Toetje, mijn ervaring is dat je gevoel vaak toch gelijk heeft, ik ga duimen voor deze maand meid! yippie, ik heb niks meer van hopes vernomen ben ook benieuwd. Hoe is het met jou? waar in je cyclus zit je nu? (mounia duimt voor een spontaan wonder!!!!) timon, ja dat is niet super lang als ik het vergelijk met mijn ervaring in wachten haha.Fijn dat het voor jou gevoel ook snel gaat!! Hier gaat alles prima, de doorverwijzing voor KID is geregelt, ik verwacht hem ieder moment in de brievenbus te zien.
mounia.. zoals je ziet sta ik op 8 december,, ben vanmorgen ongie geworden.. 2 dagen te laat volgens mij..
Yippie, Ik heb eroverheen gelezen, sorry. Maar wel balen, hoop stiekem op een wondertje vóór de ICSI, hoeveel natuurlijke cyclussen heb je nog te gaan?
ja hoor gaat prima.. heb gisteravond lekker kunnen huilen.. met het liedje.. en tja.. het is al zo gewoon aan het worden.. klinkt stom is ook zeker niet negatief bedoelt.. maar we zitten gewoon op de bank voor icsi dit is onze laatste ronde.. verder zit ik nog steeds in de ziektewet. nog steeds door de stomme val van de trap.. het is nog wel een weg te gaan maar goed we zitten in de lift werk nu therapeutisch.. liefs en een knuffie yippie
Lieve Yippie, Huilen kan vaak heel goed doen, en ik snap je gevoel zo vlak voor de ICSI. Het voelt een beetje als nu of nooit (spontaan dan). Meid ik heb er een goed gevoel bij dat jij niet meer lang hoeft te wachten!Ik duim mij hier in ieder geval helemaal krom
Jazeker dat ik tante mounia word haha Het liedje, "de wens die onbevruchtbaar blijft" die zin in het liedje blijft erg hangen, heel mooi liedje...snik!
Het gedeelte "je voert elke maand weer oorlog tussen gevoelens en verstand, en je wilt niet teveel hopen, maar het krijgt de overhand". Dat stuk greep me heel erg, snik, dat is toch wat iedere maand het moeilijkste is. Ik moet dat nummer maar niet te vaak horen geloof ik
toetjes of juist wel.. weet je ik had eigenlijk juist het gevoel van.. wow eindelijk word ons gevoel eens verwoord.. en iedereen kan het horen! liefs yippie..
Ja dat is waar, maar op dit moment komen de tranen zodra ik het hoor, misschien doordat het op dit moment gewoon wat moeilijker is en het later in de cyclus niet meteen zo'n waterval teweegbrengt Maar je hebt helemaal gelijk als je zegt: eindelijk verwoord iemand eens wat wij voelen, want er zijn er maar weinig (van de mensen die niet in hetzelfde schuitje zitten dan) die echt begrijpen wat je voelt. Meestal krijg je opmerkingen die goed bedoelt zijn, maar totaal verkeerd vallen. Mijn ouders komen steeds met verhalen over dat mensen na jarenlang proberen de hoop opgeven en dan opeens spontaan zwanger worden en dat ik dus de hoop niet moet opgeven. Oh daar kan ik zo boos om worden. Natuurlijk komt dit vaker voor, dat hebben meerdere meiden hier al ondervonden en dat is geweldig. Maar dan moeten mensen zoals mijn ouders die zo'n verhaal horen niet meteen mijn gevoelens en angsten wegwuiven omdat "het wel vaker voorkomt dat mensen toch spontaan zwanger raken als ze het maar loslaten". Ik heb mijn ouders al vaker verteld dat dit soort verhalen mij echt niet helpen en dat ik me totaal onbegrepen voel als mensen met zoiets op de proppen komen, maar op de een of andere manier wil dat er niet in want eergisteren kwam mijn vader weer met zo'n verhaal en gisteren deed mijn moeder het nog eens dunnetjes over :x Nou, tis een beetje lang verhaal geworden, maar het voelt wel goed om het hier te kunnen schrijven omdat ik weet dat je hier meer begrip treft dan waar ook. Dank jullie daarvoor.
Ik had het liedje al eerder gehoord/gezien op youtube en heb het toen volgens mij echt 4x achter elkaar aan gezet. Zó herkenbaar.
lieve toetje.. dat bedoel ik weet je wwat het is tuuurlijk is het confronterend en moeilijk.. maar aan de andere kant zijn trannen ook een stukje genezen van het verdriet.. want dat is ook belangrijk.. Ik heb dat zelf ook zo ervaren.. juist huilen kan soms ruimte geven. meis je mag me pb helemaal vol mailen geeft niets.. mijn mailbox staat voor jullie open.. Dikke knuffel voor jou toetje.. Liefs yippie
Hallo dames, mooie liedjes die verwoorden wat je voelt is erg fijn. Dan voel je begrip... Ik kan ze nu zelf ff niet luisteren, want manlief is aan 't stofzuigen. Ik ben vanmorgen naar de opticien geweest want vond de laatste tijd dat ik vooral na autorijden erg moe ben. Nu, dat bleek ook wel te kloppen, dus krijg ik een bril voor bij het autorijden, TV kijken als er ondertiteling is en voor als ik ergens achterin moet zitten en op een scherm moet kijken ofzo. Gelijk maar een montuurtje uitgezocht, hopelijk helpt het tegen de vermoeidheid. Gisteren ben ik bij mijn nicht geweest, die een week geleden van een dochtertje is bevallen. Erg mooi om zo dichtbij te zijn als het kindje verzorgd werd: daar heb ik wel van genoten. Wonderlijk genoeg was het weinig pijnlijk voor mij. Maar als ik dan net op de mail lees van een collega die al een kindje heeft en pas een BBZ heeft gehad, waarna ze vertelde enorm te twijfelen of haar het wonder van een zwangerschap nog wel gegund wordt, die nu wel weer zwanger is, wordt ik daar toch wel een beetje boos van. Ja, zij heeft ook recht op verdriet en twijfels, maar iedere keer als ik in mijn omgeving iemand heb die in hetzelfde schuitje zit, qua lang wachten, veel twijfels en verdriet, gaat zij mij altijd weer voorbij na verloop van tijd. Zij worden altijd toch zwanger na een paar maanden of jaartje ofzo, en ik gewoon steeds maar niet. Dat doet dan wel weer pijn... Net als dat mijn schoonzus zei van mijn andere schoonzus dat zij 'best wel lang op een kindje' heeft moeten wachten. Best wel lang was toen een maandje of 9. Dan denk ik: dat is toch gewoon normaal! Zit niet zo te zeuren als het niet gelijk lukt binnen een half jaar... Dat soort dingen doen wel pijn. Vervolgens denken de meiden die dan uiteindelijk na een poosje wel zwanger zijn geworden niet zoveel meer aan mijn verdriet, maar gaat het tijdens een familiedag ofzo de hele dag alleen om die kids, alle aandacht gaat daarnaar uit. Ik kan daar slecht tegen, dan denk ik: hallo, ik ben d'r ook nog. Nou ja, gelukkig zijn er ook heel veel hele lieve, begripvolle mensen die wel vragen hoe het gaat en of je het vervelend vind als ze hun baby meenemen hier of daar naartoe. Ik besef dat het een nogal depri mailtje is. Ik zit niet in een enorme depressie hoor, maar schrijf wel ff wat van me af. Dat is wel 'es goed... FreeWilly
O, wat herkenbaar. Nu even een kort egoberichtje. Ik heb even een pestbui dankzij onbegrip van schoonmoeder voor onze situatie mbt kinderwens/ziekenhuis. Zij wilt graag oma worden en wat maakt het uit dat de hele familie en omgeving weet dat wij in het ziekenhuis lopen. NOU, HEEL VEEL! Oooeeeeeee, ik kan haar wel wat doen! :x Hoezo intiem iets en dat wij zelf wel bepalen wie ervan af weten? Sorry, maar op dit moment is ze een klerewijf.
Passagierslijst langer dan een jaar bezig * Danjo 25 mnd bezig * Stientje 26 mnd bezig * Sjolie 24 mnd bezig * Houda 26 mnd bezig * marina99 14 mnd bezig * mutsevluts 13 mnd bezig