaars is een kaars, zelfs als het licht is gedoofd. En de waarheid blijft waar, ook als je het eigenlijk niet gelooft Vragen, niet gesteld blijven toch vragen. En jouw kind is jouw kindje, óók onvoldragen "
Lieve Hope, Met tranen in min ogen lees ik jou verhaal ...er zijn geen woorden voor! Het leven is zo oneerlijk, jij hebben al zo veel moeten doorstaan! Ik wens jullie heel veel sterkte! Dikke knuf! Liefs Naatje
Hope, lieverd... Ik had zo graag, zo graag iets anders willen lezen in jouw topic. Ik was zo graag blij voor jullie geweest, ik had willen lezen over je zwangerschapskwaaltjes, ik had echofoto's willen zien. Ik had, ik wilde, ik zou zo graag... En het is niet zo en ik snap er niks van. Dit klopt niet. Lieve Hope, ik zou het zo graag anders willen maken voor je. Maar dat kan ik niet. Ik kan alleen maar met je meeleven, aan je denken, voor je blijven hopen. En dat is niet genoeg. Belle, machteloos en verdrietig.
Ik schrik me rot Hope! Dit had ik echt niet kunnen vemoeden! Je bent gewoon zwanger geweest aan het begin van dit jaar en weer heb je en verlies moeten dragen. Dit kan toch gewoon niet waar zijn Oh ,wat kan ik nu zeggen, ik zou het echt even niet weten. Ga jezelf of je lichaam alsjeblieft nooit de schuld geven, dat wil ik wel zeggen. Het is een vreselijke fout van de natuur maar ga niet denken dat het falen bij jou ligt. Ik vind het zo afschuwelijk voor jou en je man. Ik weet dat je ontroostbaar bent nu en wat ik ook zeg, daar ga ik even niets aan veranderen. Ik kan je alleen maar heel veel kracht, steun en liefde toewensen van je omgeving. Pb me alsjeblieft als je iets kwijt wil. Gr Flam die even met je meegehuild heeft
Lieve Hope, Wat erg voor jullie, ik lees je bericht met tranen in mijn ogen. Jullie verdienen het zo om zwanger te zijn en te blijven....Ik weet precies hoe je je voelt, heb het zelf ook al zo vaak meegemaakt. Je komt terecht in een diep dal. Meissie heel veel sterkte met alweer een nieuwe teleurstelling. Ik blijf hoop en vertrouwen houden dat het jullie gaat lukken! Liefs en dikke kus Floor
Jeetje hoop wat schrik ik hier enorm van! Het kan gewoon maar het mag gewoon wéér niet zo zijn. Wat ontzettend erg! Deze hard waarheid. Ik wil je een hele dikke knuffel geven, wat helpt nou nog?... niks. Alleen laten weten dat ik altijd voor je duim, ik blijf voor je hopen! Heel veel liefs!
lieve hope, wat een verdriet weer voor jou. weet niet wat ik lees meis, houd het dan nooit eens op. het was zo'n mooi begin van dit jaar geweest. heb je het bewust hier stil gehouden? schrik er van, en zat met tranen in mijn ogen jou bericht te lezen. meissie, ik hoop voor je dat je ook dit weer een plekje kunt geven. hele hele dikke knuffel voor jou. x lisa.
Hallo meiden, bedankt voor de vele lieve reacties. Dat doet me goed. En idd geen woord kan me nu troosten, maar het is fijn te weten dat mensen meeleven. De miskraam zelf komt nog niet op gang. Sterker nog, de misselijkheid was gister heel erg, mijn borsten deden pijn als nooit tevoren, en er is geen spatje bloed meer te bekennen. Als ik nie beter zou weten zou ik denken..............ach wat heeft het voor zin. Ik heb dus vanmorgen toch de cytotec ingebracht in de hoop dat dit de MK een dezer dagen op gang gaat brengen. Als we dan toch afscheid moeten nemen van dit zo gewenste mensje, dan maar meteen en geen uitstel van executie meer. Ik denk namelijk niet dat mijn lichaam binnen korte tijd het vruchtje gaat afstoten, want mijn lichaam geeft hele andere signalen af. Ik vind het wel eng die cytotec, ik weet niet wat ik ervan moet verwachten. @Lisa, je vroeg of ik het bewust stil had gehouden hier? Ja hier, maar ook thuis voor ouders en schoonouders. We hoopten zo iedereen te kunnen verrassen. Nu moeten we het alsnog gaan vertellen aan mijn moeder en schoonouders. En dat vind ik best zwaar. Ik heb me voor komende week ziekgemeld op het werk. Ik ga echt niet op mijn werk de MK zitten afwachten. Dat doe ik dan "liever" thuis. Het is zo onwerkelijk allemaal. Zo ben je in de zevende hemel en zo heb je het gevoel dat je op zee dobbert, helemaal alleen in een bootje op zoek naar land en alleen maar verder weg dobbert van het vaste land. Of in een trein zit die steeds maar zijsporen pakt en nooit bij de eindbestemming aan komt. Hope
Oh meid, ik wilde dat ik je even echt kon vastpakken, een hele dikke knuffel, en wat een vreselijk dagen! Kom in ieder geval even elke dag naar je kijken.
Ach meissie wat lees ik nou? Wat een verdriet zeg! Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen Wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen... Knufffff
Thanks linda en ooievaar. Nou ongeveer 4 uur na het inbrengen van de tablet begonnen de krampen ( terwijl we door de dierentuin liepen) Gelukkig was onze route bijna beëindigd, en dus gingen we snel naar huis. Eenmaal thuis was er nog geen bloed, maar werden de krampen erger. Na ongeveer weer een uur, kwam het eerste stolsel eruit. Ik heb nog steeds flinke krampen en verlies soms hele stolsel. Het bloeden op zich valt wel mee. Ik heb geen idee of ik het vruchtzakje al verloren ben, ik was net even helemaal overstuur. Omdat de stolsels zo snel kwamen dat ik niet in de gaten had of het vruchtzakje erbij zat. Maar met die moderne WC`s van tegenwoordig, spoelt alles meteen weg. Ik hoop echt dat ik het vruchtzakje nog kan opvangen, zodat we het kunnen begraven. Ik zou vanavond weer een cytotec moeten inbrengen, maar vraag me af of dat wel kan, nu het al flink loskomt? Misschien dat ik dalijk nog even de spoedlijn van de verloskamers bel. Meiden, ik ga nu weer plat. De pijnstiller is uitgewerkt ( niet dat die al veel hielp) Hope
Veel sterkte meid, heb er geen ervaring mee dus kan je geen advies geven, ik hoop ook dat jullie het nog kunnen begraven, kan je toch een beetje afscheid nemen en anders heeft het ook zo moeten zijn, probeer er dan maar niet te lang over te dubben, dit is allemaal al vreselijk genoeg!
oooh lieve hope, vind dit zo erg voor je. heel veel sterkte gewenst in deze hele moeilijke dagen. denk aan je. hele dikke knuffel.
Heel heel heeeeeeeel erg veel sterkte lieverd. Wat had ik het graag anders gezien. Weer zoveel pijn en verdriet, wanneer houdt het nou toch eens op voor jullie Dat is een vraag waar helaas niemand een antwoord op weet. Wijfie, ik hoop dat alles heel snel achter de rug is, zodat je het alweer een plekje kan geven. Nogmaals, heel veel sterkte en vooral veel kracht toegewenst. Liefs en een mega knuffel, mussie. XXX
Wil je nogmaals heel veel sterkte wensen. Wat afschuwelijk zeg, zo'n miskraam en dat afwachten lijkt me zo erg. Wat heb jij weer wat moeten doorstaan. Hope, ik kan eigenlijk niets bedenken wat troost maar hoop dat je veel steun in je directe omgeving hebt en wij natuurlijk, de meiden op het forum. Gr Flam
Lieve Hope, jeetje wat een heftig verhaal. Meid heel veel sterkte, wat enorm verdrietig dit. Ik vind het heel erg voor jullie. Knuffe, Zora