Ik kan me je gevoel goed voorstellen hoor! Bij m'n zwangerschap van Sverre ging ik de laatste weken ook niet verder dan 30 min. van huis. Sverre was absoluut niet ingedaald, dus mochten de vliezen breken (niet gebeurd, 't leek wel elastiek zoals die VK moest porren ) dan moest ik meteen plat, waar ik ook was. En ik begon ook érg last te krijgen van nestdrang op het laatst. Wilde gewoon echt mijn nest niet meer verlaten.
Jah indd, en vooral als het nog niet ingedaald is, straks sta je in en winkel, breken je vliezen, lig je daar op de grond.. Precies wat jij zegt, je nest niet willen verlaten,heb dit al vanaf het begin & dat begint nu steeds erger te worden.. Ookal zit ik dan nog niet op het eind, je weet maar nooit wat er gebeurd & ben dan togg liever in mijn eigen omgeving, het liefst in mijn eigen huisje..
Een paar dagen voor onze eerste geboren zou worden bleef ik maar thuis, want ik dacht: stel je voor... Maar de 40 weken verstreken, en toen nog een paar dagen! Toen ben ik gewoon weer overal naartoe gegaan, ik had zoiets van: het komt vast niet meer, hihihi. 15 dagen te laat is onze zoon pas geboren.
Mijn vliezen braken bij mensen thuis, die waren we aan het verhuizen. Was toen 37.1. Maar of ik er nu extra voor thuis zou blijven, weet ik niet. Dat zie ik denk ik pas als het zover is. Nou duurt dat niet zo heel lang meer.
Ik doe niet veel meer, kan ik ook niet echt meer. Maar ik ga ook niet alleen meer op pad naar een verjaardag ofzo. Daar ik dan mijn zoontje bij me heb en stel ik krijg weeen of iets dergelijks, dan vind ik dat niet handig zo met de kleine man erbij en dan in mijn eentje. Enige wat ik nu voornamelijk doe is de kleine man, naar PSZ en opa brengen. en dan alleen boodschapjes enzo.
Als je beeb is ingedaald, dan is het niet zo'n ramp als je vliezen breken. Is bij mij ook gebeurd, was aan het wandelen met de hond en stond nog ff met de buurvrouw buiten te praten. Ik dacht dat ik in mijn broek aan het plassen was, maar de vliezen waren gebroken. Een ingedaald kindje houdt het vruchtwater grotendeels tegen, dus het loopt er maar geleidelijk uit. Al die verbandjes helpen niet echt, de VK gaf als advies een pamper van de baby te gebruiken, die absorberen erg goed Dus ik zorg dat ik ten alle tijden straks een pamper in mijn tas heb.
Toen mijn vliezen bij de eerste braken ('s nachts in bed), heeft het nog de hele dag geduurd voordat de weeën echt doorzetten. Ik heb toen wel incontinentieluiers aangehad de hele dag. Moest ze wel regelmatig verschonen... Bij mijn 2e braken de vliezen toen ik 's avonds in bed wilde stappen. Dit was bij 31 weken, ik moest toen in het ziekenhuis verplicht plat liggen omdat hij nog niet was ingedaald en aan de weeënremmers. Ik had toen kraamverband in, wat dus ook heel regelmatig verschoond moest worden, omdat bij iedere beweging van mij of de beeb weer vruchtwater naar buiten kwam... Ik denk dat ik de laatste weken wel dicht bij huis ga blijven, knijp hem nu eigenlijk wel al een beetje dat ik vroeger begin, gezien mijn 2e...
Op de dag van de bevalling van de tweede ben ik nog naar de stad geweest, op de fiets (41 weken 5 dagen) Van de eerste zijn eerst de vliezen gebroken, op het moment dat ik op het punt stond naar de supermarkt te gaan (precies 40 weken) Na het breken van de vliezen had ik geen weeen, en met flink wat maandverband zijn we nog even uit eten geweest
ik blijf de laatste 5 weekjes mooi thuis haha mijn moeder is namenlijk van ons alle 3 vroeg bevallen en van mn zus werkte ze in een bank en daar braken haar vliezen van mij in de supermarkt en van mn zusje die kwam 9 weken te vroeg braken haar vliezen toen ze aan het winkelen was bij mijn schoonmoeder braken van de eerste de vleizen thuis en van de 2e de vliezen ook in de supermarkt hihi dan blijf ik toch echt thuis heb gelukkig alles naast de deur zitten dus dat scheelt ook weer ga alleen een groot stuk van huis met de hond haha liefs ancie
nou ik moet zeggen dat ik niet echt thuis ga zitten met een reden ga wel nog gewoon even mijn rondje maken (maar niet zo ver zeg maar) maar ben gewoon graag thuis (moeder gans gevoel zeg maar haha)
ik met met 39 weken bevallen en ben ook buiten geweest tot mijn 39ste week. aan het eind van je zwangerschap is lopen ook jheel belangrijk. alleen heb ik niet gedurft om ver te reizen met. mijn man wou op vakantie gaan naar turkije me t7 maanden al, maar ik wou het niet.
mijn vliezen braken met 36 weken toen ik een middagje met vriendin in de stad slenterde. omdat het kindje al was ingedaald voelt het alsof je in je broek plast. ik dacht 36 weken dit kan niet het zal wel die zwangerschaps incontinentie zijn en ben vrolijk door geshopt. een maal thuis douchen joggy aan en op de bank. bij het in bed klimmen ( vreeselijk die bed verhogersheb ze nu ook al weer) verloor ik weer een plons. hele nacht verloor ik wat en uiteindelijk de volgende ochtend de verloskundige gebeld. meteen naar ziekenhuis waar ik met gebroken vliezen heb gewacht tot precies 37 weken toen werd onze zoon uitzich zelf geboren. al met al ik blijf nu niet thuis omdat het kan gebeuren. als je kindje is ingedaald loopt het niet zo'n vaart. ik heb het niet ervaren als heel vervelend/genantetc...