Hallo berber, wat jij omschrijft zo voel ik mij ook precies. ben nu 9 maanden verder na de geboorte maar voel mij meer rot dan goed. ik heb er ook wel goede momenten tussen zitten hoor, maar blijf me niet goed voelen en voel me daarbij ook schuldig naar mijn man en kids toe.
Hoi iedereen, Hier een angstige elba die moet afbouwen van de oxasepam. Ze willen kijken of ik het zonder AD red. Maar ik ben benieuwd. Ik heb zoveel hulp in huis van een vriendin 3 dagen en van mijn ouders 2 dagen. Denk wel eens dat is toch niet gewoon. Hoe moet dit nou verder. Ik werk niet. Ik vind het allemaal nogal K.U.T. Maar ja het is natuurlijk logisch als je moet afbouwen dat je je daar niet zo lekker bij voelt. Heeft iemand dat wel eens mee gemaakt? Hoe was dat? Was dat een beetje vol te houden? Veel groetjes Elba
Hallo lieve meiden, @Elba: ik heb ook in het begin oxazepam geslikt en ben ermee gestopt toen de ad begon te werken. Je moet het langzaamaan minderen dan gaat het het best, dus eerst een hele, dan een halve, dan een kwart (gewoon met een aardappelschilmesje doorsnijden). Succes! En hulp hebben; daar hoef je je echt niet voor te schamen, ik heb ook heel veel hulp nodig gehad in het begin, nu is het ook niet meer nodig, dus dat komt echt nog wel. Hoe is het verder met jullie allemaal? Hier gaat het best ok. Ik ben begonnen met werken en dat bevalt heel goed. Ik vind het fijn om weer iets te doen voor mezelf, waar ik goed in ben. Het moederschap is leuk, maar ook zwaar en onzeker. Ik krijg gewoon energie van mijn werk en het contact met mijn collega's. Veel liefs, twinsmam
Elba, je schrijft dat je de AD gaat afbouwen? Waarom dan? Of bedoel je de oxazepam? Als je je zo angstig voelt moet je niet AD gaan afbouwen hoor! Liefs Kari
Hoi allemaal, Ik heb even niet kunnen reageren, omdat ik 3 dagen na mijn ontslag uit het ziekenhuis alweer ben opgenomen en vandaag weekendverlof heb. Morgen moet ik weer terug naar het ziekenhuis. Anderhalve week geleden heb ik 2 dagen achter elkaar aanvallen gehad en mijn bloed was helemaal niet goed, leverfunctiestoornissen, galblaasontsteking, beginnende alvleesklierontsteking dus ik moest blijven. Ik heb de afgelopen week veel onderzoeken gehad om erachter te komen wat er met me aan de hand is en de diagnose blijft galstenen, alleen kan ik voorlopig niet geopereerd worden omdat mijn bloed niet goed is. Los van de fysieke klachten die ik heb, ben ik nu flink teruggevallen in mijn herstel van de PND. Ik voel me weer heel angstig en bang. Ik durf niet meer op mijn lichaam te vertrouwen en ben erg bang om weer aanvallen te krijgen en die heftige pijn te moeten voelen (de bevalling was er niks bij..). Daarbij vind ik het doodeng om met iets in mijn lijf rond te lopen waarvan ik weet dat het niet goed is. Deze angsten hebben natuurlijk niet echt wat te maken met mijn PND, maar omdat ik nog niet zo heel sterk in mijn schoenen stond, komt dit denk ik dubbel zo hard aan. Ik krijg het allemaal niet verwerkt wat er is gebeurt de afgelopen weken en wat er nog gaat gebeuren. Ik denk dat, zodra ik weg mag uit het ziekenhuis, ik gauw weer bij de huisarts zit om hierover te praten. Postief puntje hieruit: in de anderhalve week ziekenhuis heb ik mijn meisje maar 1 x kunnen zien, vanwege een flinke verkoudheid die zij had, en ik heb haar heel erg gemist. ik was zo blij dat ik gisteren voor 2 dagen naar huis mocht dat ik meteen naar het kinderdagverblijf ben gegaan om haar op te halen. Ik geniet nu dubbel en dwars van haar en begin nu pas goed te voelen hoeveel ik van haar hou en hoe blij ik met haar ben. Dus ondanks alle narigheid, ben ik hier wel blij mee. Mijn excuses dat het een beetje een ego-berichtje is geworden en het niet echt met de PND te maken heeft, maar ik wilde even graag mijn hart luchten. Groetjes, Ivka
Jeetje Ivka, wat een ellende in één keer.... Ik vind het niks vreemds dat je weer even het vertrouwen kwijt bent geraakt, maar ik weet zeker dat als die fysieke klachten over zijn, dat je nu veel sneller op zult knappen dan een half jaar geleden. En wat fijn dat je nu echt heel erg de liefde tussen jou en je meisje voelt. Geniet daar de komende tijd maar heel erg van. En heel veel sterkte en succes als je weer naar het ziekenhuis moet. Ik denk aan je! Liefs, twinsmam
haj meiden Jesus meisiej wat erg heel veel sterkte en geniet inderdaad van je meisiej, zo ver dat kan. Hoe is het met julliej allemaal hebben julliej allemaal beetje genoten van vorgeweek die mooie dag (zon lekker weer) Ik werd er helemaal vrolijk van en ben lekker gaan wandelen met me moeder over strand woon natuurlijk 5 min van daan gaan winkelen super dag gehad Nu helaas ongesteld en behoorlijk ziek van. Heb nog veel klachten en ben nu al weer paar dagen niet lekker en eng in me hoofd ik denk persoonlijk dat het van slecht slapen kom neem al een oxsasepan in voor slapen maar niet echt baad bij. Heeft iemand nog slaap tips, Ik ben nu bezig met me eigen forum site voor zwangeren en bevallen vrouwen. Fijn wekend nog en ik denk dat we ons allemaal wat beter gaan voelen als mooier weer wordt dikke kus allemaal
Haj haj meiden, lekker weer eindelijk vandaag, He nog vraagje tussen door kan je bijwerkingen hebben van die oxzazepam? Want heb vanacht een hele inplaats van halfe genomen heb goed geslapen maar sta met allemaal klachten op had ik gister ook wel maar zijn nu super verergt en wordt nu weer bang en zo dat er wat raars aan de hand is. (eng in me hoofd raar gevoel bepaalde druk en enig.
Hai Jaimy, Heb even voor je gegoogled...maar het meeste vind ik: ...Regelmatig, vooral de eerste weken van het gebruik. Als u dit medicijn als slaapmiddel gebruikt zelden ook nog de volgende dag Sufheid, vermoeidheid en, minder vaak ook slaperigheid. Hierdoor zijn uw reactie- en concentratievermogen verminderd, waardoor u een grote kans heeft op ongelukken. Ongelukken kunnen bijvoorbeeld plaatsvinden: in het verkeer, bij het beklimmen van een ladder, bedienen van apparaten of bij bewakings- en controlewerkzaamheden. Maar u heeft bijvoorbeeld ook meer kans te vallen als u 's nachts uit bed moet om naar het toilet te gaan. Zelden, vooral de eerste weken van het gebruik. Als u dit medicijn als slaapmiddel gebruikt zeer zelden ook nog de volgende middag Verminderde coördinatie. Hierdoor kunt u onhandig zijn in uw bewegingen en moeite hebben duidelijk te spreken (te articuleren). Spierzwakte, krachteloos gevoel in spieren. Deze bijwerking kan de voglende andere klachten veroorzaken. Wazig zien of dubbelzien, door een tijdelijk effect op de oogspieren. Incontinentie voor urine of juist moeilijk kunnen plassen. Deze bijwerkingen ontstaan door onvoldoende beheersing van de blaasspier. Snurken door verslapping van de huig. Heeft u tijdens uw slaap wel eens last heeft dat uw adem korte tijd stilvalt (slaapapneu)? U kunt hier door dit medicijn meer last van krijgen. Neem contact op met uw arts als u dat merkt. Vallen, vooral doordat dit medicijn ook de coördinatie vermindert. Vooral ouderen en mensen met spierziekten hebben hier kans op. Mensen met myasthenia gravis (een ernstige spierziekte) kunnen meer last krijgen van deze ziekte. Raadpleeg uw arts bij verergering van de klachten (zoals algemene spierzwakte, dubbelzien, dichtvallende oogleden, moeite met slikken, kauwen of ademhalen). Trager denken, geheugenproblemen, moeilijker kunnen concentreren, minder alert zijn en verwardheid. Deze klachten kunnen toenemen als u dit medicijn langere tijd gebruikt. Afname gevoelens: dit middel vlakt niet alleen emoties als angst en spanning af, maar ook positieve, zoals blijdschap en tevredenheid. Ook uw betrokkenheid bij en inlevingsvermogen in anderen kan verminderen. Zelden Maagdarmstoornissen, zoals misselijkheid, verstopping en diarree, droge mond of juist extra speekselvorming, problemen met slikken. Veranderde eetlust: meer of juist minder trek. Hierdoor ook veranderingen in het lichaamsgewicht. Hoofdpijn en duizeligheid. Deze bijwerkingen verdwijnen meestal na enige tijd als u gewend bent geraakt aan het medicijn. Zweten en hartkloppingen. Droge ogen. Vooral mensen met contactlenzen kunnen last krijgen van droge ogen. Huiduitslag en jeuk. Meestal is dit onschuldig, maar (zeer zelden) kunnen de verschijnselen ernstig zijn. Raadpleeg uw arts als de uitslag er ongewoon uitziet, als u er last van heeft, of als u ook koorts of blaren krijgt. Afhankelijkheid. U kunt last krijgen van ontwenningsverschijnselen als u stopt met het gebruik. Bij kortdurend gebruik is de kans hierop zeer klein. Mensen die dit medicijn langer dan twee maanden achtereen gebruiken, hebben hier wel een grote kans op. Bouw daarom altijd geleidelijk af als u dit middel langer dan twee maanden heeft gebruikt als kalmeringsmiddel of langer dan twee weken dagelijks als slaapmiddel. Verminderde werkzaamheid als slaapmiddel als u dit medicijn gedurende meer dan twee weken elke dag gebruikt. Het medicijn werkt dan niet meer of werkt minder goed om te slapen. Gebruik dit medicijn daarom alleen af en toe of voor periodes van maximaal twee weken. Zeer zelden Nachtmerries, meestal in de vroege ochtend. Onrust en prikkelbaarheid. Dus tegenovergestelde verschijnselen dan u van dit medicijn zou verwachten. Ook kunnen waandenkbeelden en hallucinaties voorkomen. Vooral kinderen en ouderen zijn gevoelig voor deze bijwerkingen. Raadpleeg bij deze verschijnselen de arts. Mogelijk is een lagere dosering of een ander middel nodig. Geheugenverlies van gebeurtenissen die plaatsvinden tijdens gebruik van dit medicijn. Bijvoorbeeld gebeurtenissen in de nacht. Depressieve gevoelens kunnen aan het licht komen. Minder zin in seks. Als u porfyrie heeft, een stofwisselingsziekte waarbij men aanvallen krijgt van buikpijn, braken, koorts en hartkloppingen: dit middel kan een aanval uitlokken. Geef aan de apotheek door dat u porfyrie heeft. Het apotheekteam kan er dan op letten dat u dit middel of andere uitlokkende middelen niet krijgt. Raadpleeg uw arts als u te veel last heeft van een van de bovengenoemde bijwerkingen, of als u andere bijwerkingen ervaart, waar u zich zorgen over maakt. ... Misschien omdat je de dosis verhoogd hebt zijn de klachten weer vermeerdert... Ik zou wel goed opletten als ik jou was (zie bovenstaande). Maar als het niet grote klachten blijven, lijkt het me niet echt iets om druk te maken. Is er misschien iets waardoor jij jezelf drukker maakt dan normaal...hoe is het met de huizenjacht...? Ook las ik op een ander forum weer: ...Ik gebruikte oxazepam (10 mg) wanneer het nodig was en begon na een tijd een patroon te herkennen. Op de dag of avond dat ik het innam om rustiger te worden, te kunnen slapen of paniek te dempen werkte het prima, maar de dag erna werd ik ontzettend geïrriteerd en kortweg boos! Dit nam best extreme vormen aan en gebeurde steeds de dag nadat ik de pil had ingenomen. Om die reden heb ik toen besloten om echt geen oxazepam meer in te nemen... Dus zou het kunnen dat de werking verhoogd wordt bij jou, als je meer inneemt en af en toe niet... Ook gevonden: http://www.bewustgezonder.nl/page/1694/ ... resta.html Kijk maar of je er iets aan hebt. Maar je weet; je kunt me mailen, hè... Groetjes en sterkte Liefs, Berber
hey meis onwijs bedankt voor op zoeken en heb besloten ze zooi ie zoo nie in te nemen ik moet om 14:30 naar de huisarts want allen maar misselijk buikpijn en Pijn me senuwawen klinkt allemaal beetje raar maar moet nu maar eens afgelopen zijn. BLEH ben zat. Gister erg goede dag gehad buite me klachten heb heeeeeel stuk gelope en grote schoonmaak gehad samen met mijn vriend. Ik zit helaas nog steeds te wachten op de brief van Hollandrijnland damm Maja het is vandaag 3 weken geleden en kon tussen 2-8 weken duren dys wie weet moe ik nog 5 weken wachten. veder alles redelijk rustig ben 2 dagen an gestopt met roken. dus mischien dat ik daar ook baad bij heb. Kus allemaal
Hallo allemaal! Ik ben pas bevallen van een mooi klein prinsesje en de eerste 2 weken merkte ik nog helemaal niks! na 2 weken kreeg ik het gevoel dat ik het allemaal niet meer aankon en had heel veel irritaties..ook kreeg ik paniekaanvallen, angstaanvallen en ging hyperventileren! ik raakte helemaal in paniek want had dit nooit gehad! hup naar de huisartsepost en ik vertelde mijn verhaal..die vrouw had het over postnatale depressie! volgende dag naar de huisart geweest en die zag helemaaaaal geen depressie in mij zei hij, ik vond het ook niet gek dat hij dat zei want ik zat daar vrolijk en lachend aan zn bureau en deed mezelf echt anders voor dan hoe ik me voelde! een week later begon het weer! weer die angstaanvallen en paniekaanvallen en hyperventileren! ik had het gevoel dat ik elk moment flauw kon vallen en durfde niet te slapen want dan dacht ik weer dat ik dood ging in me slaap! Weer naar de huisartsepost geweest toen kwam eindelijk alles eruit! bij mijn eerste bevallen (2 jaar geleden) had ik het waarschijnlijk al en heb ik het altijd onderdrukt vandaar dat het nu ik net van me 2de ben bevallen het 2 KEEER zo HARD aankomt! ik kan me nog herinneren dat ik bij mijn eerste kindje al het gevoel had dat ik het niet aan kon, had ik natuurlijk nooit tegen iemand gezegd want ik schaamde me ervoor! het liefst bracht ik hem elke dag naar mijn ouders! ook schreeuwde ik tegen hem dat hij zn kop moest houden terwijl hij daar als een kleine minimensje in zn bedje lag! nu ik van mijn tweede ben bevallen is het allemaal veel erger! ik voel niks voor mijn kindjes! ik kijk wel met trots naar ze maar voel er verder niks bij! dat is echt een naar gevoel! natuurlijk voel ik me ook schuldig omdat ik er niks bij voel soms heb ik echt zoiets dat het allemaal teveel wordt dus dan ga ik even naar boven ofzo, ik ben nu ook erg agressief en kan nergens meer tegen en ik wil niet dat het zo word dat ik mijn kinderen iets aan doe! nu loop ik bij de psychiater en maatschappelijk werker maar durf echt geen seconde alleen te zijn met de kleintjes! nu slik ik paroxetine en oxazepam ik krijg hulp van ggz die mij proberen te begeleiden met mijn kindjes maar die kunnen natuurlijk ook niet elke dag bij me zijn! die komen maar een paar uur in de week! mijn vriend werkt zelf ook en nu is mijn moeder bij me als me vriend aan het werk is, ze neemt haar snipperdagen op om voor mij te zorgen maar die snipperdagen raken ook een keer op. iemand misschien een oplossing hoe ik dit nu kan doen?
Hey meis wat naar allemaal. Ik denk dat iedereen om dit topic zich wel beetje herkend ik jou. Ik heb die piriode ook gehad dat ik niet durfde allen te zijn met mijn zoontje, maar nu ben 4,5 maand veder en gaat prima soms heb ik ook idd nog wel de angst om allen te zijn en zo, maar is tog denk een kwestie van rustig na denken dat er niks kan gebeuren en het gewoon is uitproberen hoe eng dat ook is voor je. Ik heb idd ook veel angst dat ik dood ga of zo, hoef maar iets te mankeren en roep gelijk straks ga ik dood maar ik wil nog niet dood. Je kindjes houden echt wel van je hoor, En dat nie altijd gaat zo als je zo willen moet je denk maar leren acppteren, want mijn HUISarts zeg altijd van door dingen te acppteren gaat alles veel veeel sneller dan dat je je overal druk om maakt. ik heb de zelfde tijd gehad dat mijn moeder elkedag hier was of mijn vriend vrijedagen nam. maar begevenmend houd gewoon om en sta je er zelf voor en ik heb nu 7 dagen per week gewoon die kleine allen tuurlijk kom mijn moeder nog wel lanks maar gaat redelijk goed af. suc6 meis
Hai Egidia, Dit herken ik meteen! Na mijn eerste had ik ook het gevoel dat ik het niet aankon en waarom was ik eraan begonnen! Ik was toch helemaal geen "mothermaterial"! Maar die overdreven vermoeidheid was te baten aan dat ik te snel vanalles weer was gaan doen enz. enz.... Maar tijdens mijn 2e zwangerschap werd duidelijk dat ik een prenatale depressie had. Mijn man en ik waren op zoek gegaan op het internet en ja hoor...die symptomen jk waren bijna allemaal op mijn buik geschreven ahw. Dus aangegeven bij de verloskundige en die heeft mij weer doorverwezen naar een gynaecoloog enz. enz. Nu heb ik nog steeds last van PPD (post partum depressie), maar laat je daar niet door afschrikken hoor. Het kan ook maar een paar maandjes duren. Ik ben misschien wel een uitzonderlijk geval...depressies in de familie... Heb jij hobbies? Iets wat je echt leuk vindt om te doen? Klinkt raar, maar die helpen echt. Even echt tijd voor jezelf. Waarschijnlijk voel je je dan schuldig, maar je bent jezelf ook een beetje kwijt, hè... Mijn man zegt altijd tegen mij; jij bent ziek en je kunt er niets aan doen. Maar toch voel ik me schuldig. Maar onthoudt; dit ben jij niet! Dit is de ziekte! Heb jij verder een druk leven; werk je/ doe je veel naast je privé situatie? Neem rust en laat de boel de boel (kan erg moeilijk zijn...weet ik). Als anderen voor je je huis wat aan de kant willen houden; laat ze! En ga jij lekker op bed liggen, of een boek lezen/t.v. kijken en voel je niet vervelend eronder, want dan helpt het niet. RUST UIT/ SLAAP GOED dat is het belangrijkste nu. Je houdt van je kinderen echt waar; maar de ziekte houdt je nu een scherm voor van niet... Type/mail gerust; daar is dit forum voor. Succes en sterkte! Liefs, Berber
Ik zie dat er steeds weer nieuwe meiden zich melden met dezelfde klachten en nu kan IK eindelijk een keer uit ervaring zeggen dat het echt beter wordt, het gaat langzaam en met de nodige up en downs, maar echt het wordt beter, ook al heb je het zelf soms niet in de gaten. Ik ben moeder van een tweeling van 9 maanden oud en ik kan nu steeds vaker zeggen dat het eigenlijk best goed met me gaat. Ik ben langzaamaan met werken aan het beginnnen en dat bevalt heel goed. De angsten en de down-gevoelens zijn bijna weg, al merk ik wel dat ik sneller uit mijn doen ben. Ik kan niet zoveel hebben, zeker niet als ik moe ben. Hoe is het met alle "meiden van het begin" ? Liefs en sterkte voor iedereen die het nodig heeft!
Hallo Twinsmam, Fijn gevoel hè? Hier alles goed! Ik voel me weer helemaal het vrouwtje en slaap als een roos! Maar wel met 1 AD per dag..... Jammer dan. Maar zolang ik me maar goed voel. Liefs Kari
Haj twinsmam fijn zeg dat je je zo goed voelt, Ik ben helaas nog nie van me angstige af.. altijd als ik wat ga ondernemen met me moeder of me vriend na is het oke en gaat alles maa zo dra ik dat allen ga proberen gaat het fout, gister bijv, liep ik naar de winkelstraat toe bij ons en dacht ga even lekker een paar winkels in maar helaas ging de zeeman in voor iets en voelede me helemaal goed goed worden en zweten (angst gewoon) Maja gaat ook wel weer over dikke kus
Haj meiden moe weer helaas me hartluchten. ik voel me zoooo kut van binnen ten zij ik dat helemaal niet wil. lijk wel als vandaag 100000x erger is dan normaal ga morgen pisgologg bellen nieuwe afspraak, en tog vragen naar AD. adnere dan die ik had. Wil dit gewoon niet voel me huilig k*T KL*TEN verdomme kwil genieten en niet dit aangemonder. Moek nou doen, voel me K*T maar weet niet waarom.
Hoi allemaal, Hier ook een 'oud-gediende' van dit forum. Ook ik kan uit eigen ervaring zeggen dat het langzaam aan beter gaat. Een half jaar geleden had ik nooit kunnen denken dat ik nu zo blij ben met mijn meisje en me echt kan verheugen om voor haar te zorgen en met haar bezig te zijn. Ik slik ook nog AD en ben nog een beetje bang om al af te bouwen, nu het nog niet zo heel lang een stuk beter gaat. Ik ben nog steeds redelijk snel van slag, zeker door alles wat de afgelopen weken is gebeurt met mijn gezondheid. Ik voel me dan weer onzeker en angstig, maar zoals Twinsmam al aangaf..ik kom er nu sneller bovenop dan 6 maanden geleden, dus ik ben wel degelijk sterker geworden. Het goede nieuws is dat ik al over anderhalve week geopereerd kan worden en mijn galblaas eruit gehaald wordt. Het zou eigenlijk 6 weken duren, maar gelukkig kan het sneller en dan ben ik pas echt gerust. Jaimy, wat vervelend dat het niet goed met je gaat. Het lijkt me goed dat je naar de psycholoog gaat en andere AD vraagt. Bedenk ook dat ups en downs erbij horen. Er komt ook weer een up, na deze down. Sterkte meisje! Liefs, Ivka
het afbouwen gaat hier langzaam. van de ha mocht ik na 4weken op 5mg helemaal stoppen, maar dat durf ik nog niet helemaal. ik heb weer een paar bekende klachtjes en blijf dus nog even op 5mg zitten. ik ben af en toe snachts weer wat angstig en ik droom weer veel vaker rare dingen. tis niet extreem, maar soms wel lastig en ik ben soms bang dat ik weer terug val. overdag gaat het erg goed en ik voel me steeds vaker echt blij ik ga nu kijken of ik 1april (nee tis geen grapje) helemaal kan stoppen. succes iedereen. liefs doris
Ik zit nu helemaal op de kalmeringsmiddelen en morgen mag ik naar de bavo voor opnieuw een bespreking van de medicatie de ad die ik nu slik werkt niet en het gaat met mij heel slecht op het moment, ik begin nu echt aanalles te twijfelen, maarjah morgen heb ik hopleijk meer duidelijk heid en wordt ook de dosis kalmeringsmiddelen bijgesteld. moest dit ff kwijt