welkom bienepien! Fijn dat het zo goed gaat met je ukkies! Die impact zul je altijd blijven voelen, alleen niet meer de hele dag en misschien minder heftig. Het gaat bij je horen. geniet lekker van de tijd thuis met je mannen!
Hoi Bienepien, Welkom! Wat fijn dta je nog zo'n tijdje thuis kan blijven. En wat wegen je jongens alweer veel! Katie is nu 2300 gram en bijna 6 weken oud, omvoorstelbaar dat ze tegen die tijd ook zoveel weegt! @mj, haha zie het al voor me , zo'n grote knaap van 16 met vlossig baardhaar en dan nog gevoerd worden door mama... hahaha @uk, weet je al iets meer over Ferry's ontlasting? Die onzekerheid is lastig he, je weet gewoon nooit of wat je doet goed is. Ik had dat in het ziekenhuis en nu thuis ook. Heb je nog gevraagd waarom de monitor er niet af is? Ik heb gemerkt dat je alles moet vragen in het ziekenhuis, soms vergeten ze het ook gewoon. En voor jou is het hartstikke belangrijk zo'n gebeurtenis! Toch weer een stapje dichter naar huis. Ik ben steeds bang dat Katie nu weer teveel drinkt. Ze drinkt nu bijna alle voedingen 65cc, gek he, dat ik begin van deweek nog schrijf dat ze niet wil drinken en nu drinkt ze juist wel! Als ik uitga van wat ze mag van het cb dan krijgt ze dus teveel. Ze drinkt 'snachts ook nog een voeding tussen de 30 en 40cc. Ze was dan ook flink aangekomen! ze weegt nu 2300 gram. das 260 gram aangekomen in 6 dagen tijd! Is dat niet veelsteveel? Verder heb ik geprobeerd met haar losjes in te bakeren en dat helpt wel een beetje. Hoewel ze gisteren weer van half 10 tot 1 uur 's avonds wakker was! En echt niet willen slapen hoor. Mijn man heeft met haar op de bank gezeten. Ik was echt total loss. Toen heeft ze even geslapen en om 3 uur kwam ze weer... Klein hongerig kindje is het!
Ik heb geprobeerd om een eigen foto bij mijn profiel te zetten van onze dreuten, maar dat lukt niet. Weet iemand waarom niet? @MaryWoods: Ik merk dat ik vooral bij prematuurtjes op tv elke keer weer in tranen schiet, lijk wel een zacht ei, haha! Ik las verderop dat meerdere mensen dat hebben. Zal er wel bij horen @Enna: Ja, voor je het weet maken ze een spurt en zijn ze alweer boven de 4 kilo! Thom kwam rond de 2500gr zo'n 300gram per week aan, volgens mij is dat niks om je zorgen over te maken. Ik begreep toen wel dat het niet veel meer moest worden in een week als ze nog zo heel klein zijn. Thom is overigens ook een enorme slurper! Hij zit nu op 6x180cc per dag, eigenlijk ook iets te veel. Maar ik merk dat de ene baby veel meer nodig heeft dan de ander. Tim krijgt namelijk 6x135cc aangeboden, maar krijgt per dag maar 500cc binnen. En toch groeit hij....
Wat fijn dat ze thuis is! Noah heeft ook ferro gehad en poepte soms zolang niet dat hij ook niet meer wilde drinken, zo vol zat hij dan. Toen zijn we overgegaan op Nutrilon Omneo en dat gaat heel goed. Je kunt desnoods de arts ook om lactulose vragen.
@bienepien; welkom! En wat een bekend verhaal...! Fijn dat je jongens het zo goed doen hoor! Geniet er maar lekker van. En de impact blijft altijd, maar probeer er niet teveel bij stil te staan. Als de jongens het zo goed blijven doen zou ik vooral genieten van het moment en ze nog eens lekker knuffelen! @uk; hoe is het nu met Ferry? @enna; je kleintje is een inhaalslag aan het maken. Dat hoort erbij. Onze jongens groeiden soms wel 300 gram in de week. In de afgelopen 3 weken zijn ze zelfs 1 kilo gegroeid! Je kunt de leeftijd eens corrigeren en haar gewicht dan in de curve in het groeiboekje zetten, dan weet je ongeveer of ze op een 'normaal' gewicht zit. Maar ik zou me er niet te druk over maken hoor! En als ze honger heeft gewoon wat meer geven als ze dat aankan.
als ik Katies leeftijd nu corrigeer kom ik op een mingetal uit! Ik zou nu 37 weken zwanger zijn en katie is met 31 weken gekomen. Ik kan natuurlijk kijken wat ze zou moeten wegen als ze echt 37 weken in mijn buik zou zitten. Eigenlijk gaat het nu na 11/2 week thuis best goed. We raken redelijk aan elkaar gewend zo. Ze drinkt ook haar flesjes goed en ik kan de nacht rekken tot zo'n 5 uur! Gisteravond had ze na de fles van half 10 om half 12 weer honger, toen hebben we haar maar een flesje met 30cc gegeven. Dat ging er zo in! De volgende voeding heeft ze toen iets minder gedronken, maar dat geeft toch niks? Liggen jullie kindjes bij je op de kamer? Ik heb dat een week volgehouden, maar nu ligt ze op haar eigen kamertje. Ik kon gewoon niet slapen, elk geluidje werd ik wakker van en ik hield haar daardoor ook wakker. Nu ze op haar eigen kamertje ligt gaat dat een stuk beter. Maar ik voel me wel een slechte mama hoor. geen borstvoeding en nu ook al niet bij mama slapen...
Hoi Enna, Ons prematuur en dysmatuur dochter is/was ook heeeeeel hongerig. Helaas na 5weken kolven (wat heel goed ging) is door de stress toch mijn bv gestopt. Ik ben toen ook begonnen met flesvoeding toen Eden naar huis mocht. Eden dronk alle flesjes tot de allerlaatste druppel leeg en mocht niet meer dan 50cc 7x per dag. Ik hield me ook streng aan de voedingstijden en de cc's maar mijn dochter bleef maar honger, honger, honger hebben. hele dagen huilen van de ene na de andere voeding. Ik heb een paar keer couveuze unit gebeld en dan mocht ik 5cc of 10cc ophogen. Dat was nog geen oplossing. Heb toen de KA gebeld. Hij heeft mij verteld als ze honger heeft, echt honger dus, veel "zoeken" en geen verzadigd gevoel of gedrag en ze niet spugen moet je gewoon meer geven. We geven nu ook een schepje extra poeder in de 90ml water (dus 4 schepjes) op advies van de kinderarts. Ze hebben zoveel in te halen die kleine prutskes dat ze heel veel calorieen nodig hebben. Er is nu heel veel rust gekomen bij ons in huis. 6 of 7 keer per dag krijgt ze nu 100ml voeding. Ze houd het van de enen na de andere fles soms wel 4,5uur vol. En savonds wel een uur of 6 tot de volgende fles. Ze is zo verzadigd en ligt heel veel lekker rustig in haar ledikantje lekker rond te kijken, te spelen en af en toe een slaapje doen. Ook heeft ze doordat ze niet zoveel honger heeft ook interesse gekregen voor de "buiten wereld" ze vind het leuk in de box en in badje en loopt graag lekker met mij door het huis. Vroeger kon dat niet omdat haar enige belangrijke ding de flesjes waren. Ik wil alleen maar zeggen dat ik in het begin ook echt de richtlijnen wilde volgen maar iedere baby is anders. Zou ook echt de ka raadplegen. Ben nog steeds heel blij dat ik dat gedaan heb! Succes
Hoi hoi, Met Ferry gaat het wel goed hoor! De puncties moeten nog steeds dagelijks gedaan worden en ook nu zagen ze weer een forse toename van hersenvocht. Het goede nieuws is dat er geen bloed meer bij het puncteren zit, maar het is ook nog niet helemaal helder. Ik hoop dat als de verstopping nu weggaat dat het dan ook zo blijft. Bloed bij zijn ontlasting heeft hij nog steeds last van (de ene keer wel en de andere keer niet). Ze hebben een kweek afgenomen vorige week, maar daar nog niets van gehoord. Het was in ieder geval niet het rotavirus (ofzo) en ze hebben ook gekeken of er iets stuk is gegaan door het temperaturen, maar ze konden niets vinden. Nog even afwachten dus. De monitor staat wel nog aan, maar we zetten hem steeds vaker even uit tijdens het voeden enzo. Ik heb nog steeds niet gevraagd waarom hij niet uit is, ik denk dat ik onbewust wel lekker vind dat de monitor nog aanstaat Wat wel heel goed nieuws is, is dat hij al zijn voedingen zelf drinkt! Ik was al overtuigd dat hij dat zou kunnen, maar als de sonde er nog in zit is het makkelijk voor het personeel om het via de sonde te doen als het druk is ofzo. Maar de sonde is eruit! Hij krijgt nu 7 x 60cc en als hij af en toe iets laat staan dan geven ze daar een achste voeding van! Zo hoeft de sonde er ook niet meer in! Mijn mannetje heeft dus helemaal geen slangetjes meer! Hij ligt er nu dus alleen nog maar voor zijn hoofdje. Hij is ook bezig met een inhaalslag hoor! Hij weegt nu 2880 gram, hij groeit echt als kool en dat zien we ook We hadden nooit durven dromen dat het zo zou gaan! Hij past nu sommige maat 44 al niet meer Soms heeft hij na de voeding ook nog honger zoals jullie beschrijven en dan geven ze hem gewoon een slokje extra Ik zou vandaag 37.3 weken zwanger zijn. Ferry is morgen alweer 8 weken oud. Het gaat ondanks dat hij in het ziekenhuis ligt toch wel erg snel. En aan de andere kant lijkt het al een eeuw geleden.
wat goed van Ferry, gelukkig maar. schok even toen je zei dat hij bloed in zijn ontlasting had. Hopelijk gaat zijn koppie snel de goede kant op en mag hij snel naar huis..
Wat goed dat hij zo goed groeit! Leuk he dat hij maatej 44 al bijna niet meer past. Ik heb het met katies rompertjes, die past ze echt niet meer. Ze is zo'n lang ding, dus verzuipt ze nu in maatje 50 rompertjes Wat je schrijft over dat het zo snel gaat , maar toch al een eeuw geleden lijkt dat herken ik heel goed. Alles gebeurd ook zo snel. Hopelijk gaat het gauw goed met zijn hoofdje en mag hij lekker mee naar huis. ! Over dat thuis zijn, hebben jullie ook wel eens heimwee gehad naar het ziekenhuis? Nouja heimwee is wel heel groot woord, maar soms heb ik wel een soort van gemis van de verpleegkundigen. Was toch wel makkelijk hoor dat die daar rondliepen!
het ziekenhuis is idd heel veilig. en vooral op de ic vond ik de verpleging erg aardig. maar gemis is wel een groot woord. vind het toch wel erg fijn dat ze in hun eigen bedjes lagen destijds. Ik heb zonet de gyn gemaild die bij de bevalling was. zij gaf destijds aan dat als wij een 3e willen dat we van te voren een aantal controles moesten doen. Wij willen nu nog geen 3e, maar misschien over een aantal maanden wel en ik wil toch wel graag weten wat mijn risico's zijn. Hoop dat ze reageert. toch wel spannend, waarom weet ik niet
@ mj: spannend inderdaad! weet je wat voor controles ze gaan doen? ben benieuwd welke gyn je hebt.. Als ze bevalt dan benader ik haar misschien ook wel als we voor een tweede gaan....
ik heb dr. bolte gemaild. ze is pas 4 feb weer aanwezig zij haar afwezigheidsass. maar zij is hoofd van de afdeling, dus of ik haar krijg? ik laat jullie weten hoe het vervolgd.
Hallo allemaal, Ben hier nieuw, tenminste, niet op dit forum, zat veel in de zwangerschap topic, maar sinds 25 januari ben ik niet meer zwanger, toen is onze dochter Anne dmv een keizersnee met 30 weken geboren! Een paar dagen ervoor was ik opgenomen, na een controle op de poli, dus totaal onverwachts, met verdenking pre enclampsie, en dat was het ook bleek 2 dagen later. In het weekend werd mijn bloeddruk opeens veels te hoog waarna die zondag is besloten tot keizersnee. Ze is nu 8 dagen oud en het gaat op zich aardig. De voeding wilde niet maar sinds vandaag opeens wel. Ik kolf 6 keer per dag voor haar. Het kolven wil nu ik thuis ben helemaal niet zo, maar ik houd vol. Sinds van nacht heeft ze een infectie, maar vandaag ging het alweer wat beter. Jullie begrijpen als geen ander hoeveel energie dit kost. We krijgen 'r waarschijnlijk pas de uitgerekende datum mee (3 april). We staan pas aan het begin van heel veel slopende weken. Ik zie het nu al niet meer zitten. Gelukkig kunnen we, mijn man en ik, er wel goed over praten hoe we ons voelen. Hoe komen we die weken door. We gaan elke dag naar haar toe. Hebben al een paar keer gekangerooed, dat is heel bijzonder. Mijn moedergevoelens heb ik nog niet echt, meer niet dan wel, maar zoals ik haar vanmiddag zag liggen, breekt mijn hart wel. Hoop hier steun te vinden en te geven. Dat hebben we wel nodig! He bah die banner doet het nog, hoe krijg ik die veranderd?
Mj: Ik heb vorige week een gesprek gehad met de gyn en als ik er klaar voor ben gaan ze een waterecho maken. Dan doen ze een slangetje in mijn baarmoeder en die spuiten ze vol met water en dan maken ze een echo. Zo kunnen ze zien of ik een afwijking aan mijn baarmoeder heb. Hij zei dat ik een infectie had, maar ook weer niet. Ze hadden tijdens de bevalling een bloedkweek afgenomen en daarin zagen ze een verhoogde concentratie aan witte bloedcellen wat duidt op een infectie. De infectie zelf hebben ze niet gevonden. De placenta was mooi. Hij zei dat ik in ieder geval 25 % kans heb om bij een volgende weer extreem vroeg te bevallen. Ben bang dat er nooit een 2e komt... deze periode, vooral voor Ferry, is toch verschrikkelijk! Hij heeft al zoveel mee moeten maken, dat wil ik een ander kindje niet aandoen. Birdie: welkom hier en gefeliciteerd met je dochter Anne! Mijn zoontje ligt nu nog op de IC dus ik zit er ook nog vol in. Mijn zoontje heeft ook een infectie gehad en is daar heel erg ziek van geweest. Gelukkig is dat weer goed gekomen. Hoe groot/ zwaar is Anne? En krijgt ze hulp met ademen? Ik weet niet of je het al hebt, maar bij mij helpt het dagboekje naast zijn couveuse (inmiddels wiegje) heel erg. Dan kun je elke dag in schrijven en het verpleegkundig personeel schrijft er ook geregeld in. Het moedergevoel heeft bij mij ook even geduurd hoor. Maar lekker veel buidelen (kangoeroeën) dat helpt de band wel op te krikken! Wij zijn ook gesprekken met een maatschappelijk werker aangegaan, gewoon om even van je af te praten en zij kunnen je ook helpen met praktische zaken. Misschien is het wat voor je? Ik kolf ook nog steeds, maar loopt ook niet lekker... Ach, ik hou voorlopig nog maar vol. Dan kun je in ieder geval iets doen voor je kleintje. Je mag me ook een pbtje sturen als je wilt, dan kunnen we er misschien nog dieper op ingaan.
Je banner kun je hier eentje maken: http://www.zwangerschapspagina.nl/formulier.php en dan die code in je profiel plakken bij onderschrift.
Hoi Birdie, gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochtertje! Probeer er vanaf dag 1 al echt van te genieten. Ben ook door HELLP met 32+6 bevallen van mijn dochter. Je dondert echt van die roze wolk af. De eerste dagen waren zo kritiek dat ik niet eens durfde te genieten. Daarna ben ik dat heel bewust gaan doen. Van alle kleine dingetjes dat helpt ook echt je moedergevoel te stimuleren. Het was heel leuk om die piepkleine kleertjes te kopen, je voelt je dan ook echt moeder. Ik hield ook alles bij in een dagboekje. Alles gaat zo snel om het te verwerken is het goed om van je af te schrijven. En om weer terug te lezen. Als je er achteraf op terug kijkt is het bijna niet meer te beseffen dat het allemaal gebeurd is. Wat bij mij ook hielp was om te denken... normaal gesproken zou ze nu nog in mijn buik zitten. Ze moet nu nog groeien en beter worden alleen niet in mijn buik maar in de couveuze, eigenlijk ben ik zwanger in de couveuze tot ze thuis komt. Heel veel succes en sterkte de komende tijd. Die kleine meid van jullie komt er wel hoor!
Dat dagboekje heeft mijn man gekocht. Eerst wisten we niet wat we erin moesten schrijven, maar toen ik begon te schrijven, schreef ik zo 5 pag's vol, mijn man ook en het verpleegkundig personeel schrijft er ook in inderdaad. Het ligt in een la naast de couveuse. Een verpleegkundige had er in geschreven en er ook plaatjes in geplakt en het ooglapje van toen ze onder de lamp moest ivm geel zien, had ze er in geplakt. Lijkt me ook goed om bij te houden ja. Maar ik schrijf er niet mijn eigen angsten en gevoelens in, mocht ze het ooit nalezen is dat niet leuk voor haar lijkt me. Al een paar dagen na haar geboorte mocht ze al van de beademing af! Dat ging best snel. Nu heeft ze ivm de infectie van vannacht wel een 'snorretje', maar dat werd vandaag ook al zachter gezet. De voeding gaat vanaf vandaag/vanmiddag een stuk beter, er zat niets meer in haar maag en ze poepte. Dat je daar zo blij mee kan zijn. Ze is 35 cm lang en weeg rond een kilo. Ze is te klein voor een baby van 30 weken. Mooi zoals je dat beschrijft van zwanger zijn in de couveuze! Ik denk ook wel dat ze er wel komt, maar ja, het moet eerst maar es gebeuren, ze is nog zo klein. Je weet gewoon niet wat je nog te wachten staat deze weken. Banner is gelukt.
Birdie, van harte gefeliciteerd met je dochter Anne! Er breekt nu inderdaad een spannende en slopende tijd aan. Maar zoa;s gezegd, probeer zoveel mogelijk te genieten van Anne. En probeer je rust te pakken. Toen ons zoontje met 32,4 dagen was geboren na pré- eclampsie, ging ik 5 weken lang 2 keer per dag na het ziekenhuis. Overdag alleen en 's avonds met m'n man. Een paar keer heb ik het ziekenhuis niet gehaald, omdat ik halverwege de auto aan de kant moest zetten omdat ik alleen maar kon huilen, huilen, huilen. Pure spanning, maar vooral ook vermoeidheid. Ik gunde mezelf geen moment rust en dat merkte ik ook wel toen m'n zoontje na 5 weken thuiskwam. Neem dus je rust! Je dochter heeft niets aan een oververmoeide moeder als ze thuiskomt. Ik vond het ook heel moeilijk te genieten van m'n zoontje. Ik had ook niet echte moedergevoelens. Ik voelde in het begin vooral medelijden voor dat kleine ventje. Maar langzaamaan door het buidelen, het zelf verzorgen en het schrijven in het schriftje kwam het vanzelf. Bij mij was het ook een stukje zelfbescherming. Want hoe beter het met m'n zoontje ging, hoe meer ik van hem ging houden! Net als Iris, probeerde ik ook te denken; Eigenlijks zou hij nu nog in m'n buik zitten, maar wij hebben het voorrecht om nu al van hem te mogen genieten! Dat heeft mij wel geholpen. Z'n thuiskomst zag ik een beetje als opnieuw geboren worden. Dat zei ik ook wel eens als we het over het naar huis gaan hadden, 'als hij straks opnieuw geboren wordt...' Iedereen keek me dan aan van, die is gek... Maar zo voelde ik het echt! Heel veel sterkte voor de komende tijd! En kleine Anne: Zet hem op sterke meid! Minke
Sjonge, wat is er plotseling veel geschreven. Heb vol aandacht (mét een poepend jongetje op schoot... ) al jullie stukjes zitten lezen. Allereerst @Birdie; gefeliciteerd met je dochtertje en welkom hier. Het zal allemaal niet gemakkelijk worden, maar probeer zeker te genieten. Wat je moedergevoelens betreft, die zijn er wel hoor. Ik voelde in het begin ook nog niet de 'moedergevoelens' die ik dacht te moeten voelen. Zoals je ze altijd in de bladen en de boeken leest zegmaar. Totdat mijn vriend op een gegeven moment zei: 'Denk je dat je geen moedergevoelens hebt? Wie wil persé in het Ronald McDonaldhuis gaan logeren om zo dicht mogelijk bij haar kleintjes te zijn? Wie sleept zich iedere dag, met of zonder bed, weer naar de IC? Zijn dat geen moedergevoelens?' En daar had hij volgens mij helemaal gelijk in! Je zit nu eenmaal niet op een roze wolk en het zogenaamde verliefde gevoel is er misschien door de zorgen nog niet helemaal, maar je bent zeker moeder! Wat mij in deze periode heel erg heeft geholpen is het bijhouden van een weblog voor familie en vrienden. Op deze manier kon ik wél mijn gevoelens enigszins uiten (dat doe je inderdaad niet in het dagboekje van je kleintje) en mensen begrijpen beter wat je doormaakt. Ik krijg nog steeds reacties op de verhalen die ik schreef. Misschien dat je hier iets aan hebt, maar iedereen beleeft het op z'n eigen manier. Heel veel sterkte in ieder geval! @Uk; fijn dat het zo goed gaat met Ferry. Heerlijk als al die slangetjes weg zijn hè? En die monitor komt vanzelf wel. Het is inderdaad wel een fijne houvast. Door hem steeds even uit te zetten leer je ook op Ferry te vertrouwen zonder monitor. Lekker toch dat je dat zo op kunt bouwen? @enna; fijn dat het goed gaat met Katie. Het ritme moet vanzelf komen. Wij hebben de jongens na 2 dagen al op hun eigen kamertje gelegd. Ik kon er niet tegen, je hoort ieder zuchtje. Precies zoals je schrijft, iedereen slaapt daardoor slecht. Je bent helemaal geen slechte mama als je je kindje in haar eigen bedje legt of doordat de bv niet lukt! Het belangrijkste is dat je er bent voor je kindje als ze je nodig heeft, dat je haar lekker knuffelt, dat je haar goed verzorgd, want dat is nu waar haar leventje om draait en zo te lezen doe je het fantastisch! Kop op hoor! @mj; spannend om naar de gyn te gaan. Ik denk er ook al vaak over, een 3e. Niet dat het snel weer zal gaan gebeuren, sowieso niet binnen 2-3 jaar, maar voor m'n gevoel is ons gezinnetje nog niet helemaal compleet. Wel eng hè? Zal het een volgende keer wel goed gaan?! Bij ons is geen aanwijsbare reden gevonden voor de vroeggeboorte, waarschijnlijk 'gewoon' een tweelingzwangerschap. Ben benieuwd hoe het je zal vergaan. Hou je ons op de hoogte? Niets stiekem plotseling verdwijnen naar de zwanger-worden-afdeling hè?