hey ja erg he dat ze ons zo weinig informatie verstreken !! ik ben ook zelf opzoek gegaan er zou veel meer aandacht aan besteed moeten worden gr cat
Hai, Bah dat klinkt niet leuk nee. En nu maar weer afwachten dus... En hopen dat als er iets gevonden wordt, je daar iets mee kunt gaan doen! Met de zwangerschap gaat het goed, alleen ben ik een week heel erg misselijk geweest. En ik ben ZO MOE!! Gelukkig heeft mijn vriend nog een week vrij en gaat het steeds een beetje beter, want vorige twee weken kon ik niet eens zelf voor Mischa zorgen... Voel me af en toe wel een beetje zielig, hahaha! Het is inderdaad ZO raar he, dat je alles zelf moet uitzoeken en ontdekken! Ik moet ook zeggen dat het, een paar maandjes na mijn bevalling, bijna een beetje een obsessie voor mij werd. Vooral doordat je zelf voelt dat er iets niet ok is, maar je ziet er weer goed uit en bijna niemand snapt het. De grootste ramp is nog de ARBO arts! Bij mij werd de conclusie getrokken dat ik een zware bevalling heb gehad (wat een onzin!!) en dat ik "eerst wat tot rust wilde komen". Hij snapte er echt niks van! De screening duurde bij mij een halve dag. Inderdaad eerst niets eten tot na het bloed prikken om kwart voor negen. Om een uur of een 's middags was ik klaar. Alle onderzoeke sloten netjes op elkaar aan, ik had precies de tijd om op mijn gemak van de ene naar de andere afdeling te gaan, dat was wel fijn. Groetjes!
Ik denk dat ik "mazzel" heb doordat ik in het Radboud terecht ben gekomen. Ik kreeg dat PRIUS onderzoek aangeboden, heb er niet zelf naar gevraagd (kende het toen ook niet), verder heb ik naar aanleiding hiervan ook een vraag gehad of ik wil deelnemen aan vervolgonderzoek. Natuurlijk ja gezegd, maar nog geen oproep gehad helaas. Dit soort onderzoeken zijn ook echt mede voor ons "patienten" interessant omdat ook risico's voor in de toekomst bekeken worden. Komt er iets uit dan wordt je doorgestuurd, er wordt dan actie ondernomen.
Maar hoe kunnen we dan zorgen dat we hulp krijgen? Ik kom maar niet over m'n moeheid mee en als ik veel doe of in een drukke winkel ben, dan duizelt het me helemaal. Al mijn bloedwaarden zijn goed, verder dan die conclusie komt mijn huisarts niet. Hoe kan ik tot hem doordringen? Idd maar met dat artikel uit de Wij naar hem toestappen? Mijn man is echt een lieverd en doet heel veel, maar hij vindt dat als ik me maar zo blijf voelen (= vaak niks in huis kunnen doen, zit soms in m'n pyjama op de bank als hij thuis komt en mijn zoontje een zware dag heeft, die gaat voor alles) we wel medisch verder moeten kijken. Ik baal er zelf ook van. Ik ben fulltime moeder, maar hoe had het gemoeten als ik weer aan het werk had gemoeten? @MamavanMischa: ik was het eerste trimester van mijn zwangerschap ook zo vreselijk moe, ik kon wel de hele dag slapen! En nu heb je er nog een zoontje bij waar je voor moet zorgen, zodat je niet heel de dag op bed kan gaan liggen! Sterkte hoor; even een hart onder de riem!
@zogelukkig: Thanks! Wel raar he, dat niemand er iets aan schijnt te kunnen doen. Het enige dat je maar te horen blijft krijgen is dat het "vanzelf" beter moet worden. Maar wanneer dan eindelijk! Een half jaar is al erg lang en ik heb het idee dat ik al een jaar op de bank hang! Wat niet waar is, maar zo voelt het wel. Bij de screening kwam naar voren dat mijn ecg afwijkend was, maar omdat de echo van mijn hart prima was doen ze daar niets mee. Ook heb ik een hogere stollingswaarde en dus hogere kans op trombose. Plus ik heb een verlaagde hart- en vaatweerstand, d.w.z. dat mijn hart en vaten niet zo veel kunnen hebben. Ze adviseren deze dingen opnieuw te laten meten na mijn zwangerschap. Maar wat nu dan? Ik lig inmiddels alweer zeker 3 weken plat en dat lijkt me niet erg bevorderlijk voor b.v. de kans op trombose! Naar wie zou je dan in 's hemelsnaam moeten voor goed advies hoe hier mee om te gaan?! Ik heb een nieuwe huisarts omdat ik het vertrouwen in mijn vorige huisarts helemaal kwijt was na alles wat is misgegaan in mijn zwangerschap, en helemaal na mijn bevalling. Hij is twee tellen langs geweest en heeft verder nooit meer iets gevraagd o.i.d en ik heb geen enkel advies of wat dan ook gekregen, helemaal niets nakkes nada. Ik denk dat ik binnenkort maar voor een kennismakingsgesprek naar mijn nieuwe huisarts ga en vraag of zij me wat advies kan geven. Ik moet toch op de een of andere manier weer in beweging kunnen komen?
Je moet ook zeker gaan bewegen, dat is heel belangrijk. Ik ging bijv met de honden een blokje om, en dan steeds verder of vaker. Ik merkte op een gegeven moment echt wel verschil. Een dagritme en sociale contacten zijn ook belangrijk. Het is geen gek idee om hier eens met je huisarts over te praten.
Mama van Mischa, neem contact op met het Radboud en vraag naar een specialist op het gebied van HELLP. Ik kan je wel de naam geven, maar dat zet ik ivm zijn privacy niet zo op het forum. Als jij een stollingsafwijking hebt wordt toch vaak geadviseerd om bepaalde antistollings medicijnen te gebruiken (op voorschrift). Ik zou ook naar een gyn gaan, zodat er snel een aanpak wordt gemaakt voor deze zwangerschap. Wat Malaika al aangeeft, beweging is heel belangrijk. Ik ben tijdens de zwangerschap van Fay veel gaan lopen en heb gezwommen. Veel meer kon ik niet ivm pijn. En dames, ik heb zeker 2 jaar nodig gehad om een beetje mezelf te worden! (en ben hier niet de enige in)
Zogelukkig, ga naar je huisarts en geef aan dat er in ieder geval in het Radboud en in het universitair ziekenhuis in Maastricht pre-conceptione onderzoeken zijn voor ex (pre)eclampsie/HELLP patienten, geef aan dat je hiervoor graag een verwijzing wilt. Je kan daarna met de teams contact opnemen.
Voor het AZM heb je geen verwijzing nodig even een korte omschrijving van site kijk anders even op academisch ziekenhuis Maastricht - Welkom Na het doormaken van ernstige zwangerschapsvergiftiging bieden we screening aan. Deze screening richt zich op het (deels) verklaren van het ontstaan van zwangerschapsvergiftiging, op het schatten van het risico op herhaling in een eventuele volgende zwangerschap én op gezondheidsrisico's op lange termijn. Tijdens de screening worden verschillende gebieden onderzocht. We onderzoeken hart- en vaten, stolling, afweer, eiwithuishouding en stofwisseling. Hiertoe wordt bloed geprikt, een hartecho en hartfilmpje (ECG) gemaakt en de bloeddruk gemeten. Met de resultaten van deze onderzochte gebieden proberen we inzicht te krijgen in het ontstaan van complicaties in de voorgaande zwangerschap. Verschillende afwijkingen uit de screening kunnen een aanwijzing geven voor het ontstaan van zwangerschapsvergiftiging. Wanneer namelijk duidelijk is welke afwijkingen een rol hebben gespeeld in het ontstaan van zwangerschapsvergiftiging, is het mogelijk in te schatten welke rol ze in een volgende zwangerschap kunnen spelen en hoe hoog het risico op herhaling dan is. Uiteraard spelen meer factoren een rol. Zo zijn de duur van de voorgaande zwangerschap, het moment waarop de eerste klachten optraden, de ernst van de doorgemaakte complicatie, de toestand van het kind ten tijde van de bevalling (of soms het overlijden van het kind) en de familiegeschiedenis mede van belang in het schatten van het risico op herhaling. De familiegeschiedenis is tevens van belang in het schatten van gezondheidsrisico's op lange termijn. Zo kunnen er bijvoorbeeld aanwijzingen zijn voor een toegenomen kans op hoge bloeddruk op latere leeftijd. Wanneer daarnaast beide ouders van de betrokkene hoge bloeddruk hebben, zal deze kans nog hoger zijn. Wanneer we een schatting maken van de risico's op herhaling, kijken we ook hoe we de gevonden risicofactoren kunnen verminderen of kunnen hanteren. Risicofactoren die te maken hebben met bijvoorbeeld een verkeerd voedings- of bewegingspatroon kunnen in het azM worden aangepakt met behulp van counseling. De nurse practitioner zal dan uitleggen hoe de risico's kunnen worden verminderd en zal dan, samen met de betrokkene en de partner, zoeken naar de beste manier om dit te doen. Eventueel kan er een verwijzing naar de diëtiste plaatsvinden. Soms vinden we nauwelijks of geen afwijkingen, terwijl er toch een ernstige vorm van zwangerschapsvergiftiging is opgetreden in de voorgaande zwangerschap. Dan kan het ontstaan hiervan te maken hebben gehad met de 'samenwerking' tussen moeder en kind. In dat geval gaan we vaak uit van een verhoogd risico op herhaling. In sommige gevallen bieden we screening aan zonder dat er sprake hoeft te zijn van een eerder doorgemaakte gecompliceerde zwangerschap, maar omdat er bepaalde aandoeningen zijn, zoals nierziekten, die het risico op zwangerschapsvergiftiging bij voorbaat verhogen. In de screening kan dan worden bepaald hoe ernstig de afwijkingen zijn, of er nog andere afwijkingen zijn en hoe groot hiermee het risico is op het krijgen van zwangerschapsvergiftiging. Gr: cat
Hoi Daphne, Bedankt voor je raad. Ik heb vanuit het ziekenhuis in Maastricht inderdaad een brief met adviezen, o.a. voor medicijnen tegen trombose. Ik moet inderdaad onder behandeling bij een gynaecoloog komen. Dinsdag heb ik de termijn-echo en daarna wil ik voortaan mijn afspraken bij een vaste gynaecoloog. (ik heb trouwens p.e. gehad, geen HELLP) Ik probeer inderdaad weer wat te gaan lopen. Dat hielp mij ook erg goed, maar de afgelopen drie weken kon ik niks anders dan in bed liggen omdat ik me zo rot voelde. Maar de afgelopen paar dagen doe ik weer lopend boodschappen aan de andere kant van het dorp.
Oja, heb ook de screening in Maastricht gedaan, op eigen houtje. Nooit een verwijzing voor nodig gehad.
Ze hebben ons uitgelegd dat ze wel een voorkeur voor een verwijzing hebben. Ik heb die verwijzing meteen van mijn gyn gehad, maar ja.. ben ook in het Radboud bevallen dus is niet zo gek dat ze er dan vanaf weten. Normaal wordt het wel vergoed, maar of het zonder verwijzing vergoed wordt? Weet ik niet.
Dat mag ik wel hopen anders wordt het vast een duur grapje... Maar ik ga er vanuit dat iemand me daar dan wel van tevoren op gewezen zou hebben... Is nooit door iemand over een verwijzing gesproken.
Ik ben op 6 maanden opgenomen in het ziekenhuis met het vermoeden op zwangerschapsvergiftiging. Na een week bleken de eiwitten in mijn urine toch van iets anders afkomstig te zijn en mocht ik naar huis. Vanaf dan moest ik om de 2 dagen naar het ziekenhuis voor bloed- en urine-afname en monitoring en steeds bleef ik balanceren op de lijn wel/niet zwangerschapsvergiftiging. Op 7 maanden bleek dan dat mijn babietje niet meer groeide en ben ik ingeleid. Dit alles is nu bijna 7 maanden geleden ik ik herken de beschreven klachten zo erg... eindelijk ergens mensen die beseffen dat ik geen komedie speel !
Zijn er mensen die denken dat je komedie speelt !! Belachelijk !!!! Je wordt niet voor niks ingeleid met 7 maanden !!!! En nee niet iedereen staat na 4 weken weer spring levend in het veld niet elke zwangerschap is het zelfde en al helemaal niet als je dat heb gehad wat wij hebben gehad !!!! Maar wel heftig zeg ik snap niet dat ze je niet gelijk in het ziekenhuis hebben gehouden Ik bedoel het is ook erg vermoeiend om elke keer in onzekerheid te zitten en naar het ziekenhuis op en af te rijden lijkt mij Gr. Cat
Oeps typfoutje... op 8 maanden (36w) ingeleid dus na 8 weken onzekerheid ! Ik was echt blij dat er eindelijk een einde aan die zware tijd kwam... Die eerste maanden na de bevalling heeft iedereen nog wel begrip als je zegt dat je je toch nog niet helemaal goed voelt. Ik ben ook 2 weken na de bevalling al terug aan het werk gegaan aangezien ik een eigen broodjeszaak heb, samen met mijn man en die laatste 2 maanden al helemaal niets meer had kunnen doen. Maar nu, na 7 maanden verwachten de meeste mensen toch wel dat je terug op volle toeren draait ! Mijn man begrijpt me wel en is heel erg lief voor me maar soms heb ik toch ook de indruk dat hij niet beseft hoe zwaar ik het heb. Ik ben normaal echt geen stilzitter maar nu ben ik gewoon zo snel doodop en ik heb niets energie. Ik leef mijn leven, doe het hoognodige in huis en ik red het wel omdat het moet, ik moet doorgaan want kan niet op ziekteverlof met de zaak, maar alles gaat zoveel moeilijker. Ik ben zo verstrooid, heb het gevoel dat mijn hoofd binnenin één warboel is en ik elke keer opnieuw moet zoeken welk deel ik nodig heb van mijn hersenen ... klinkt gek hé! En dan dat opgejaagde gevoel in mij, nooit tot rust kunnen komen ... pfff ... Ik lig ook hormonaal nog steeds compleet overhoop en dat helpt natuurlijk ook niet. Maar echt, het doet deugd eindelijk volledig begrip gevonden hebben!
hey meiden, Ik heb pre eclampsie gehad met 37,5 week, en na de bevalling. Wij zijn bezig met een volgend kindej maar de angsten slaan toe hoe groot is de kans eingelijk dat je pe/hellp krijgt NA de bevalling? alvast heel erg bedankt en idd er staat weinin op internet over het prius onderzoek, ik heb hem wel gedaan en had 17 % kans op herhaling. nu is inmiddels mijn vit.b weer helemaal goed en ik sport ik denk dat ook dat het percentage gedaalt is alleen mijn Plasmavolume die krijg je denk ik niet zomaar omhoog? Groetjes Wilma
hoi, Ben even op vakantie geweest dus niet meer online Hoop dat het met iedereen goed gaat ! en dat iedereen een fijne vakantie gehad heeft Gr. Cat
Hallo, Mijn naam is Melanie. Ik ben op 23 juni 2007 met 32w en 6 d bevallen van een dochter. Ook hier was de oorzaak pre-eclampsie en Hellp. Ik kreeg dit al met 29 weken. Heb lang op de OHC in Nijmegen gelegen. Ik heb 2 Prius onderzoeken gehad. Ik ben volgens de cijfers helemaal hersteld. Maar de gevolgen merk je toch nog regelmatig. Zeker als je moe bent. Heb een herhalingskans van 8%. We dachten eerst dat we nooit meer zwanger mochten worden. Nu is het duidelijk dat we er weer aan mogen denken. En heel voorzichtig doen we dit ook. Ik moest even me best doen om op deze site iets te vinden van Hellp. Ik kwam gelukkig hier terecht. Hoop nog veel van jullie te lezen. Groetjes Melanie