peuter en baby, best pittig

Misschien is het voor Isis leuk om behalve naar het kdv ook naar de peuterspeelzaal te gaan? Ik merkte dat mijn oudste ook op een gegeven moment zijn energie thuis niet genoeg kwijt kon, toen ik hoogzwanger was/net een baby had. Hij gaat nu al een tijdje 2 dagdelen per week naar de psz. Dat is geen opvang, alleen maar voor de lol voor hem. Eerst voelde ik me schuldig dat ik hem op mijn vrije dag ergens anders heen bracht, maar hij wil elke dag wel. Het is het eerste dat hij 's ochtends vraagt, zo leuk vindt hij het. Hij doet en leert er heel veel, en wordt er zo moe van dat hij 's middags vervolgens ook nog een paar uur slaapt.

En voor mij is het ook lekker, even 2,5 uur peutervrij. Ik probeer de babyslaapjes ook in die tijd te plannen, zodat ik echt even mijn handen vrij heb voor het huishouden en een kop koffie met een leuk tijdschrift. Kortom, we zijn er allemaal erg blij mee.

En een psz is meestal niet zo duur als een kdv, hier kost het 38 euro per maand, voor 2 dagdelen per week.

 

Ik herken het wel. Emme is nu 3 jaar en Lonne bijna vijf maanden. Het kost veel energie. Dat vind ik niet erg, maar Emme is soms echt aan het peuterpuberen en dan vind ik het soms ook pittig hoor!

Emme heeft de laatste tijd ook echt uitdaging nodig omdat ik soms het idee heb dat ze zich thuis verveelt. De dagen dat ze op de opvang is, is ze namelijk altijd prima te pas.

Voor jou idd opvang of peuterspeelzaal een idee?

Pim

 

herkenbaar hoor, zeker inderdaad ook nog die vervelende hormonen ja! peuterspeelzaal is inderdaad leuk voor je dochter, alleen komt er dan wel weer geregel bij met wie haar weg brengt een haalt enz. ik moet zeggen dat ik het nu na 5 maanden steeds makkelijker vind gaan allemaal, ik ben het echt alweer helemaal gewent die drukte enz.

 

Heel herkenbaar, ik heb een dochtertje van 2 en een zoontje van 7 maanden, dus zit ook hier middenin.
Heb net zo'n topic geplaatst bij Baby en dreumes .
Sterkte!

 

Ik kan alleen zeggen dat het echt allemaal beter wordt! Wat een vreselijke zware tijd was het soms de eerste periode na de geboorte van Dean. Ik heb voor mijn gevoel ook op het randje gebalanceerd van een depressie/overspannenheid. Het is zwaar, punt. En natuurlijk is het ook vaak heel erg leuk, gezellig en fantastisch allemaal, maar ook erg zwaar. Met name het niet tot weinig slapen, het heel veel zorgen en verzorgen, geen tijd voor jezelf hebben en nog werken!

Nu en eigenlijk al een lange tijd kan ik echt zeggen dat ik weer gaat zoals ik wil. Ik voel me heel erg goed, ik geniet optimaal van de kids en ik heb het gevoel weer controle te hebben over mijn leven. Het blijft druk, maar op een gezonde manier.

Blijf er over praten, zoek lotgenoten, dat helpt vaak. Neem tijd voor jezelf, even alleen zijn en niks hoeven/moeten.

Sterkte in ieder geval en het komt echt goed!!!!!!!

 

Mijn zoontje van 3 gaat 2 dagen naar het kdv en een ochtend naar de psz. Het is inderdaad weer extra geregel om op mijn vrije dag hem naar de psz te moeten brengen, maar hij is meestal toch vroeg wakker. Heb dan wel 2 uurtjes voor mezelf, want mijn dochtertje slaapt dan.

Ik vind het nog steeds wel zwaar, vooral als mijn vriendlaat thuis is of in het buitenland zit. Omdat mijn zoontje niet meer slaapt, is het erg vemoeiend zo'n stuiterbal de hele dag.

 

ik heb een dochter van net 2 en een zoontje van net 5 maanden. inderdaad erg zwaar en moet er zelfs snachts nog enkele keren uit. je hebt gewoon 24/7 dat je allert moet staan. vind het erg leuk hoor maar soms wel vermoeiend. ik werk smorgen 5 dagen per week en manlief draait 3 ploegen waardoor hij niet vaak thuis is als de kinderen wakker zijn. hierdoor is de enige vrije tijd die ik heb op mijn werk. tegen de avond ben ik dan ook bek en bek af en ga dan ook pas opruimen. overdag is helemaal voor de kindjes. tegen 9 uur val ik dan ook om van de slaap en moet dan vaak noodgedwongen naar bed. toch heb ik het er allemaal voor over en net als vandaag ben ik met me zus zonder kindjes even de stad ingeweest. heerlijk om eventjes uit te waaien maar ben toch ook weer blij als ik weer thuis ben. sinds kort gaat alicia 2 middagen naar de peuterspeelzaal. ze vind het geweldig en zo heb ik even tijd voor mezelf als nando slaapt. dat heb je gewoon soms even nodig. langer dan 2 middagen zou ik der nie kunnen missen

mijn dochter slaap ook bijna nooit overdag dus vanuit het werk kom ik binnen vallen bij een hyperactief blij kind en dat tot ze naar bed gaat. van nando heb ik eigenlijk overdag weinig last maar die is snacht weer hyper

 

heel herkenbaar..
heb hier 3 kids rondlopen..
t'is behoorlijk pittig en k wacht echt op de dag dat ze allemaal op school zitten, dan gaan hier de vlaggen uit!!

 

Oh, wat een herkenbaar topic! Ik heb 2 zoontjes, eentje van 3 jaar en eentje van 1 jaar. Toen ik zwanger was van Jasper, toen werd ik op een gegeven moment minder consequent en dat heb ik geweten! Een dwarse peuter, niet normaal! Toen Jasper eenmaal geboren was, werd het nog gekker. Jasper had KISS (beknelde nekwervels) en huilde ontzettend veel. Ook is Jasper een onrustige slaper, we moeten er vaak uit 's nachts, al is dat de laatste tijd stukken minder. Thomas is de laatste tijd tussen half 5 en half 6 klaarwakker. En dat breekt me op.
Ik ben zo blij om te lezen dat meerdere van jullie ook tegen een (lichte) depresie aan zitten, want dat gevoel heb ik ook heel erg gehad. Ik kon helemaal niks hebben en ben ook een paar keer vreselijk uitgevallen tegen de oudste en die jent nu een paar woorden waarvan ik liever niet had dat hij ze zo duidelijk uit kan spreken...! Het ging steeds beter, ze gingen steeds meer met elkaar spelen enzo en dat is zo leuk! Maar nu met sinterklaas en kerst en alle spanning rondom cadeautjes enzo, vliegen ze elkaar in de haren. De oudste wil niet delen en de jongste wil juist overal aan zitten. Af en toe kom ik ogen en oren tekort! En ik baal echt want het ging juist weer de goede kant op!

 

Heel herkenbaar!!! Fijn om te lezen...Mijn oudste is 3,5 en slaapt dus overdag niet meer maar gaat nog niet naar school. Alleen 2 halve dagen naar de psz. En het is een pittige tante dus dat kost een hoop energie. Zelf werk ik op 1 van die dagen dat ze naar de psz gaat.
Evi (de oudste) doet het allemaal heel goed en is heel lief, maar ze kan ook echt heel irritant zijn. En ik merkte in mijn verlof vooral, dat ik echt nog maar zo weinig kon hebben van haar. Dan was ze bv al een hele tijd lief maar zodra ze weer begon werd ik meteen heel boos. Nu ik weer werk gaat het wel beter merk ik gelukkig. Kun je er even wat afstand van nemen.
Maar het gevoel van 24 uur per dag zorgen en verzorgen, overal aan denken...Mijn man helpt waar hij kan hoor, maar ik wil ook teveel zelf doen
Hoop inderdaad dat het allemaal weer wat rustiger wordt zodra ze naar school gaat volgend jaar.
Ben natuurlijk verder hartstikke blij met ze hoor haha

 

hier hetzelfde,1 van 2 en een baby van een maand,ik denk regelmatig waar ben ik aan begonnen...
tuurlijk hou je van ze en wil je ze nooit meer kwijt,maar het constant zorgen,weinig slaap,dat breekt je op.
heb zelf ook het gevoel dat ik lichtelijk depressief ben,veel ruzie met mn partner,ik werk niet dus ben de hele dag thuis,ouders en schoonouders hebben het heel druk met eigen leven dus die passen ook ibjna nooit op en mn man is zelf ook druk.

maarja het komt vanzelf wel weer dat het makkelijker wordt denk ik dan maar. als ze dalijk 18 zijn bonjour ik ze gelijk het huis uit!

 

Ja, wat jullie schrijven is zooo herkenbaar!
Mijn oudste zoon is 2 jaar en 5 maanden en de jongste is 8 maanden oud. En die komt 's nachts nog om de 3 uur!!!!! Ahhh!
Ik heb zowat heel 2009 niet goed geslapen. Dat is echt niet tof.
Na de kerstvakantie ga ik weer twee dagen in de week werken, daar zie ik wel naar uit. Even iets anders dan luiers verschonen enzo.
De oudste zal dan 2 dagdelen naar de psz gaan. Ik ben benieuwd wat hij ervan zal vinden.

Weet je wat ik wel eens zou willen? Lekker op mijn gemak het huis poetsen, zonder gehuil/geroep op de achtergrond. Maar dat zit er voorlopig nog niet in denk ik. Alles moet nu steeds even snel en tussendoor. Daar word ik wel een beetje gespannen van.

 

@cookie:

ja dat heb ik ook,gewoon eens lekker een dagje schoonmaken ,kasten uitruimen etc. daar kom ik al 2 jaar amper aan toen!

en ik heb ook weer eens zin om met een fles wijn/sixpackje bier,pakje sigaretten en een goede cd eens lekker een avondje mezelf goed te bezatten! en de volgende dag uitslapen!

 

Oh zo herkenbaar idd, gewoon een keertje lekker kunnen schoonmaken en opruimen zonder dat het gelijk weer een rommeltje wordt. Ik laat de oudste wel eens meehelpen, maar die wil altijd het liefst met de spuitflessen schoonmaakmiddel in de weer en daar wordt het dan op z'n zachtst gezegd niet schoner van....... Maar ook wel weer leuk dat hij wil helpen natuurlijk. Alleen alles kost zoveel meer tijd met de kids erbij. En weet je wat ik ook zo vervelend vind? Dat ik soms wel 3x opnieuw met iets moet beginnen, omdat ik steeds tussendoor even een speen in een mondje moet stoppen, een luier moet verschonen, twee ruziende kinderen uit elkaar moet halen, eentje op de wc moet helpen, het zoveelste fruithapje van die dag moet voeren, noem maar op. Het lijkt me zo heerlijk als je gewoon kunt beginnen met de afwas en hem dan 10 minuten later helemaal kant en klaar in de kast hebt staan, ipv dat er 2 uur later nog steeds druipende borden op het aanrecht liggen, haha.

 

Mijn moeder vroeg mij gisteren wat ik voor mijn 3e kindje wilde hebben.Ik heb oordoppen gevraagd.
Ik heb nu 2 dames van 5 en bijna 3. Die kunnen toch de hele boel op stelten zetten zeg. Ruzie om van alles, kunnen geen 2 minuten zonder elkaar thuis maar owee als de een de ander aanraakt. En nu komt er een 3e bij over 4 dgn.

Het is wel gezellig hoor maar als meiden het op hun heupen hebben, berg je dan maar want de hele straat kan meegenieten van hun geschreeuw en gebler.

 

pfff.
Heerlijk om al deze verhalen te lezen. Denk soms echt help waar ben ik aan begonnen. Emma is bijna 3 en Fleur 8 maanden.
Vind het vooral druk geworden toen Fleurtje opeens fruit,groente en nu ook al brood moest.
Met alleen bv was het nog te overzien maar nu..

Kan soms van Emma zo weinig hebben en nu de dagen zo kort zijn heb ik echt depressieve gevoelens.
en ik snak naar wat orde in mijn huis.

Emma is sinds kort een dag extra naar de opvang zodat ik alleen Fleur thuis heb en ik werk twee dagen. Voel me aan de ene kant heel schuldig naar Emma toe maar vindt het heerlijk om even mijn handen een beetje vrij te hebben.
Maandag trouwens gesprek om te bekijken of het wijs is om weer met anti-depressiva te gaan beginnen. Hoop het eigenlijk wel want zo is het niks

 

Esther ga even naar de huisarts meid! Ze zijn er niet alleen voor je lichamelijke gestel maar ook je geestelijke!

Maar je gevoel is echt niet vreemd of raar, maar gewoon goed uitkijken is mijn advies. Je geeft aan dat je echt van ze houd en dat is wel een teken dat het goed zit. Het gevoel van het niet aankunnen is echt heel normaal! Probeer te genieten en te ontspannen, en wees niet bang om hulp te vragen.

 

Ìk ben blij met dit topic.
Ik ben nu nog zwanger van beebje nummer 2, maar bedenk me elke dag hoe de toekomst er straks uit zal gaan zien met twee kindjes. Dit topic is realistisch en ik weet nu nog beter hoe ik me het beste voor kan bereiden.
Tja... je bent er toch maar mee bezig he...

En voor de dames die er nu al middenin zitten: toi toi toi.. er komt een dag waarop alles beter gaat Dat weet ik dan wel weer zeker!